เทียบกับไทยไม่มีเลย แต่หรูกว่ากินซ่า ก็ฮ่องกง

แถวกินซ่า เขยิบออกมาหน่อยก็ไม่หรูแล้ว เคยพัก แคปซูล ห่างจาก subway สถานีกินซ่า 500 เมตร

มีรถหรูๆขับผ่านไปมา เยอะ คนแต่งตัวดูดี หรูหรามีระดับจริงๆ สัมผัสได้ถึงความแตกต่างจากย่านอื่น

แต่คนส่วนมากเป็นพนักงงาน ที่ทำงานแถวนั้นมากกว่า คนรวยไม่ค่อยเดินตามถนน

ไปเดินมา อยู่สองสามรอบ คิดว่าเดินรอบ สำรวจมาหมดละ ประมาณนี้

เทียบกับถนนดังๆในยุโรป ของโตเกียวดูราคาถูกไปเลยค่ะ ด้วยตึกด้วยผังเมืองแล้วมันขลังสู้ตะวันตกไม่ได้

เอิม ร้อนๆอย่างนี้ใครมันจะไปเดินช๊อปริมถนนคะ

สรุป แถว เกษรวิลเลจ ราชประสงค์ คือใกล้เคียง

ถ้าจะเทียบที่ไทย ไม่มีค่ะ ราชประสงค์ พลุกพล่านจริง แต่ก็แบบชีพอ่ะ มอลล์บ้านเราใหญ่ค่ะ ใหญ่มากกกกก แต่ของใครของมัน จริงๆ เซ็นทรัลพยายามทำ Central Bangkok ค่ะ รวมตึกแถวเพลินจิตทั้งหมด แต่อีดอก ตึกแถวนั้น มันไม่ค่อยทำการค้าจ๋าๆ เน้นออฟฟิศให้เช่ามากกว่า

ต้องยอมรับค่ะ คนรวยบ้านเราที่รวยๆ มันไม่มาเดินช็อปร้อนๆ คนที่ยอมมาเดินช็อปก็ไม่ได้มีเงินซื้อของขนาดนั้น ปล่อยให้นักท่องเที่ยวช็อปกัน แต่นักท่องเที่ยวไทยกับนักท่องเที่ยวญี่ปุ่น คนละเกรดกันค่ะ เมืองท่องเที่ยวอันดับ 1 ของโลก ถ้าค่าครองชีพสูงเท่าที่อื่น และกฏหมายบังคับแรงๆ อยากรู้ว่า เรายังจะได้ที่ 1 ไหมคะเธอว์

ห้างบ้านเรามีพื้นที่ว่างส่วนของพลาซ่าให้ได้เดินเล่น ของญี่ปุ่นห้างคือ department store ล้วนๆ นางเน้นขายของ จริงจังๆไม่มีมาเดินเล่นๆ บรรดาห้างยุ่นในไทยสมัยก่อน ถึงได้พับเสื่อกลับบ้านไปเหลือแค่โตคิวในMBKห้างเดียวไงคะ เพราะไม่ถูกจริตคนไทยแล้วที่โตคิวยังไม่ตายก็เพราะfeedจากMBK

เราแทบมี avenue มันไม่ใช่วัฒธรรมเราแต่ต้น จะมีก็ถนนราชดำเนิน เห็นแล้วนึกถึงชองเซลีเซ่เพราะไปก๊อปมา แล้วเราก็ไม่ได้ต่อยอด ทั้งๆที่ถ้าทำดีๆราชดำเนินมันก็สวยพอใช้ได้ จะมีถนนซักกี่สายที่ทางเท้ากว้าง ถนนกว้าง มีต้นไม้อายุร้อยปีเรียงกันเป็นทิวแถวแบบนี้ในไทย .

ญี่ปุ่นก็ไม่ได้มีห้างใหญ่ๆแบบของเรา และก็ไม่จำเป็นต้องมีเพราะนางก็มีshopping street ดีๆอยู่แล้ว

แล้วเอาร้านแบรด์เนมมาลง รับรองปัง นี่อะไร้ กองสลากงี้ ร้านหมูปลาร้างี้
อย่าลืมพัฒนากระเบื้องฟุตบาธด้วย หลายเขตพังเพราะมอไซค์ไม่มีใครเปลี่ยนเลย อายนักท่องเที่ยว

ประเทศพัฒนาแล้วเขาจะต้องพัฒนาย่านธุรกิจให้แข็งแกร่ง อย่าง Ginza ญี่ปุ่นเขาปลุกปั้นให้เป็นถนนแบรนด์เนม คล้ายกับ fifth avenue ของสหรัฐอเมริกา

ย่าน Ginza ไม่ได้มีแค่ห้างหรู แต่ช็อปสแตนด์อโลนของแบรนด์ไฮเอ็นด์ต่างๆก็มีแยกตัวออกมาเปิดอีก

แต่อย่างว่าการจะทำให้เป็น luxury district ได้ กำลังซื้อต้องมหาศาลดึงดูดนักลงทุนให้เข้ามาเปิดสโตร์ได้ สหรัฐอเมริกา กับญี่ปุ่นทำได้ จีนทำได้ อังฤษ อิตาลี เยอรมันก็ทำได้

ไทยกำลังซื้อยังน้อย แบรนด์ดังเปิดอยู่ในห้างน่ะดีแล้ว ทุกวันนี้ embassy ยังร้างเป็นห้างผีสิงอยู่เลย 55555 เอาให้รอดก่อน

ตึกราชดำเนินขึ้นทะเบียนโบราณสถานไปแล้วมั้งคะ คงทำได้ดีสุดแค่ ทาสีนิดๆหน่อยๆ ผ่านไปครั้งล่าสุดเห็นเอามาทำเป็นพิพิธภัณฑ์กับห้องสมุดก็ได้อยู่ มีshowroom รถด้วย แต่จึกเก่ามสก กะอีแค่ทาสีมันจะตายหรอคะ

Champs-Élysées นี่มันสุดๆจริงๆตึกเก่าก็จริงแต่ด้วยความที่มันเป็นพื้นที่ขายของแต่ละแบรนด์ก็จัดเต็มกับการดูแลตึกตัวเองมาก พวกปูนปั้นประดับตึกงานเนี๊ยบเหมือนของที่แสดงในลูฟเลยค่ะ เมืองอื่นในยุโรปก็มีถนนแถวนี้หมดแต่ของปารีสน่าจะเริซสุด.

https://youtu.be/RJ-I-d9wu_s

ส่วนไฮโซญี่ปุ่น เขาจะอาศัยอยู่ย่าน “อาโอยามะ”

ส่วนย่าน “กินสะ”​ ที่กระทู้นี้พูดถึงคือแหล่งช็อปปิ้งของไฮโซญี่ปุ่น

เริศกว่านครเซียงไฮ้ เริศสุดในโลกแล้ว

จะแดก จะดื่มแต่ละที ต้องเดินขาลากออกไปย่านอื่น

อย่างในเมกา มันเช่าชั้นล่างของตึกทั่วไปค่ะ เลยดูเหมือนร้านใครร้านมันที่เรียงติดกัน แต่จริงๆ ตึกนั้น ข้างบนเป็นออฟฟิซบ้าง เป็นอพาร์ทเมนท์บ้าง แต่มันเรียงกันหมดไงคะ เพราะบางเมืองเป็นโครงสร้างตึกเก่า ทำอะไรไม่ได้ รื้อไม่ได้ เอาจริงๆ ก็ไม่ได้เป็นสัดเป็นส่วนแบบร้านในห้างเท่าไร แต่วิ่งที่ได้คือ แต่ละแบรนด์มันประโคมหน้าร้าน เรียกลูกค้าบนถนนได้เลย พอมองรูปจากข้างนอก เลยดูสวยงาม เอาท์ดอร์

อย่างเซ็นทรัล หรือคอสเวย์เบย์ ที่ฮ่องกง ก็หลักการเดียวกัน เช่าชั้นล่างของตึกต่างๆ บางตึกไม่ได้เป็นศูนย์การค้าค่ะ เป็นอาคารออฟฟิศ ที่น่าสังเกตคือ ตึกเมืองนอก ผนังตึกจะชิดขอบฟุตบาธเลย แต่ของไทย ส่วนใหญ่ ศูนย์การค้าและตึกหลายๆตึก จะเว้นไว้จัดสวนบ้าง เป็นบันไดบ้าง และจะบอกฟุตบาธบ้านเราไม่ใหญ่พอให้เดินเล่น ก้อาจจะเป็นได้ แต่บางถนนอย่างของเมกาก็ไม่ใหญ่นะคะ เพียงแต่ร้านค้ามันจะอยู่กันเป็นย่านๆ กระจุกตรงนั้นเลย ถึงม่มีแบรนด์หรู ก็มีแยรนด์ทั่วๆไป อยู่ติดๆๆกันหมด พอมองในรูปมันจะดูคึกคักกว่าภาพห้างอลังการแบบบ้านเรา เพราะมองเห็นแบรนด์ชัด และมองเป็นคนเดินช็อปปิ้งไปมา ใช่ไหมคะ ในขณะที่ห้างบ้านเรา มีแต่คนยืนรอรถอยู่หน้าห้าง กับยามโบกรถเข้าออก

เราพัฒนามาไม่เหมือนที่อื่นนั่นแหละค่ะ วิสัยทัศน์ของผู้ประกอบการในย่านนั้นๆด้วย แต่ก่อนก็มี ราชดำริอาเขต และสยามแสควร์ไงคะ ที่น่าจะใกล้เคียงสุดๆ ให้อารมณ์เมืองนอกที่สุดแล้ว แต่กาลเวลาเปลี่ยน สยามก็ผุดศูนย์การค้าออกมาแทนตึกร้านค้า

ที่สำคัญ ความร้อนคงไม่ใช่อุปสรรคใหญ่ แต่น่าจะเป็นฝนมากกว่าค่ะ เดินหลบเข้าข้างมันสะดวกกว่า สิ่งที่ดิชั้น รำคาญมากที่สุดตอนอยู่ไทย คือ ฝน นี่แหละค่ะ ไม่ใช่แดด!!!

แล้วห้างบ้านเราสร้างมายุคหลังๆอัพเกรด shopping mall มีที่ให้สร้างกลางเมืองด้วย ยุโรปหรือเมกาไม่มีที่ให้สร้างก็ไปสร้างกันชานเมือง เหมือนพวกเมกาบ้างนา ฟิวเจอร์รังสิต แต่ของเรามีอยู่ใจกลางเมืองค่ะ ไม่จำเป็นต้องออกไปข้างนอก เพราะนอก

ย่านshopping arcadeโลกเก่าเราก็มีที่เจริญกรุง เยาวราวราชไงไปดูซิ ถ้าขัดและทาสีใหม่ย่านนั้นนี่สถาปัตยกรรมแบบยุโรปทั้งโซนเลยตอนที่มันสร้างใหม่ๆ เพิ่งมาต่อเติมกันจนเน่าช่วงหลังๆ

ที่พยายามทำก็สวนหลวงสแควร์ของจุฬา ทำใหม่สวยเลยค่ะแต่ก็ร้างมากดช่นกัน

คนส่วนมากก็มนุษย์เงินเดือนทั้งนั้น

เมืองที่มีคนรวยอยู่เยอะมี่สุดในโลก โตเกียวไม่ติดอันดับค่ะ

ฐานะทางการเงินของคนญี่ปุ่นนี่ด้อยกว่าทุกชาติใน G7

แต่เข้าใจนะคะว่า คนญี่ปุ่นของแบรนด์เนม ถึงจะเป็นพนักงานเงินเดือน แต่ก็จะซื้อของแบรนด์เนมมาใส่ให้ได้

Supply ก็ต้องมากตาม Demand ไปด้วย กฎง่ายๆไม่เคยเรียนหนังสือหรอคะ

ไม่มี Demand มหาศาล Supply ก็ไม่เกิดหรอกค่ะ

ซึ่งญี่ปุ่นเขาก้เป็นประเทศที่มีการบริโภคของหรูไฮเอ็นด์มากเป็นอันดับ 2 ของโลก เป็นรองแค่สหรัฐอเมริกา​เท่านั้นค่ะ

The World's Biggest Luxury Markets In The World

ประเทศที่บริโภคของหรูไฮเอ็นด์มากที่สุดในโลก

1. USA,
Sales: €84 billions.

2. Japan,
Sales: €22 billions.

3. China,
Sales: €20 billions.

4. 4. Italy,
Sales: €17.3 billions.

5. France
Sales: €17.1 billions.

6. United Kingdom
Sales: €12.6 billions.

7. Germany
Sales: €11.9 billions.

8. Hong Kong
Sales: €6.8 billions.

Source:
http://www.bain.com/publications/articles/luxury-goods-worldwide-market-study-fall-winter-2017.aspx

เออ หล่อนพูดมีเหตุผลจริงๆค่ะ ย่านชอปปิ้งเก่าของเรามันไม่ได้เป็นย่านลักเชอรี่ ราชดำเนินที่เหมือนจะเปนย่านการค้าที่เว่อวังได้ ก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น ย่านชอปปิ้งเอาจริงๆ ที่มันเป็นลักเชอี่จริงๆ มันมีมาไม่ถึง 20 ปีด้วยซ้ำ ร้าน LV ร้านแรก ยังเลือกเปิดที่โรงแรมเลย เพราะตอนนั้น อาจจะไม่เชื่อกำลังซื้อของคนไทยด้วยซ้ำ ในขณะที่อื่น เขาเปิดกันมานานแล้ว ขนาดศูนย์การค้าที่น่าจะเป็นศูนย์การค้าลักเชอรี่แรกๆ ของไทยอย่าง ริเวอร์ซิตี้ก็ยังเน้นของแนวๆ คราฟท์แทนๆ หรือดิวตี้ฟรีร้านแรกๆ ทั้งที่ราชดำเนินและที่นี่ก็ไม่ได้มีของหวือหวาเท่าไร

จะให้มามีชอปปิ้งสตรีทแบบบริบทเมืองนอก ก็น่าจะเรียกว่า สายไปแล้วนั่นแหละค่ะ มาในแบบรูปแบบใหม่ที่เธอว่าก็ถูกค่ะ ซึ่งมอลล์นอกเมืองที่เปนลักเชอรี่ก็ไม่ต่างจากไทยนั่นแหละ เอาจริงๆ อย่างในเมกา ถ้าไม่ใช่ย่านคนรวยแบบเบเวอร์ลี่ฮิลล์ ร้านหรูๆ ก็ไปอยู่ในมอลล์เหมือนกันนะคะ ยกเว้นถนนบางสายที่ฮิพมากๆ ก็จะมีแบรนด์แปลกๆ อย่างในเมลโรสไรงี้ แต่ก็ไม่ได้ลักเชอรี่เท่าในห้างอยู่ดีแหละ

ส่วนฮ่องกงและสิงคโปร์ อันที่จริง ไอเดียพวกนี้มาจากฝรั่งซะมากกว่า เพราะมันเป็นบริบทการวางผังเมืองแบบเมืองนอกเด๊ะๆ ย่านนี้ชอปปิ้ง ย่านนี้ที่อยู่อาศัย มันเลยลงตัวกว่าของเรา ที่มีทั้งวัด ทั้งสถานที่ราชการกระจายๆ ตามย่านต่างๆ รวมถึงคนที่ใช้สถานที่ทำมาหากินเป็นที่พักอาศัยในตัว เพื่อความสะดวกหรือประหยัด หรืออะไรก็แล้วแต่ มันเลยดูเละๆ อย่างที่เห็นทุกวันนี้ เจ้าของแบรนด์มาเปิดร้าน ก็คงคิดแล้วว่า มอลล์ใหญ่กลางเมืองคือคำตอบที่ดีกว่าในแบบไทยนั่นแหละค่ะ เพราะฝรั่งมันไม่ได้มีพื้นที่ใหญ่พอ แต่เขาเน้นการเข้าถึงง่าย

พอมาลองคิดสภาพ วังบูรพากลายเป็นย่านชอปปิ้งลักเชอรี่ ก็คงต้องหาที่จอดรถมหาศาล มารองรับลำบาก บวกกับย่านข้างๆ ก็กลายเป็นวางของระเกะระกะ เพราะการกำหนดกฏระเบียบไม่เข้มงวด ผลที่ตามมา คือมันโทรม บางคนก็เรียกว่าเสน่ห์อ่ะเนาะ ซึ่งที่จริง ย่านเก่าๆในเกาะรัตนโกสินทร์ทั้งหลาย ถ้ามันไม่ทรุดโทรมแบบทุกวันนี้ ก็คงเป็นย่านการค้าโบราณที่อาจจะพัฒนาไปได้ไกลมากกว่าร้านขายของเฉพาะทางแบบนี้นะคะ

ไม่รู้จะไปโทษใครนะคะ เพราะไปเที่ยวมาทั่วโลก เห็นที่ไทยนี่แหละ เละมาก เอาจริงๆ ย่านการค้าเก่าๆ เค้าอนุรักษ์ให้เป็นระเบียบสวยงาม สะอาด แต่ของเราดูเละ จะว่าบ้านเราร้อน ไม่น่าเดิน ก็ไม่ใช่ เมื่อก่อนมันไม่ร้อนแบบนี้นะคะ อย่างไปสิงคโปร์ชอบมากในเรื่องความเป็นระเบียบ ซึ่งเขาทำออกมาได้ดีนะ ในแต่ละย่าน หรือที่โอซาก้า ชินไซบาชิ ก็คือสยามแสควร์ขนาดยักษ์ ที่ดูเหมือนรกกว่า แต่มันยังไงยังไง้ ก็ยังดูสะอาดและเดินง่ายกว่าบ้านเราเยอะค่ะ