คือคนต่างชาติ เขาหลงเสน่ห์​ความเป็นไทย ความเป็นไทยมันคงมีเสน่ห์​จริงๆนะ

ข้าวราดแกงในไทย นี่ปริมาณโคตรเหี้ย เท่าหีมด

แหมมมม อีควาย เหมือนจะฉลาดนะมึงเนี่ย แต่เปล่าเลยควายล้วน ไม่มีวัวปน

มึงอย่าดูแต่ราคาสิ ดูค่าครองชีพคนญี่ปุ่นเขาด้วย

ราคาข้าวแพงสุดในร้าน 650 เยน นี่ถือว่ามื้อนึงโคตรถูก ของคนญี่ปุ่นเลย

ราคาถูกแต่ให้เยอะขนาดนี้ ใข้วัตถุดิบ​ดีๆ แพงๆมาทำด้วย กูพูดตรวๆว่ามันคือสันดานของคนญี่ปุ่นจ๊ะ ที่ไม่เอาเปรียบ ไม่มักง่าย นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้ญี่ปุ่นต่างกับพวกกำพืดเจ๊กจีน และคนไทย

ขนาดไขไก่ฟองละไม่เกินห้าบาท
ทำไข่ดาว มันยังขายได้ตั้ง 10 บาท
ญี่ปุ่นขายไข่ดาว 50 เยน = 15 บาท แก็ป 5 บาท
สำหรับค่าครองชีพในญี่ปุ่น ซึ่งแพงกว่าไทย(กรุงเทพฯหรึอภูเก็ต)มาก
มันเป็นยังงี้ได้ยังไงคะ ลองเปรียบเทียบดูซิคะ

เรื่องจริงคะ ของร้านยุ่นใช้ข้าวหงษ์ทองด้วยอ่ะคะ เกร๋มากๆ

แล้วตักเองด้วย จะเลือกชิ้นส่วนไหนก็ได้ ราคาขึ้นกับปริมาณ
กูตักมาเยอะก็ไม่แพง

ของญี่ปุ่นในคลิปก็ดูน่ารักดีว่ะ ดูแล้วอมยิ้ม
บรรยากาศแบบไทยๆที่ดูไม่ค่อยสะอาดว่ะ

มีกล้องไปถ่ายขนาดนั้นก็ต้องตักให้เยอะสิคะ พวกกะเทยบางตัวนี่ช่างโง่เง่าไร้สมองจริงๆเลยนะคะ

แต่กูรำคาญพิธีกรกับรายการทำไมต้องใช้คำว่าท่านตลอดเลยคะแปร่งหูมาก
ใช้ศัพท์เว่อร์เกินจนรู้สึกเลี่ยน อยากจะให้เกียรติก็พูดว่าคุณต่้อด้วยชื่อก็พอแล้ว

ส่วนที่ว่าเค้ามีกำไรรึเปล่าอาจจะมีแต่คงไม่มากอาจจะเน้นขายเยอะเอา

เจ้านี้คงจะยอมลดกำไรต่อหน่อยลงมาหน่อย แต่เน้นอาศัยขายให้ได้จำนวนเยอะมากกว่า เพราะยังไงก็ทำจบทีเดียวก่อนขาย ไม่ได้ต้องมาเหนื่อยทำตามสั่งทีละจาน มีสกิลด้านทำอาหารอยู่แล้วด้วยทำปริมาณเยอะๆ ไม่ได้ยาก

สุภาพเรียบร้อย แบบไทย

จนคนญี่ปุ่นดูแข็งไปเลย

มีออนเซ็น ไหม

สิ่งที่ร้านข้าวแกงในเมืองไทย สู้ไม่ได้คือ ระบบค่ะ เด็กเสริฟ เด็กช่วยขายเต็มร้าน แต่ทำงานไม่ได้มีประสิทธิภาพ เพราะเจ้าของร้านเทรนเด็กไม่เป็นค่ะ มันเลยมั่วๆ ต้นทุนค่าแรงงานทุกวันนี้ ตามร้านที่ไม่เป็นระบบ เหมือนจะไม่สูง แต่ประสิทธิภาพต่ำมากค่ะ

ที่สำคัญ คุณภาพอาหารที่ญี่ปุ่น จริงๆ ไม่น่าต่างจากไทย ถ้าเทียบจากหน้าโรงงานแปรรูปหรือโรงชำแหละ ที่ต่ำกว่าน่าจะเป็นเรื่อง Food Safety ค่ะ อะไรที่ออกมาหลังแปรรูปเสร็จแล้ว กระทรวงสาธารณสุขของไทย ไม่ได้ส่งคนมาตรวจร้านอาหาร รวมถึงการสอบวิชาชีพผู้ประกอบอาหารด้วยค่ะ ซึ่งอย่างในประเทศโลกที่ 1 การจะขายอะไรไม่ว่า ของกิน ของใช้ เครื่องดื่ม ล้วนต้องขออนุญาตและมีคนมาตรวจสอบก่อนเปิด รวมถึงตอนเปิดแล้วก็จะมีการตรวจเป็นระยะๆ สม่ำเสมอค่ะ พวกนี้เป็นต้นทุนด้วยค่ะ เพราะร้านต้องเสียค่าธรรมเนียมการตรวจ ต้นทุนแบบโลกที่ 1 ถ้าไม่ระบบจัดการดีๆ ของยิ่งแพงเข้าไปอีกค่ะ

เชื่อได้เลยค่ะ ถ้าขายปรืมาณเท่ากัน ปัจจับเหมือนๆกัน คุณภาพการทำร้านเหมือนกัน ยังไง ไทยก็แพงกว่าค่ะ ลองดูร้านข้าวแกงแบบในห้างอ่ะค่ะ ถ้าต้องขึ้นเกรดเดียวกับร้านข้างแกงร้านนี้ ก็ราคาคงไม่หนีกันมากค่ะ

มึงคะ ของที่ไทยไม่ได้ถูกนะคะ ถ้าต้องเทียบมาตรฐานเดียวกับที่อื่น เราอาจจะถูกกว่าแค่นิดหน่อยเท่านั้นค่ะ

แต่อาหารไม่มีภาชนะอะไรคลุมหน่อยเหรอคะ ตู้กระจกอะไรก็ยังดี นี่เวลาสั่งอาหารน้ำลายจะกระเด็นลงไปมั๊ยคะเนี่ย

จะบอกว่าเหมือนเมืองไทยแค่ก็ควรรักษาความสะอาดให้ได้มาตรฐานญี่ปุ่นหน่อยเถอะค่ะ
แหมมาบอกเน้นง่ายๆชิลๆสบายๆแบบคนไทย เหมือนหลอกด่าเลยค่ะ

จะให้เหมือนเมืองไทยแบบออริจิ ต้องมีหนูวิ่ง
มีจิ้งจกตกไปตายในผัดผัก และมีขนหมอยในข้าวด้วยค่ะ

.
.
.
.

ใ
ใ
ใ
ใ
ใ.
.
.
.
.
.
.

คนไทยแท้ๆ บางทีทำขาย รสชาติหมาไม่แดก ยังสกปรกอีก