ไม่เชื่อไปหาอ่านได้เลย ก็อปมาเป๊ะ ไม่อยากแหกนะ แต่มุขในหนังมันใช่เลยอ่ะ เอามาจากเรื่อง Colorful ของญี่ปุ่นชัดๆ

ตอนท้ายเค้าให้เครดิตข่ะะะป้า

พวกเธอค่ะ อีตุ๊ดที่รักทั้งหลาย เขาซื้อลิขสิทธิ์อียุ่นมาสร้างค่ะ มีคนจับผิด ทางทีมงานภาพยนตร์เขาก็ออกมาบอกแล้ว อย่ามโนอินเซปชั่นค่ะ เว้นแต่อีทีมงานสร้างมาจะตอแหลซอกซ้อน อันนี้เธอไปแหกเอาเอง

ฮโยลินดูแล้ว เม้าค่ะ ส่วนเนื้อเรื่องฉันทราบดีทุกอย่าง ดังนั้นเธอเม้าในส่วนภาพยนตร์ไทยมาค่ะ บทไม่ต้อง

องค์ประกอบศิลป์ดีมากข่ะะะ ไม่นึกว่าหนังไทยจะทำได้แบบนี้
การลำดับภาพก็โอเคตามสไตล์ค่ายนี้ ส่วนเจมส์อินเนอร์ดีแต่ยังไม่สุด
อี BNK เล่นหีแตดมาก พูดบทฟังไม่รู้เรื่อง

องค์ประกอบศิลป? น่าสนใจ อันนี้สิน่าสนใจ จริงๆคนไทยเราไปทำงานศิลปในสตูดิโอต่างประเทศมาก จะลักจำเคล็ดวิชาเขามาใช้ในวงการบ้านเราบ้างสิน่าสนใจ

ส่วนเฌอปราง พี่ไม่หวังอะไรกับนางค่ะ นางเป็นคนควบคุมการหายใจไม่ดี ไม่ได้เรื่องในการใช้เสียงอยู่แล้ว หายใจผิดจังหวะ ลิ้นคับปาก ส่วนความสามารถทางการแสดง พี่ก็ไม่คิดว่ามี แต่เรื่องเสียง ทักษะการพูด บอกเลยว่าพังพินาศมานานแล้ว พี่เจอะนางตั้งแต่วันแรกถึงวันนี้ นางไม่มีพัฒนาการทางการออกเสียงเลยค่ะ

เพราะอยากได้ jamyjamess มรากๆๆ

เอาล่ะ ยังไงก็ขอให้บทภาพยนตร์​ สตอรี่บอร์ด ออกมาดีนะ เพราะเท่าที่เห็นหนังไทยชอบมีปัญหาเรื่องนี้ วงการภาพยนตร์​ไทยต้องพัฒนาคนเขียนบทเก่งๆให้เยอะนะ เรื่องโปรดักชั่นมันของง่าย มีเงินถึงก็เนี๊ยบได้ แต่บนภาพยนตร์นี่คือหัวใจหลัก คนที่มี IQ สูง มั่นสมองดีและมีพรสวรรค์​เท่านั้นจะทำมันออกมาได้ดี บทภาพยนตร์​คือหัวใจหลัก จำเอาไว้ ถ้าบทพังคือหนังพังหมด โปรดักชั่นองค์ประกอบศิลป์​หีแตดใดๆก็ช่วยไม่ได้

เธอค่ะ มันเป็น Light Novel ดังระเบิดระเบ้อ ไม่ใช่ไอเดียค่ะ อีค่ายGTH ขโมยไอเดียยุ่นมาล้านแปดพันล้านหมื่นอสงไขย เชิญเธอไปแหกได้เลยค่ะ แต่อันนี้เขาซื้อลิขสิทธิ์ ถ้าทีมงานสร้างไม่ตอแหลนะคะ
วงการวรรณศิลปบ้านอียุ่นมันยังไม่ตาย พลวัตรแรงมาก ไทยเราหงอย รากหญ้าปัญญาแห้งตาย เรารับสภาพกันเงียบๆมานานแล้วค่ะ

>เอาล่ะ ยังไงก็ขอให้บทภาพยนตร์​ สตอรี่บอร์ด ออกมาดีนะ
>เพราะเท่าที่เห็นหนังไทยชอบมีปัญหาเรื่องนี้
>วงการภาพยนตร์​ไทยต้องพัฒนาคนเขียนบทเก่งๆให้เยอะนะ

ปัจจุบันไม่มีค่ะ ในเครือแกรมมี่ส่วนมากติ่งเมะติ่งมังงะยุ่นด้วยค่ะ ลอกแบบหน้าด้านๆเลยค่ะ

>เรื่องโปรดักชั่นมันของง่าย มีเงินถึงก็เนี๊ยบได้

ไม่ค่ะ ไทยเราไม่ขาดแคลนทุนทรัพย์ค่ะ ปัญหาคือไร้คุณภาพไม่ใส่ใจไม่เก็บรายละเอียดค่ะ

>แต่บนภาพยนตร์นี่คือหัวใจหลัก คนที่มี IQ สูง
>มั่นสมองดีและมีพรสวรรค์​เท่านั้นจะทำมันออกมาได้ดี

ไม่จริงค่ะ IQไม่ต้องสูง แต่มีฝันใส่ใจก็ฝากชื่อลือโลกกันมามากแล้วค่ะ

>บทภาพยนตร์​คือหัวใจหลัก จำเอาไว้ ถ้าบทพังคือหนังพังหมด
>โปรดักชั่นองค์ประกอบศิลป์​หีแตดใดๆก็ช่วยไม่ได้

เรื่องนี้ไม่ต้องกลัวค่ะ บทประพันธ์เดิมดีมาก แบบทำพังยากค่ะ จะพังที่ตัวแสดงมากกว่า

นางอื่นๆในวงก็ใช่จะดีกว่าเฌอปรางไปซักกี่มากกี่น้อย

กูเห็นมีแต่อีอรคนเดียวนั่นแหละค่ะ ที่พูดชัด โปรเจ็คเสียงตัวเองได้เวลาพูด

อรนิสมัยก่อนมาบีเอ็นเคไม่เคยเจอค่ะ แต่เคยเห็นไลฟนางแล้ว บายเหมือนกันค่ะ ไม่เรียกว่าพูดชัดค่ะ

พี่ไม่สนใจบีเอ็นเคค่ะ ต่ำเกินระดับความสนใจของพี่ พอดีพี่เห็นกระทู้ภาพยนตร์เรื่องที่ฉบับดีมาก พี่เลยถามฮโยลิน ตัวบทประพันธ์เดิมมันดีมากๆ
ส่วนเฌอปราง เห็นน้องเพราะเห็นแฟนน้องสมัยก่อนค่ะ จำน้องได้เพราะน้องคอสเพลเยอร์เก่า ก็งั้นๆค่ะ วัตถุสำเร็จความใคร่ของพวกควยอวยคอสเพลเย่อหื่นกาม ไม่ได้มีดีอะไรให้มองนอกจากนั้นค่ะ ไม่ได้เอ่ยถึงเพราะอยากเปรียบอะไรในบีเอ็นเคค่ะ ต่ำกว่าระดับความสนใจค่ะ

ไปตั้งกระทู้เนื้อความนี้ที่โลกสวยสิค่ะ หลังๆแอดมินนางรับเงินแรง เผื่อเราจะรู้ว่าติ่งสามกับโอตะใครมันจ่ายแอดมินมากกว่ากัน

10 10 10 10 ค่ะ ติ่งเสนียด

กระทู้หุ้นช่องสามนางชอบซ้อนค่ะ

สปอยนิดหน่อยนะคะ ไม่อยากรู้ข้ามค่ะ

ส่วนตัวเคยดูเมะเรื่อง คัลเลอร์ฟูลมาแล้ว ต้องยอมรับนะว่า Homestay ทำได้ดีไม่เท่า colorful เจ้าของบท ในการ์ตูนสนุกมากแบบมากกกกก ดาร์คกว่านี้ ละเอียดกว่านี้ว่าทำไมตัวพระเอกถึงอยากตาย Homestay ใส่ฉากรักกุ๊กกิ้กกับนังเชอปรางเยอะไปค่ะ ดูแล้วเบื่อมาก

เรื่องของการแสดง อีเจมเป็นเดอะแบกของเรื่อง เก็บหมดทุกอารมณ์
ตัวละครมันซับซ้อน เจมสื่อสารได้ดี เล่นเก่งขึ้นเยอะมากๆ ไม่คิดว่าเด็กกระโปกจากฮอร์โมนจะมาได้ถึงขั้นนี้
เชอปราง ฟังนางพูดตอนร้องไห้ไม่รู้เรื่องเลยค่ะ เว้นช่วงหายใจผิดมาก กูต้องอ่านซับว่ามันพูดอะไร แต่รวมๆก็ดีในฐานะการแสดงครั้งแรก

เรื่องตัวหนัง อย่างที่บอกถ้าเอาอีฉากรักปันยาอ่อนออกไปบ้างจะลงตัวกว่านี้ค่ะ ใส่เรื่องความเก็บกดของ มิน ให้มากกว่านี้ ตอนกูดูยังแอบรู้สึกเลยว่าความชัดเจนน้อยไป ในคัลเลอร์ฟูลอีมาโคโตะที่เปนพระเอกกูดูแล้วเข้าใจว่าทำไมมันอยากตาย จบการรีวิว ให้ 8/10 ค่ะ

หนังถ่ายทำตอนbnkยังไม่ออกคุ้กกี้
ญี่ปุ่นเวลาดันอะไร มันช่วยกันดันทั้งประเทศ
มึงว่าอะไร ทำให้เชอง่อย ที่วงยังไม่ดังได้เป็นนางเอกละ

ปล. เห็นโคยไหมค่ะ ถ้าเห็นจะให้ 10/10

ตอนความจริงยังไม่เฉลย มาอยู่ร่างเค้า พ่อแม่พี่น้องก็ของคนอื่นเค้า
อีมินนี่คือเลเวลเดียวกับคนดูเลยนะคะ คือเป็นคนนอก ไม่มีความรู้สึก + หรือ - ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
ต้องค่อยๆสืบ ค่อยๆเข้าใจไปพร้อมๆกับคนดู
แต่ในเรื่องคือแค่ไม่กี่ฉาก อีนี่ก็อินนำไปไกลมาก แต่พาคนดูตามไปด้วยไม่ได้
แบบว่าเออ พวกกูก็พอเข้าใจเหตุผลที่มาที่ไปต่างๆนะ แต่กูไม่อินอะค่ะ

สาเหตุกูก็ว่ามาจากการปรับบทอีรุ่นพี่ให้มาเป็นอีพาย
คือที่พอจะอินตามสุดก็คือความรู้สึกที่อีมินรักอีพายนี่แหละค่ะ
เลยทำให้น้ำหนักของตัวละครอื่นๆมันลดลง
และการเปลี่ยนพฤติกรรมอีพายอีกอย่างก็ทำให้อิมแพคของเรื่องเปลี่ยนไปพอสมควรด้วยค่ะ

อีเจมเล่นดีนะคะ
แต่อย่าจัดไฟส่องหน้าตรงมาก หลายซีนหน้าแก่เกินเด็ก ม.ปลายไปเยอะมากค่ะ
ส่วนเชอ ถ้ายังไม่ไปฝึกพูดฝึกการออกเสียงใหม่ ก็อย่าเล่นอีกเลยค่ะ
บางฉากไม่ได้อึดอัดเพราะอารมณ์หรือสถานการณ์นะคะ อึดอัดเสียงกับวิธีการพูดนางนี่แหละ

ขอบใจค่ะ นิล่ะที่ต้องการ งั้นขอบายค่ะ ถ้ากำกับการแสดงออกมาแบบนี้ คนไทยตื้นจนกำกับการแสดงให้เยอะไป ไม่เล้าโลมไม่ค่อยๆพาอารมณ์เราไปถึงจุดฟิน ชอบโยนภาระให้คนดูว่าต้องอินนะ อินนะ แสดงเยอะแล้ว ต้องเตรียมตัวมโนอินตั้งแต่เริ่มนะ

สรุปฉบับไทยคือพังสินะคะ น่าสงสาร

>แต่ในเรื่องคือแค่ไม่กี่ฉาก อีนี่ก็อินนำไปไกลมาก
>แต่พาคนดูตามไปด้วยไม่ได้
>แบบว่าเออ พวกกูก็พอเข้าใจเหตุผลที่มาที่ไปต่างๆนะ

ก็ทำไมเราต้องเข้าใจหรือคิดวิแคะเองล่ะคะ ทำไมไม่สร้างอารมณ์ให้เรา ฉบับยุ่นนิ พี่ดูแบบไม่รู้อะไรเลย ดูจบนิ น้ำแตกเลยค่ะ

พระเอกสามารถแบกเรื่องได้ดีกว่าที่คิดไว้มากค่ะ ชั้นให้นางสอบผ่านในการแสดงครั้งนี้ค่ะ ส่วนรุ่นใหญ่อย่างสู่ขวัญไม่ต้องแอ็คเยอะ แต่สื่ออารมณ์ได้ชัดเจน

ส่วนเฌอปราง ชั้นว่านางก็เหมาะกับตัวละครนี้ดี ดูเก็บกด มีความลับลึกๆ ที่พูดไม่ได้ แต่ที่หักคะแนนที่สุดคือตอนระเบิดอารมณ์เสือกพูดไม่รู้เรื่อง กลายเป็นว่าต้องมานั่งอ่านซับอิ้ง มันใช่หรอคะ? (เห็นมีคนบอกว่า ทางทีมงานต้องการให้เป็นแบบนั้น ซึ่งชั้นว่ามันไม่เวิร์คเอาซะเลย) เอาเป็นว่านางได้ไฟเหลืองสำหรับความเห็นชั้นค่ะ กลางๆ ทั้งดีและไม่ดี แต่ถือว่าเป็นการเริ่มต้นในสายนักแสดงได้โอเค พอไปวัดไปวาได้ ยังแอบติดคาแร็คเตอร์ไอดอลนิดๆ กับวิธีการพูดร่างแอ๊บแบ๊ว

จริงๆ ที่ผิดพลาดมากที่สุดคือการเดินเรื่องที่ยืดยาดในบางจุด แล้วเสือกรวบรัดเร็วเหี้ยๆ ในตอนเฉลยสุดท้าย ชั้นยอมรับเลยค่ะว่าคิดตาม ณ เวลานั้นไม่ทันจริงๆ และอีกเรื่องคือ CG ที่อลังการเว่อร์วังจนรู้สึกเอียนนิดๆ ให้คิดถึงเวลาที่ภาพมันสโลว์ๆ หรือหยุดภาพอะไรทำนองนั้นแหละค่ะ (เข้าใจค่ะว่าต้องการโชว์ศักยภาพ แต่แอบเยอะจนรู้สึกยัดเยียดไปหน่อย)

ชั้นขอให้คะแนน 3/5 ดาวค่ะ คือสมควรไปดู แต่จะดีมากถ้าได้ตั๋วราคาถูก ถ้าจ่ายแพงชั้นว่าเฉยๆ ยอมอดทนไปดูวันพุธดีกว่า ถ้าไม่กลัวเจอ spoiled ซะก่อน

วิธีการพูด ของเชอ มันดูอึดอัด เพราะเป็นการพูด ที่ตัวมันติดเป็นปกติอยู่แล้ว ซึ่ง ที่เค้าไม่ปรับเพราะ คงอยากให้ คงความเป็น คนปกติไว้นะ

ฉานเฉยๆ กับ การแสดงของเชอ โดยรวมถือว่าไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้ ดีเวอร์ วังขนาดนั้น

เรื่องดี แต่กลางๆถ้าแก้ตัดต่อให้กระชับจะดีมาก

ส่วนตัวชอบค่ะ

แต่ถ้าด้านอารมณ์ร่วม ยังสู้ฉลาดเกมส์โกงไม่ได้ค่ะ อันนั้นลุ้นหีแทบเป็นตะคริว

ส่วนตัวเป็นโอตะ BNK48 ก็จริงนะคะ
ยอมรับว่าเฌอถ้าเทียบกับผลงานระดับหนังเรื่องแรก ถือให้ผ่านค่ะ แต่ไม่ได้ดีเลิศอะไรมาก

ยังสู้ความ "น้อยแต่มาก" ของอรอุ๋ง ใน แอปวอร์ไม่ได้
(ฉากร้องไห้ในแท็กซี่ของอรอุ๋ง มันทัชความรู้สึกกู ณ ตอนที่ดูมากๆ)

เฌอยังดูล้นๆ เกินๆ ไปเยอะพอสมควร

อีกอย่าง ก็เหมือนกับ แอปวอร์ อย่างนึง
(แอปวอร์ของ ทีโมเมนท์ อันนี้ทราบ เผื่อใครจะแหกกู 555+)
คือ พยายามโปรโมทโดยอาศัยความเป็น BNK48 มากเกินไปนิสสส

จริงๆ ถ้าหนังเน้นขยี้เรื่องราวความสัมพันธ์ของครอบครัวให้มากกว่านี้ กูว่าหนังมันออกมาเพอร์เฟคกว่านี้

แต่นี่ดันกลายเป็นหนังรักมุ้งมิ้งเพราะพยายามดันบทของพายมากเกินไป

ปล. พอดูเรื่องนี้จบ กูไปซื้อนิยาย Colorful ต่อทันทีเลยค่ะ จะตามเก็บรายละเอียดเพิ่มเติม

ป้าบุษบาค่ะ ทางนี้ค่ะ อีคิ้มมันจาบจ้วงตัวประกอบลิ้นคับปากค่ะ

สรุปแล้ว ถ้าเทียบกับหนังไทยอื่นๆกูให้ผ่าน แต่ถ้าเที่ยบกับคุณภาพจีทีเอชด้วยกัน กูให้ตกค่ะ