ดูจากนิสิต นักศึกษา ป.โท ป.เอก ที่ผลิตมาก็ได้ แทบไม่มีผลงานตีพิมพ์นานาชาติอะไรเลย มีแต่ไป Conference แล้วลงใน proceedings ก็จบได้ล่ะอันนี้คือพูดถึงส่วนใหญ่นะ แต่ก็มีบางส่วนที่เอาไป publish ใน International journals ที่อยู่ในฐาน ISI database แต่ก็น้อยคนที่ทำ
ถ้าเรียนต่างประเทศนะ ส่วนใหญ่นะ ส่วนใหญ่จะบังคับให้ตีพิมพ์ก่อนถึงจะจบได้ ที่ไทยก็มีบางมหาวิทยาลัยบังคับ แต่ส่วนใหญ่ก็ 1 เรื่องเท่านั้น
ส่วนใหญ่ก็จะเอาแค่พอให้จบ อาจจะได้ลงในวารสารที่มี IF ต่ำๆ เลเวล Q4 หรือถูก indexed ใน SCOPUS database ที่ไม่อยู่ใน Quatile ไหนเลย ก็พอจบไปก่อน
ถ้า U ดังๆ ยกตัวอย่างที่ EHT Zurich, Switzerland ซึ่งติด top 15 ของโลก ไม่เคยหลุด top 20 ของโลกนะ ต้องตีพิมพ์ 3-4 เรื่องใน International Journals
ที่อยู่ใน ISI database ระดับ Q1 หรือ Q2 เท่านั้นนะ ถึงจะจบ คิดดูกว่าจะจบก็ทำวิจัยกันแบบหนักสุดๆ แต่จบแล้วมีคุณภาพเป็นที่ยอมรับสากลมาก ranking เขาถึงสูงมากไง
ส่วนที่อื่นอย่าง NUS ของสิงคโปร์ และ U of Tokyo ของญี่ปุ่น ก็จะคล้ายๆ กัน พวกนี้ U ระดับ top ของโลก จะมี requirement ในการจบ ป.เอก สูงกว่า U อันดับไกลๆ
แต่อังกฤษถ้าไม่ใช่ U ระดับท๊อปสูงๆ ของเขา ก็ไม่บังคับการตีพิมพ์ให้จบ แต่เขาได้คะแนนส่วนอื่น คือสัดส่วนนักศึกษาต่างชาติ และผลงานของอาจารย์เขาเองมีเยอะด้วยไง
เขาถึง ranking ดีกว่าเรา แต่ของเราจะไปทำแบบนั้นไม่ได้เลย เพราะอาจารย์ก็ผลงานน้อยอยู่แล้ว จะไปลดไม่ได้ มันต้องหาทางผลักดันผ่านนักศึกษาอีกที
แต่ก็อาจจะมีดาบสองคม คืออาจารย์บางคนก็ไม่มาสนใจเด็ก ป.ตรี อีก เอาเวลาไปลงแต่วิจัย สอนแต่ 2-3 คน ที่เป็นลูกศิษย์ ป.โท ป.เอก
และอาจจะมีปัญหากักตัวเด็ก ป.โท ป.เอก ไม่ให้จบง่ายๆ เพื่อให้อยู่ช่วยผลิตผลงานตัวเอง มองดูแล้วปัญหาก็ซับซ้อนนะในไทยเนี่ย
อยากได้อันดับสูง แต่จัดการปัญหาภายในยาก แต่จริงๆ ต้องเริ่มจากการสนับสนุนให้คนเก่งและดี มีคุณธรรมและจรรยาบรรณที่ดีมาเป็นอาจารย์
เพราะช่วงหลัง อาจารย์เก่งๆ เก่าๆ เกษียณเกือบหมดแล้ว ยุคเก่านี่ส่งคนไปเรียนเมืองนอก U ดังๆ เยอะเลย
แต่ช่วงหลัง เน้นรับแต่อาจารย์รุ่นใหม่ที่เป็นคนกันเอง เด็กเส้นก็ส่วนใหญ่ เอามาช่วยเป็นฐานคะแนนการเมืองในมหาวิทยาลัย แต่ไม่ได้เน้นวิชาการเท่าไหร่
ผลงานอาจารย์พวกนี้ก็เลยไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยได้ ไปสังเกตเลย หลายๆ ภาควิชา หลายคณะ อาจารย์ใหม่ก็ไม่ค่อยมีคุณภาพ
ทั้งภาษาอังกฤษไม่ดี ไม่ได้จบต่างประเทศไม่ว่า แต่ไม่พัฒนาตัวเอง และมักออกไปแนววัลลาบีไปสายบริหารด้วยนี่สิ มีคอรัปชั่นกินนั่นกินนี่ในมออีกเพียบ
เฮ้อ แก้ยากนะ มันต้องเริ่มจากการสนับสนุนคนเก่งและดีมาเป็นอาจารย์ให้ได้ และต้องค่อยๆ ผลักไม่เอาพวกอาจารย์ที่ความรู้กลางๆ หรือไม่ถึงออกไป
บางภาควิชาอาจารย์ยังสอนผิดๆ ถูกๆ เลย ขนาด ม.รัฐ ใหญ่ๆ นะ เฮ้อ ลองเสนอแนะแนวทางแก้ปัญหาทั้งหมดที่กล่าวข้างต้นหน่อยสิคะ จะทำยังไงดี