จากวันนั้น ที่เราไปทำบุญมา http://www.palm-plaza.com/CCforum/DCForumID3/211678.html
เราก็นึกว่าเรื่องร้ายจะหมดไปจากชีวิตเราซักที แต่ก็ไม่
ซ้ำยังมาเจอกับึคนที่เรารู้จักคุ้นเคย และไม่คิดเลยว่าเขาจะคิดไม่ซื่อกับเรา
วันนี้ เรามากินกาแฟ ที่ร้านประจำของเรา เจ้าของร้านปกติเขาอัธยาสัยดีมากๆ
เราก็ทักว่า วันนี้เงียบๆนะคะ เขาก็ยิ้มๆ แล้วบอกว่าครับ
เรานั่งดื่มกาแฟไปได้ซักพัก ไม่รู้เลยว่าเจ้าของร้านย่องมาข้างหลัง
แล้วรวบตัวเราเข้าไปกอดไว้ แล้วเริ่มซุกไซร้ซอกคอ
ปากก็บอกว่า ผมรอโอกาสนี้มานานแล้ว ผมรอนโอกาสนี้มานานแล้ว
เราศอกกลับเข้าไปเต็มเรง แล้ววิ่งไปที่ประตูร้าน
เพื่อจะพบว่าประตูถูกล็อคไว้.........................
มันเดินเข้ามา รวบตัวเราเข้าไป แล้วบดาปกลงมาจูบกับปากเรา
เราผลักมันด้วยแรงทั้งหมดที่มี แล้ววิ่งหนีขึ้นบันไดไป
แล้วก็วิ่งหลบเข้าไปในห้องที่ใกล้ที่สุด แล้วล็อคประตูไว้
แล้วเราก็แทบช็อค เพราะมันคือห้องนอน และในห้องนั้น
มีรูปเราติดเต็มผนังไปหมดจนไม่เหลือที่ว่าง
มีรูปเราใส่กรอบ วางไว้บนโต๊ะ บนชั้นหนังสือ บนหลังตู้ อีกไม่รู้กี่สิบอัน
แล้วเราก็ผวาสะดุ้งจนสุดตัว เมื่อมีเสียงเคาะประตู
มันบอกว่า เปิดประตูเถอะ หนีไม่พ้นหรอก
ทำไมมันจะไม่มีกุญแจห้องนอนตัวเอง........
เราหวีดร้องสุดเสียง มองไปที่หน้าต่าง มันก็เป็นเหล็กดัด
เราไม่เห็นทางออก เราไม่เห็นทางไป
เราจะหนีไปจากตรงนี้ได้ยังไง
ช่วยเราด้วย
อย่า หยุด อย่า หยุดนะ อย่า อย่า หยุด อย่า หยุดนะ !!!