ป้าก็ไม่เล่นเหมือนกันค่ะตอนเด็กเคยลองเล่นที2ที
แต่ตายไวมาก
ไม่มีทักษะเอาซะเลย
ทำให้ไม่สนใจที่จะเล่น
ซึ่งจะว่าไปก็ดีนะคะ
ถือเป็นบุญวาสนา
ไม่ต้องไปติดอยู่ในอะไรแบบนั้น
>แต่ก็แปลกนะ พอเสียติด ๆ กัน
>เป็นหลายพันดอลลาร์
>กลับไม่เสียดายเท่นไหร่
>คล้าย ๆ กับปลงอนิจจังงั้นแหละ
ไม่ได้ปลงอะไรหรอกค่ะ
เพราะถ้าปลงมันคงเบื่อที่จะเล่นต่อ
นี่มีแต่อยากแก้มือไปเรื่อย
>เล่นไปเล่นมาอาจจะสำเร็จถึงขั้นไหนก็ไม่รู้สิ
การจะสำเร็จได้ต้องมีปัญญา
เบื้องต้นคือปัญญา
เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
แต่การจะเห็นได้ต้องมีสมาธิที่ถูกต้อง การเล่นพวกนี้มีสมาธิเหมือนกัน
อาจมีมากด้วย แต่เป็นคนละสมาธิ
กับที่ใช้เจริญปัญญา
เล่นจนตายก็ไม่ได้สำเร็จอะไรหรอกเด้อ