งานซอฟท์แวร์ฝรั่งจะบูชาระบบ Agile มากๆ ซึ่งระบบมันเองก็มีดีแหละ แต่ขึ้นกับทีมที่อยู่ บางทีความ Agile จ๋าๆก็น่ารำคาญจริงๆแล้วสังคมที่ทำงานของต่างชาติมันหลากหลายมากๆนะ เป็นบ.แนวสตาร์ทอัพหรือองค์กรใหญ่ๆล่ะ ทั้งคนไทยและฝรั่งที่นั่งทำงานก็จะต่างกัน
บ.สตาร์ทอัพ ฝรั่งและคนไทยจะชิวๆกว่า แต่งานที่ทำหลากหลายมาก จะได้ทำเป็นแบบแทบจะทั้ง end to end process ภาษาพอสื่อสารได้ก็พอแหละ ไม่ต้องเป๊ะปังอลังการณ์อะไร เจ้าของภาษาเค้าไม่ค่อยสนใจ คืนวันศุกร์อาจมีปาตี้บ้าง ส่วนใหญ่อายุผู้ร่วมงานจะไม่มาก ยังชอบปาตี้ ดื่มอะไรกันพอสมควร คนนิยมชายแท้อาจจะชอบมั้งเพราะสตาร์ทอัพจะอุดมไปด้วยผู้ร่วมงานชายแท้อายุน้อยๆทั้งไทยและต่างชาติ นานๆทีจะเห็นผู้หญิงโผล่มาและมักไม่ใช่สายซอฟท์แวร์ อย่าตกใจถ้าทีมซอฟท์แวร์เป็นชายล้วน หน้าตาเดี๋ยวนี้มีหลากหลายตั้งแต่หน้าเนิ้ดๆแว่นหนาๆ หนุ่มไทยบ้านๆ ขรึมๆ ลูกคุณหนูขาวตี๋ ยันหนุ่มลุคส์เพลย์บอยเล่นกล้ามหม้อสาว ส่วนตัวไม่เคยโดนหยียดเกย์จากกลุ่มโปรแกรมเมอร์ที่ทำงานด้วยกันเลย ไม่ว่าจะที่ไหน แต่เป็นตัวเราเองที่อยากจะมีเพื่อนเกย์บ้าง คือ บางทีได้เห็นอาชีพอื่นเค้ามีเพื่อนเกย์ มีโมเม้นท์ที่แอบชอบแอบจีบกันในเกย์มันก็แอบอยากมีโมเม้นท์นี้มั่งไง ไม่ใช่เพื่อนผู้ชายมันไม่ดีนะ มันก็ดีแหละ ทำงานด้วยง่าย ไม่เรื่องมาก แต่ถ้าได้มีเพื่อนที่คิดเหมือนตัวเองมั่งมันก็คงดีไม่น้อย ก็อาจจะหากิจกรรมอื่นๆทำมั่งเพื่อให้เจอสังคมที่หลากหลายขึ้น
บ.แบบองค์กรใหญ่ๆ มักมี 2 เจน แก่ไปเลย กับเด็กละอ่อนจบใหม่ๆ เด็กๆจะจับกลุ่มกัน พี่อาวุโสมักวางตัวขรึม เล่นบ้าง ส่วนใหญ่มักมีครอบครัวแล้วล่ะ มักเจอเด็กจบนอก หรือเด็กหลักสูตรอินเตอร์เดินกันขวักไขว่ เด็กม.ไทยอย่างผมก็เดินเจียมเนื้อเจียมตัว 5555 การเจอคนภาษาเป๊ะๆสำเนียงเริ่ดๆ คือ เรื่องปกติมากๆ เพราะต่างฝ่ายต่างก็นั่งกับโต๊ะคุยกับคนอีกฟากเป็น Eng รัวๆ ถามว่ามีคนภาษาง่อยๆมั่งมั๊ย มีสิ...ผมเองเป็นต้น คือ ตกภาษาอังกฤษมาตั้งแต่เด็ก คือ พูดเอาตัวรอดได้ แต่ไม่เป๊ะ แกรมม่าพังพินาศระดับสุด ถ้าต้องรีบพูดก็มีเผลอหลุดใช้แบบ He do/have She do/have งี้ -*- แต่เจ้าของภาษาเค้าคงพอทนไหวมั้ง ตราบใดที่พอทำงานได้เลยยังไม่ไล่ออก ฝรั่งจะเจอตั้งแต่หนุ่มยันแก่ หนุ่มๆมักเป็น developer เหมือนกัน แก่ๆมักเป็นระดับ manager เขียนอีเมลล์ทีก็กลัวทีจะผิดแกรมม่าที ระบบงานยังยึดขั้นตอนอยู่ อาจเร็วไม่ดั่งใจนัก แต่ความดุเดือดน้อยกว่าสตาร์ทอัพและความมั่นคงมากกว่า ส่วนใหญ่เป็นคนทำงานโปรไฟล์ดีๆซึ่งอาจจะไม่ชอบไปลุยไปเสี่ยงกับสตาร์ทอัพ ติด comfort zone หน่อยๆ มีเก้งเยอะกว่าแบบสตาร์ทอัพ ทั้งไทยและฝรั่ง ก็จะได้มีโอกาสเจอภาษาอังกฤษหลายสำเนียงและเก้งหลายเผ่าทั้งแบบที่เจอกันบ่อยแล้วจากอเมริกา อินเดีย ออสเตรเลีย อังกฤษ ก็ยังมีโอกาสได้เจอจาก บราซิล เยอรมัน รัสเซีย อาเจน ฮังการี ซึ่งล้วนถือเป็นชาติควยใหญ่ๆ เอ๊ย คนใหม่ๆทั้งนั้น
สรุปแล้วไม่ต้องไปกลัวเรื่องภาษาขนาดนั้น ถ้าภาษาง่อยระดับพี่เค้ายังกล้าเอาเข้าไปทำงาน เค้าคงทำใจมาแล้วประมาณนึง เอ๊ย เค้าคงประเมินแล้วแบบไหนที่พอรับได้หรือไม่ได้มาประมาณนึงตั้งแต่ตอนสัมภาษณ์