สวัสดีเพื่อนๆ ผมแนะนำตัวก่อนนะ ผมชื่อรุกข์ ทำงานอยู่โรงงานแห่งนึง งานอดิเรกชอบเล่นกีฬาครับ เล่นมันซะทุกอย่าง แต่โดยมากจะยกน้ำหนักอยู่แถวๆสวนใกล้ห้องพัก ก็มีแฟนอยู่คนนึง ชื่อน้องอัคร เป็นน้องแผนกบัญชี ตัวเล็กกว่าผม สูงโปร่ง หน้าใส เขามันคนละโลกกับผม ผมมันพวกใช้แรงงาน วันๆถอดเสื้อเหงื่อท่วมตัวเดินอยู่ในคลังสตอค แต่พวกน้องอัครเขาทำงานออฟฟิศในห้องแอร์ ไม่รู้เราเป็นแฟนกันได้ไง อัครเขามีบ้านอยู่กับพ่อกับแม่ครับ แต่หลังๆมานี่ จะมาอยู่ห้องผมมากกว่า มันใกล้ที่ทำงานดี

แต่ช่วงหลังๆ วันไหน อัครมาอยู่ห้องผม ผมก็จะโดนบังคับล่ะ ผมก็ เออ เอา มีแฟนอยู่คนเดียว ไม่ขัดใจก็ได้วะ น้องเขาเป็นลูกคนเดียว พ่อแม่ตามใจ ก็เลยติดมาให้ผมเอาใจเขาด้วย

“พี่รุกข์ ก่อนเข้าห้องต้องทำไงวะ อย่าให้ต้องเตือน เดี๋ยวเดือดร้อนหรอก” ทันทีที่ผมไขกุญแจเปิดประตู น้องอัครพูดเสียงดุๆตามไสตล์เขาล่ะ แต่ผมก็รู้ว่า ถ้าไม่ทำตาม ผมเดือดร้อนแหง เห็นตัวเล็กๆแบบนั้นน่ะ มือหนักชิบเป๋ง ไวทายาดอีกตังหาก ลงมือที ไอ้บึ้กอย่างผมลงไปนอนกลิ้ง หน้าเขียว แพ้ราบคาบทุกที

ผมถอดรองเท้าถุงเท้าออกเป็น อันดับแรก เสื้อช็อปถูกลอกออกไปจากตัว เห็นกล้ามอกบึกบึน กล้ามท้องเป็นมัดที่น้องเขาชอบลูบเล่น อัครเปิดแอร์ในห้องเย็นเฉียบตามปกติ ลมที่พัดออกมา เป่าเอาหัวนมผมจนมันลุกแข็งเป็นไต

ผมเหลียวล่อกแล่ก หันไปดูรอบตัวให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่บนระเบียงทางเดิน จากนั้น ก็ถอดกางเกงออก เหลือกางเกงในเก่าๆเพียงตัวเดียว ยืนทำท่าเบ่งกล้ามแขนอยู่นอกห้อง โดยมีประตูเปิดกว้าง รอให้อัครเข้ามาอนุญาตให้ผมเดินเข้าห้องได้

ระเบียงนั้นค่อนข้างมืด แสงไฟสว่างในห้องก็เลยกลายเป็นจุดเด่น เชื่อได้เลยว่า ถ้าคนที่อยู่ในคอนโดถัดไปมองมา เขาต้องเห็นผมอย่างชัดเจนแน่นอน ผมยืนอยู่ตรงนั้นโดยช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ไม่มีทางขัดขืน เหมือนไอ้ฮัลค์ตัวเขียวที่ถูกสะกด กางเกงในหย่อนคล้อยจะหลุดมิหลุกแหล่จนเห็นดงหมอยแพลมออกมา

อัครหมุนตัวมาทางผม หยิบไม้กวาดออกมา ใช้ด้ามไม้กวาดเขี่ยเอวกางเกงในเก่าขาด ผมสูดลมหายใจ เกร็งกล้ามแขม่วท้องให้น้องอัครทำงานได้ถนัด หางตาเห็นคนในคอนโดไฮโซข้างๆขยับตัวอยู่ในมุมมืด ตาจ้องเขม็งมาดูฉากสำคัญนี้ มันชอบมาแอบดูผมโดนน้องอัครจับแก้ผ้าแบบนี้มาตั้งแต่มันเห็นฉากนี้เมื่อหลาย อาทิตย์ก่อนแล้ว หลังจากนั้นมันจะมายืนสูบบุหรี่อยู่ตรงนั้นเป็นประจำ ในเวลาที่ผมกลับจากทำงาน

ไม้กวาดของน้องอัครพยายาม เกี่ยวเอวยางยืดของกางเกงลิงของผมเหมือนกับเล่นเกมฝึกทักษะในการควบคุมด้ามไม้กวาด ผมพยายามเลือกแต่ชั้นในเก่าๆแบบนี้เวลาที่อัครอยู่ห้องผม พื่อที่อัครจะได้ทำงานได้สะดวก และผมก็ไม่ต้องลุ้นนานนัก ด้ามไม้กวาดดึงเอากางเกงในของผมลงช้าๆ ผ่านขาที่มีกล้ามแกร่งลงไปที่หัวเข่า จากนั้นผมก็ต้องเปลี่ยนท่าไปเป็นยืนตรง ขาแนบลำตัว กำมือเท้าเอวเบ่งกล้ามอก เพื่อให้อัครเกี่ยวเอาผ้าชิ้นสุดท้ายออกไปจากร่างกายกำยำของผม แสงไฟสว่างชัดเลียทุกรูขมขนของผมให้อัครและไอ้หมอนั่นเห็นร่างกายเปลือยล่อน จ้อนอย่างชัดเจน

อัครก้าวเข้ามาดำเนินการ ประทับตราวีซ่าเข้าห้องขั้นสุดท้ายให้ผม มือเรียวนุ่มยื่นออกมานอกห้อง ผมแอ่นกลางลำตัวให้อัครกระทำภารกิจนี้ได้อย่างถนัด อัครจับควยอวบ ใหญ่ของผมไว้ แล้วรูดเอาหนังหุ้มลงไป ปลิ้นจนสุดโคน แล้วเขย่าเบาๆ

ผมหลับตา พยายามดื่มด่ำกับความเสียวที่อัครยัดเยียดให้ พยายามให้ควยแข็ง เต็มที่โดยเร็วที่สุด จะได้เข้าห้องได้เร็วๆ แต่ยังไม่ทันแข็งดี ผมก็ได้ยินเสียงก็อกแก็กของห้องข้างๆที่กำลังปลดกลอนเปิดประตูออกมา ผมใจเต้นระทึกด้วยความตื่นเต้น ลุ้นจนตัวโก่งว่าควยตัวเองจะแข็งโด่ให้อัครอนุมัติได้ทันเวลาไหม หัวใจสูบฉีดเลือด ปั๊มอย่างรวดเร็วไปทั่วร่าง ทำให้เลือดไปคั่ง ณ แก่นกายความเป็นชายของผมอย่างรวดเร็ว มันพองตัวผงาดศักดาขึ้นชี้ฟ้า น้องอัครยิ้มอย่างพอใจ จูงควยของผมเข้าไปในห้อง ผมปิดประตูตามหลังปังอย่างรวดเร็ว คนข้างห้องอาจเห็นผมเปลือยเพียงแว่บๆ เขาชะงักไปนิดหนึ่ง แล้วก็ตัดสินว่า คงจะตาฝาดไป จึงเดินต่อไปตามปกติ

พอผมเข้าไปในห้องแล้ว ผมก็อาบน้ำเตรียมทานข้าว แต่ผมก็ไม่มีหวังจะได้ใส่เสื้อผ้าอีก ผมเดินออกมาจากห้องน้ำพลางเช็ดตัวให้แห้ง ควยหดเพราะความเย็น แต่ก็ยังใหญ่ยาวพอที่จะแกว่งสะบัดไปมาเวลาผมเดิน อัครจะชอบมาก และมองตามควยของผมตลอดแทบจะทุกฝีก้าว อัครจะไม่อนุญาตให้ผมใส่เสื้อผ้าเลย ดูน้องเขาจะตื่นเต้นและชอบดูผมเปลือยล่อนจ้อนอย่างนี้มาก แถมบางครั้งยังแอบเปิดม่านด้านที่อยู่ติดคอนโดนั้นไว้ ปล่อยให้สายตาของหลายๆคนจ้องมองผมอย่างเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

“อัครครับ พี่ขอเสื้อผ้าเถอะครับ มันหนาว” ผมอ้าง แต่น้องอัครไม่เคยยอมทำตาม ด้วยความรักเขา ผมก็ต้องปล่อยเลยตามเลย แอบเห็นไอ้หมอนั่นมานั่งมองผมอีก ก็พยายามไม่สนใจ แกะข้าวออกใส่จานเตรียมจะกิน
“อัครไม่กินแล้วนะ พี่รุกข์ ที่แผนกเขามีปาร์ตี้เลี้ยงส่งยายเมย์ เลยกินตลอดบ่ายเลย อิ่มว่ะ”น้องอัครปฏิเสธมื้อเย็นวันนี้ ผมก็เลยนั่งขัดสมาธิลงที่โต๊ะญี่ปุ่นตัวเตี้ยๆ ลงมือกินข้าว

กินไปได้สองสามคำ ผมก็ขนลุกซู่ เมื่อลิ้นเปียกๆของอัครมาตวัดอยู่รอบหู มือของอัครกระตุ้นอยู่ที่ลูกชายของผมจนมันลุกโด่ขึ้นมาอีกครั้ง ผมทำท่าจะหันหลังกลับมารับจูบของน้องอัคร แต่อัครกดไหล่ผมไว้
“อย่าขยับ กินข้าวไป นั่งเฉยๆ” เสียงโหดๆ ดุๆนั่นทำให้ผมไม่กล้าขัดขืน เดี๋ยวอัครโกรธขึ้นมาแล้วผมจะเดือดร้อน ก็เลยนั่งกินต่อไป อัครยกโต๊ะออก ให้ผมถือจานข้าวกินไปเรื่อยๆ ระหว่างนั้นก็ไซ้ผมไปทั่วตัว มือนุ่มๆ อุ่นๆปลิ้นหนังควยของผมเข้า ออก สลับกับปั่นหัวบานทะโล่เท่าลูกมะนาวเน้นๆ ช้าๆ แรงๆ เหมือนจะคั้นน้ำของมันออกมา เส้นประสาทที่ถูกปกปิดตลอดเวลา ถูกปลิ้นออกมาโดนเผยตัวเป็นเป้านิ่งให้น้องอัครทรมานเล่น ผมเสียวจี้ด กินไปครางไปสำลักไป ได้แต่กัดฟัน อดทนให้น้องอัครเล่นกับร่างบึกของผมตามใจเขา เหมือนกับว่าตัวผมเป็นของเล่นชิ้นโปรด อัครบังคับให้ผมกินข้าวไปจนกว่าจะอิ่ม ไม่งั้นผมไม่ได้กินอะไรไปจนเช้าแน่นอน ไอ้หมอนั่นดูจะสะใจตามน้องอัครไปด้วย ร่างตะคุ่มๆข้างม่านของมันขยับมือเป็นจังหวะอย่างเพลิดเพลิน

น้องอัครรูดควยผมอย่างเป็นงาน ไม่ยอมให้ผมเสียวเกินไปจนกระฉูดน่ำออกมา ไม่ยอมให้เบาเกินไปจนผมตั้งสมาธิกินข้าวได้ หรือควยออ่น ลงได้ ผมได้แต่บิดตัวเสียว จนกินข้าวหมดจาน ควยของ ผมก็อยู่ในภาวะ “โด่ไม่รู้ล้ม” พอดี มันเกร็งตัวจนเส้นเลือดโปนเหมือนชายงามที่มีกล้ามเป็นมัดๆ เข้ากันกับกล้ามส่วนอื่นๆของผมที่เส้นเลือดขอดจากการทำงานหนักและการยกเวท อย่างหนักมานานแรมปี ผมรู้ตัวว่า อีกนานทีเดียวกว่าผมจะเข้าสู่โหมด “สงบนิ่ง” อย่างเก่า

อัครรู้ดีว่า พอผมทานข้าวเสร็จ ผมจะต้องดื่มน้ำอัดลมขวดหนึ่งทุกครั้ง แต่อัครไม่เคยอนุญาตให้ผมซื้อมันขึ้นมาไว้ในห้อง ทุกครั้งหลังทานข้าว ผมก็จะต้องลงไปที่ร้าน 7-11 ใกล้ๆนี่ ครั้งนี้ก็เช่นกัน ผมไม่มีน้ำดื่มหลืออยู่ในห้องเลย บุหรี่ก็หมด ผมจึงจำเป็นต้องลงไปจริงๆ

“อัครครับ พี่ขอใส่เสื้อผ้าหน่อยครับ พี่จะลงไปเซเว่น” ผมร้องบอกอัคร อัครเปิดกุญแจตู้เสื้อผ้าของผม หยิบเอากางเกงบ็อกเซอร์ตัวเล็กๆ ผ้าบางๆออกมาเพียงตัวเดียว ดูมันโป๊เกินกว่าที่ผมจะใส่ลงไปได้ อัครล็อคตู้อีกครั้ง แต่ผมไม่เห็นอัครหยิบเสื้อมาไว้เลย
“เสื้อพี่ล่ะครับ”
“ไม่ต้องใส่หรอก กลัวอะไร เป็นผู้ชาย ไม่เสียหายอยู่แล้ว” อัครยักคิ้วให้ผมแบบกวนๆ แล้วโยนกุญแจห้องให้ ผมรู้ว่าผมจะต้องทำอย่างไรต่อไป

ผมเดินตัวเปลือยเปล่า ไปที่ประตู แนบตาลงกับช่องตาแมว แล้วแง้มประตูออกไปดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่บนระเบียง เมื่อทุกอย่างปรอดโปร่งดีแล้ว ผมก็ก้าวออกไปที่ระเบียงทั้งที่ควยผงาดง้ำอยู่อย่างนั้น มันยื่นหัวออกไปนอกห้องก่อนตัวผมจะไปถึงประตูถึงแปดนิ้ว ผมก้าวออกไปอย่างหวาดๆ ถ้ามีใครเปิดประตูออกมาตรงนี้ มันจะยิ่งอันตรายมากขี้นไปอีก เพราะเขาจะเห็นผมทางด้านหน้าอย่างชัดเจน

เมื่อผมไปยืนอยู่ตรงระเบียง เรียบร้อยแล้ว อัครจึงยื่นกางเกงตัวนั้นให้ผม ผมใส่มันอย่างรวดเร็ว แต่ก็รู้ดีว่า มันดูโป๊เท่าๆกับตอนที่ผมไม่ใส่อะไรเลย ควยของ ผมแข็งเต็มที่ดันเป้ากางเกงเนื้อบางๆจนโป่งเป็นเตนท์ เห็นถึงขนาดของผมได้อย่างชัดเจน หนังหุ้มที่รั้งลงมาเผยให้เห็นส่วนหัวบานใหญ่ที่ทำหน้าที่ค้ำผ้าอยู่ การเดินไปทำให้ผ้าเสียดสีกับหัวเห็ด เสียวจนน้ำใสๆซึมเยิ้มออกมาเป็นดวง จังหวะหัวใจที่เต้นตุบๆอย่างตื่นเต้นทำให้ท่อนเอ็นของผมกระดกไปมาเป็นจังหวะ เดียวกัน ผมเดินผ่านกระจกก็มองตัวเองเห็นได้ชัดเจน บอกไม่ถูกว่าคนมองจะรู้สึกยังไง ไอ้บึ้กกล้ามเป็นมัด ใส่กางเกงผ้าบางๆตัวนิดเดียว ควยดุ้นบักเอ้บแข็ง โด่ ปกติผมจะภูมิใจในขนาดของมันมาก แต่คราวนี้ผมโคตรอายเลย ไม่ลงไปก็ไม่ได้ ก็เลยตัดสินใจเสี่ยง เอาก็เอาวะ

โชคดีที่วันนี้ดึกมากแล้ว เลยไม่มีคนเดินสวนมาเลยสักคน ไม่งั้นผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน แต่ในที่สุด วินาทีที่ผมต้องเจอคนก็มาถึง ร้านเซเว่นที่เปิดไฟสว่าง อาจดูอบอุ่นเชื้อเชิญสำหรับบางคน แต่สำหรับผม มันคือความอับอายที่เสี่ยงต่อการโดนข้อหาอนาจารได้ทุกเมื่อ หัวใจผมเต้นตึกตัก หน้าแดงจนร้อนผ่าวไปหมด แต่ก็ทำเป็นเฉยๆ เดินเข้าร้านเมื่อประตูอัตโนมัติเปิดออก ทำเป็นไม่มีอะไร เหมือนว่า การถอดเสื้อโชว์กล้ามนี่เป็นเรื่องปกติ ผมเอามือไพล่ไว้ข้างหน้าขณะที่เดินเลือกของ ทำท่าเหมือนกุมกระเป๋าเงินไว้ แต่ที่จริง ผมกด“หัว”ของไอ้ลูกชายไม่ให้ตื่นต่างหาก แต่ยิ่งกด มันยิ่งทรยศ ผงกหัวสู้มือพ่อมัน ผมพยายามดันๆให้มันแนบลำตัว แต่นั่นทำให้สถานการณ์ยิ่งดูเลวร้าย มันโผล่ทะลุออกมานอกขอบเอวยางยืดด้วยพละกำลังมหาศาลบวกกับความดื้อด้านของมัน ผมพยายามให้ชั้นวางของบังตัวเองไว้ขณะที่พยายามเก็บมันกลับเข้าคอก ถึงกับพยายามดีดหัวมันด้วย แต่มันแกร่งเกินกว่าที่จะมายอมแพ้กับอะไรเล็กน้อยๆแบบนี้

ในที่สุด ผมก็เป็นฝ่ายยอมแพ้เอง ผมเดินไปที่แคชเชียร์ที่มีน้องผู้ชายคนหนึ่งยืนมองอยู่ด้วยหน้าแปลกๆ กึ่งยิ้มกึ่งพูดไม่ออก พยายามใช้ตะกร้าบังเป้ากางเกงของตัวเองพร้อมพยายามกดให้มันนอนราบลงกับร่างกายของผมโดยที่ไม่หลุดผลัวะออกมาข้างนอกเสียก่อน

อย่านะมึง อย่าโผล่ออกมาเชียวนะ ผมภาวนาอยู่ในใจ แล้วกลั้นใจยื่นตะกร้าให้น้องเขา จังหวะนี้เอง ที่มันหลุดจากมือที่กดไว้ทั้งคู่ มันก็โผล่หัวพ้นขอบยางยืดออกมาอีก น้องเขาสะดุ้งเฮือก มือที่รับตะกร้าไปจากผมชะงัก ผมทำไม่รู้ไม้ชี้ ไขว้มือบังมันไว้ ทุลักทุเลอีกทีก็ตอนที่ยื่นมือไปรับถุง พยายามกดตัวแนบไปกับเคาน์เตอร์ แล้วแจวอ้าวออกจากร้านไปอย่างเร็ว

แต่ขากลับผมโชคไม่ดีอย่างขาไปครับ

ระหว่างทางที่เดินอยู่ในซอย นั้น ก็มีคนส่องไฟมาที่ผม จนผมตาพร่าไปหมด
“ใคร มาทำอะไรมืดๆ ยกมือขึ้น” เอาแล้วไง ตำรวจลาดตระเวณครับ
“เอ่อ ผมไม่ได้ทำอะไรครับ ผมแค่ เอ่อ มาซื้อของ แล้ว….” ผม อึกอัก พูดไม่ออก แต่ตำรวจก็ตัดสินใจไม่เชื่อผมไปเรียบร้อยแล้ว
“ไม่ต้องเลย มานี่เลยมึง ไปซื้อของ แต่งตัวแบบนี้น่ะนะ ขึ้นมาเดี๋ยวนี้”
ตำรวจสองคนตรงมาที่ผม ยึดถุงข้าวของของผมไปโยนไว้ในรถ ลากผมขึ้นกระบะท้าย ล็อคกุญแจมือติดกับคานกระบะให้ผมยืนตัวตรงหันหน้าไปทางท้ายรถ มือไพล่หลัง แล้วออกรถไปที่สถานีตำรวจย่อยที่ไม่ไกลนัก

ระยะทางไม่ไกลนั้น ดูจะไกลขึ้นมาอย่างเหลือเชื่อ เมื่อตำรวจหักเลี้ยวรถออกจากซอย อ้อมไปที่ถนนใหญ่ เหมือนจะประจานให้ผมอาย ผมไม่สามารถนั่งลง หรืองอตัวหลบ หรือปิดบังไอ้ท่อนซุงประจำตัวที่กำลังตั้งเป็นเสาค้ำกระโจมอยู่อย่างไม่ยอม ถอย รถหลายคันที่ตามหลังมานั้น ตบไฟสูงใส่อย่างกวนตีนกึ่งอยากรู้อยากเห็น แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้มาก ไฟสาดใส่ตาพร่าไปหมดจนผมต้องหลับตาลง

แล้วผมก็รู้สึกถึงอาการชะลอ ของรถ ตำรวจหักเลี้ยวเข้าซอยเพื่อไปยังสถานี ผมมองไปรอบๆก็หน้าชาทีเดียว ตำรวจจงใจออ้มเข้าซอยตลาดโต้รุ่งเพื่อประจาน อาจจะคิดว่าผมคงจะเข็ดหลาบ ในท่ายืนแบบนี้ ผมตกเป็นเป้าสายตาเป็นอย่างยิ่ง เพราะทุกคนก็คงสนใจอยากเห็นหน้าของคนที่ตกเป็นผู้ต้องหาของตำรวจเป็นปกติ อยู่แล้ว รถต้องชะลอลงเพราะถนนมีคนเดินค่อนข้างคับคั่ง หลายๆคนมองหน้าผม แล้วก็ต้องกวาดสายตาลงมามองที่กลางลำตัวนั้นไม่ได้ สาวๆหลายคนหัวเราะคิกคักหน้าแดง หนุ่มๆหลายคนจ้องมองไม่วางตา ปกติเขาคงสงสัยว่าไอ้นี่โดนข้อหาอะไร แต่สำหรับผม ข้อหามันโป่งชัดอยู่ตรงเป้ากางเกงอยู่แล้ว ผมอายจนหน้าชา พยายามก้มหน้าลงเพื่อให้คนเห็นหน้าน้อยที่สุด แต่ไอ้ลูกชายของผมมันกลับตื่นสายตาคนมากขึ้นทุกที มันดิ้นรนกระดกหงึกหงัก พยายามหลบหนีให้พ้นจากสถานการณ์อันน่าอึดอักนี้ บวกกับแรงโยกของรถ ผลก็คือ มันหนีออกจากยางยืดออกมาได้สำเร็จอีกครั้ง เสียงฮือฮาดังขึ้นรอบตัว นั่นยิ่งทำให้มันตื่นตกใจจนเกร็งตัวยิ่งขึ้น ผมไม่เคยรู้สึกว่ามันแข็งขนาดนี้มาก่อน แข็งจนเจ็บไปหมด มันเริ่มดันกางเกงของผมให้เลือนลงไปช้าๆโดยที่ผมทำได้แค่พยายามงอตัว พิงกระจกหลังรถไว้ไม่ไห้กางเกงหลุดพรวดลงไปเท่านั้น

รถ เคลื่อนไปช้าๆ ผ่านตลาดที่หนาแน่นขึ้น มีมือขาวนุ่มเอื้อมออกมาเหมือนจะดึงกางเกงของผมกลับเข้าที่ให้ แต่แอบป่ายมือลากไปตามความยาวของท่อนลำจนผมเสียววูบ พอผมเหลือบตามองก็เห็นว่าเป็นกลุ่มเด็กหนุ่มน่ารักที่คุยกันยิ้มๆ ดูท่าทางกำลังวิจารณ์ถึงความรู้สึกที่สัมผัสควยของ ผม มือนั้นสัมผัสหนักขึ้น กำรอบลำไว้แล้วรูดเบาๆจนมันเกร็งตัวกระดกเหมือนประท้วง หนุ่มน้อยคนนั้นลูบนิ้วโป้งกวาดไปที่รูเยี่ยว ละเลงน้ำหล่อลื่นเล่นให้ผมเสียวทรมานเล่นๆ ดูท่าทางยังออ่นต่อโลก คงยังไม่เคยเห็นควยโตๆของผู้ใหญ่ล่ำๆขนาดนี้มา ก่อน ผมแอ่นตัวขึ้นสู้ตามสัญชาตญาณ ยิ่งทำให้กางเกง ทำท่าจะหลุดลงมาอีก เจ้าหนุ่มน้อยยิ้มให้ผม ยักคิ้วให้แล้วเกี่ยวยางยืดล็อคกางเกงเข้ากับหัวควยของ ผมอย่างหมิ่นเหม่ ถึงจะไม่ได้ช่วยอะไรมาก แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าให้ผมเปลือยล่อนจ้อนต่อหน้าคนทั้งตลาดล่ะน่า

รถเลี้ยวเข้าไปในสถานีตำรวจ ผมโดนลากตัวลงจากรถ ควยเห้ยนี่ก็ไม่ยอมลงเสียที แต่มันก็ตามเคยแหละ ไอ้ควยทรงพลังของผมมันดื้อ สุดๆ จะไม่ยอมล้มลงนอนจนกว่าจะได้แตกไปสักสองสามน้ำ ตำรวจสองคนล็อคตัวผมคนละข้าง ลากตัวผมขึ้นไปบน สน. ที่มีไฟเปิดสว่างจ้า มีคนติดต่ออยู่หลายคนพอสมควร
ผมเดินขึ้นไปบนอาคาร รู้สึกได้เลยว่า ทุกคนหันพรึ่บมามองผมเป็นตาเดียว ผมหน้าชา รู้สึกยังกะมีสปอตไลท์ส่องให้คนสนใจมองงั้นแหละ แต่ช่วยอะไรไม่ได้นี่หว่า ได้ยินตำรวจพูดกันแว่วๆว่า ให้จับผมทำประวัติ แล้วเปรียบเทียบปรับ แล้วค่อยปล่อยตัวไป ร้อยเวรหนุ่มหล่อหน้าเคาน์เตอร์ที่รับผิดชอบคดีผมถึงกับหยุดทำงาน จ้องผมตาแทบค้าง

นายร้อยคนนั้นยึดเอาบัตร ประชาชนของผมไป แล้วก็จัดการเอกสารให้ผมเซ็น เปรียบเทียบปรับข้อหาทำอนาจาร เป็นเงินหนึ่งพันบาท ผมควักเงินจ่ายไปตามนั้น มันคงจบๆเสียทีนะ โคตรอยากกลับบ้านไปนอนเร็วๆจริงๆ คืนนรกอะไรวะเนี่ย

ยังไม่ทันได้ตั้งตัวอะไร นายตำรวจหนุ่มคนนั้นก็มาพาผมเข้าไปในห้อง เป็นห้องถ่ายรูปขนาดเล็ก ประตูเป็นไม้ครึ่งบาน กระจกอีกครึ่งบาน เขาเอาป้ายอะไรสักอย่างมาคล้องคอผม แล้วกล้องถ่ายรูปก็ทำงานดังแชะ แสงแฟลชวูบเข้าตาผมเป็นจังหวะ ไม่รู้ว่าเขาถ่ายสูงต่ำลงไปถึงไหน อย่าต่ำมากนะครับคุณตำรวจสุดหล่อ เดี๋ยวเห็นไปถึงไหนต่อไหน

นายตำรวจหนุ่มถ่ายหน้าผมสอง สามรูป แล้วก็ถอยหลังออกไป ถ่ายเต็มตัวสองสามรูป สภาพจะดูไม่จืดขนาดไหนวะเนี่ยกู ผมบ่นในใจ แต่บ่นยังไม่จบ นายตำรวจหนุ่มก็เดินเข้ามาหา รูดกางเกงของผมลงไปถึงตาตุ่ม

ผมสะดุ้ง แต่ควยของผมดีดผึงทันที น้ำใสๆยืดจากปลาย ย้อยลงไปเกือบถึงพื้น ที่ประตูกระจก ตำรวจอีหลายคนเริ่มมามุงดูแล้ว แต่ดูท่าทางร้อยเวรไม่ได้ถือสาอะไร เขาหันไปยักคิ้วให้ แล้วเริ่มถ่ายควยของผมแบบจ่อๆ เน้นๆ เวรกรรมล่ะกู คอลเลคชั่นส่วนตัวแหงๆ งานนี้ ทั้งหน้าทั้งตัวทั้งควย โดนถ่ายไปหมดไม่มีเหลือแล้ว นายร้อยจับควยของผม ไว้ แล้วปลิ้นหนังหุ้มถอกลงไปจนตึง แล้วกดชัตเตอร์รัวไม่มียั้ง สลับกับการกระตุ้นควยผมให้แข็ง เต็มที่ และละเลงหัวควยผมด้วยน้ำเงี่ยนให้ดูเป็น มันเงาน่ากิน มือเขานุ่มและอุ่นมากครับ ผมเสียวจนเกร็งแล้วเกร็งอีก กลัวจะแตกออกมาคามือเขา ข้างนอกห้องเริ่มส่งเสียงเชียร์อย่างสนุกสนาน ตำรวจอีกคนหนึ่งก้าวเข้ามาร่วมวงในห้องพร้อมกล้องวีดีโอในมือ นายร้อยเวรคนนั้นก้มลงไปที่หว่างขาผม ปากร้อนผ่าวครอบลงไปบนท่อนลำแผ่วๆ ผมเสียวจนตัวงอ หูได้ยินเสียงกล้องวีดีโอดังเป็นจังหวะ ตำรวจสองคนในห้องทำงานเหมือนมืออาชีพ คนถ่ายก็คอยหลบมุมกล้องไม่ให้ติดหน้าเพื่อน โดยยังเห็นหน้าและตัวผมชัดเจน บางจังหวะก็ซูมเข้ามาใกล้ เห็นลำควยของผมที่ผลุบ เข้าผลุบออกในปากสีแดงใสนั้น คนที่อมให้ผมก็ฝีปากเป็นอัครเหลือหลาย ทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งตวัดจนผมตัวงอ ครางกระเส่า กระตุกเฮือก เฮือกจนลงท้ายก็เผลอกระเด้าปากตำรวจอย่างไม่รู้ตัว ความเงี่ยนจนหน้ามืดทำให้ผมไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ร่างกำยำของผมผลักไสดุ้นเอ็นยาวใหญ่กระแทกสวนปากที่ดูดอย่างรู้จังหวะ กล้องวีดีโดบันทึกหลักฐานความเงี่ยนของผมอย่างเต็มที่ ผมหายใจหอยแฮ่กๆ จนกระทั่งรู้สึกถึงนาทีสุดท้ายที่ใกล้เข้ามา ใกล้แล้วครับ ใกล้แล้ว ตำรวจที่ถ่ายวีดีโอสังเกตอาการของผมออก เขาถอยออกไป แล้วถ่ายผมไว้ทั้งตัว บันทึกสีหน้าเสียวสุดขีดของผมไว้ได้ชัด พร้อมลำควยที่ เป่งขึ้น บวมขึ้น

“อ้ากกกกกซ์ เสียววววววววววววววววววววว” ผมร้องลั่น สน. น่าจะได้ยินไปถึงตลาดข้างนอก ก่อนที่จะกระแทกตัวไปข้างหน้า แต่ตำรวจคนนั้นหลบฉากไป ลำควยของผมเบ่งเอาน้ำข้น คลั่ก กระฉุดออกไปไกล เป็นสายยาวเหมือนน้ำพุ กล้องจับจ้องวินาทีสำคัญไว้ได้อย่างเหมาะเจาะ ผมหอบอย่างหมดแรง เป็นการหลั่งที่หมดจดครั้งหนึ่งของชีวิตผมทีเดียว ห้องถ่ายรูปเจิ่งไปด้วยน้ำเชื้อของผม กระจายไปทั่วพื้น