ตอนที่ 10
คำตอบ
หวัดดีแม่ หวัดดียาย วิทย์ยกมือไหว้แม่และยายของเขาซึ่งกำลังนั่งดูทีวีกันอยู่ในห้องรับแขก พี่ฝ้ายกับพี่ฝนไม่อยู่เหรอ
อ่าว กลับมาแล้วเหรอ พี่เขาไปกินเลี้ยงปีใหม่อยู่บ้านป้านวลน่ะ แม่วิทย์หันมาบอก แล้วนี่เมื่อคืนไปค้างที่ไหนมา ทำไมไม่โทรบอก โทรไปก็ไม่ติด รู้ไหมว่าทุกคนเขารอกันอยู่
แบตหมดน่ะแม่ พอดีเมื่อคืนวิทย์ดื่มเยอะไปหน่อย เลยกลับบ้านไม่ไหวต้องไปค้างบ้านเพื่อน แม่จำไอ้ก้องที่วิทย์เคยเล่าให้ฟังได้ไหมอ่ะ
วิทย์พูดถึงก้องให้แม่ฟังบ่อย ๆ โดยบอกว่าเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที แต่สนิทกันมาก เพราะวิทย์เคยให้ก้องช่วยติวภาษาอังกฤษให้ช่วงที่วิทย์ยังหางานอยู่ บางครั้งเวลาวิทย์จะไปค้างกับแฟนก็มักเอาชื่อก้องมาอ้าง
อืม จำได้ คราวหลังถ้าจะไม่กลับ ก็อย่าลืมโทรบอกด้วยแล้วกัน แม่วิทย์พูดก่อนหันกลับไปดูทีวีต่อ และบ่นพึมพำให้วิทย์ได้ยินว่า ทำไมชอบไปค้างบ้านคนอื่นนักนะ
หลังจากปลีกตัวขึ้นมาอยู่บนห้องนอนแล้ว วิทย์ก็หยิบของขวัญในกล่องขึ้นมาดูอีกครั้ง
นาฬิกาข้อมือสีเงินหน้าปัดดำทรงสี่เหลี่ยม มีช่องบอกวันและวันที่ทางด้านขวา สวมใส่ลงบนข้อมือวิทย์ได้พอดิบพอดี วิทย์รู้สึกแปลกใจนิด ๆ ว่าก้องแอบมาวัดข้อมือเขาตอนไหน แต่รายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกนี้ก้องมักรู้เสมอ อย่างเมื่อตอนวันเกิดที่ผ่านมา ก้องก็ซื้อเสื้อเชิ๊ตให้เขาไซส์เดียวกับที่เขาใส่พอดีเช่นกัน
ตื๊ด ๆ เสียงเมสเสจมือถือปลุกก้องให้ตื่นขึ้นด้วยท่าทางที่ยังงัวเงียอยู่ หลังจากวิทย์กลับไป ก้องก็เก็บเสื้อผ้าไปซักและทำความสะอาดบ้านอีกนิดหน่อย ก่อนจะล้มตัวลงนอนด้วยความง่วง เพราะเมื่อคืนไม่ได้นอนมาทั้งคืน
ก้องเอื้อมไปหยิบมือถือที่วางอยู่ข้างทีวีท้ายเตียงขึ้นมาดู
ขอบใจนะ ข้อความสั้น ๆ จากวิทย์ แต่ก็ทำให้ก้องรู้สึกดีขึ้นนิดหนึ่ง ที่อย่างน้อยวิทย์ยังมองเห็นคุณค่าในสิ่งที่เขาทำอยู่บ้าง
ถัดมาอีกสองสามวันวิทย์ก็โทรมาเล่าเรื่องแฟนให้ฟัง ด้วยน้ำเสียงที่เป็นปกติไม่ฟูมฟายเหมือนวันแรก เขาตัดสินใจโทรไปบอกเลิกต้น โดยไม่ฟังคำแก้ตัวใด ๆ อีก และครั้งนี้ดูเหมือนจะเลิกกันจริง ๆ เพราะวิทย์ถึงขนาดเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ใหม่ แต่ถึงแม้วิทย์จะบอกเลิกกับแฟนไปแล้วก็ตาม ก้องก็ยังคงเป็นได้แค่เพียงเพื่อนสนิทคนหนึ่งของวิทย์เท่านั้น