We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: คำสารภาพของเด็กขาย ของคุณดิน" Posted by ดิน on 02-Jan-12 at 09:26 PM ต่อเลยนะครับ ......................................................................................................... บทที่ 33 หลงเด็กขาย (2) หลังจากเสร็จอาหารมื้อดึก... เราก็มานั่งคุยกัน...สังเกตุดู พี่คิมอารมณ์ดีขึ้น และเริ่มผ่อนคลาย... แล้ว....เรื่องราวก็ออกจากปากพี่คิม... ......................................................................................................... “สองอาทิตย์แรก มันเป็นสิ่งที่พี่อยากจะบอกว่า มันเป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับพี่... พี่มีความสุขมาก...” พี่คิมบอก “โจมันเอาใจพี่ดีมาก... เรียกว่า พี่ไม่เคยมีความสุขอย่างนี้ กับใครมาก่อน...เราไปเที่ยวภูเก็ตด้วยกัน... ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวัน...” พี่คิมพูดเหมือนคนละเมอ... “พี่ยอมรับนะ ว่าพี่ รักมันมาก...” “หลงมากกว่าครับ” ผมขัดเบาๆ “อือมมมม ก็อาจจะจริงของเอ็งนะ ดิน... พี่หลงมัน แต่ไม่เคยมีเด็กคนไหนที่พี่ถูกใจอย่างไอ้โจมาก่อนเลย” ผมปล่อยให้พี่คิมเล่าต่อไป... “หลังจากกลับมาจากภูเก็ต... พี่ก็พามันไปเช่าอพาร์ตเมนต์ อยู่... แล้วมันก็ขอพี่กลับไปบ้านที่นครสวรรค์ สองสามวัน พี่ยังให้เงินมันไป สองหมื่น เผื่อจะต้องใช้อะไร...” ผมมองหน้าพี่คิม... อะไรหน๋อ... ที่บังตาพี่คิม ทำให้เป็นไปได้ขนาดนั้น... “มันหายไปอาทิตย์นึง... พี่กระวนกระวายมาก... จะถามใครก็ไม่กล้า... จนมันโทรกลับมาหาพี่เอง... มันบอกว่า แม่มันไม่สบาย... มันไปเฝ้าแม่มันมา... มันบอกว่า แม่มันต้องผ่าตัดเนื้องอกในมดลูก...” พี่คิมหันมามองหน้าผม แล้วยิ้มเศร้าๆ... “ดูมันเน่าสิ้นดีเลยใช่ไหมดิน... เดาออกไหมว่า... อะไรมันเกิดขึ้นต่อไป” “มันขอเงินพี่... บอกจะไปรักษาแม่มัน...” ผมพูดเบาๆ พี่คิมยกสองมือปิดหน้า... “พี่น่าจะเดาถูกเหมือนเรานะดิน... ทั้งๆ ที่เรื่องแบบนี้ พี่ก็เคยได้ยินมาหลายหน...” ผมขยับเข้าไปนั่งข้างพี่คิม... โอบใหล่อย่างปลอบโยน... “ไม่ต้องเล่าต่อก็ได้ครับ พี่...” พี่คิมเอนมาซบใหล่ผมอย่างหมดเรี่ยวแรง... “ไม่เป็นไร... ดิน ให้พี่เล่าเหอะ... เรื่องโง่ๆ ของพี่จะได้มีคนรับรู้ แล้ววันหลังพี่จะไม่โง่อีก...” หลังจากรวบรวมสติอารมณ์ได้แล้ว พี่คิมก็เล่าต่อ... “พี่ให้เงินมันไปอีกห้าหมื่น... มันก็หายไปอีกอาทิตย์... ตอนนั้นพี่ก็ยุ่งกับงานจนไม่มีโอกาสไปดูมัน... แล้วมันก็กลับมา... บอกว่า แม่มันค่อยยังชั่ว กลับไปอยู่บ้านแล้ว... มันยังบอกว่า... แม่กับพ่อมันฝากขอบคุณมาด้วย...” พี่คิมทำหน้าหยันตัวเอง... “นังกระเทยโง่ๆ ก็เชื่อ... ให้เด็กมันสนตะพายต่อ...พอมันกลับมาเอาอกเอาใจ... บอกว่าอยากได้รถยนต์ขับ... พี่ก็ไปดาวน์รถมือสองให้มัน... ตอนแรกก็ว่าจะซื้อสด... แต่ อะไรไม่รู้ดลใจพี่...ให้ซื้อผ่อน กะว่ามันอยู่กับพี่สักปี พี่ก็จะปิดไฟแนนซ์แล้วยกให้มัน...” เรื่องเดิมๆ ผมนึก... กรรมทั้งคนให้ และคนรับ... เสียงพี่คิมเล่าต่อ... “พอมีรถ แรกๆ ก็ดี... แต่พอผ่านไปสักอาทิตย์ เริ่มไม่อยู่ที่ห้อง... พี่ไปหาก็ไม่อยู่... ยามบอกว่ากว่าจะกลับมาก็ตีสองตีสามไปโน่นแหละ พาผู้หญิงมาทุกวัน....” ผมถอนหายใจ... มันเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ผู้ชายถ้าไม่เป็นเกย์ มันก็ต้องชอบผู้หญิงสิ... แล้ว ไอ้โจก็เป็นประเภทนั้นด้วย... ยิ่งรูปร่างหน้าตาอย่างมัน... มีเงินอีกอย่าง จีบหญิง มีเหรอจะรอด...” “พอพี่ถาม มันก็ทำท่าไม่พอใจบ้างละ ปฏิเสธว่าไม่จริง... พี่จะนอนกับมัน ก็ทำเป็นโกรธ จนพี่ต้องง้อมันทุกที... ให้เงินมันไปอีกทุกครั้ง...” ผมโอบใหล่พี่คิมไว้... พี่คิมนั่งพิงอกผม เล่าต่อ “ตอนหลังๆ พี่ให้คนตามมัน... เลยได้รู้ความเหลวแหลก... แถม เรื่องที่แม่มันป่วย... ก็ไม่จริง...” พี่คิมหยุดถอนหายใจ “แปลกนะ... คนเรา... กล้าเอาความเจ็บป่วยของบุพการีมาล้อเล่นได้...” “จนกระทั่งเมื่อวานนี้... พี่ไปที่ห้อง ไขกุญแจเข้าไป ก็เจอมัน... คาหนังคาเขาอยู่กับนังชะนีที่ไหนไม่รู้ นอนเปลือยกันอยู่ในห้อง... อารมณ์ โกรธ... พี่เลยเข้าไปด่า... นังชะนีหนีไป... พี่อาละวาดจนข้าวของพังไปหลายอย่าง” พี่คิมหัวเราะหึๆ... “ไม่รู้ทำไปได้ยังไง... ตอนนั้น เห็นช้างตัวเท่าหนูเลย ตบหน้ามันไปทีนึง” “พี่ไม่กลัวไอ้โจมันสู้พี่เหรอครับ” ผมถาม “มันไม่กล้าหรอก... มันเคยเห็นพี่พกปืนอยู่ในกระเป๋าถือ...” พี่คิมชี้ไปที่กระเป๋าถือใบโตยี่ห้อดัง “มันขับรถหนีพี่ออกไป... แล้วไม่กลับมาอีก... วันนี้ พี่เข้าไปที่ห้อง ยามบอกว่ามันกลับมาขนของไปแล้ว...” ครับ... นั่นมันก็มาบรรจบกับที่ผมเข้าไปเจอพี่คิมที่ร้านพอดี... “แล้วพี่จะทำไงต่อครับ ถ้ามันกลับมาง้ออีก...” พี่คิมหันมายิ้มให้ผม... “พี่คงไม่แล้วละดิน... พี่เหนื่อยกับมันเหลือเกิน... ตั้งแต่มีมัน... พี่ไม่เคยนอนหลับสนิทเต็มตาเลย... เมื่อวานก่อนกลับไปที่ห้อง พี่ก็นอนคิดทั้งคืน ไม่หลับ... ก็ว่าจะไปง้อมัน... แต่ มันหนีไปแล้ว พี่ก็ตัดใจดีกว่า เราคิดว่าไงน่ะ ดิน” “ผมไม่รู้หรอกครับ... พี่ต้องตัดสินใจเอง... ผมแค่คอยช่วยเหลือพี่ ถ้าพี่ต้องการเท่านั้น แต่เรื่องของพี่กับไอ้โจ... มันเป็นเรื่องของคนสองคน... ถ้าพี่คิดว่ามีมันอยู่แล้วมีความสุขมากกว่าความทุกข์ ก็อยู่เถอะครับ... แต่พี่ก็ต้องทำใจ ว่า โจมันเป็นผู้ชาย... เรื่องผู้หญิงมันเป็นธรรมดา...” “แล้วเอ็งล่ะ ดิน”... พี่คิมย้อนถามผม “เอ็งก็มี แฟนอยู่ไม่ใช่เรอะ” “ไม่เหมือนกันครับ พี่... ผมไม่คิดจะให้ใครเลี้ยง เพราะ ผมจะทำแค่เรียนจบ... ผมจะไม่หาห่วงมาผูกคอ... แค่นี้ ผมก็รู้สึกผิดกับแฟนผมมากพอแล้ว... ถ้าเขารู้จะเสียใจแค่ไหนก็ไม่รู้...” พี่คิมหันมามองหน้าผม... “เอ็งคิดแปลก... ดิน... ใครๆ เค้าก็อยากจะสบาย... มีเงินใช้โดยไม่ต้องทำงานทั้งนั้น” “ผมก็อยากได้ครับ... แต่ถ้าต้องแลกกับอิสระ ผมเลือกอิสระมากกว่า...” “งั้นพี่ก็ควรปล่อยมันไป... พี่ยังว่าพี่โชคดี ไม่ถลำลึกไปมากกว่านี้ ที่เสียไป เล็กน้อย....” เราคุยกันต่อพักนึง... พี่คิมก็บอก... “ไปนอนกันดีกว่า ดิน เอ็งนอนกับพี่นะ คืนนี้” ผมมองหน้าพี่คิมยิ้มๆ “แน่ใจเหรอครับ” “ถ้าเอ็งไม่ข่มขืนพี่ มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น...” พี่คิมแยกเขี้ยวใส่ผม ครับ คืนนั้น ผมก็เลยต้องเข้าไปนอนเตียงเดียวกับพี่คิม... ไอ้ผมน่ะ ไม่นึกอะไรหรอกครับ มีก็ได้ ไม่มีก็ได้... มันขึ้นอยู่กับลูกค้าอยู่แล้ว ถึงแม้ผมจะเห็นเขาเป็นพี่ก็เหอะ... ถ้าเขาอยากได้... แล้วมันก็ไม่มีอะไรจริงๆ ครับ เพียงแต่ตอนเช้า พี่คิมมานอนซุกอกผมอยู่ได้ยังไงไม่รู้ แถมมือยังกุมลูกชายผมที่ตื่นขึ้นมาสวัสดีตอนเช้าอีกต่างหาก... ผมค่อยๆ ขยับตัว นึกว่าพี่แกนอนละเมอ เห็นผมเป็นไอ้โจ... จะจับมือแกออก แต่ พอถูกมือแก ก็ปรากฏว่า มีแรงบีบเบาๆ จากกำมือนั้น พร้อมกับเสียงพูดออกมาจากเจ้าของมือ “พี่ตื่นนานแล้ว ตื่นพร้อมๆ กับลูกชายเอ็งแหละ ไอ้ดิน... พ่อมันยังนอนหลับ อยู่เลย ลูกโดนล๊อกคอยังไม่รู้อีก” ผมหัวเราะหึๆ... “ท่านี้ มันท่าโปรดของผมนี่ครับ... ใครนอนกับผมแล้วนอนท่านี้ ผมยอมให้จับของผมทั้งคืนแหละครับ” พี่คิมกำมือเล่น เหมือนเป็นการนวด... “แม่งแข็งได้ใจจริงๆ เต็มไม้เต็มมืออีกต่างหาก... มิน่า ใครโดนไอ้ดินเอาเข้าไป ติดมันทุกคน” “ไม่จริงหรอกครับ... แขกหลายคนเค้าก็ไม่มาอ๊อฟผมอีก...” พี่คิมหัวเราะหึๆ... “ขืนถูกเอ็งเอาบ่อยๆ ก็หลวมสิมึง...ทั้งกล้าทั้งกลัวละมั๊ง... ลูกค้าพวกนั้นน่ะ...” ผมกอดพี่คิมแน่นๆ... “สบายใจแล้วใช่ไหมครับ มาต่อปากต่อคำกับผมอย่างเนี๊ยะ...” “เออ... ดีขึ้นเยอะ... ตาสว่างขึ้น... แล้วก็ปลงด้วย... พี่อโหสิให้ไอ้โจมัน...” ......................................................................................................... ครับ หลังจากนั้น พี่คิมก็กลับมาเป็นพี่คิมของผมตามเดิม... อ๊อฟเด็ก... มีเหมือนกัน... แต่ไม่เคยคิดจะเอาเด็กคนไหนไปเลี้ยงอีกเลย ส่วนไอ้โจ... หายไปได้สักสองเดือน ก็โซกลับมา... รถถูกไฟแนนซ์ตามเอาคืนไปแล้ว สร้อยทอง แหวนทองที่เคยใส่พราว ก็หายไปหมด... มันมาขอทำงานกับพี่รัตน์ แต่ พี่ปิ๊กไม่ให้พี่รัตน์รับ เพราะ เกรงใจพี่คิม... มันก็เลยไปทำร้านอื่น หลังจากที่ผมเลิกไป ผมก็ไม่ได้ข่าวคราวของมันอีก ผมกับพี่คิม พอผมเลิก ก็ห่างๆ กันไป... เจอกันบ้างตามงานสังคม แต่แกก็ไม่ได้เข้ามาทักผม... ผมก็ไม่กล้าที่จะทักแกเหมือนกัน ไม่รู้ว่าจะคุยเรื่องอะไรน่ะครับ เราก็เลยห่างๆ กันไป... ถ้าพี่คิมอ่านเรื่องนี้ ผมก็ขอบอกว่า ไอ้ดินยังรักเคารพพี่เหมือนเดิมนะครับ... ทิ้งเมล์ไว้ แล้วผมจะเมล์กลับไปหาก็ได้ครับ... ดิน ......................................................................................................... เดี๋ยวมาต่อตอนต่อไปวันหลังครับ..... มีความสุขมากๆ ในปี 2555 นะครับ ดิน

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.