นาฬิกาข้อมือบอกเวลาสามทุ่มครึ่งขณะที่ชายหนุ่มหน้าคมมาถึงหน้าประตูห้องนอนของเหยื่อลักพาตัวหน้าหวาน ในมือของโจรหนุ่มมีชามข้าวต้มร้อนๆที่อาบจันทร์ทำไว้ให้ก่อนจะกลับไปดูสามีพิการของตัวเอง เขาสั่งให้อาบจันทร์ทำข้าวต้มให้กับพันไมล์ หลังจากที่คนตัวเล็กที่เขาบังคับให้กินอาหารป่าอาเจียนสิ่งที่กินออกมาจนสิ้นไส้ และกินอะไรต่อไม่ได้อีก เขาบอกกับตัวเองว่าไม่ได้อยากเอาใจ แต่ไม่อยากให้มีคนมาตายในบ้านป่าของเขา ภารกิจที่เขาได้รับมอบ แค่ทำให้พันไมล์มีมลทินให้สาสมกับความชั่วเลวที่พันไมล์ทำไว้ ไม่ได้ถึงขนาดที่จะฆ่ากันให้ตาย และอีกไม่นานก็จะได้เวลาส่งตัวพันไมล์กลับบ้านเสียที เพราะดาราหนุ่มหายออกจากบ้านมาหลายวันแล้ว ป่านนี้ทางบ้านคงส่งคนออกตามหาแล้ว
เขาไม่กลัวว่าจะถูกจับ เพราะมีเส้นสายในวงการตำรวจพอสมควร ตั้งแต่ออกจากคุก เขาก็ทำหน้าที่เป็นสายสืบให้กับตำรวจด้วย การร่วมจัดการคนชั่วคนเลวในขอบเขตที่ได้รับอำนาจมา เป็นสิ่งที่แลกเปลี่ยนกับการที่ตำรวจจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับเขาอีกไม่ว่าเขาจะไปทำอะไรก็ตามโดยสิ่งนั้นจะต้องไม่ผิดกฎหมายมากนัก
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาทำงานที่เสี่ยงต่อการผิดกฎหมายอย่างมาก การลักพาตัวคน แม้ว่าจะไม่มีเจตนาเรียกค่าไถ่ หรือทำร้ายร่างกาย แต่การกักขังหน่วงเหนี่ยว ทำให้คนๆหนึ่งสิ้นอิสรภาพ หากพันไมล์เอาเรื่องจริงๆ เขาก็อาจจะต้องไปรายงานตัวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้
ต้องวัดใจกันว่า ดาราหนุ่มหน้าหวานที่กำลังมีชื่อเสียงโด่งดังเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงบนฟากฟ้าเมืองไทย จะกล้าแจ้งความจับเขาหรือไม่ เพราะการทำอย่างนั้นมันเท่ากับประจานให้ใครต่อใครรู้ว่าตัวเองถูกข่มขืนโดยผู้ชาย ชื่อเสียงของเขาอาจจะเสียหาย อนาคตในวงการบันเทิงอาจจะดับวูบไปเลยก็ได้
โจรหนุ่มไขกุญแจห้องที่ล็อคเอาไว้จากด้านนอก ก่อนที่จะผลักเข้าไปด้วยมือข้างที่ว่าง จากนั้นก็ก้าวเข้าไปข้างใน ในห้องมืดสลัว มีเพียงแสงตะเกียงที่จุดไว้ที่โต๊ะตรงหัวเตียงเท่านั้นที่ส่องสว่างพอให้เห็นทุกอย่างในห้อง
ร่างบอบบางที่นั่งอยู่ข้างหน้าต่าง โดยมีผ้าห่มคลุมตั้งแต่ลำตัวช่วงล่างดูเศร้าซึมหม่นหมอง ใบหน้าหวานที่ต้องแสงไฟดูซีดเซียว ทำให้ร่างสูงที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับลังเลไม่แน่ใจว่าจะเข้ามารบกวนคนข้างในดีหรือไม่