มีการยื้อแย่งดึงกันสักพัก ด้วยเหยื่อหนุ่มยังคงยึดตะเกียงเอาไว้ส่วนคนตัวใหญ่กว่าก็เพิ่มแรงบิดข้อมือมากยิ่งขึ้น จนพันไมล์ต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด “บอกให้วางก็ไม่วาง ทำเป็นพยศ ต้องเจอดีอย่างนี้”
ในที่สุดแสนก้าวก็ยื้อแย่งตะเกียงมาจากมือคนตัวเล็กจนได้ ด้วยการบิดข้อมือแรงๆจนพันไมล์ทนไม่ไหว ต้องคลายมือที่ถือตะเกียงออก ปล่อยให้แสนก้าวดึงไป ก่อนที่จะปล่อยมันหล่นจากพื้น
แสนก้าวผลักร่างงามจนเซถลาหงายหลังลงไปนอนบนเตียง ซึ่งที่จริงก็คือแคร่ไม้ไผ่สานปูด้วยที่นอนยัดนุ่นหยาบๆ ภูมิปัญญาชาวบ้าน ทว่าทั้งแคร่และที่นอนก็แข็งแรงทนทานพอจะรองรับน้ำหนักคนสองคนพร้อมแรงกระแทกได้อย่างสบายๆ
“ถ้าใจไม่กล้าพอ อย่าบังอาจมาใช้วิธีนี้ข่มขู่คนอื่นอีก”
โจรหนุ่มทำเสียงเย้ยหยัน พันไมล์กัดฟันกรอด มองหน้าแสนก้าว แล้วมองตะเกียงอย่างแค้นใจ นึกโกรธตัวเองที่ขี้ขลาด แค่ทุ่มตะเกียงเผาบ้านโจรใจโฉดแค่นี้ก็กลัวไปได้
ด้วยความที่ไม่เคยทำเรื่องไม่ดีมาก่อน และไม่เคยคิดร้ายต่อใคร และเป็นคนที่มีศีลธรรมประจำใจ ทำให้หนุ่มหน้าหวานค่อนข้างละอายต่อการที่จะทำเรื่องเลวร้าย ไม่เหมือนไอ้โจรโฉดชั่วที่บังคับจับตัวเขามา คงเคยถนัดแต่ทำเรื่องชั่วช้า และทำเลวกับคนบริสุทธิ์ไว้เยอะ จึงได้เดาทางถูก และจัดการเขาได้
“ชอบเล่นกับไฟนักหรือเรา....”
คิ้วเข้มๆเลิกสูงขึ้นขณะถาม ตาเป็นประกายวาววาว มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากกว้างนั่น หน้าตาดุดันเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นหื่นกามขึ้นมาทันที
“ชอบอะไรที่มันร้อนแรงใช่ไหม งั้นเรามาเล่นกับไฟด้วยกันดีกว่า”
คนพูดเดินย่างสามขุมเข้ามาหา พันไมล์รีบผลุดลุกขึ้นยืนบนเตียง เตรียมหนี คืนนี้เขาจะไม่มีวันยอมให้โจรชั่วแตะต้องตัวเขาได้อีก คราวนี้ต้องตายกันไปข้าง
“โอ๊ะ โอ๋ จะเปลี่ยนท่านอนเป็นท่ายืนเหรอ ได้เลยคนสวย อยากได้ท่าไหน ลีลาแบบไหน บอกได้ เดี๋ยวจัดให้”
โจรหนุ่มพูดยั่ว ขณะกระโดดขึ้นไปบนเตียง ประจันหน้ากับคนที่ยืนอยู่ก่อน สองมือของพันไมล์ยกขึ้นมาในท่าตั้งการ์ด เขาไม่เคยเรียนรู้วิชาการต่อสู้ป้องกันตัวมาก่อน แต่เคยเห็นในหนังมาบ้าง หากลองเหวี่ยงซ้าย เหวี่ยงขวา น่าจะถูกสักหมัด และถ้าโชคดีถูกในจุดที่สำคัญอาจจะหยุดยั้งโจรหื่นไม่ให้ข่มเหงน้ำใจเขาได้
“เป็นนักมวยด้วยเหรอ ไม่เลว งั้นเรามาลองเล่นมวยปล้ำกันดีกว่า ฉันชอบ”
แสนก้าวยังคงแกล้งคนหน้าหวานต่อไปอย่างนึกสนุก รู้สึกขำหน้าเคร่งเครียด กับท่าทางเก้งก้างนั่น เหยื่อสวาทของเขาทำท่าเหมือนกับตั๊กแตนตำข้าว มากกว่านักมวยเสียอีก
“ถอยไปซะ อย่ามายุ่งกับฉัน แกไม่มีทางได้แตะต้องตัวฉันอีกแน่”
“ขู่ซะด้วย ตัวเท่ามด ข้าวปลาก็ไม่กิน จะมีแรงสู้ไหวเหรอ เอางี้ ฉันมีข้อเสนอ รับรองนายไม่ต้องเหนื่อยแรงมาก ถ้าอยากสู้กับฉัน ก็แค่ขยับสะโพกสู้ก็พอแล้ว ถ้าอึดจริงๆ ฉันอาจจะแพ้นายจนสู้ไม่ไหวก็ได้”
โจรหนุ่มโต้ตอบสองแง่สองง่าม ก่อนจะหายหน้าหัวเราะด้วยความขำ แต่พันไมล์ไม่สนุกด้วย หนุ่มหน้าสวยกำหมัดแน่นด้วยความแค้นเคือง
“แกมันก็คิดได้แต่เรื่องเลวๆเท่านั้น ไอ้โจรชั่ว”
“จะคิดเรื่องดีๆไปทำไมกันล่ะจ๊ะ ในเมื่อฉันกำลังเผชิญหน้ากับคนเลวไม่แพ้กัน เราก็ต้องเลวให้เหมาะสมกันสิ ถึงจะไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ”