>ขอบคุณครับ
ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจค่ะ
......................................
"แกนี่มันชั่วได้ใจจริงๆ"
หนุ่มหน้าหวานด่าอย่างเหลืออด โจรหน้าหล่อยักไหล่
"เราสองคนก็สมกันดีแล้วนี่นา ชั่วต่อชั่วมาเจอกัน ก็ทำแต่เรื่องชั่วๆ จะสนใจสิ่งดีๆทำไมกัน"
เมื่อเห็นคนตัวเล็กกว่าทำหน้าบูดบึ้ง และไม่ยอมลุกขึ้นตามที่เขาสั่ง โจรหนุ่มก็เริ่มบังคับอีกครั้ง
"เอาน่าอย่ามาพูดมากเลย ฉันบอกให้ไปอาบน้ำทำตัวให้สะอาด ก็ไปตามที่ฉันสั่งแล้วกัน นายคงไม่อยากจะลองดีกับฉันใช่ไหม"
"แล้วถ้าฉันขัดขืนล่ะ"
คนตัวเล็กยังคงดื้อดึง แม้จะรู้ว่าตัวเองไม่อยู่ในสถานะที่จะต่อรองอะไรได้ แต่เขาก็จะไม่ยอมทำตามคำสั่งของโจรถ่อยง่ายๆ อย่างน้อยๆ ก็ให้คนที่คิดร้ายรู้สึกยากลำบากในการจะบังคับข่มเหงจิตใจใคร
"ไม่เห็นยาก ฉันก็จะให้ไอ้พวกลูกน้องของฉันที่มันกำลังกลัดมัน มาลากนายไปอาบน้ำน่ะสิ ตอนนี้นายมีทางเลือกแค่สองทางเท่านั้น จะไปกับฉัน หรือจะไปกับไอ้พวกนั้น"
เจอคำขู่แบบนี้ มีหรือที่พันไมล์จะเลือกทางที่สอง สู้กันตัวต่อตัว ยังดีกว่าที่จะต้องถูกรุมแบบหมาหมู่ ยอมกล้ำกลืนฝืนใจไปกับไอ้โจรห้าร้อยนี่คนเดียว เขายังอับอายน้อยกว่าที่จะถูกรุมโดยพวกบ้ากามหลายคน
"จะไป หรือไม่ไป"
ถามซ้ำด้วยเสียงโหดๆ พันไมล์รีบลุกขึ้นจากเตียง โดยถือหมอนปิดกายไปด้วย แสนก้าวรู้สึกขำความพยายามของคนหน้าหวานที่ไม่อยากให้เขามองเห็นรูปร่าง มือใหญ่เอื้อมไปดึงหมอนออกจากมือคนตัวเล็กเหวี่ยงไปที่เตียง พันไมล์ถลาจะไปเก็บกลับมา แต่แสนก้าวคว้าข้อมือบางเอาไว้ แล้วยื่นผ้าข้าวม้ามาให้ผืนหนึ่ง
"เอามาให้ฉันผูกคอตายหรือไง"
คนสวยพูดประชด แสนก้าวหัวเราะก๊าก
"เออ..ถ้าจะคิดได้แค่นั้นก็เชิญ ..ประโยชน์ของผ้าขาวม้ามีมากมาย ไม่ใช่แค่เอามาผูกคอตายหรอกน่า"
ตอบด้วยความหมั่นไส้
"กลัวโป๊ไม่ใช่หรือไง รีบเอาผ้ามานุ่งสิ ยืนบื้ออยู่ได้ หรือจะออกไปอาบน้ำทั้งที่เปลือยๆแบบนั้น อยากโชว์ให้พวกนั้นเห็นก็ตามใจ"
แสนก้าวทำท่าว่าจะเปิดประตู พันไมล์รีบร้องห้าม แล้วเอาผ้าขาวม้าพันตัวอย่างทุลักทุเล
"พวกคนรวยนี่มันโง่จริง นุ่งผ้าขาวม้าก็ไม่เป็น มันก็นุ่งแบบเดียวกับผ้าขนหนูแหละ นุ่งไม่เป็นหรือว่าตามปกติไม่ชอบนุ่งกันล่ะ"
อดไม่ได้ที่จะพูดจากระแทกแดกดัน พันไมล์ขบกรามเป็นสันนูนอย่างคั่งแค้นใจขณะที่พันผ้าขาวม้ารอบตัว ผ้าผืนบางถูกพันแน่นหนาหลายทบบนร่างเล็กๆ แสนก้าวมองด้วยความขำ
"ขอผ้าอีกผืนสิ"
พันไมล์ยกมือกอดอก ขณะเอ่ยปากขอผ้าอีกผืนมาคลุมท่อนลำตัวท่อนบน หนุ่มหน้าคมมองผิวกายขาวผ่องตรงหน้า แล้วนึกอยากแกล้ง หนุ่มคนนี้ทำเป็นอาย รักนวลสงวนตัว ทั้งที่จริงๆแล้วชอบยั่วยวนผู้ชาย ทั้งหมดที่แสดงออกก็แค่สร้างภาพเท่านั้น และเขาต้องกระชากหน้ากากออกมาให้ได้
แสนก้าวเมินเฉยกับคำขอ เปิดประตูออก แล้วดึงแขนพันไมล์ ลากให้ตามเขาออกมานอกห้อง
"แกจะพาฉันไปอาบน้ำที่ไหน"
พันไมล์ถามอย่างระแวง เมื่อคนหน้าโหด พาเขาเดินเลยห้องน้ำในตัวบ้านออกมา
"น้ำตก"
เป็นคำตอบสั้นๆที่พันไมล์ได้รับ
"ทำไมต้องไปอาบที่นั่นด้วย ห้องน้ำที่บ้านก็มีไม่ใช่หรือไง"
"อยากไป"
คนพูดทำหน้ากวนๆ จนพันไมล์รู้สึกหมั่นไส้ ท่าทางคงจะไม่ได้รับคำตอบดีๆจากไอ้หมอนี่เป็นแน่ แต่เขาจะหวังอะไรกับคนที่เป็น.โจร คนพวกนี้หาความดีในตัวไม่ได้อยู่แล้ว จะหวังอะไรกับคำพูดคำจาที่รื่นหู ไม่มีทางที่จะได้ยินแน่ๆ ตอนนี้ก็แค่ระมัดระวังไม่พูดหรือแสดงอะไรให้พวกนี้โกรธดีกว่า เพื่อความปลอดภัย
แสนก้าวดึงมือหนุ่มหน้าหวานให้เดินลงบันไดตามไป แอบหมั่นไส้ท่าทางตื่นกลัวของพันไมล์ที่ทำเหมือนไม่คุ้นเคยกับการเปลือยร่างกายต่อหน้าผู้ชายด้วยกัน ช่างเล่นละครได้ตบตาเก่งเสียเหลือเกินจนเขาเกือบเชื่อใจว่าหนุ่มคนนี้บริสุทธิ์ผุดผ่อง ทุกอย่างที่เห็นเป็นเพียงแค่ภาพมายาเท่านั้น
