ทว่า ผมก็ต้องถูกดันให้ถอยกลับเข้าไปใหม่ เมื่อมีมือนุ่มๆ ผลักอกผมให้กลับเข้าไปข้างในห้องน้ำอีกครา
ดวงตาเรียวสวย และมีแววหวาน จ้องมองผม ก่อนที่จะเลื่อนมาที่ริมฝีปาก เขาเอื้อมมือ มาจับคางผมไว้ และบีบเบาๆ ให้ปากผมอ้า“มาทวงลูกอมคืน”
เขาบอกผม พลางก้มหน้ามาใกล้ ผมนึกถึงลูกอมในปากตัวเองทันที ตอนนี้ มันถูกแบ่งเป็นสองซีก แล้วเหลือเม็ดเล็กมากแล้ว เพราะผมดูดกลืนความหวานของมันจนละลายไปเกือบจะหมด พอผมอ้าปากจะบอกเพราะกลัวว่านางฟ้าจะโกรธ ปากหนานุ่มก็ประกบลงมา
ลิ้นอุ่นฉกวาบเข้ามาในปากผม และควานหาเม็ดลูกอมในปาก พอเจอเขาก็ตวัดลิ้นม้วนลูกอมกลับเข้าปากตัวเอง โดยไม่รังเกียจเลยแม้แต่น้อย
เขาได้ลูกอมของตัวเองกลับคืนไปแล้ว แต่ปากและลิ้นยังไม่ถอนออกไป ริมฝีปากนุ่มไล่และเล็มปากผม เขาดูด และไล่เลียไปตามแนวของริมฝีปาก เล่นเอาผมใจสั่น ลิ้นอุ่นเกี่ยวรัดลิ้นของผมหยอกล้อ อย่างซุกซน
บางครั้งก็ใช้ฟันขบเบาๆ ที่ริมฝีปากล่างของผม จากนั้นก็บดเบียดริมฝีปากประกบจูบอย่างเร่าร้อน สองมือของเขาประคองใบหน้าของผมไว้ กันไม่ให้ผมส่ายหน้าหนีไปไหน ขณะที่เขามอบจูบที่หวานล้ำให้ และเมื่อผมเพลินกับจูบของเขา
มือข้างหนึ่งของคนสวย ก็เลื่อนลง จากลำคอ ไปสู่แผ่นอก เขาลูบไล้ผ่านเสื้อผม ผมรู้สึกร้อนวูบ ราวกับมีกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่านร่าง ยิ่งเขาลูบต่ำลงไปเท่าไหร่ บางสิ่งบางอย่างในกายผม ก็ยิ่งตื่นตัวขึ้น
“อ๊า......ซีดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ร้องครางออกมาอย่างเหลืออด ผมกลั้นไม่ไหวแล้ว ก็นางฟ้าน่ะสิ อยู่ๆ เล่นเอามือป่ายมาที่น้องชายที่กำลังดันกางเกงของผมขึ้นมา แล้วไม่ได้ป่ายเฉยๆ
ดันกุมแล้วขยำหยอกล้อไปมาอีก โธ่ถัง จะให้ผมคลั่งไปถึงไหน อยากโดนจับกดในห้องน้ำนักหรือไง
“สงสัย กรีนต้องช่วยตัวเองอีกครั้งแล้วล่ะ แล้วอย่าลืมทำความสะอาดก่อนออกจากห้องด้วยล่ะ”
เหมือนนางฟ้าจะเดาได้ว่าผมเริ่มจะหื่นแล้ว จึงรีบชิ่งออก โดนพูดยั่วทิ้งท้าย
นางฟ้าใจร้าย ใจดำที่สุด มาปลุกอารมณ์ผมให้เตลิด แล้วก็เปิดประตูหนีผมออกไปเฉยเลย ผมจะเดินตามก็ไม่ได้ เพราะร่างกายท่อนล่างมันแข็งตึงไปหมด ผมต้องปิดประตู แล้วหันมาจัดการรีดพิษให้ตัวเองอีกครา
กว่าจะออกจากห้องน้ำได้ ก็เล่นเอาผมเหงื่อตก ทั้งตื่นเต้นที่ถูกปลุกอารมณ์จากคนที่ตัวเองชอบ ทั้งกลัวคนจะมาเห็นผมทำร้ายตัวเอง แต่เมื่อออกมาจากห้อง ผมไม่เจอใครเลย ก็รู้สึกโล่งใจ ได้ยินเสียงดนตรีดังอยู่นอกห้อง
ก็รู้ว่า ตอนนี้ทุกคนคงโยกย้ายส่ายจังหวะ คั่นเวลาการประกาศผลการแข่งเต้นว่าใครจะเป็นสุดยอดเท้าไฟ เมื่อกลับเข้ามาในห้องแต่งตัวหลังเวทีอีกครั้ง ผมพยายามสอดส่ายสายตามองหานางฟ้าของผม
ผู้เข้าแข่งจำนวนหนึ่งกลับเข้ามาในห้อง เลยทำให้ห้องมันดูคับแคบไปถนัดตา แต่มันก็ยังไม่เกินความสามารถของผมในการที่จะมองเห็นเขา
นางฟ้าของผม นั่งอยู่ด้านในสุด กำลังคุยหัวเราะต่อกระซิกกับเพื่อนหนุ่มที่มาด้วยกัน อยู่ดีๆ ผมก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมา
ไม่รู้ว่าไอ้เพื่อนหัวทองคนที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ สนิทกับนางฟ้าของผมแค่ไหน เขาสนิทกันมานานแล้วหรือยัง ตอนนี้สถานภาพของเขาสองคนเป็นอย่างไร
ผมไม่อยากจะคิดว่าเขาเป็นมารหัวใจของผม รู้สึกกลัวที่จะมีศัตรูเพิ่ม เพราะตอนนี้ ผมแทบไม่รู้อะไรสักอย่างเกี่ยวกับตัวนางฟ้าของผม
ไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียงเรียงนาม ลูกเต้าเหล่าใคร ทำมาหากินอะไร และมีใครในหัวใจหรือเปล่า
ก่อนที่ผมจะได้รู้ข้อมูลทั้งหมด ผมไม่อยากมีคู่แข่ง การรับมือกับปัญหาหลายๆด้าน พร้อมกัน ทั้งเรื่องเกี่ยวกับตัวเขา และเรื่องคนที่เข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย อาจจะทำให้ผมสิ้นหวัง ถอดใจไม่อยากยุ่งกับนางฟ้าไปเสียก่อน ซึ่งมันอาจจะทำให้ผมพลาดสิ่งดีๆในชีวิตไปก็ได้
