ตอนที่ 99คิดถึงพี่โด่งจังเลย เราสวมกอดพี่โด่งทันทีที่เข้ามาในห้องแล้วจูบกันเนิ่นนานพี่โด่งรุนแรงกับเราอีกครั้งทั้งขบทั้งกัดไปทั่วใบหน้า เราถอนริมฝีปากแล้วเอาหน้าซุกไซ้ที่อกพี่โด่งดันตัวออก
ไหนมองหน้าชัดๆหน่อยสิ เราจ้องมองกันและกันพี่โด่งยิ้มให้หล่อเหมือนเดิม อากาศหนาวที่เมืองนอกทำให้แก้มพี่โด่งแดงระเรื่อดูแปลกตา เรายิ้มแล้วเอาแก้มซุกที่อกอีกครั้ง
คราวนี้พี่โด่งจะอยู่เมืองไทยนานมั๊ย เราถามที่อก
สองเดือน เอ๋ว่างงานแล้วนี่ มาอยู่กับพี่นะ พี่โด่งลูบผมเบาๆ เราพยักหน้า
ได้ฮะ สำหรับพี่โด่งทุกอย่างได้ทั้งนั้น
ไม่ใช่สำหรับพี่ แต่สำหรับเราทั้งสองคนต่างหาก พี่โด่งจูบที่หน้าผากแล้วลูบผมเราอย่าเพิ่งตัดผมนะเอ๋
ทำไมหล่ะพี่ เราเงยหน้าขึ้นมอง
พี่อยากเห็นเอ๋คนเดิมอีกครั้ง ได้มั๊ย เรามองที่ดวงตาของพี่โด่งเหมือนจะเค้นเอาความหมายที่มากกว่านั้น แกยังสูดดมที่ผมของเราอย่าไม่รู้เบื่อ
พี่ห้ามใจตัวเองตลอดเลยรู้มั๊ย ตอนที่ไม่เจอเรา พี่อยากจะพิสูจน์ใจตัวเอง
แล้วพี่พิสูจน์ได้รึยัง
ได้แล้ว พี่ไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่พี่ชอบเอ๋ กับเอ๋มันไม่มีเพศสำหรับพี่ เอ๋เป็นคนเดียวที่พี่รู้สึกดีเวลาพี่คิดถึง เราดีใจที่ได้ยินคำนั้นจากปากของพี่โด่ง คำตอบที่คอยหามันกระจ่างชัดในมโนสำนึก
เอ๋ ก็ไม่ต่างจากพี่เลย พี่โด่งกินข้าวรึยัง
รออยู่ไง ไปไหนกันดี ไปร้านริมน้ำร้านเดิมกันมั๊ย พี่โด่งขับรถไปยังที่ร้านเดิม แกโอบไหล่เราเดินเข้าไปอย่างไม่อายสายตาใครอีกแล้ว เรามองหน้ากันไปกินข้าวกันไป อย่างมีความสุข นักดนตรีขับกล่อมเพลงเก่าๆที่พี่โด่งชอบ เรานึกบ้าอยากจะร้องเพลง พี่โด่งก็เชียร์นักร้องเชียร์แขกให้ไปร่วมแจมบนเวทีหลายคนแล้ว จนถึงคิวของเรา
ร้องเพลงอะไรครับ เรากระซิบบอกนักร้องให้เร่งจังหวะนิดนึง
......ถึงจะอยู่สุดหล้าฟ้าดิน แม้นจะสิ้นสิทธิ์และเสรี แต่วันนั้นใจฉันยังคงที่ ความรักความภักดีไม่มีสิ้นสลาย
......ถึงโลกแตกแหลกเป็นผงคลี รักเต็มปรี่ไม่มีรู้คลาย ชีพถูกฝังความรักความรักยังเวียนว่ายเคียงคู่เธอมิคลายฝากวิญญาณไว้เตือน
..... ด้วยความรักไม่รู้จบ แม้ผืนดินกลบยากลบความรักเลือนจะเนิ่นนานกี่วันกี่ปีกี่เดือน ดินฟ้าจะคล้อยเคลื่อนใจไม่เลือนรักเธอ
......ทุกๆอย่างบนทางรักจริง ทุกๆสิ่งบนทางรักเจอ จะสมหวังหรือพบความเพ้อเจ้อเป็นที่ใจของเธอจะจริงจังฉันท์ใด
พี่โด่งคอยยกแก้วเป็นกำลังใจข้างล่าง แขกผู้หญิงคลอเคลียแฟนแล้วปรบมือให้ตอนที่ร้องจบ เสียงเราก็ธรรมดาดีที่นักร้องคอยช่วยส่งตอนที่จะล่ม เราร้องเพลงรักไม่รู้จบเพื่อจะย้ำความรู้สึกลึกที่มีในใจให้พี่โด่งรับฟัง พี่โด่งให้เราไปนั่งฝั่งเดียวกันกับแก แล้วเด็กเสริฟ ก็เดินมาบอกให้พี่โด่งไปร้องให้ฟัง สาวๆในร้านกรี๊ดกันลั่นพี่โด่งจะร้องเพลงอะไรนะ แกออกจะเขินสายตาคอยมองเราตลอดตอนที่บอกเพลงกับนักร้อง
......จากน้องไปไกล อยู่แห่งไหนดวงใจพี่นี้เป็นห่วง พี่ยังรัก พี่ยังหวง ยังเป็นห่วงหวงเธอเหมือนดั่งดวงใจ
.......ขอบฟ้ากั้นกลาง ใช่กีดขวางแนวทางแห่งรักเราได้ สุดขอบฟ้ากว้างเพียงไหน ยังคงได้หวนคืนรับขวัญแก้วตา ......หมั่นนึกถึงพี่หมั่นสร้างความดีไว้รอคอยพี่กลับมา กอดน้องแนบหมอนนิทรา สุขเถิดหนาแก้วตาจงอย่าโศกศัลย์
......เก็บน้ำตาไว้อย่าให้ไหลพาใจพี่คิดไหวหวั่น ยิ่งได้รู้เจ้าโศกศัลย์พี่ยิ่งหวั่นหวิวทรวงแทบจะขาดใจ
พี่โด่งร้องเพลงจากน้องเพื่อบอกอะไรเราเหรอ สาวๆโต๊ะอื่นวิ่งไปให้ดอกไม้กับนักร้องรับเชิญรูปหล่อกันหลายโต๊ะ พี่โด่งเขินหน้าแดง เดินแจกยิ้มให้สาวๆก่อนกลับมาถึงโต๊ะ
ใครก็อยากเป็นน้องพี่ทั้งนั้นแหละวันนี้เราสัพยอก
พี่ร้องให้น้องคนนึงฟังนะ ถ้าน้องคนอื่นเขาจะตามมาต้องขอน้องคนนี้ก่อน พี่โด่งชี้มาที่เรา เราหัวเราะแล้วยิ้มให้กับโต๊ะข้างๆ หลายคนยกแก้วให้พวกเราก็ยกตอบ ลมเย็นจากแม่น้ำพัดโชยมาเอื่อยๆ เรานั่งฟังเพลงกันอีกสักพักก็กลับ เสียงสาวๆยังตามมาเป็นระลอก พี่โด่งป็อบดีจริง ขับรถไปเรื่อยๆอย่างไม่เร่งร้อน พี่โด่งคอยชำเลืองมาที่เราบ่อยๆ
พี่โด่งมีอะไรเหรอ
พรุ่งนี้ไปบ้านปู่กันนะครับ พี่โด่งบอกขึ้นมา
ตามใจพี่สิฮะ เราตอบกับแกตอนที่รถเลี้ยวเข้าที่จอดรถพอดี
เอ๋น่าจะเกิดเป็นผู้หญิงนะ พี่โด่งพูดเมื่อสอดใส่เข้ามาในตัวเรา มันบาดระริกของใหญ่ๆไม่ได้เข้ามานานแล้ว
ถ้าเป็นผู้หญิงจะมานอนกับพี่อย่างนี้ได้เหรอ พอดีท้อง เราพูดทั้งที่เจ็บแปลบๆ พี่โด่งกระแทกอย่างหื่นกระหายอารมณ์ที่เก็บกดมานานกระพือเข้าหาตัวเราอย่างรุนแรง ทั้งตัวถูกกัดและทึ้งอย่างไม่ปราณี เรากัดฟันทนแสร้งแสดงว่าสุขเหลือคณานับ บางทีก็รุนแรงตอบบ้างพี่โด่งดึงออกมาจนสุดแล้วปลดถุงยางออกก่อนที่จะยัดเข้ามาในปากเราเพื่อให้เรากลืนกิน น้ำเชื้อไหลลงคอช้าๆจนหมดพี่โด่งถึงชักออกแล้วลากเราจากที่นอนไปชำระล้างเราจูบกันนานในห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จ โผเผกลับมาที่นอนทั้งๆที่ยังเปลือยกันอยู่ทั้งคู่พี่โด่งทิ้งตัวลงมาทาบทับอีกครั้งแล้วบรรจงจูบอย่างไม่รู้เบื่อ
พี่โด่งจะทำให้เอ๋คลั่งแล้วนะเราจูบที่คางแกอีกครั้ง
ก็จะเอาให้คลั่งเลย ตัวดีทำให้พี่คิดถึงอยู่ได้
พี่พูดจริงเหรอ เรากอดแกแน่นท่อนล่างเราบดเบียดกันอยู่
ไม่ต้องถามย้ำเหมือนผู้หญิงได้มั๊ยครับ ผู้ชายเขาพูดกันทีเดียวก็รู้เรื่องแล้ว พี่โด่งเอามือลูบผมเราเอ๋ดีกับพี่มากเลยนะ จนพี่ไม่รู้ว่าจะหาใครมาแทนเอ๋ได้
ดียังไงฮะ เรายังไม่หมดข้อสงสัย พี่โด่งตอบให้หมดซักทีได้มั๊ย พี่โด่งรู้สึกอะไรบ้าง เอ๋จะได้ทำตัวถูก
ทุกอย่างที่เราเป็นอยู่นั่นแหละส่วนดีของเรา เอ๋มองโลกในแง่ดี และรู้จักตัวเอง แม้แต่พี่เองยังนับถือเลย และเอ๋ก็พูดตรงๆในสิ่งที่เอ๋คิด แกบอกกับเราตรงๆอย่างที่เราอยากฟัง
แล้วเมื่อไหร่พี่จะพูดตรงๆหล่ะ อ้อมโลกไปไกลแล้ว เราเอาผ้าสอดมากางตัวรู้สึกอายที่ท่อนล่างเหมือนจะตื่นแล้ว พี่โด่งเอื้อมมือไปเปิดสวิทช์ไฟหัวเตียง แสงไฟเหลืองๆให้บรรยากาศที่อบอุ่นมาก หน้าพี่โด่งหล่อกว่าที่เคยเป็นอยู่ประกายตาแจ่มใสแวววาว รอยยิ้มที่ฝังใจเรามานานกลับมาอีกครั้ง เรายิ้มตอบ
ถ้าพี่จะขอเอ๋อีกครั้งเอ๋จะให้คำตอบพี่ได้มั๊ย ตอบตรงๆนะ
พี่จะขออะไร
อยู่ด้วยกันได้มั๊ย ช่วงที่พี่อยู่เมืองไทย พี่โด่งจูบที่ปากอีกครั้งแล้วถอนออกช้าๆเพื่อฟังคำตอบ
ทำไมจะอยู่ไม่ได้ ตอนนี้ตกงานแล้วพี่โด่งจะเลี้ยงไหวเหรอ เราแกล้งถาม
เมียทั้งคนเลี้ยงไม่ได้ก็ให้มันรู้ไปสิเราหัวเราะระรื่นสะใจในคำตอบ
เอ๋รักพี่นะ ถึงแม้พี่จะไม่คิดอะไรกับเอ๋ ในใจเอ๋มีพี่โด่งคนเดียวเท่านั้น เราทำหน้าจริงจัง
แล้วรู้ได้ไงว่าไม่รัก ผู้ชายถ้าไม่รักจริงไม่พาเข้าบ้านหรอก เรามองหน้าแกแล้วทำเหมือนไม่เข้าใจ
ฟังไม่รู้เรื่อง พูดอ้อมโลกอีกแล้ว พี่โด่งบอกดีๆสิ พี่โด่งก้มหน้าลงมากระซิบที่ข้างหู
พี่รักเอ๋นะครับ แล้วแกก็จูบเราแรงอีกทีนึงก่อนจะกอดเราแน่นจนแทบจะแหลกคาวงแขน
เชื่อแล้ว ที่เชื่อเพราะน้องพี่โด่งดันที่ท้องเราอีกแล้วนะสิ ลูกพี่ดื้ออีกแล้วนะ แต่วันนี้ต้องขอเพราะเหนื่อยมากปวดหลังจะแย่อยู่แล้ว
บ่นทำไม พี่เป็นคนทำยังไม่บ่นเลย
ก็เอ๋นั่งรถมาทั้งวันแล้วนะพี่ พี่โด่งคลายวงแขนออกแล้วทิ้งตัวนอนหงายเคชี้ไปที่เพดานห้อง กระดกให้เราดูเล่น
ไม่ต้องมายั่วเลย เราเอามือไปกุมมันไว้ พี่โด่งนอนกอดหน่อยสิเอ๋ อยากให้พี่กอดเหมือนก่อนมาก เราซุกตัวอยู่ข้างๆ พี่โด่งเอียงตัวมากอดเราไว้แน่นแล้วจูบที่หน้าผาก
ฝันดีนะครับ
พี่โด่งก็เหมือนกัน เราจูบตอบที่ปลายคางก่อนที่เราทั้งคู่จะหลับไปอย่างฝันดีจริงๆ.............................
ตอนที่ 100
เราเดินทางไปย้อนอดีตกับพี่โด่งอีกครั้งที่อัมพวาในเช้าวันถัดมา ปู่กับย่าดูแก่ลงไปมากไม่เจอกันแค่สองปีกว่าๆ เห็นแล้วสะท้อนใจอีกไม่นานเราก็ต้องเดินทางมาถึงวัยนี้เช่นกัน บ้านหลังเล็กถูกเก็บกวาดอีกครั้งด้วยฝีมือของเราเอง พี่โด่งเป็นแค่ลูกมือเล็กๆน้อยๆ เราเช็ดถูอย่างไม่รู้เหนื่อย ปลายฝนอย่างนี้คงเย็นดีนะ เรามองดูแม่น้ำแม่กลองที่ขุ่นคลั่กเพราะเป็นหน้าฝน ในใจนึกกลัวลึกๆน้ำเชี่ยวเหลือเกิน ปล่อยขาเล่นในน้ำที่ชานบ้านกระแสน้ำซัดเซาะท่อนขาบอกถึงความแรงของกระแสน้ำได้เป็นอย่างดี พี่โด่งพายเรือเล่นอยู่ไกลๆ ดูแล้วเหมือนเด็กหนุ่มที่กำลังสนุกกับการผจญภัยกับกระแสน้ำ ปู่ยืนมองที่ฝั่งข้างๆที่เรานั่งอยู่
ไอ้หนู พี่เขาสนุกใหญ่แล้วเห็นมั๊ย ไม่ไปเล่นกับพี่เขาหล่ะ เราโยนเบ็ดลงไปในน้ำที่เชี่ยวกรากเล่น ลองเสี่ยงดูว่าปลาจะติดเบ็ดบ้างรึเปล่า ไม่เห็นจะได้เลย พี่โด่งพายเรือกลับมาที่ฝั่งเหงื่อซึมใบหน้าหล่อเต็มไปหมดส่งยิ้มอย่างมีความหมายให้ตอนที่ขึ้นจากเรือ ย่าเตรียมข้าวเย็นเรียบร้อยเราไม่ต้องช่วยอะไรมากนักเพราะพี่โด่งหาลูกจ้างมาช่วยย่านานแล้ว
โด่งเมื่อไหร่จะเป็นฝั่งเป็นฝาสักทีหล่ะลูก ย่าจะอยูทันได้อุ้มเหลนรึเปล่า พี่โด่งหัวเราะหึหึ
ผมยังไม่อยากมีพันธะนะครับ ย่าก็อุ้มลูกพี่เดือนไปก่อนนะครับ พี่สาวพี่โด่งเพิ่งมีลูกให้ทวดอุ้มเมื่อไม่นานมานี่เอง
แล้วเอ๋หล่ะ มีแฟนกับเขารึยัง อย่าเพิ่งมีนะเดี๋ยวเรียนไม่จบ อย่าถามและห้ามในเวลาเดียวกันจะเอายังไงแน่
มีแล้วฮะ เราอ้อมแอ้มตอบไป ถ้าไม่กลัวย่าจะหัวใจวายคงบอกว่าหลานย่านั่นแหละผัวหนู
อย่าให้เสียการเรียนนะ ปู่กำหราบอีกรอบ
ไม่เสียหรอก มีแต่เสียตัวมากกว่าพี่โด่งพูดขำๆ
เฮ้ยผู้ชายจะเสียตัวได้ไง ปู่งง แล้วจ้องหน้าเราอีกที รึว่าเราเป็นกระเทย เราส่ายหน้า
พี่โด่งชอบพูดเล่นอย่างนี้แหล่ะฮะ ไม่มีอะไรหรอกปู่ เราพยายามโกหกให้เนียนที่สุด
แต่ย่าว่าหน้าเอ๋ เหมือนผุ้หญิงนะ ดูบางทีก็ตุ้งติ้งจนน่าสงสัย
ผมเป็นผู้ชายครับ เราบังคับโทนเสียงให้ต่ำลงพี่โด่งหัวเราะก๊าก ย่าก็ขำ
ไม่ถามแล้ว อายจนหน้าแดงหมดแล้ว กินข้าวกันเถอะ ปู่เปลี่ยนเรื่อง พี่โด่งคอยยักคิ้วให้ตลอดเวลา มันน่านักนะบอกให้เราทำเฉยๆแล้วตัวเองก็มาคอยกัดอยู่ได้ เรื่องดูดหัวปลาช่อนก็ทีนึงแล้ว ปู่พาย่าไปนอนแล้วเรานั่งเล่นที่ริมระเบียงกับพี่โด่งสองคน แล้วค่อยๆนอนหงายมองท้องฟ้าที่มืดมิดเพราะเมฆฝนข้างๆตัวพี่โด่งมีเหล้าดองยาของปู่วางไว้เราอยากหนุนตักพี่โด่งจังแต่ก็ไม่กล้าทำเพราะเดี๋ยวใครเห็นจะเข้าใจผิดกันไปหมด ต้องไว้หน้าพี่โด่งด้วยแม้ว่าจะรักแค่ไหนก็ตามเถอะ
พี่โด่ง ชอบทำเสียเรื่อง เดี๋ยวก็ความแตกพอดี เราต่อว่าพี่โด่งที่กำลังเพลินกับเหล้าดองยาอยู่
กลัวอะไร ปู่กับย่าทำเป็นไม่รู้เรื่องแค่นั้นแหละ
แต่ก็ไม่ดี ไม่ใช่เหรอพี่ พี่โด่งเป็นหลานชายคนเดียว ถ้าแกคิดมากเดี๋ยวพี่โด่งก็กลุ้มอีก
ไม่มีอะไรหรอกเอ๋ อย่ากังวลเลยพี่โด่งยกแก้วสุดท้ายกระดกรวดเดียว ไปนอนกันเถอะ พี่ง่วงแล้ว เราลุกตามอย่างว่าง่าย
ไปเล่นน้ำกันเถอะเอ๋ พี่โด่งคงร้อนเพราะฤทธ์เหล้า เราต้องคอยห้ามไว้ไม่ให้แกว่ายออกไปไกลเพราะมันมืด
พี่โด่งว่ายมาประชิดที่ตีนบันไดทีเราเกาะไว้แกค่อยๆจ่อหัวปลาเข้ามาในไทร พี่โด่งไม่ใส่ถุงยางเราทำท่าจะดึงออก
เอ๋ไม่ไว้ใจพี่เหรอ เสียงนั้นกระเส่า จะทำยังไงได้มันเข้าไปตั้งครึ่งลำแล้วนี่เราปล่อยมือแล้วปล่อยให้แกทำตามใจอยากจนเสร็จ น้ำอุ่นๆไหลเข้ามาในตัวแล้วพร้อมกับน้ำเย็นๆของแม่น้ำ ตามมาชะล้างตอนที่แกถอยออกมา ช่างมันเถอะนะเราบอกตัวเองอย่างนั้น เราเดินขึ้นมาใส่ผ้าแล้วเดินเข้าบ้านเล็กด้วยกัน พี่โด่งยังไม่ยอมปล่อยเรานอนง่ายๆเหล้าดองยาทั้งกลมทำเอาพี่โด่งคึกไม่เลิก และแกก็งอแงไม่ยอมใส่ถุงยางอีก
ทำไมวะ เอ๋ ต้องใส่ทำไมไม่ไว้ใจพี่เหรอ เราพยายามจะเบี่ยงตัวออกจากการเกาะกุมแก
พี่โด่งใส่ถุงก่อน
ไม่ใส่ เสียงแกตวาดพร้อมๆกับเสียงฟ้าที่ร้องอยู่ด้านนอกพี่โด่งตามมาตะครุบตัวเราไว้
จะหนีไปไหน แกทับที่ร่างเรานี่เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกนี่พี่โด่ง
พี่โด่งอย่ารุนแรงสิ เราเจ็บเพราะมือที่กดตัวเราไว้แน่น
แล้วดิ้นทำไมแกจับเรานั่งบนตัวแกกอดเราไว้แน่นส่วนมือก็จับเคถูที่ทางเข้าไปมา เราไม่กล้ามองหน้าพี่โด่งตอนนี้
พี่โด่ง เอ๋เจ็บนะพี่ พี่โด่งหยุดกัดที่ไหล่แล้วมองหน้าเรา
เจ็บอะไร แค่นี้เองแกดันหัวเข้ามาได้แล้ว มันแข็งแรงผิดปกติเรากัดริมฝีปากตัวเองแน่น รูเปิดตั้งแต่ในน้ำแล้วแต่ยังเจ็บอยู่เพราะไม่มีหล่อลื่น พี่โด่งผลักเรานอนลงแล้วพับตัวเราครึ่งนึงแกหยิบหมอนอีกใบมารองที่หลังเราไว้
เข้ายากจังวุ้ย แกบ่นพึมพำแล้วกางขาเราออกกว้างในห้องมีแต่ความมืดแสงสว่างจากท้องฟ้าเราร้องเสียงดังแข่งกับเสียงฝน
โอ๊ยพี่โด่ง เอ๋เจ็บ เราพยายามจะกระเถิบตัวออกให้หลุดจากการล่วงล้ำแต่พี่โด่งจับขาเราดึงเข้าหาตัวแกจนมันแนบสนิทแล้วแกก็โหมกระแทกอย่างรุนแรงที่สุดนับแต่เราเคยโดนมา พี่โด่งกระชากเข้าออกอยู่นานจนสาแก่ใจของแกก่อนจะฉีดมันเข้าไปในตัวเราอีกครั้ง แกถอนตัวออกช้าๆ แล้วนอนหงายเราได้แต่นอนตาค้าง นี่เราโดนพี่โด่งข่มขืนเอาแล้วสินะ ฝนข้างนอกยังคงตกกระหน่ำพี่โด่งเสร็จแล้วก็นอนหลับสนิท ปล่อยให้เรานอนระบม เราค่อยๆดันตัวลุกขึ้นไปทำความสะอาดอีกครั้ง เรารู้สึกเหมือนข้างในมันจะฉีกขาดอย่างรุนแรง เรากลัวจนตัวสั่นกลับมานอนร้องไห้เงียบๆคนเดียวอย่างไม่มีสาเหตุ พี่โด่งรู้สึกตัวเอาขาเปลือยมาก่ายตัวเราไว้อีกครั้ง เราตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้งก่อนที่จะเป็นลมหมดสติในอ้อมแขนของพี่โด่งตอนที่แกดึงเราลุกจากที่นอน เราได้ยินแค่เสียงพี่โด่งร้องเรียกเราแผ่วๆเท่านั้น
พาน้องไปเล่นน้ำตอนกลางคืนเห็นมั๊ย ไม่สบายจนได้ ตัวเย็นเจี๊ยบเลย ย่าเอาผ้าชุบน้ำอุ่นมาเช็ดที่ตัว เรารู้สึกตัวอย่างช้าๆ มือของย่าเช็ดไปตามอกแล้วก็ชะงัก
แล้วนี่รอยอะไรหล่ะโด่ง ย่าก้มดูใกล้ๆทำไมมันเขียวเป็นจ้ำๆอย่างนี้ แกเปิดดูที่ต้นคอและราวนม เอ๋อะไรกัดเหรอลูก เราเอามือปิดเสื้อแต่ไม่ตอบอะไร พี่โด่งดึงผ้าออกจากมือย่าแล้วบอกให้ย่าไปเอาข้าวต้มมาให้เราแกจะเช็ดตัวให้เอง
เฮ้อ พาลูกเขามาลำบากจนได้นะโด่ง ย่าหล่ะห่วงจริงๆ พ่อแม่เขาจะว่าเอานะถ้ารู้ว่าลูกเขามาไม่สบายที่บ้านเราย่าบ่นแล้วเดินออกไปหาข้าวให้เรากิน พี่โด่งจับหัวเราหนุนที่ตักแกแล้วก้มหน้าจนเกือบชิด
พี่ขอโทษนะเอ๋ มือใหญ่ลูบผมเราเบา เหงื่อเม็ดเล็กๆมันซึมรอบโคนผมเต็มไปหมด เราหลับตาอีกครั้ง ย่าเอาข้าวมาให้
ดูแลน้องดีๆนะ ย่าจะไปตลาดกับปู่ก่อน พี่โด่งประคองเราลุกขึ้นนั่งพิงที่ไหล่แล้วใช้มือที่ว่างป้อนข้าวเรากินไม่ลงเบือนหน้าหนี มันเหม็นไปหมด เวียนหัว
พี่โด่งเอ๋อยากจะนอนก่อน เราแข็งใจกลืนยาลงคอก่อนที่จะนอนลงช้าๆ พี่โด่งลุกไปปิดประตู แล้วมานั่งใกล้อีกครั้ง เราลืมตามองพี่โด่งอีกครั้ง
พี่โด่ง เอ๋รักพี่นะ พี่โด่งอย่าทิ้งเอ๋นะ เราอ่อนแอจนพูดความในใจออกไปอีกจนได้ พี่โด่งเอนตัวลงนอนกอดเราไว้แน่นเหมือนเป็นคำมั่นสัญญา เราเกลียดตัวเองที่อ่อนแออย่างนี้ เราไม่อยากให้ใครมาเวทนาสงสาร เราอยากจะอยู่กับพี่โด่งด้วยความสุขมากกว่า ที่จะต้องมานอนหมดเรี่ยวแรงแบบนี้
พี่โด่งเลยหมดสนุกเลย
เดี๋ยวก็หาย เอ๋แค่นอนไม่พอแค่นั้นแหละ พักก่อนนะครับ เดี๋ยวหายแล้วเรากลับกรุงเทพฯกันนะครับพี่โด่งจูบที่หน้าผากเราแล้วลูบผม เรามารู้ทีหลังว่าเป็นความดันต่ำทำให้หน้ามืดบ่อยๆ พี่โด่งกอดตัวเราไว้แน่นแล้วลูบที่ตัวเราเบาๆเราหลับไปเหราะฤทธิ๋ยาในอ้อมแขนพี่โด่งอีกครั้ง