Palm-Plaza.com

Original Message

"RE: ขอร้องพี่ๆครับ ใครมีนิยายเรื่องหนึ่งใจหลายรักของพี่เอ๋CT บ้างครับ อยากอ่านต่อจนนอนไม่หลัยเลย"
Posted by CT - ตอนที่ 34คือตอนนี้ใช่มั๊ยคะ on 09-Jun-12 at 08:46 AM

34
...เรารู้สึกตัวอีกขึ้นมากลางดึก แปลกใจว่าทำไมมันหลับๆตื่นๆอย่างนี้อาจจะแปลกที่ก็เป็นได้ รู้สึกหนักขาพี่โด่งที่ก่ายอยู่ ค่อยๆดันออกตอนจับขาแกก็คิดอกุศลขึ้นมาจนได้ พี่โด่งใส่กางเกงเลบางๆ วางขาแกลงแล้วก็ผงกหัวดูอาจารย์กว่าสายตาจะชินกับความมืด อาจารย์ยังนอนตะแคงอยู่อีกฟากนึงหันหน้าไปอีกด้าน เรามองหน้าพี่โด่งแกยังหลับอยู่ คิดอยู่สักพักจะทำดีมั๊ย สองจิตสองใจแต่ใจอยากมันมีมากกว่า นึกถึงคำพูดพี่เพลินว่าอย่าให้เสียเที่ยว ทำให้กล้าขึ้นมาเยอะ เราค่อยๆลูบเบาๆที่ตัวพี่โด่ง แกไม่รู้สึกตัว แล้วเราก็ค่อยๆวางมือตรงที่ท้องของแก ช่วงท้องขยับขึ้นลงตามการหายใจ เหมือนเหงื่อเราเริ่มซึมดูแล้วยังกะขโมยเลย จากท้องๆก็ค่อยๆคืบคลานมาที่ปมของกางเกงเล ตาก็ยังมองหน้าแกอยู่ เรากับพี่โด่งนอนหมอนใบเดียวกัน พี่โด่งขยับตัวเรารีบดึงมือกลับ แกเอาขามาก่ายท้องเราไว้ทำให้ยากขึ้นกว่าเดิมมันไม่ค่อยถนัด รู้สึกแขนไม่เป็นอิสระเราค่อยๆพลิกตัวนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาพี่โด่ง กินเหล้าจางๆออกมากับลมหายใจ เราจูบที่ปากเขาเบาๆ หยั่งเชิงก็ยังนิ่งอยู่ เมื่อหันหน้าให้กันแล้ว ไม่น่าจะยาก มาคิดดูแล้วช่างมีความพยายามยิ่งนักขำตัวเองเหมือนกัน มือซ้ายของเราคลำหาปมกางเกงเล มันค่อนข้างหลวมแล้วเราค่อยๆแกะอย่างเบามือ ตายังมองแกหน้าแกอยู่ แกะยากจริงๆ กว่าปมจะคลายเหงื่อก็ซึมหน้าผากอีกระลอก พอปมหลุดเราก็ค่อยๆสอดมือเข้าไปอย่างเบาที่สุด หน้าท้องแบน พี่โด่งไม่ได้ใส่กางเกงใน ขนฟูหนาเต็มมือ เราลูบแพรไหมนั้นเบาๆ ปลายนิ้วเราถึงโคนมันแล้ว สองนิ้วไล่ไปตามยาวช้าๆส่วนฝ่ามือก็ค่อยกุมที่พวง เคแกยาวเหมือนตัวเราไล่นิ้วไปจนถึงปลาย หัวไม่บานเหมือนอาจารย์แต่ยาวกว่า ค่อยๆกำแล้วรูดเบาๆ ขาพี่โด่งขยับที่สะโพกเรา เราตกใจรีบดึงมือออก แต่ไม่ทัน พี่โด่งจับมือเราไว้ พอเงยหน้ามองก็เห็นว่าแกลืมตามองเราอยู่ เรามัวแต่สนใจปมผ้าเลยลืมระวัง โดนจับได้คาหนังคาเขาขโมยอย่างเราก็เหงื่อแตกพลั่ก
"ทำอะไร" แกยังจับมือเราไว้ "เดี๋ยวต้องคุยกันหน่อยแล้วเอ๋" แกลุกขึ้นนั่งผูกปมกางเกงเล แล้วดึงตัวเราขึ้นจากเตียง เราลุกขึ้นตามอย่างกลัวๆ ตามองที่อาจารย์แกยังนอนกรนเหมือนเดิม มองเข้าไปอีกก็มืด พี่โด่งเดินจูงมือเราออกไปที่ชายหาด นี่เขาจะทำอะไรเรานี่ มือพี่โด่งเหมือนคีมบีบมือเราแน่น คงราวๆตีห้าเห็นจะได้รอบข้างยังมืดมาก พี่โด่งนั่งลงที่พื้นทราย
"นั่งสิ" แกมองไปที่ท้องทะเลที่มืดมิด "ทำอย่างนี้ไม่ดีรู้มั๊ยครับเอ๋" แล้วก็หันมามองหน้าเรา เราพยักหน้าเพราะรู้ว่าทำผิดแต่ไม่มีอะไรจะแก้ตัวนอกจากก้มหน้า "ขอโทษนะฮะ" พี่โด่งไม่ได้พูดอะไรต่อ แกปล่อยมือเรา เราเห็นแกนั่งนิ่ง"พี่จะว่าอะไรเอ๋ก็ว่ามาเถอะ ยอมรับผิดทุกอย่าง" เครียดเลยเรา
"จะให้พูดยังไงหล่ะ"
"เอ๋เข้าใจแล้วหล่ะ ขอโทษพี่อีกที ถ้าพี่โด่งโกรธ และไม่ยกโทษให้ เอ๋ก็คงทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ มันผิดไปแล้ว" คิดขึ้นมาตอนนั้นก็ต้องโทษความคนองของตัวเองที่ทำให้มิตรภาพดีๆแหลกสลาย เรื่องอย่างนี้มันไม่ใช่ว่าจะจบลงเหมือนกันทุกกรณี ทำให้เรารู้ได้ว่าผู้ชายไม่เหมือนกันทุกคน ถ้าคนที่เขาจะเล่นกับเรา เขาจะเสนอตัวเองทุกครั้ง แต่พี่โด่งไม่ได้เสนอตัวมันเป็นการพลาดของเราเอง แกไม่พูดอะไรอีก นอกจากลุกขึ้นยืนปัดทรายที่กางเกงแล้วเดินกลับบังกาโลไป เรานั่งอยู่ตรงนั้นนิ่งนาน จนพระอาทิตย์ขึ้นจากขอบฟ้าฝั่งตรงข้าม เป็นภาพที่สวยงามแต่ใจเราเศร้าเหลือเกิน น้ำตามันแห้งไปแล้ว เราลุกขึ้นตั้งใจจะไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า คิดว่าจะกลับบ้านดีกว่า คงอยู่ไม่ได้แน่คืนนี้ แต่จะบอกอาจารย์ยังไงดี เดินมาถึงบังกาโลพี่โด่งนั่งเก้าอี้อยู่ที่ระเบียง มองหน้าเราอยู่ เราต้องหลบสายตาเดินเลี่ยงเข้าไปในห้อง ตาเรายังแดงอยู่ ไม่กล้าสบตาเขา รีบอาบน้ำแล้วเก็บเสื้อผ้า มองอาจารย์ที่ยังนอนอยู่ก็อยากจะขอโทษแก
"ทำอะไร" เสียงพี่โด่งถามขึ้นมา "แล้วนี่เก็บของทำไมครับ" แกเดินเข้ามาใกล้ๆ เราชะงักมือ แล้วตอบไปว่า
"เอ๋จะกลับแล้วหล่ะพี่ ไม่สบายใจ อาย" เราหันไปเก็บเสื้อผ้าต่อ พี่โด่งหยิบกุญแจรถที่หัวเตียง แกคงจะไปส่งเรา "ขอบคุณฮะที่จะไปส่ง บอกอาจารย์ด้วยนะฮะว่าเอ๋กลับแล้ว" เราบอกเขาอย่าจริงใจที่สุด
"ใครจะไปส่ง เรื่องอะไรจะให้กลับ" พี่โด่งดึงแขนเราให้ลุกจากที่นั่งแล้วจูงมือเราไปที่รถเปิดประตูแล้วก็ผลักเราเข้าไป เราไม่เข้าใจเขาเล่นอะไรนี่ ประจำที่คนขับได้แกก็หันมามองหน้าเรา มือแข็งๆจับหน้าเราให้หันไปหาแก "ถึงกับร้องไห้เลยเหรอ เรื่องแค่นี้" แกหัวเราะเสียงดัง แล้วแกก็สตาร์ทรถแล้วออกตัวอย่างแรง
"พี่จะไปไหน" พี่โด่งไม่ตอบขับไปเรื่อยๆ ผ่านหมู่บ้าน จนลึกเข้าไปสองข้างทางเปลี่ยวมีแต่ต้นไม้ แล้วก็จอด
"อยู่บ้านมันอันตราย ไม่อยากให้พี่โตรู้" แกดับเครื่องเปิดแค่แอร์
"ก็ไม่รู้แล้วนี่ เดี๋ยวเอ๋ก็กลับแล้ว" เราเถียง
"เอ๋นี่พูดไม่รู้เรื่องแฮะ พี่รู้นะว่าเราเป็นเด็กพี่โตทำอะไรในห้องนะมันไม่ดีรู้มั๊ย"
"ก็นึกว่าพี่จะเล่นด้วย และ เอ๋ไม่ได้เป็นของใคร ขอโทษแล้วพี่ไม่ยกโทษให้ก็เรื่องของพี่" เรายังเถียงไม่ลดละ
"พี่บอกเราเมื่อไหร่ว่าพี่โกรธ เรานี่ดื้อจริงๆ" แกตบหัวเราเบาๆ เราปัดมือพี่โด่งออก แล้วหันหน้าหนีพี่โด่งขยับมาใกล้ๆ
"แล้วจะงอนอะไรเนี่ย หันมาคุยกันหน่อย" เราหันหน้ากลับ
"พี่โตกับพี่นับถือกันนะ เอ๋ทำแบบนี้มันเสี่ยง" เราอ้าปากจะเถียงแกเอามือปิดปากเราไว้ "ไม่ต้องพูดอะไร ทำไมยิ่งงอนยิ่งน่ารักวะนี่" กลายเป็นเราที่โกรธแทน พี่โตโอบไหล่แล้วดึงเรามาใกล้ๆ "ตีโพยตีพายไปได้ มานั่งใกล้สิ" แกดึงตัวเราเข้ามาใกล้แล้วแกก็ปลดปมกางเกงเลออก " เอาสิเอ๋อยากจะทำอะไรก็ทำ" พี่โด่งรูดกางเกงลง เคยาวสวยยังนอนสงบนิ่งอยู่ เรามองหน้าแกอีกครั้ง "เอาให้เสร็จเลยนะ" แกหอมแก้มเราแล้วกดหัวเราลงไป เราไม่แน่ใจเมื่อหน้าจ่ออยู่ที่เคแล้ว พี่โด่งค่อยๆจับมันตั้งขึ้นแล้วป้อนเข้ามาในปาก " อา...ดีเอ๋ ตรงนั้นแหละ เน้นอีกนิดนึง ดีๆ โอยเสียว เลียไข่ด้วย มืออย่าหยุด โอยๆ" พี่โด่งสวนสะโพกขึ้นตามแรงดูดของเราไม่นานแกก็พุ่งเข้ามาในปาก น้ำหวานๆปนคาวค่อยๆไหลเข้าคอเราช้าๆ จนหมด เราถอนปากออก พี่โด่งหยิบทิชชู่ให้เราเช็ดเคให้ จับเช็ดจนแห้งสนิทแกก็ใส่กางเกง "หายงอนรึยัง" ยิ้มหล่อทรมานใจอีกแล้ว
"เดี๋ยวไปตลาดกันนะ ไปซื้ออาหารทะเลมาทำกินกัน" พี่โด่งออกรถแล้วขับเข้าตลาด ....ตลาดตอนเช้าของทะเลสดๆมีเยอะ เราซื้อเตาและที่ย่าง จ้างแม่ค้าที่ตลาดทำน้ำจิ้มซีฟู๊ด แวะซื้อผักกับแม่ค้า
"หนูรับอะไรลูก" เราเลือกผักแล้วหยิบ "มากับแฟนเหรอคะ แกมองหน้าเรากับพี่โด่ง สมกันดีนะ" เรามองหน้าพี่โด่งแล้วบอกแม่ค้าว่า
"หนูเป็นผู้ชายครับ" แม่ค้าหัวเราะ "ขอโทษๆ หน้าตาเหมือนผู้หญิงเลยทักผิด ยกโทษให้ป้าด้วยนะ ป้าแก่แล้ว" น้ำเสียงเหน่อของแกน่ารัก เราหันไปมองพี่โด่ง แกหน้าแดงก้มหน้างุดแล้วนึกขำ...เรานั่งขำไปตลอดทาง พี่โด่งตีหัวเราเบาๆ "ตัดผมหน่อยนะจะได้ดูเป็นผู้ชาย" เราลูบผมที่ระต้นคอเบา "เรื่องอะไรจะตัด"
รถกลับมาถึงบังกาโลทุกคนตื่นกันหมดแล้วจับกลุ่มที่ร้านกาแฟข้างๆ อาจารย์กำลังอ่านหนังสือพิมพ์ นนท์กับนะวิ่งมาช่วยขนของ ส่วนสามเกลอยังคงนั่งเฉย รู้สึกเกลียดขี้หน้าจริงๆ เตรียมอาหารกันจนหน้ามันย่อง พี่โด่งยืมเครื่องครัวจากเจ้าของบังกาโลมาหลายชิ้น เรากับนะช่วยกันติดไฟเพื่อย่างอาหารทะเล ตรงพื้นหน้าบังกะโลจนหน้าตามอมแมมกันทั้งคู่ นนท์เข้ามาดูใกล้ๆแล้วหัวเราะที่ทำยังไงไฟก็ไม่ติด ก็เคยใช้แต่เตาแก๊สตอนเรียนลูกเสื้อก็แอบเอาน้ำมันราดฟืนและจุดไฟ ไม่ได้ทำด้วยวิธีแบบนี้ พี่โด่งต้องเข้ามาช่วยจนได้ แกคล่องแคล่วมากแป็บเดียวก็ติด มือเปื้อนถ่านเผลอเช็ดหน้าตัวเองหลายครั้งจนแก้มดำเป็นปื้น
"เอ๋ไปล้างหน้าไป เป็นขวานฟ้าหน้าดำแล้ว" พี่โด่งบอกไปหัวเราะไป กำลังยืนล้างหน้าในห้องน้ำ พี่โด่งก็เดินตามเข้ามา เราหยิบผ้ามาซับหน้าเบาๆ แล้วขยับตัวออกจากอ่างล้างหน้าให้พี่แกแทน
"นี่ล้างยังไง คางยังดำอยู่เลย" แกเอามือชี้ เราก็ก้มลงไปล้างใหม่
"หมดรึยัง" กระจกมีก็ไม่ดู ถามพี่โด่ง พี่แกก็จับหน้าพลิกไปมาหมดแล้ว "ตาพี่มั่ง" พี่โด่งล้างหน้าเสร็จ "ขอผ้าหน่อยสิ" แกค่อยๆซับเบาๆ พี่โด่งตัวสูงคุยกันทีต้องแหงนหน้าช่วงที่ตอนแกก้มหน้าเช็ดคอด้านหลังแก เราฉวยโอกาสหอมแก้มแกไปหนึ่งที เรารีบเดินออกจากห้องน้ำ พี่โด่งเดินตามมาเขกหัวเบาๆทีหนึ่งก่อนจะโอบไหล่เดินออกจากบังกาโล เราพยายามทำสีหน้าปกติ มานึกดูตอนนี้ไม่รู้ว่าเราจะกลัวอาจารย์ทำไมในตอนนั้นเพราะจริงๆแล้วผู้ชายไม่ได้สนใจอะไรในกระเทยหรอก หลังจากมีอะไรกัน ส่วนใหญ่กระเทยจะคิดไปเองเป็นตุเป็นตะว่าตัวเองเป็นเมียเขาแล้วพอทำอะไรก็จะคอยระมัดระวังกลัวผู้ชายจะโกรธ เราเองก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันในตอนนั้น ทุกคนนั่งล้อมวงเรียบร้อย เตาย่างอยู่ด้านข้าง ใครจะกินก็ต้องช่วยตัวเอง ทุกคนจึงต้องผลัดกันลุกผลัดกันนั่งแย่งกันย่าง แม่ค้าส้มตำถูกเรียกมาบริการเพิ่ม กินได้ไม่นานก็อิ่มเราลุกทันที อาจารย์บอกให้สามสหายเป็นคนเก็บและล้างเพราะไม่ได้ช่วยทำ พอมีคำสั่งก็ไม่เห็นมันขี้เกียจนี่นา แต่ถ้าให้ทำเองจะไม่ทำ
เรา นะ นนท์ วิ่งไปเช่าห่วงยางกันคนละอันแล้วกลิ้งลงน้ำ ลากห่วงยางลอยคอไปจนได้ระดับเราก็ดันตัวขึ้นนอนหงายบนห่วงยาง สองมือสองเท้าใช้แทนพาย นะกับ นนท์เลียนแบบ คราวนี้สนุกมาก ดันห่วงย่างไปชนกันแล้วก็แกล้งพลิกห่วงยางของอีกฝ่าย สองคนเข้าขากันกลายจนเรากลายเป็นสาวน้อยตกห่วงยางตลอด นนท์หัวเราะชอบใจ นนท์ว่ายน้ำมาล็อคเราข้างหลังแล้วหลายครั้ง เราดิ้นจนหลุดแล้วว่ายน้ำหนี ไปทางนะ นนท์ตามมากวนอีกจนได้เราก็เลยแกล้งกลับบ้างด้วยการจับที่เป้าของมันใน้ำ
"แกล้งดีนัก" เราว่ายน้ำตามนนท์ที่ว่ายหนี แล้วก็กอดเอวนนท์จากข้างหลังมั่ง แล้วสอดมือเข้าไปในกางเกงขาสั้นอย่างรวดเร็ว เคที่หดตัวอยู่ในมือเราแล้วเราก็ขยับมือ นนท์เลิกดิ้นเกาะห่วงยางลอยคอ โดยมีเราอยู่ข้างๆ นะเห็นพวกเราเลิกเล่นกันก็สงสัยหันมาถาม
"เฮ้ยทำอะไรกันวะ" นะ ว่ายน้ำมาใกล้
"จับแมงกระพรุน" มือยังสาวอยู่ นะทำหน้าเหมือนกลัว "ไหนๆ พี่เอ๋" เขาว่ายน้ำมาใกล้ เรารีบเอามือออก นนท์หน้าแดงเคกำลังแข็งได้ที่ ของมันเคยกันแล้วจูนติดกันได้ ทำกับนนท์ได้ก็ย่ามใจ
"ไอ้นนท์เป็นอะไรวะ แมงกระพรุนกัดมึงเหรอ แล้วมันลอยไปรึยัง" นะว่ายน้ำมาถึงข้างพวกเรา "ไหนละพี่เอ๋" นะอยู่ในระดับมือแล้วเราก็เลยจับที่เป้าของนะ นะสะดุ้ง
"นี่ไงแมงกระพรุน"
"พี่เอ๋ เล่นบ้าอะไรนี่" เขาเบี่ยงตัวหลบแล้วว่ายน้ำหนี เรากับนนท์ก็ลอยคอเล่นแมงกระพรุนกันไปเรื่อยๆ จนมันคลายพิษใส่มือเรา
"พี่เอ๋ ขึ้นเถอะ หนาวแล้ว นนท์ดันตัวขึ้นห่วงยางแล้วลอยคอเข้าฝั่ง ว้ายังไม่หายสนุกเลย
สามเกลอกำลังเตะฟุตบอลชายหาดกับอาจารย์ โดยมีนนท์กับนะเสริมทีมทีหลัง ขาดแต่พี่โด่งไปไหนนะเรานึกในใจ ก็เดินเข้าบ้าน พี่โด่งแอบมาหลับในห้องนอนนั่นเอง ไม่อยากจะกวนก็เลยหยิบผ้าเช็ดตัวเดินไปอาบน้ำ.....กลับเข้าห้องมาเช็ดตัวพี่โด่งค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา
"พี่ไม่ไปเตะบอลกับเขาเหรอ"
"ไม่ไหว เพลีย" แกยังไม่ยอมลุกจากที่นอน "ปวดเมื่อยไปหมด เอ๋นวดเป็นมั๊ย นวดให้พี่หน่อย" เรารู้สึกแสบจิ๊ดตอนทาโลชั่น พี่โด่งขยับตัวนอนกลางเตียงให้ใกล้ตัวเรา เราค่อยๆนวดให้แกที่แขน บีบเหมือนบีบให้เตี่ย พี่โด่งพลิกตัวนอนคว่ำ เรานั่งบนก้นแกแล้วนวดที่ไหล่และแผ่นหลัง ก่อนจะมาบียที่ก้น พี่โด่งนุ่งกางเกงตัวเดิมกับเมื่อเช้าตอนที่นวดก้นก็รู้สึกได้เลยว่าแกไม่ใส่กางเกงใน นวดหลังขาลงไปจนถึงปลายเท้า เราชะโงกหน้าออกไปนอกหน้าต่าง เห็นพวกข้างนอกกำลังวิ่งลงน้ำกัน ยามปลอดเลยลุกไปปิดประตู พี่โด่งนอนหงายสิจะนวดข้างหน้าให้ แกพลิกตามอย่างว่าง่ายเริ่มต้นที่แขนทีละข้าง และขาทีละข้าง บีบเน้นๆบริเวณต้นขา เราจับแกกางขาออก แล้วนั่งตรงกลางสองมือบีบไล่ขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงโคนขา พี่โด่งลืมตา
"เอ๋ อย่ากดตรงนั้นสิ มันเสียว" เราไม่ยอมหยุดเลื่อน กดนิ้วหัวแม่มือตตงข้างซอกไข่เบาๆ เคพี่โด่งกระดกขึ้นมาแล้ว แกชะโงกหัวมอง "ยุ่งแล้วสิ" เรามองหน้ากันพี่โด่งยิ้มๆแต่ไม่ได้บอกอะไร เราค่อยๆ ปลดปมกางเกงเลออก แล้วดึงมันลงไปที่เข่า เค ยาวเหมือนตัว หัวไม่บานแต่โคนใหญ่ กระดกตัวอย่างท้าทายกลางแพรไหมหนาสีดำ ปลายแดง เราขยับบีบข้างๆซอกขาอยู่ ยังไม่จับ เพราะอยากเห็นชัด พี่โด่งผงกหัวขึ้นมามอง "ซนจริงๆ นะเรา เดี๋ยวต้องทำโทษซะแล้ว"....
พี่โด่งพูดจบก็พลิกตัวขึ้นนั่งคร่อมเรา เคราสากๆไซ้ที่ซอกคอ ขนลุกเกรียวจนต้องหนีบคอไว้ สองมือของแกกดสองมือเราไว้แน่น
"ไม่เอาแล้ว มันจักกะจี้" เราดิ้นหนี แล้วพี่แกก็เปลี่ยนจากไซ้คอมาดูดแรงๆแทน เสียวจี๊ดๆอีกครั้ง แกผละจากต้นคอเรา แล้วประคองหน้าเราไว้ตรงๆ ก่อนจะเลื่อนเคที่ยังคงแข็งมาจ่อปาก กลิ่นคาวๆของมันยังกรุ่นเพราะพี่โด่งคงยังไม่ได้ล้างตั้งแต่เมื่อเช้า เราก็โรคจิตกลับมีความรู้สึกว่ามันหอม สูดกลิ่นคาวนั้นอย่างแรง พี่โด่งเอามือจับเคแล้วป้ายไปมาตามรูปปากของเราก่อนจะบรรจงยัดเข้าไป ทีละนิดทีละนิด พอได้ที่พี่โด่งก็ปล่อยมือจาหน้าเราเราค้ำเอวตัวเองซอยปากเราอย่างเนิบๆไป ครางไป เราหายใจไม่ออก พยายามดันตัวแกออก แกไม่ยอมท่าเดียวเราต้องยกมือขึ้นจับที่แขนแกไว้
"มีอะไรเอ๋" แกหยุดแล้วดึงออกมาพร้อมน้ำลายเราที่ยืดตาม
"หายใจไม่ออก พี่โด่งทำอย่างอื่นกันเถอะ" เราชวนเขาเลย
แกเช็ดเค
"พี่ชอบให้ดูดมากกว่า ถ้าเอามันนาน กว่าจะเสร็จ"
"แต่เอ๋อยากให้พี่เอานี่" เคยังจ่ออยู่ที่ปากเราเลียปลายเบาๆ
"แล้วจะเอากันยังไง พวกนั้นขึ้นมาก็จบเห่นะสิ"
"ไม่รู้หล่ะ เรื่องอะไรพี่โด่งจะสนุกคนเดียวหล่ะ" เราเอานิ้วเขี่ยปลายที่เริ่มเยิ้มแล้วเบาๆ วนตรงรอยแยก พี่โด่งงอตัว
"น่าเอ๋ ดูดให้พี่ก่อน มันจะเสร็จอยู่แล้วนะครับ" แกอ้อนเราก็ต้องตามใจ ค่อยละเลียดอีกครั้ง คราวนี้แกรัวไม่ยั้ง เราตาเหลือกเลย น้ำพุ่งปรี๊ดไหลลงคอเราเป็นระลอก แกทำท่าจะเอาออกเราไม่ยอมปล่อยดูดตามพร้อมกันดันตัวตาม แกดันหัวเราไว้แต่เราไม่ยอมคลายดูดจนมันเหี่ยว ถึงปล่อยให้มันเป็นอิสระ พี่โด่งถึงกับนอนแผ่หราหายใจรวยริน
"เสียว" มือกำพวงไว้แล้วคอยดันตัวเราออก "พอแล้วครับ พี่เสียว โอย" แกใส่กางเกง แล้วผูกไว้อย่างแน่นหนา
"พี่โด่ง ไม่ไปล้างหล่ะ" เราเตือน "เดี๋ยวก็เหม็นหรอก มันเริ่มมีกลิ่นแล้วนะ"
"ขอนอนก่อนแล้วกัน" พี่โด่งนอนตะแคงข้างให้เราแล้วหลับไปจริงๆ เรารีบเปิดประตูออกไปล้างปาก มองเห็นพวกนั้นยังเล่นน้ำกันอยู่ก็ใจชื้น ล้างหน้าล้างปากแล้วก็เดินไปเช่าจักรยานไปปั่นเล่น นะมาจากไหนไม่รู้วิ่งมาซ้อนท้ายทั้งๆที่ตัวเปียก จักรยานสองตอนช่วยกันปั่นไปเรื่อยๆ พระอาทิตย์ตอนเย็นสวยงามเหลือเกินตัดกับขอบฟ้า ต้นไม้ข้างทางร่มรื่น ไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เลย พอได้เคค่อยสนุกขึ้นมา เฮ้อ เอ๋นะเอ๋ ให้มันได้อย่างงี้สิ

*** ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง
ห้ามโพสข้อความ รูปภาพ ไฟล์ที่มีลิขสิทธิ์ ที่สร้างความเสียหายให้แก่บุคคลอื่น
ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link "แจ้งลบข้อความ" ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือแจ้งมาได้ที่ ryubedroom@yahoo.com

RBR Section
Register สมัครสมาชิก	What's RBR? ต่ออายุสมาชิก
** ส่วนบริการเข้าบอร์ดเฉพาะสำหรับสมาชิก RBR บอร์ด Devil และ บอร์ด Zombie ต้องการติดต่อสอบถาม ส่งเมลล์ที่ ryubedroom@yahoo.com เท่านั้น **