We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: ขอร้องพี่ๆครับ ใครมีนิยายเรื่องหนึ่งใจหลายรักของพี่เอ๋CT บ้างครับ อยากอ่านต่อจนนอนไม่หลัยเลย" Posted by POPO on 03-Aug-16 at 09:45 PM 86 เยื่อใยบางๆที่ผูกเราไว้กับพี่โด่งก็คือความรู้สึกดีๆที่มีต่อกันเท่านั้น แม้จะต้องมีเซ็กส์กันแต่เรากลับคิดว่าเป็นนเรื่องปกติของเราทั้งคู่ไปแล้ว วันไหนที่มาแล้วไม่นอนด้วยนั่นสิแปลก เราไม่เคยปฏิเสธที่พี่โด่งจะแวะเวียนมาหา เพิ่งเข้าใจในสิ่งที่พี่โด่งเคยบอกว่า "เป็นเรื่องของเราสองคนเท่านั้น" เวลาผ่านไปเรามองเห็นภาพของตัวเองกับพี่โด่ง ระลึกถึงสิ่งที่เคยผ่านมา เราก็สลัดความรู้สึกรักใคร่หลงไหลได้ปลื้มจนไม่ลืมหูลืมตาอย่างแต่ก่อนท้งไปได้ทุกครั้งหลังจากจบเรื่องบนเตียง อาจจะเป็นได้ว่าที่เราเริ่มมีที่หมายใหม่ เรากำลังสนุกกับการหลอกล่อหรั่งอยู่ก็เป็นได้ ทุกวันที่เจอกันก็เพียรที่จะหาหนทางพิชิตเขาให้ได้ ขอแค่ตัวเท่านั้นไม่ใช่ใจ "ขอต้อนรับสมาชิกใหม่" พี่สุดีใจที่เราถูกจัดให้เป็นรีลีฟรอบดึกอาทิตย์ละสามวัน ดึกสามวันหยุดหนึ่งวันแล้วตอ่บ่ายสามวัน ค่อนข้างเซ็งปรับตัวลำบาก เราไม่ใช่พวกนกฮูกอย่างเขา เกินเที่ยงคืนก็สัปหงกแล้ว นั่งบวกบิลล์ช่วยออดิท ก็ไม่ลงตัว ไนท์ออดิทจะนั่งทำงานกันหลังฟร้อนท์สองคน ส่วนอีกคนเฝ้าเคาน์เตอร์ พี่ๆเห็นเราท่าทางจะไปไม่รอดเลยถูกไล่มาเฝ้าเคาน์เตอร์ ค่อยมีเพื่อนคุยหน่อย พี่สุกำลังบล็อกห้องอยู่พอดี "เป็นไง ดึกวันแรก" แกหันมามองหน้าขำ หน้าตาเราคงเหมือนเด็กงอแงเพราะง่วง ไฟกลางล็อบบี้ปิดไปแล้ว ความสว่างมีแค่ด้านในเคาน์เตอร์เท่านั้น เมื่อไหร่มันจะเช้าซักทีวะ เรานึกในใจ ยิ่งดูนที่พี่สุทำยิ่งชวนจะหลับ นั่งอ่านใบจอง ดูประเภทห้องที่ต้องบล็อค ดูบริษัท ดูฟลอร์ ดูราคาห้อง โอ๊ยเวียนหัว เราเลยปิดลิ้นชักแล้วเดินออกไปสูดอากาศที่ลานพักพนักงานที่อยู่ด้านบนติดกับล็อคเกอร์ ลานโล่งๆบนชั้นเก้า ลมกลางคืนเย็นดีทำให้หูตาสว่างขึ้นมาก มีใครบางคนฟุบอยู่ตรงนั้น นายหรั่งนั่นเองแอบมาฟุบที่ม้าหินอ่อนที่ใช้เล่นหมากรุก มือยังกำวอพร้อมตอบกลับตลอดเวลา เขาความรู้สึกไว เราเดินผ่านมาใกล้ๆก็รู้สึกตัวทันที "หลบมาอู้เหรอ เอ๋" ยังมีหน้ามาว่าคนอื่น "ดีกว่าแอบมาหลับ" "ใครหลับ" หรั่งทำหันหน้าหันหลังหาคนผิด ตรงนั้นมีเราแค่สองคนที่ยืนอยู่ ถ้าเป็นคนอื่นคงจะง่ายแต่กับหรั่งยัไม่ค่อยคุ้นยากเหมือนกันที่จะเริ่มต้นคุยก่อน เกือบตีสี่แล้วเราเลยเดินกลับเข้าลิฟต์เขาก็เดินตาม ลิฟท์พนักงานจอดด้านหลังฟร้อนท์ ต้องเดินผ่านออฟฟิศเช่าและห้องน้ำ แวะล้างหน้าหน่อยคงดี นายไร่งก็เดินตามเข้ามาด้วย เราส่องกระจกเอาน้ำลูบหน้าลูบตา ส่วนรูปหล่อก็ยืนฉี่อยุ่ที่โถปากก็ยังชวนคุย "อะไร เป็นผุ้ชายทำไมไม่ยืนฉี่ที่โถ" หรั่งถามขึ้นมาเมื่อเห็นเราเข้าไปฉี่ในส้วม "ใครว่าเป็นผู้ชาย" เราเปิดประตูออกมาแล้วค้อนก่อนจะล้างมือ หรั่งแกล้งวิดน้ำใส่หน้าเราจากซิงค์ของตัวเอง "เปียกหมดแล้ว" เสื้อเป้นรอยกระเซ็นของน้ำเป็นดวงๆ หรั่งหัวเราะแหะเหมือนสนุก เราก็เอาคืนบ้างแต่เขาหลบทัน แล้วรีบเดินออกจากห้องน้ำ "ไปไหนกันมายะ" นังปุ๊งัวเงียขึ้นมาจากเครื่องพิมพดีดเห็นเราเดินตามนายหรั่งมาที่เคาน์เตอร์ ก็แหวใส่ "ไปห้องน้ำ" เราตอบไปตามตรง แล้วไม่สนใจเดินเข้าห้องแพนทรี้ พี่สุก็เดินตามมาด้วย "อุ๊ย ฉันรำคาญอีปุ๊ อีหมาหวงก้าง เที่ยวตู่ไปทั่วว่าไอ้หรั่งเป็นแฟนมัน" มือที่กำลังคนกาแฟเราหยุดชะงัก เมื่อได้ยินไอเดียของพี่สุ "พี่ว่าเอ๋จัดการไอ้หรั่งสักทีเถอะ อีบ้านั่นมันจะได้สงบซักที" "ไม่ดีมั๊งพี่ เดี๊ยวมันบ้าลุกขึ้นมาด่าเอ๋กลางฟร้อนท์ คนอื่นจะได้หัวเราะเอาสิ" "คุยอะไรกันสาวๆ" หรั่งเดินถือวอคู่ชีพเข้ามายืนใกล้ๆ "เอ๋ขอกาแฟกินหน่อย" "ชงเองสิ" เราตอบเพราะกำลังห่วงคุยกับพี่สุ "ชงให้พี่เขาหน่อยสิเอ๋ พี่สุหัวเราะแล้วทิ้งเราไว้สองคนกับหรั่ง พร้อมทั้งปิดไฟที่ประตูก่อนเดินออกไป............. พี่สุเล่นอะไรเนี่ย เราวางแก้วกาแฟลงที่โต๊ะแล้วควานมือสะเปะสะปะไปตามความมืดเพื่อหาประตู มือก็ไปถูกตัวหรั่ง ห้องมืดดูกว้างพิกลเพราะเราไม่ค่อยคุ้นกับมัน หรั่งยืนนิ่งตอนที่มือเราผ่านลำตัวเขาเรารู้สึกร้อนผ่าว อยากจะสัมผัสมากกว่านี้แต่บรรยากาศไม่เอื้ออำนวยนัก แล้วประตูห้องก็เปิดออกพร้อมแสงไฟสว่างจ้าขึ้นพร้อมกัน “ทำอะไรกัน ไม่เปิดไฟ” ผู้จัดการถามแกทำหน้าสงสัยแล้วเดินผ่านเราทั้งคู่ไปชงกาแฟ เราอายมากรีบเดินออกไปทันทีพี่สุยืนหัวเราะเมื่อเห็นเรา ชั่ววินาทีที่ผ่านมาเล่นเอาใจเราเต้นไม่เป็นส่ำ เหงื่อซึมรู้สึกเขินหรั่งที่เดินตามออกมา เราเดินออกจากเคาน์เตอร์ไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้า เดินสวนกับปุ๊ที่หิ้วตะกร้าชุดล้างหน้าครบครันเพิ่งเสร็จจากการประทินโฉมหล่ะสิ เตรียมรับรอบ ปุ๊ทาปากด้วยลิปส์มันที่มีสีจางๆ ดูไปก็น่ารักดี ผิดกับเราจริงๆ ดูกระโดกกระเดก ไม่นิ่มนวลอย่างปุ๊และพี่สุสักนิด “จะไปไหนยะ” ปากมันแผล่บถามมา “ไปห้องน้ำหน่อย ปุ๊เสร็จแล้วเหรอ” จริงๆแล้วก็ไม่มีอะไรหรอกนอกจากหมั่นไส้กันเล่นๆเท่านั้น “ฮื่อ” ปุ๊เดินผลักประตูเข้าไปล็อบบี้แล้ว เรายืนมองหน้าตัวเองที่กระจกคืนแรกก็โดนแกล้งซะแล้ว พี่สุน๊า ไม่น่าเลยเล่นเอาใจระทึกไปหมด “นึกว่าหายไปไหน” หรั่งเหน็บวอไว้ที่เอวแล้วก้มหน้าล้างหน้าที่ซิงค์ เรากำลังยืนแปรงฟันอยู่ ได้แต่มองทุกอากัปกิริยาของเขา จะจีบยังไงดีนะ หรั่งเงยหน้ามาสบสายตาเราพอดีเราก็แกล้งทำเป็นหลบแล้วรีบบ้วนยาสีฟันทิ้งล้างปากล้างหน้า หรั่งเสร็จแล้วก็ไม่ยอมไป “รออะไรเหรอ เสร็จแล้วไม่ไปอีก” เราถามเขาที่กำลังเสยผมอยู่หน้ากระจก “หล่อแล้ว ส่องมากเดี๋ยวกระจกแตกหรอก” เราเก็บสัมภาระเตรียมจะเดินออก “กลับบ้านกี่โมง” หรั่งถาม “เจ็ดโมง”ตอบเสร็จก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเขิน หรั่งยังยืนผิวปากอยู่หน้ากระจกจนเราเดินออกจากห้องน้ำ แขกเช็คเอ้าท์เยอะกว่าจะโอนรอบกันเสร็จก็เกือบแปดโมง เราทำแคชเชียร์ต้องอยู่โอนเงินฟันด์ให้รอบเช้าโรงแรมเล็กๆใช้เงินกองกลางด้วยกัน เงินหลายหมื่นกว่าจะโอนกันเสร็จ ก็เกือบแปดโมง ป่านนี้รถคงติดน่าดู เรารีบเดินขึ้นลิฟท์ไปล็อกเกอร์ เปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างเร็ว “จะรีบไปไหน” หรั่งเดินมาหยุดที่ล็อคเกอร์ห่างไปจากเราอีกล็อคนึง เราปรายตามอง เขาถอดเสื้อ ผิวขาวตัดกับขนรักแร้ เวลาถอดเสื้อทำเอาเรากลืนน้ำลาย ขนหน้าท้องลามลงไปข้างล่างดำขลับ เขาหันหลังให้เราแล้วถอดกางเกงเรากลัวเขาจะรู้สึกตัวเลยรีบออกจากห้องทันทีที่เปลี่ยนเสร็จ ทำไมวันนี้พี่โด่งไม่โทรมานะ หิวจังเลย ... ไม่นาเชื่อนายหรั่งอยู่ลาดพร้าว เขาวิ่งขึ้นรถคันเดียวกับเราเสื้อยืดรัดรูปตัวเล็กๆสีเขียวกางเกงยีนส์501 สีซีดเอวต่ำดูเท่จริงๆ เราแอบมองเขาหลายครั้ง หรั่งขยับมาจนยืนชิดกับเราจนได้ “เอ๋ลงที่ไหน” “หน้าราม” เราบอกซอย หรั่งก็บอกที่อยู่ตัวเอง “อยู่กับเมียเหรอ” “อยู่กับพี่” “แล้วกลางวันทำอะไร” “นอน” เขาพูดสั้นๆ เบาะด้านหลังว่างแล้วเราทั้งคู่นั่งด้วยกัน เรานั่งชิดใน ไม่รู้จะคุยอะไรกันนั่งไปนานๆก็ง่วงพยายามกัดฟันไม่ให้หลับแต่นายหรั่งหลับหัวเอนมาพาดไหล่เราแล้ว เหมือนคู่รักเลย เราไม่กล้าแม้แต่จะกระดิกตัวเพราะกลัวเขาจะตื่น แค่นี้ก็ดีแล้วนะ ผู้ชายมาซบบ่าอย่างนี้นานๆจะได้เจอ รถถึงหน้ารามเราสะกิดให้หรั่งรู้สึกตัว “ถึงแล้ว หรั่งเราลงก่อนนะ” รถใกล้จะถึงป้ายแล้ว หรั่งบิดตัว “อยู่กับใคร” เขาถามเราก่อนที่เราจะลุกขึ้น “อยู่คนเดียว” “ไปเล่นห้องเอ๋ได้มั๊ย” เราพยักหน้าแทนคำตอบ ใจหวิวขึ้นมารู้สึกได้เลยว่ามันดีใจจนออกนอกหน้าแล้วเขาอยากจะมาเล่นห้องเราทำไมนะ.....................

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.