We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "Hatyai Story: นักรักหน้าหยก 6" Posted by เจ้าบอสน้อย on 16-Aug-12 at 09:34 PM นักรักหน้าหยก 6 ตอน กลางวัน กลางคืน เคยนั่งมองท้องฟ้าตอนกลางคืน ในคืนเดือนแรม ที่ฟ้าเปิดครั้งนึง คำถามแห่งห้วงอากาศมัน วิ่งมาในหัวผมมากมาย เช่น นอกออกไปจากจักรภพนี้คืออะไรนะ เวลาคืออะไรกันแน่ หากเวลาหยุด ไม่มีกลางวันไม่มีกลางคืน เราทุกคนจะแก่มั๊ยนะ ถ้าเราแก่ จะแก่ เพราะตัวเราเองหรือเราแก่เพราะเวลา นี้คือธรรมดาของมนุษย์ที่ทะยานอยากจะรู้อยู่เสมอๆ ความอยากเหล่านี้นั้นแหละทำให้มนุษย์เราแตกต่างจากสัตว์ทั่วไป เพราะความอยากทำให้เราดิ้นรนคิดค้นต่อไม่รู้จบ จนธรรมชาติทนเราไม่ไหว นอกจากอยากในสิ่งของแล้วส่วนลึกของจิตใจก็มีความอยากเจือปนด้วยเป็นธรรมดา ปี 5 นี้ ผมมีชื่อเสียงมากครับ ตอนนี้ผมโตเป็นหนุ่มเต็มตัว กล้ามหน้าอก หน้าท้องของผมแน่นมากขึ้น ไรขึ้นที่หน้าท้องผมมันดกดำขึ้นมาจากสาขาใหญ่ที่อยู่ใต้สะดือไป ผมเลิกเล่นฟุตบอลแล้วครับ เพราะหาเพื่อนเล่นยาก ผมเลยหันมาว่ายน้ำแทน แต่ทุกครั้งที่ผมลงสระน้ำนั้นสาว ๆ แถวนั้น ผมสังเกตได้ว่าใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ไม่ได้หลงตัวเองนะครับ เพราะผมเคยได้ยินเธอพูดถึงผมด้วย ไอ้วิวเองก็หล่อขึ้นเต็มร้อย มันผ่องมากครับ หน้าหล่อ ๆ ตาโต ๆ ปากแดง ๆ มันนี้ยิ่งอิ่มเอิบทุกวัน มันเองก็หันมาเล่นกีฬาว่ายน้ำเช่นเดียวกับผม ทุกครั้งที่ผมมากับไอ้วิวนั้น ผมสังเกตเห็นชาวสระทั้งหลาย ดูผิวไอ้วิวแล้วดูผิวตัวเอง เป็นอย่างงี้เกือบทุกคน (ผมแอบภูมิใจเพราะผิวนั้นที่ใคร ๆหมายปองนั้น ผมได้ดอมดมมาแล้วครับ) ผมทราบข่าวตอนหลังว่าไอ้วิวนั้นมีน้องผู้หญิงปี 1 แอบหลงรักเอาอย่างมาก เธอถึงขั้นซื้อของฝากเกือบทุกวัน และของนั้นที่ฝากมาก็เสร็จผมเกือบทุกชิ้น อิๆๆๆ หลังจากเปิดเทอมได้ไม่กี่เดือนเจ้าจอมมันก็ย้ายของออกจากหอเก่ามาอยู่หอเดียวกับผม แต่คนละห้อง มันมีเพื่อนมันมาอยู่ด้วยอีก สองคน ตอนนี้ไอ้จอมเอ๋อของเรานั้นกลายเป็นหัวโจกของเพื่อน ๆ ไปเรียบร้อยแล้วครับ ส่วนไอ้วิวเองก็วางใจผมมากขึ้นเพราะผมไม่เคยข้องแวะในเรื่องเซ็กส์กับเจ้าจอมอีกเลย ในใจผมเองก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้นด้วยซ้ำ ไอ้วิวก็ย้ายของส่วนใหญ่มาอยู่ที่เดียวกับผม โดยที่ป้าละม้ายยังไม่ทราบเรื่องนี้ ช่วงนี้ไอ้วิวกลับมาดึกมากครับ เพราะมันต้องออกราวน์ผู้ป่วยตอนค่ำด้วย ผมสงสารมันครับ แต่ก่อนที่จะสงสารมันอย่างเต็มที่นั้น ผมเองก็หันมามองตัวเองเช่นกัน เพราะผมเองก็จะอ้วกหนังสือตายอยู่เหมือนกัน เราเรียนหนักกันทั้งคู่บางวันตื่นมาก็พยักหน้ากันหนึ่งทีแล้วก็ต่างคนต่างไป เจอกันอีกทีก็ตอนเช้าของอีกวันในช่วงที่ตื่นนอน เรื่องบนเตียงไม่ต้องพูดถึง เราลืมมันไปแล้วครับ เราเครียดมาก เครียดจนอาจู๋ไม่แข็งอ่ะครับ นี้มันก็เป็นปัญหาชีวิตนะเนี๊ยะ ตอนปลายเดือนพฤษภานี้ผมชอบมากเลยครับ เพราะมันเป็นช่วงหน้าฝนที่อากาศสดใส กลางคืนก็อากาศเย็นชื้นสบาย แม้บางครั้งมันจะทำให้ผมเป็นหวัดไปบ้าง แต่นั้นมันก็ไม่ทำให้ผมเกลียดฤดูฝนเลย หลายๆอย่างที่ดีๆมันก็เกิดขึ้นในช่วงนี้เช่นกันครับ นี้อาจเป็นเหตุผลหนึ่งกระมังที่ทำให้ผมยิ่งชอบช่วงเวลานี้เข้าไปใหญ่ วันนั้นเป็นเช้าวันอาทิตย์ที่ผมและไอ้วิวพอจะมีเวลาว่างให้ทำอะไรเชื่องช้าได้ดั่งใจ หลังจากเมื่อคืนที่ฝนตกหนักไปแล้วห่าใหญ่ เช้าวันนี้อากาศเลยสดใส ผมตื่นขึ้นมาก็เพราะเสียงนกกระจอกที่ระเบียงหลังห้องมันร้องจิ๊บจั๊บๆ แต่ไอ้วิวยังคงนอนโชว์ขนรักแร้ ปากอ้าอยู่อีก ผมเลยไม่อยากปลุกมัน คงให้มันนอนต่อไปอีกสักครู่ ผมออกมานอกระเบียงเห็นแม่ค้ากำลังขนของออกมาขาย บ้างก็มีคนแก่ๆวิ่งออกกำลังกาย หลวงพ่อเดินบิณฑบาตอย่างสำรวม ตามด้วยเณรน้อยที่ดูไม่เป็นสุขจากบาตรที่อุ้มเพราะมันคงร้อนเสียเหลือเกิน ผมรู้สึกผ่อนคลายมากกับช่วงเวลาในตอนนี้ หลังจากยืดเส้นยืดสายที่ระเบียงแล้ว ผมก็จัดการอาบน้ำแปรงฟันจนเสร็จ นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวออกมาจากห้องน้ำ ไอ้วิวมันตื่นแล้วในตอนนี้ แต่เมื่อเห็นผม มันกลับรีบปิดตาลง แสร้งทำว่ายังไม่ตื่น ผมเลยจัดการแกล้งมัน โดยการ ดึงผ้าห่มที่ห่อตัวมันออก เห็นขาอ่อนขาวๆใต้บ็อกเซอร์สีเทา เสื้อกล้ามมันถูกเปิดขึ้น เห็นกล้ามหน้าท้องมันพอแน่นๆ มันรีบบิดตัวและนอนคว่ำตัวลงอย่างเด็กขี้เกียจ พลางหลุดยิ้มและหัวเราะออกมา ผมเลยจัดการยืนคร่อมตัวมัน พลางพูดว่าตื่นได้แล้วไอ้ตัวขี้เกียจ ไอ้วิวยังคงซุกหน้ามันกับผ้าปูที่นอน ผมจัดการขึ้นนั่งทับบนตัวมันแล้วบิดหูไปมา คราวนี้มันตื่นขึ้นมา ปากก็ตะโกนว่าเจ็บ ๆ ผมหัวเราะชอบใจ ไอ้วิวดิ้นไปมา ๆ จนผมตงจากเตียง มันเลยรีบวิ่งออกจากเตียงไปที่ซิงค์ล้างหน้า ผมนอนหราอยู่กับพื้น ผ้าขนหนูเกือบหลุดเลยทีเดียว ผมไม่หยุดแค่นั้น ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจมัน เพราะมันตื่นแล้ว แต่ในใจผมมีแผนครับ เสียงไอ้วิวตะโกนว่า ยาสีฟันอยู่ไหนอ่ะ เข้าทางผมเลยครับ ผมเลยเดินไปหยิบให้มัน ไอ้วิวช่วงเพิ่งตื่นนอนนี้ตายังบวมๆ ดูแล้วเหมือนเด็กชาวเขาเลยครับ ผมยื่นยาสีฟันให้มัน แล้วแกล้งดึงกลับ เรายื้อกันพักหนึ่ง ผ้าขนหนูผมหลุด ผมเลยปล่อยให้มันไป แล้วมาจัดการใส่ผ้าขนหนูใหม่ เสร็จแล้วผมก็กอดมันแน่น โดยที่หน้าอกทั้งสองแผ่นของเราชนกัน ผมเอียงคอออก เพราะกลัวหน้าชนกับไอ้วิว ไอ้วิวเองก็ซบหน้ามันลงบนซอกคอผม เสียงไอ้วิวดังอั๊กกกก เพราะผมแกล้งกอดมันแน่นเกินทน มันดิ้นไปมา ผมเลยแกล้งมันด้วยการ เอานิ้วกลางของผมล้วงไปในกางเกงมัน แล้วแหย่ลงไปในซอกก้นขาวๆของมัน ไอ้วิวหน้าเบ๊ เพราะเจ็บตูด แล้วมันก็ตวาดผม เฮ้ย ผมอึ้งครับเพราะมันไม่ค่อยใช้เสียงแบบนี้ ผมมองหน้ามันนิ่ง มันก็มองตาผมเช่นกัน สีหน้ามันยังกะดาราฮ่องกง ยิงฆ่าฟันหั่นแหลกประมาณนั้น ตอนนั้นผมรู้สึกว่ากลัวมันอ่ะครับ แล้วไอ้วิวก็ค่อย ๆ เอื้อมมือมันไปจับมือผมข้างที่แหย่ตูดมันขึ้นมา มันเลือกจับนิ้วชี้และนิ้วกลางผม มันมองที่นิ้วผม แล้วมองตาผมแบบสายตานิ่งมาก ๆ แล้วมันก็จัดการดูดนิ้วกลางของผมอย่างไอ้ฆาตกรเลือดเย็น (ตอนนั้นรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ) ผมรู้สึกอย่างเด็กแรกรุ่นที่ถูกอันธพาลคุกคามเลยครับ ผมรีบวิ่งออกมาจากไอ้วิวไปที่ระเบียงหลังห้อง ผมยืนสูดลมหายใจเข้าออกลึก เพราะรู้สึกเขินไอ้วิวอย่างบัดซบ มันเหมือนครั้งตอนที่ผมสัมผัสกับเซ็กครั้งแรกๆ เมื่อเริ่มอายบ้าบอแล้ว ผมเงยหน้าขึ้นก็ต้องแปลกใจอีกเมื่อเห็นผู้หญิงหอตรงข้ามเธออมยิ้มและหัวเราะแบบเชิงอาย ๆ ให้กับผม ผมได้แต่ทำหน้างง แล้วรีบเดินเข้าห้องต่อ ผมไม่รู้ว่าเธออายผมหรือเธออาย ๆ เพราะเห็นเหตุการณ์ดังกล่าว ผมกับไอ้วิวจัดการแต่งตัวอาบน้ำเสร็จสรรพ เจ้าจอมก็มาเคาะห้องพอดี วันนี้เจ้าจอมมันต้องไปทัศนศึกษากับโรงเรียนมัน เราเลยถือโอกาสไปส่งมันแล้วก็ไปที่คณะเพื่อที่จะไปทำงานที่อาจารย์ให้ไว้ หลังจากเสร็จงานที่คณะไอ้วิวก็โทรหาผมพอดี เนื่องจากวันนี้มันว่างครับ วันนี้เราเลยไปนั่งทานไอติมต่อที่ห้างดัง เสร็จจากนั้นเราก็ไปดูหนังต่อ ยอมรับว่าเรื่องความสัมพันธ์ของเรานั้นทำให้ชาวบ้านอดสงสัยไม่ได้ มีบางครั้งที่เราเดินไปไหนมาไหนด้วยกัน แล้วถูกกระเทยบางคนตั้งใจพูดขึ้นเสียงดัง ๆ ว่า ก็มันใช่นั้นแหละอีดอก อะไรทำนองเนี๊ยะครับ แต่ผมกับไอ้วิวก็ได้แต่ทำเหมือนไม่ได้ยิน ตอนค่ำเจ้าจอมกลับมาเราก็ต้องพามันไปทานข้าวต่อ สรุปว่าวันนั้นเป็นวันที่ผมมีความสุขมากอีกวันหนึ่งเพราะ เราสองคนได้อยู่ด้วยกันเกือบทั้งวัน จากนานแสนนานแล้วที่ต่างคนต่างเรียนหนัก ส่วนเจ้าจอมนั้นมันก็เป็นคล้ายลูกเราอ่ะ(พูดแล้วขำ) ที่ต้องดูแลช่วยเหลือมัน ครอบครัวมันเองก็วางใจให้เราดูแลให้ ช่วงที่เปิดเทอม ก็ผ่านไปหนึ่งวันกับช่วงเวลาที่มีความสุข กลับมาที่ห้อง ผมสังเกตว่าไอ้วิวมันไม่ค่อยสบาย ตัวร้อนๆ ตางี้แดงเชียว บ่นเพลียตลอด ผมเลยต้องดูแลมันเกือบทั้งคืน ตอนดึกมันมีไข้สูง ผมบอกให้มันกลับบ้านไป ก็ดันไม่ยอมอีก ห่วงแต่เรียนพรุ่งนี้ ผ่านเดือนพฤษภามาได้ 2-3 วัน ไอ้วิวเองยังคง มีไข้เป็นช่วงๆ ผมต้องรับภาระเป็น 2 เท่าที่ต้องรับผิดชอบตัวเองและรับผิดชอบมัน เหนื่อยเหมือนกัน บางครั้งก็รำคาญ แต่นั้นมันไม่เท่ากับความห่วงใยที่ผมมีมากกว่า งานพยาบาลมันผมเลยทำได้ดีตลอดมา ตอนนี้ป้าละม้ายกับลุงชีพเองก็ทราบแล้วว่าไอ้วิวไม่สบายมาหลายวันแล้ว บอกให้มันไปหาหมอก็ไม่ยอม ยังมีหน้ามาพูดอีกว่าจะต้องไปหาใครอีกในเมื่อมันเองก็มีความรู้ตรงนั้น ผมฟังล่ะเซ็งจริงๆ กับหมอที่ดื้อ มันน่าตีก้นนัก การไม่สบายของไอ้วิวมันทำให้ผมได้มีโอกาสได้คุยกับป้าละม้ายเรื่อง สัมพันธภาพของเราอย่างจริงจัง เมื่อเย็นวันอังคาร ที่ป้าละม้ายมาเยี่ยมเราที่หอ เนื่องจากรู้มาจากเจ้าจอมว่าไอ้วิวอยู่หอนี้มาสักพักแล้ว(มันเสือกมาก ไอ้จอมมมมม) หลังจากที่ไอ้วิวกลับมาจากคณะมัน ป้าละม้ายก็มาถึงไม่นานเช่นกัน ผมกลับมาทันเอาตอนที่ ไอ้วิวหลับไปแล้วและ ป้าละม้ายเองก็จัดของในห้องผมอยู่ บอสกลับมาแล้วหรือลูก ป้าละม้ายพูดพลางจัดของโดยที่ไม่ได้หันมามองผม ผมก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงป้าละม้าย ผมตอบรับอย่างสุภาพ แล้ววางเครื่องมือทำฟันลงบนโต๊ะหนังสือใกล้ๆ ผมแสร้งทำเป็นถามว่าไอ้วิวเป็นไงบ้าง เพื่อแก้เขิลและความตกใจ ในช่วงแรก ก็คุยกับป้าละม้ายได้สักพัก ป้าละม้ายหยิบโทรศัพท์ขึ้น แล้วคุยซุบซิบๆ ผมเองก็ไม่ได้สนใจ มัวแต่ล้างหน้าล้างเท้าอยู่ เมื่อเสร็จจากธุระส่วนตัวแล้ว ผมออกมาจากห้องน้ำก็ต้องตกใจรอบสองเมื่อแม่ผมมายืนอยู่ในห้องผมเช่นกัน ป้าละม้ายพูดขึ้นว่า ป้าขอความแน่ใจอีกครั้งนะลูก เกี่ยวกับเรื่องวันนั้น ผมทำหน้างงๆ นึกไม่ถึงว่าสิ่งที่ผมกังวลอยู่มันจะมาถึงเสียเร็วจัง สีหน้าแม่ผมดูไม่ค่อยพอใจอย่างชัดเจน แต่สีหน้าป้าละม้ายยงคงอ่อนโยนเหมือนเดิม ผมถูกแม่ดึงตัวออกไปคุยที่ระเบียงหลังห้อง โดยมีป้าละม้ายเดินประกบไปข้างหลัง แม่ผมถามผมขึ้นว่า นี่ออกมาอยู่หอด้วยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่เคยบอกแม่

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.