วันแรกของการเปิดภาคเรียนที่ 1 ประจำปีการศึกษา 2539
ผมอยู่ปี3 แล้ว เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน ยังจำได้ดีถึงวันแรกที่เข้ามาเป็นนักศึกษาใหม่ ความรู้สึกนั้นเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานนี่เอง
ผมยังคงพักอยู่ที่เดิม ส่วนบอลก็ยังคงพักอยู่ห้องข้างๆผม ในเทอมนี้เอง น้องชายของบอล ซึ่งสอบติดมหาลัยเดียวกัน ได้เข้ามาพักอยู่ห้องเดียวกับบอล
ตอนนี้ความสัมพันธ์ของผมกับบอลเริ่มแน่นแฟ้นมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนนัก (เกือบทุกคืนบอลต้องมาส่งส่วยความเสียวให้ผมเป็นประจำ)
ส่วนป้อง ผมไม่ได้เห็นเขาอีกเลยหลังจากครั้งนั้น(ซึ่งก็นานมาก) ดีเหมือนกันจะได้ลืมหน้าคนใจร้ายใจดำเร็วขึ้น
ช่วง 2-3 อาทิตย์แรกของการเปิดเทอม คงจะไม่มีกิจกรรมไหนที่สำคัญและโดดเด่นมากไปกว่า "การรับน้องใหม่" สำหรับผมแล้ว ไม่ได้มีบทบาทโดดเด่นอะไรมากกับกิจกรรมนี้ เพราะอยู่ชั้นปี3 แล้ว ซึ่งกิจกรรมนี้ผู้ที่มีบทบาทส่วนใหญ่มักจะเป็นนักศึกษาชั้นปี2 มากกว่า
แน่นอนว่าช่วงนี้ ผมกับบอลไม่ค่อยได้มีเวลาเจอกันเท่าไหร่ เพราะบอลมัวแต่ยุ่งอยู่กับการรับน้องใหม่ของคณะ (ได้ข่าวมาว่า บอลเป็นหนึ่งในหัวหน้าว๊ากของคณะ ผมอยากจะขำกลิ้งจริงๆ หน้าอ่อนๆใสๆอย่างบอล เวลาว๊าก ใครเขาจะกลัว ขนาดมาว๊ากมาบ่นใส่ผมๆยังไม่กลัวเลย)
เย็นวันหนึ่ง หลังจากจอดรถที่ลานจอดเรียบร้อยแล้ว ขณะที่ผมกำลังเดินขึ้นบันไดทางเดิน เพื่อไปยังห้องพัก
"พักอยู่ที่นี่หรือ? ไม่เจอกันนาน จำเราได้ไหม?" ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ระเบียงทางเดินกล่าวทักทายผม ผมเห็นหน้าของเขาไม่ชัด ตรงระเบียงทางเดิน ค่อนข้างมืด เนื่องจากแสงของหลอดไฟสาดส่องไม่ทั่วถึง
ผมเดินเข้าไปใกล้ชายหนุ่มเจ้าของเสียง เพื่อที่จะดูหน้าตาให้ชัดว่าเป็นใครกันแน่
"อ๋อ
นายนั่นเอง เดี๋ยว
อย่าเพิ่งบอกชื่อ ขอเวลาเรานึกชื่อนายแป๊บหนึ่ง" ผมจำหน้าชายหนุ่มคนนั้นได้ แต่นึกชื่อไม่ออก มันติดอยู่ตรงมุมปาก
ชายหนุ่มหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"เสือ ใช่ไหม?" ในที่สุดผมก็จำชื่อของเขาได้ (ยังจำเสือได้ไหมครับคุณผู้อ่าน? จากตอนก่อนหน้านู้น)
"เก่งมาก เก่งแบบนี้น่าจะให้รางวัลซักหน่อย" เสือปรบมือให้ผม
"รางวัลอย่างเช่นพาไปเลี้ยงข้าว เลี้ยงหนัง ใช่ไหม? ยินดีเสมอและว่างทุกเวลา" ผมพูดรับมุข
"เราคงถังแตกแน่ กันต์กินจุไหม?" เสือยังเล่นมุขไม่ยอมเลิก
"กินไม่จุ กลัวอ้วน แต่อย่างอื่นกินจุชนิดที่ไม่มีอิ่ม ว่าแต่นายมาทำอะไรอยู่ที่นี่? พักอยู่ที่นี่หรือ?" ผมถามอย่างสงสัย
"ตอนนี้เราย้ายไปอยู่หอที่ฝั่งสวนดอกแล้ว เรามาหาเพื่อนที่เคยเรียนโรงเรียนเดียวกัน มันพักอยู่ห้องมุมสุดนี่เอง กันต์พักอยู่ที่นี่หรือ?" เสือบอกถึงจุดประสงค์ของการมาที่นี่
"ใช่.. ห้องเราอยู่ฝั่งปีกขวา นายจะกลับแล้วหรือ?" ผมถามฝ่ายตรงข้าม
"คงงั้น เจอนายได้จังหวะพอดี เรามาแต่ตัวไม่ได้หยิบจับอะไรมาเลย ว่าจะลงไปขอยืมปากกากับเศษกระดาษจากลุงยามข้างล่างซะหน่อย นายพอมีปากกากับเศษกระดาษให้เรายืมบ้างไหม? เราจะเขียนโน๊ตทิ้งไว้ให้เพื่อนเรา" เสือยิ้มอย่างมีความหวัง
"ไม่ต้องห่วง เราว่าเข้าไปคุยกันในห้องเราก่อนไหม? รีบไปไหนหรือเปล่า?" ผมเชิญชวนเสือ (เผื่อฟลุ๊ค เข้าใจวางแผนจริงๆ ช่วงนี้บอลไม่ค่อยได้มาส่งส่วย เพราะยุ่งกับการรับน้องใหม่ ผมเลยอดอยากมากกว่าปรกติ ผมยอมรับอย่างเต็มอกว่า ตัวเองเป็นคนที่มีความต้องการสูงมากถึงมากที่สุด เมื่อเงี่ยนเกินพิกัดแบบนี้ ต้องหาทางเอาน้ำกำหนัดออกให้เร็วที่สุดเท่าที่มีโอกาส)
"ไม่รีบ ดีเหมือนกัน ไม่ได้เจอกันนาน อยากจะทำความรู้จักกันต์ให้มากกว่านี้" เสือรับคำเชิญ พร้อมเดินตามผมเข้าไปในห้อง
"กันต์อยู่คนเดียวใช่ไหม?" เสือกวาดสายตาไปรอบห้อง
"ใช่" ผมตอบสั้นๆ
"แล้วน้องรหัสสุดเฮี๊ยบตอนนี้เป็นไงบ้าง เรายังจำได้ ตอนนั้นน้องเขาไม่ค่อยพอใจที่เราเข้ามาคุยกับกันต์ คงกลัวเราจะเข้ามาจีบพี่รหัส" เสือพูดทบทวนความหลัง
"น้องก้องนะเหรอ ตอนนี้คงกำลังว๊ากน้องปี1 อยู่มั้ง เห็นได้รับเลือกเป็นหัวหน้าว๊ากของรุ่นด้วย เสือความจำดีเยี่ยมจริงๆ" ผมชมฝ่ายตรงข้าม
"อะไรที่เกี่ยวกับกันต์ เราจำได้เสมอ" เสือหยอดคำหวาน
"ดูพูดเข้า ปากหวานแบบนี้คงจะมีคนรักคนชอบสนั่นเมืองซินะ เราขอตัวเปลี่ยนเสื้อแป๊บหนึ่ง จะได้สบายตัว" ผมค่อยถอดเสื้อนักศึกษาออกอย่างช้าๆ เพื่อเปลี่ยนเป็นเสื้อยืด (อ่อยแบบมีชั้นเชิงสุดฤทธิ์)
"กันต์ผิวเนียนจัง" เสือมองดูผมเปลี่ยนเสื้อ จากนั้นจึงใช้มือลูบหน้าท้องผมอย่างเบาๆ
เวลานี้ผมรู้สึกเสียววาบๆเล็กน้อย จนเป้ากางเกงค่อยๆพองโตทีละนิด
"เปลี่ยนแต่เสื้ออย่างเดียว ไม่เปลี่ยนกางเกงด้วยหรือ?" เสือเริ่มแซวผม สายตาของเสือจ้องมองที่เป้ากางเกงผมอย่างใจจดใจจ่อ
"ไม่หรอก เรายังไม่ได้กินข้าวเลย เราชอบใส่ยีนส์เวลาออกไปกินข้าวข้างนอก ยุงจะได้ไม่กัด นายกินข้าวหรือยัง? ถ้ายัง เดี๋ยวออกไปกินด้วยกันไหม?"
"ได้เลย แต่ตอนนี้เราอยากกินอย่างอื่นมากกว่า" เสือพูดกำกวม
"นายอยากกินอะไรละ?" ผมเล่นลิ้นยั่วยวนเพื่อเพิ่มความอยากให้ฝ่ายตรงข้าม โดยการใช้มือเกาตรงเป้ากางเกงของตัวเอง เป็นพักๆ (ขอยืมไอเดียของเต้ยมาใช้)
"อยากกินใส้กรอกในกางเกงยีนส์" เสือแสดงความประสงค์ของตน
"ร้านไหนหรือ? เราไม่เคยได้ยินมาก่อน?" ผมแกล้งทำเป็นโง่ ไม่รู้เรื่อง
"ถ้าอยากรู้ หลับตาก่อนซิ เดี๋ยวเราจะพาไป" เสือเริ่มเปิดเกมส์
ผมหลับตาพริ้ม ทันใดนั้นหัวเข็มขัดและหัวกระดุมกางเกงยีนส์ที่ผมสวมใส่อยู่ ก็ถูกปลด พร้อมทั้งซิปถูกรูดออกมา เสือใช้มือทั้งสองจับขอบกางเกงยีนส์และขอบกางเกงในของผม ติดกันแน่น จากนั้นก็ถลกกางเกงยีนส์พร้อมกับกางเกงในของผม ลงไปกองกับพื้น
"โอ้โห
ลำกล้องของกันต์ทั้งสวยทั้งใหญ่ น่าลิ้มลอง ขนยังดกดำอีกต่างหาก" เสือรำพึงรำพันออกมา
"ถึงคราวที่เราจะยลโฉมมังกรของนายบ้างแล้วนะ" ผมจัดการถอดกางเกงและกางเกงในของเสือออกจนหมด
มังกรของเสือขนาดกลางๆ ไม่ใหญ่และไม่เล็ก หัวปิด ลูกชิ้นเอ็นทั้ง 2 ลูก ห้อยโทงเทงเล็กน้อย และมีขนขึ้นเบาบางที่หัวหน่าว ผมใช้มือเล่นกับอวัยวะเพศของเสืออย่างสนุกสนาน จนแข็งโด่อย่างทันควัน
"ไม่ต้องอมให้เราก็ได้ เรากลัวมีกลิ่น เช้านี้ตื่นสาย กลัวไปเรียนไม่ทันเลยไม่ได้อาบน้ำ" เสือกระซิบข้างหูผมอย่างอายๆ โดยใช้มือจับหน้าผมไว้ ก่อนที่ผมจะจัดการลิ้มรสกระจู๋หวาน
เสือใช้มือถอกหนังหุ้มอวัยวะเพศของผมเล่น จนหัวเปิดออกมาสัมผัสโลกภายนอก ส่วนมืออีกข้างเคล้าคลึงลูกชิ้นเอ็นทั้ง 2 ลูกของผม
"อูยส์... อูยส์... ดีมาก ค่อยๆ" ผมร้องครวญครางด้วยความเสียว
พอเคล้าคลึงลูกชิ้นเอ็นของผมจนหนำใจแล้ว เสือก้มหน้าเข้าหามังกรของผม พร้อมทั้งอ้าปากอมมังกรของผมจนมิดลำ จากนั้นจึงค่อยใช้ริมฝีปากรูดมังกรของผมอย่างเป็นจังหวะ
ผมครางออกมาด้วยความเสียวพร้อมทั้งใช้มือจับขมับทั้งสองข้างของเสือโยกเข้าๆออกๆตามจังหวะ
"เราเอานายได้ไหม?" ผมกระซิบข้างหูเสือ
เสือพยักหน้า ผมเอื้อมมือไปหยิบเจลหล่อลื่น พร้อมทั้งชะโลมไปทั่วแท่งตอปิโดของผม
เมื่อตอปิโดพร้อมรบ ผมก็บีบเจลใส่ปลายนิ้วมือ และทาตรงปากทางเข้าถ้ำทองของเสือ
ผมค่อยๆดันแท่งตอปิโดเข้าปากถ้ำทองของเสืออย่างช้าๆ เพราะกลัวว่าฝ่ายตรงข้ามจะเจ็บ
"ไม่ต้องเกร็ง ค่อยๆหายใจเข้าออกช้าๆ" ผมแนะนำเสือ
เมื่อเสียบแท่งตอปิโดเข้ารูดากของเสือจนมิดด้าม ผมก็ปฏิบัติการโยกเข้าๆออกๆตามสปีด
เวลานี้เสือเริ่มครางอย่างเคลิ้มๆ ซึ่งก่อนหน้านี้ทำท่าว่าจะร้องจ๊ากด้วยความเจ็บปวด
ฝ่ายตรงข้ามเสียวซะขนาดนี้ ผมคงต้องเร่งเครื่องสมนาคุณแบบจัดเต็ม โดยการกระเด้าซอยอย่างรัวๆถี่ๆ ยิ่งเสือโยกตูดรับกับจังหวะของกระดอผมด้วย ทำให้ผมเสียวตรงบริเวณหัวกระดอเป็นอย่างยิ่ง
ไม่ถึงนาทีผมร้องเสียงหลง พร้อมกับหลั่งน้ำอสุจิออกมาในรูดากของฝ่ายตรงข้าม
ผมใช้มือชักว่าวและเคล้าคลึงลูกชิ้นเอ็นของเสือ จนน้ำอสุจิของเสือพุ่งออกจากกระบอกปืน
ตั้งแต่วันนั้น ผมได้มีโอกาสเจอเสืออีกประมาณ 2-3 ครั้ง คณะที่เสือเรียนอยู่นั้น ค่อนข้างจะเรียนหนัก และหอพักของเสืออยู่ห่างจากผมพอสมควร (ผมอยู่หลังมอ ฝั่งสวนสัตว์ ส่วนเสืออยู่ฝั่งสวนดอก) ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาข้างต้น ทำให้โอกาส+เวลาที่เราจะได้เจอกันไม่ลงตัว + ต่างฝ่ายมัวแต่ยุ่งกับภาระกิจของตนเอง เลยต้องห่างเหินกันโดยปริยาย
หลังจากเสร็จสิ้นเทศกาลรับน้องใหม่แล้ว ผมมีโอกาสได้เจอบอลบ่อยขึ้น แต่ก็ยังไม่บ่อยเท่ากับปีที่แล้ว เพราะบอลต้องดูแลและเป็นธุระต่างๆให้กับน้องชายที่เพิ่งเข้ามาเป็นนักศึกษาใหม่ อีกทั้งช่วงที่เราทั้งสองว่างพร้อมๆกัน ดันมาเป็นช่วงเทศกาลสอบกลางภาคอีกด้วย ซึ่งแน่นอนว่าต่างฝ่ายต่างก็ต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบ(เซ็งเป็ดจริงๆตรู)
พอสอบกลางภาคเรียบร้อยแล้ว บอลยังต้องเตรียมตัวสอบข้อเขียนในโครงการนักศึกษาแลกเปลี่ยนไทย-จีน รอบ 2 ตามด้วยสอบสัมภาษณ์อีก (ซึ่งบอลสามารถสอบผ่านรอบแรกได้)
ดังนั้นผมเลยต้องใช้วิธีโลกสวยด้วยมือเราแก้ขัดไปก่อน
----- เย็นวันหนึ่ง บริเวณหน้าโรงภาพยนต์ ณ ห้างสรรพสินค้ากาดสวนแก้ว -----
ผมกำลังดูโปสเตอร์หนังที่กำลังเข้าฉายในแต่ละโรงอย่างเพลิดเพลิน
"มาคนเดียวหรือ?" เสียงทักทายดังขึ้นมา (เจ้าของเสียงเป็นผู้หญิงซะด้วย)
ผมหันไปมองด้วยความอยากรู้ พอหันไปสบตาเท่านั้น ผมรู้สึกเซ็งปนรำคาญ(แต่รู้สึกรำคาญมากกว่า)อยากจะวิ่งหนีไปให้เร็วเท่าไหร่ยิ่งดี
"นึกว่าใคร ที่แท้ยัยหมีเล่นหวย(ห้ามผวนนะครับ ไม่สุภาพเป็นอย่างยิ่ง) นี่เอง " ผมแอบบ่นอยู่ในใจคนเดียว
"ตอนนี้มาคนเดียว แต่อีกประเดี๋ยว ก็จะมากันหลายคน เรานัดญาติไว้ พวกเขาเพิ่งมาถึงเชียงใหม่ พักอยู่ที่ปางสวนแก้ว หมวยมาคนเดียวหรือว่ามากับใคร?" ผมทักทายตามมารยาท แถมแจกสตอเบอรี่ให้ยัยหมวยไปหลายกิโล
"มากับยุ้ย น่าเสียดายเนอะ ถ้ากันต์มาคนเดียว จะได้ชวนไปดูหนังด้วยกัน หมวยอยากดูหนังกับกันต์มาก เมื่อไหร่จะได้มีโอกาสมาเที่ยวและมาดูหนังกับกันต์บางนะ" ยัยหมวยเริ่มออดอ้อน โดยพยายามเก๊กหน้าโชว์ความเซ็กส์ซี่(เสื่อม)
"ยุ้ยอยู่ไหน?" ผมหันซ้ายหันขวามองหา
"ยุ้ยไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวมา ตอนนี้กันต์อยู่หอไหน? ในหรือนอก?" ยัยหมวยเริ่มถามผม
"เราต้องรีบไปก่อนนะ เรามาช้าไปเกือบครึ่งชั่วโมง มีหวังโดนพวกญาติๆบ่นแน่ๆ" ผมแกล้งมองนาฬิกา เพื่อหาโอกาสชิ่งหนีอย่างโดยเร็ว (แอ็คติ้งเนียนจริงๆตรู)
ผมรีบเดินหนีออกมาอย่างเร็ว อารมณ์อยากดูหนังหดหายไปหมดสิ้น ผมไม่ชอบชะนีเอามากๆ(หมายถึงชอบในทางชู้สาว) สำหรับผมถือว่าเป็นของแสลง
ผมเดินหนีอย่างรีบเร่ง จนทำให้ไม่ได้ดูทิศทางและผู้คน ผมรู้สึกว่าตัวเองเดินไปชนกับผู้หญิงคนหนึ่งเข้า (จากแรงปะทะ ทำให้สัมผัสได้ว่าฝ่ายตรงข้ามมีหน้าอก)
"ขอโทษครับ ผมรีบเลยเดินไม่ได้ดู อย่าโกรธและอย่าถือสาผมเลยนะครับ ผมยอมรับผิดที่ทำอะไรประมาท ไม่รู้จักระวัง" " ผมรีบขอโทษขอโพย โดยไม่ทันมองหน้าฝ่ายตรงข้าม
พอผมเงยหน้าขึ้นมามองคู่กรณี ผมแทบหงายเงิบ+ลมจับทันที เพราะคู่กรณีไม่ใช่ใครที่ไหน เธอคือ นังกองฟาง เมียของป้อง นั่นเอง (สองเด้งจริงๆตรู)
