ตอนที่19 (อวสานภาคแรก) เป็นแฟนกันนะ..(เอ็กซ์บรรยายนะครับ)
ผมขอโทดครับพี่เอ็กซ์ เพราะผม พวกพี่ถึงต้องเจอกับเรื่องแบบนี้ผมฟังน้องบิ๊กเล่าเรื่องจนจบ จากนั้นน้องบิ๊กก็นั่งก้มหน้า เป็นภาพที่ต่างออกไปจากที่ผมเคยเห็น ผมรู้จักแต่น้องบิ๊กที่เลือกทำแต่สิ่งที่ผิดพลาด ไม่เคยเห็นความทุกข์ของคนอื่นเป็นเรื่องสลักสำคัญ ทำทุกอย่างตามความต้องการของตัวเอง แต่นั่นอาจเป็นเพียงเปลือกนอกที่ฉาบไว้ เพื่อปกป้องตัวตนข้างในที่เปราะบาง แม้จริงแล้วน้องบิ๊กก็เป็นเพียงแค่เด็กที่เรียกร้องหาความรักคนหนึ่งเท่านั้น บางทีคนที่ดึงเอาตัวตนที่แท้จริงของน้องบิ๊กออกมาได้ คงจะเป็นไอ้คนที่นั่งอยู่ข้างๆนั่นแหละมั้ง
ไม่ต้องขอโทดหรอก พี่ต่างหากที่ต้องขอบใจบิ๊ก ถ้าไม่มีบิ๊ก พี่ก็ไม่รู้ว่าป่านนี้ไอ้โจมันจะเป็นยังไงบ้างน้องบิ๊กเงยหน้ามองผม ผมยิ้มให้ สื่อให้รู้ว่าต่อจากนี้เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ซึ่งน้องบิ๊กก็ยิ้มตอบด้วยรอยยิ้มที่ไม่มีความเสแสร้งเจือปน
พี่ขอถามอะไรอย่างสิ บอกพี่มาตามตรงนะน้องบิ๊กพยักหน้า ผมนึกถึงสิ่งที่น้องบิ๊กทำ และนึกถึงคำพูดที่ไอ้เชนพูดไว้ก่อนหน้านี้
ที่บิ๊กต้องหลอกไอ้โจ เป็นเพราะถูกไอ้เชนบังคับใช่มั้ยน้องบิ๊กพยักหน้า ท่าทางเจ็บปวด
ผมไม่มีทางเลือก มัน.. มันถ่ายคลิปของผมเอาไว้ พวกมันขู่ว่าจะเอาคลิปของผมไปแฉถ้าไม่ยอมทำตามคำสั่งพวกมันน้องบิ๊กกำมือแน่น ไอ้ก๊อตตบไหล่อย่างเห็นใจ
ลืมมันซะเถอะ แล้วต่อจากนี้ก็ไม่ต้องรู้สึกผิดอีกแล้วนะ พวกพี่ทุกคน รวมถึงไอ้โจ ไม่มีใครโกรธบิ๊กหรอกผมไม่รู้ว่าไอ้ก๊อตคิดยังไงกับเรื่องนี้ มันรู้ดีว่าน้องบิ๊กเคยมีอะไรทั้งกับผมและกับไอ้เชน แต่สิ่งที่มันทำก็คือนั่งอยู่ข้างๆน้องบิ๊ก และไม่ได้ละสายตาไปที่ไหนเลย
มึงมาทำแผลก่อนเถอะไอ้เอ็กซ์ โดนมาขนาดนั้น ไม่ทำแผลได้ไงวะ เสียงไอ้บอลดังขึ้น ผมเองก็ลืมความเจ็บปวดทั่วร่างไปเสียสนิท จนกระทั่งมันพูดขึ้นมานั่นแหละ ผมถึงได้เจ็บขึ้นมาอีกครั้ง ผมเดินไปนั่งตรงหน้าไอ้บอล นั่งนิ่งๆให้มันจัดการกับแผลบนใบหน้า
มันคงไม่เจ็บแล้วล่ะ ไอ้เหี้ยนี่ขอแค่ควยยังแข็งได้มันก็ไม่ตายหรอก ขนาดพึ่งโดนกระทืบมาหยกๆ ยังไปล่อเมียบนห้องได้อีก ไอ้แมนพูด คนอื่นๆหัวเราะตอบรับเฮฮา (รวมถึงผมด้วย)
จะว่าไปก็แปลกนะ ทำไมไอ้เชนถึงดักเล่นงานไอ้โจได้วันนี้ พวกกูยังไม่รู้เลยนะเว้ยว่าพวกมึงไปโรงเรียนกันน่ะไอ้ก๊อตพูด บรรยากาศเปลี่ยนไปทันที จริงอย่างที่มันว่า ไอ้เชนมันรู้ได้ยังไง.. ไอ้บอลมันนัดผมกับไอ้โจกะทันหัน เรียกได้ว่าโทรมาบอกตอนเช้าแล้วผมก็ไปโรงเรียนทันที แถมวันนี้ไอ้กันกับไอ้จอมยังไปต่างจังหวัดอีกด้วย
โอ๊ย! ไอ้บอล เบาๆสิจู่ๆไอ้บอลก็หนักมือขึ้นจนผมเจ็บจี๊ด
ขอโทดว่ะขอโทดไอ้บอลรีบขอโทดขอโพย แล้วผมก็นึกถึงอีกเรื่องที่สำคัญขึ้นมาได้
แล้วตอนเกิดเรื่อง มึงหายไปไหนวะไอ้บอลผมจำได้ว่า คนที่เข้ามาช่วยผม ไม่มีไอ้บอลรวมอยู่ด้วย ไอ้บอลมันพึ่งโผล่มาหลังจากที่ผมช่วยไอ้โจได้แล้ว ในห้องเงียบไปชั่วขณะ
กูก็ไปตามหามึงน่ะสิ อยู่ๆก็วิ่งออกไปที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่ยอมบอกกูด้วยว่าไปไหน กูเลยไปตามหาที่เรือนเกษตรโน่นแนะถ้าเป็นอย่างที่มันพูดจริงก็คงไม่แปลกที่มันจะหายตัวไป เพราะเรือนเกษตรอยู่คนละทิศกันกับโรงยิมเก่าเลย
แล้วพวกมึงไปทำอะไรที่โรงเรียนวันนี้วะผมถามพวกไอ้แมน แม้พวกเราจะสนิทกันและอยู่กลุ่มเดียวกัน แต่เราก็อยู่กันคนละห้อง บางครั้งพวกเราก็ต้องแยกกันทำงานที่แต่ละห้องมีไม่เหมือนกัน จึงไม่แปลกที่บางครั้งเราจะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายอยู่ที่ไหน
ตอนแรกก็ไม่ได้กะจะไปหรอก เมื่อคืนไอ้ก๊อตกับไอ้แมนมันมาทำงานบ้านกูไง แล้วพอทำงานเสร็จไอ้แมนมันเสือกอยากว่ายน้ำ พวกกูก็เลยมาว่ายน้ำที่โรงเรียน ส่วนไอ้อาร์ตนี่มันมาสอบซ่อม มาโรงเรียนตั้งแต่เช้าแล้วไอ้นัทแจงให้ผมฟัง บ้านไอ้นัทมันอยู่ใกล้โรงเรียนจึงไม่แปลกที่พวกมันจะแวะมาว่ายน้ำ ซึ่งนับเป็นโชคดีของผมแท้ๆ
โชคดีแล้วล่ะวะ ไอ้แมนเม่งมีญาณพิเศษป่าววะ ถ้าเม่งไม่ได้อยากว่ายน้ำนี่ใครจะไปช่วยมึงได้วะไอ้อาร์ตพูด ผมเห็นด้วยกับมัน เพราะมีไอ้แมน ผมถึงได้รับการช่วยเหลือจากมัน รวมถึงลูกน้องของมันด้วย เรียกได้ว่าพวกเราก็ไม่ได้โชคร้ายไปเสียทีเดียว
บังเอิญสัสๆ วันนี้โรงเรียนแทบไม่มีคนมา เงียบยังกะป่าช้า ดีนะน้องบิ๊กวิ่งมาเจอพวกกู พวกกูถึงไปช่วยได้ทันน่ะไอนัทพูดต่อ แต่ผมก็ยังไม่ได้รู้คำตอบของคำถามสำคัญอยู่ดี ว่าทำไมไอ้เชนถึงรู้ ว่าพวกเราจะไปโรงเรียนกันวันนี้ แต่พูดไปก็เท่านั้น ยังไงก็ตามไอ้โจก็ปลอดภัยแล้ว ปล่อยให้เรื่องมันแล้วกันไปแล้วกัน
พวกไอ้เชนล่ะ มันเป็นยังไงกันบ้าง มึงทำอะไรพวกมันวะ ไอ้แมนการพูดคุยที่ผ่านมา ไอ้แมนมันนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ตลอด คงจะสั่งอะไรลูกน้องของมันล่ะมั้ง
ก็แค่กะจะสั่งสอนนิดหน่อย จริงๆกูไม่ได้สั่งให้ทำอะไรพวกมันเลย แค่บอกให้พาตัวไปขังไว้ที่บ้านหลังเล็ก แล้วก็ดูแลอาหารการกินอย่างดี ถ้าเคยได้ไปเห็นบ้านไอ้แมนล่ะก็ จะเข้าใจว่าคำว่าบ้านหลังเล็กของมันหมายถึงอะไร รั้วบ้านมันกว้างยังกะสนามกอล์ฟ ข้างในนั้นมีบ้านใหญ่หลังหนึ่ง แล้วยังมีหลังเล็กๆอีกหลายหลัง ทางเดินสลับซับซ้อนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นเขาวงกต
ทำแบบนั้นทำไมวะไอ้นัทถาม แต่ผมคิดว่าผมรู้คำตอบ
ก็แค่จะขู่ จริงๆกูสั่งอัดพวกมันให้จบๆตรงนั้นเลยก็ได้ แต่คนที่มีสิทธิตัดสินใจคือไอ้เอ็กซ์กับไอ้โจ แล้วอีกอย่าง...
มึงจะให้พวกมันคืนคลิปที่แบล็คเมล์พวกเด็กๆไว้ ใช่มั้ยล่ะผมพูด ผมนึกถึงเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนเห็นน้องบิ๊กแล้ว และนี่ก็เป็นโอกาสเดียวที่จะช่วยเด็กๆพวกนั้นได้
เออ ฉลาดไอ้แมนพูดยิ้มๆ หันไปมองหน้าน้องบิ๊กซึ่งยิ้มอย่างขอบคุณ
แล้วมึงว่าไง จะจัดการยังไงกับพวกไอ้เชน กูยกให้มึงตัดสินใจเลยไอ้แมนถามผม ทุกคนหันมามองผมเป็นตาเดียว ถ้าถามว่าผมแค้นมันไหม ผมตอบได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า แค้นมาก แต่ถ้าจะให้ผมไปแก้แค้นมันด้วยการไปกระทืบมันตอบ ผมกลับไม่รู้สึกอยากทำสักนิด น่าแปลกที่ผมไม่สนใจเรื่องการแก้แค้นเลย ผมสนใจแต่ว่าไอ้โจปลอดภัยและมันยังคงอยู่กับผม เรื่องอื่นๆนอกเหนือจากนี้ดูจะหมดความหมายไปสิ้น
ก็ไปกระทืบพวกเม่งให้หมดเลยสิไอ้เหี้ยไอ้นัทกระโดดตัวลุกขึ้น พูดอย่างคึกคะนอง ผมกำลังจะตอบมัน ในตอนที่ได้ยินเสียงคนเดินลงมาจากบันได
ไอ้โจนั่นเอง มันคงตื่นจากเสียงคุยที่ดังของพวกเรา มันเดินลงมาอย่างสะลึมสะลือ เรียกเสียงร้องวีดวิ้วจากเพื่อนๆของผม ไอ้นัทหันไปกระซิบกับไอ้ก๊อต
ดูเม่งดิ เดินขาถ่างเลยว่ะไอ้ก๊อตหัวเราะพรืด ผมมองแล้วก็พบว่าเป็นอย่างที่มันพูดจริงๆ แต่ดูท่ามันจะไม่รู้ตัวเลยสักนิด เมื่อมันเข้ามาใกล้มันถึงรู้สึกตัวว่าตัวเองเป็นเป้าสายตา ผมรอจังหวะที่มันเดินเข้ามาใกล้ ฉุดมือมันให้มันมานั่งลงบนตัก
