ตลอดวันนั้นไอ้เอ็กซ์ก็คอยแต่หาโอกาสจะพูดเรื่องนี้ตลอดเลยครับ หนักๆเข้ามือไม้ก็เริ่มอยู่ไม่สุขมาลูบไล้อยู่แถวๆต้นขาผม ผมตัวหัวมันไปแรงๆทีนึง
อยู่เฉยๆ ไม่งั้นโดนทั้งอาทิตย์แน่มึงผมทำเสียงเข้ม ไอ้เอ็กซ์ฮึดฮัดอย่างขัดใจ
ขู่กูดีนักนะ ได้ทำเมื่อไหร่กูจะเอาให้ลุกไม่ขึ้นไปเลยผมได้ยินมันพูดแผ่วๆ
อะไรนะ
เปล่าจ้ะ เปล่าๆไอ้เอ็กซ์ยิ้มแหยๆ
ทำไมมึงถึงขี้เงี่ยนนักวะ ทำทุกวัน มึงไม่เหนื่อยมั่งเหรอไงผมถามตรงๆ ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบนะครับ แต่เนื่องจากผมเป็นฝ่ายรับ แล้วถึงจะทำกี่ครั้งร่างกายมันก็ไม่ชินสักที ถึงมันจะอ่อนโยนกับผมมาก แต่ทุกครั้งมันก็เจ็บอยู่ดี แถมวันต่อมายังเหนื่อยจนแทบทำอะไรไม่ได้
ก็มึงเป็นแฟนกูนี่หว่า ไม่ให้กูเอามึง จะให้กูไปเอาใครวะไอ้เอ็กซ์ตอบขำๆอย่างไม่ใส่ใจ แต่ในหัวผมน่ะมันผุดความคิดที่ไม่ดีนักไปซะแล้ว และมันก็ทำให้ผมรู้สึกไม่สบายใจ
แล้วถ้ากูไม่ให้เอา มึงจะไปเอาคนอื่นมั้ยวะ ผมตัดสินใจพูดตรงๆ ตั้งแต่ผมตกลงคบกับมัน ผมมีความสุขมากก็จริง แต่ผมก็ต้องยอมรับว่ายังกังวลในหลายๆเรื่อง
ทำไมถามแบบนี้ หืม...ผมหน้าแดงเล็กน้อยกับน้ำเสียงอ่อนโยนของมัน รู้สึกดีเล็กๆที่ไม่เคยได้ยินมันใช้น้ำเสียงแบบนี้กับใครมาก่อน
ไม่รู้สิ..บางครั้งกูก้รู้สึกว่า ถ้าไม่มีเรื่องแบบนั้น แล้วมึง มึง... ผมพูดตะกุกตะกัก ไม่รู้จะเรียบเรียงคำพูดยังไง ผมไม่ได้อยากคิดมาก แต่ไอ้เอ็กซ์มันเป็นคนที่เรื่องรักมาพร้อมเรื่องเซ็กส์เสมอ ซึ่งผมก็เข้าใจ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าไม่มีเรื่องเซ็กส์อยู่เลย มันจะยังรักผมหรือเปล่า
ถ้ามึงไม่ให้กูเอา แล้วกูจะยังรักมึงมั้ย จะไปเอากับคนอื่นมั้ยน่ะเหรอ ผมไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ แต่สุดท้ายก็พยักหน้าเบาๆ
ไปเดินเล่นกันดีกว่ามันบอกผม ก่อนที่จะฉุดมือผมให้ลุกขึ้น แล้วเดินออกจากห้องโดยไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้เป็นคาบเรียน
มันพาผมมาที่มานั่งตรงสวนหลังโรงเรียน เป็นที่ๆพวกผมชอบโดดเรียนออกมานั่งเล่นกันบ่อยๆ และเป็นที่ที่ไอ้พวกห้องท้ายๆคนชอบยึดเป็นที่สูบบุหรี่ จริงๆไอ้เอ็กซ์มันก็สูบบุหรี่นะครับ ในกลุ่มผมจะมีคนสูบบุหรี่ก็คือ ไอ้เอ็กซ์ ไอ้แมน แล้วก็ไอ้กัน ส่วนผมไม่ชอบเลยครับควันบุหรี่ รู้สึกเหมือนสูบควันไฟเข้าปอด เคยบอกให้ไอ้เอ็กซ์มันเลิกอยู่เหมือนกัน เมื่อก่อนมันสูบหนักครับ วันละหลายมวนอยู่ แต่พอผมขอให้มันเลิก ตอนนี้มันนานๆถึงจะสูบที หรือว่ามันแอบสูบไม่ให้ผมเห็นก็ไม่รู้ครับ
เรามานั่งตรงม้านั่งประจำ ที่ตรงนี้ไอ้เอ็กซ์กับไอ้แมนมันยึด ห้ามไม่ให้คนอื่นเข้ามาสูบบุหรี่เลยครับ เพราะเป็นมุมโปรดของพวกเรา มันบอกเสียทัศนียภาพ
ไม่เชื่อใจกูเหรอ ไอ้เอ็กซ์ถามผม ลูบหัวผมเบาๆ
เปล่า...ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง ผมรับรู้ได้แหละว่ามันรักผม มันแสดงออกอย่างตรงไปตรงมามาก แต่ก็อย่างที่เคยบอก มีหลายเรื่องที่ผมกังวล ผมกลัวว่ามันจะเบื่อผม เพราะผมตกเป็นของมันนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ของแบบนี้เจอรสชาติเดิมๆเข้าไปทุกวันก็อาจเบื่อได้ แล้วถ้าวันไหนมันหมดรักผมขึ้นมา ผมคิดว่าผมก็คงทำใจได้ แต่ความเป็นเพื่อนของเราจะเป็นยังไง ถ้าเราเลิกคบกัน ความเป็นเพื่อนก็จะหายไปด้วยรึเปล่า เพื่อนคนอื่นๆ กลุ่มของเราล่ะจะเป็นยังไง ความคิดพวกนี้อยู่ในหัวผมมาหลายวัน ไม่ได้อยากนึกถึง แต่ผมก็รู้ว่ามันมีอยู่ แม้จะพยายามสลัดมันทิ้ง เพียงไม่นานมันก็หวนกลับมาอีก
แล้วทำไมถึงถามแบบนั้น กูน้อยใจรู้เปล่า มึงยังคิดอีกเหรอ ว่ากูคบกับมึง แล้วกูจะไปมีอะไรกับคนอื่นอีก"มันพูดเสียงตัดพ้อ แต่ปัญหามันไม่ใช่เรื่องนั้นซะทีเดียว
ไม่ใช่นะเว้ย ไม่รู้ดิ กูกลัวหลายเรื่อง...ถ้าพูดออกไป มันจะเข้าใจผมหรือเปล่า มันจะหาว่าผมคิดมากเกินไปมั้ย
กลัวอะไร บอกให้กูฟังสิ เห็นมึงไม่สบายใจกูก็เป็นห่วงนะเว้ยคิ้วของมันขมวดเข้าหากัน มันไม่ได้พูดเพื่อเอาใจผม แต่มันเป็นห่วงผมจริงๆ
มันอธิบายยาก กูกลัวมึงเบื่อกู ถ้าเรามีอะไรกันทุกวัน แล้วก็คิดว่าถ้ามึงเลิกคบกับกู พวกเราจะเป็นยังไง กูน่ะยังไงก็ไม่เลิกชอบมึงหรอก แต่ถ้าวันไหนมึงเปลี่ยนใจขึ้นมา...ผมตัดสินใจพูดออกมา ถ้าเราจะคบกัน ผมก็ไม่ควรเก็บปัญหาไว้ในใจคนเดียว เพราะจะทำให้อีกฝ่ายเป็นห่วงเปล่าๆ แต่พอได้พูดออกมาเท่านั้น ความกังวลของผมก็พรั่งพรูออกมามากมาย
ผมหยุดพูดเมื่อมันจับหัวผมเอาไว้แล้วโน้มเข้าหาตัวมัน จมูกของเราสัมผัสกัน
มึงจะน่ารักไปถึงไหนวะ แค่นี้กูก็จะคลั่งตายอยู่แล้ว
กูขอโทด ที่ไม่ได้นึกถึงความรู้สึกของมึง กูไม่ได้คบกับมึงเพราะแค่อยากเอามึงหรอกนะ
ที่กูอยากมีอะไรกับมึงทุกวัน เพราะกูรักมึง ไม่ได้รักแค่ร่างกายของมึง แต่กูอยากให้มึงเป็นของกูทุกคืน อยากทำให้มึงมีความสุข กูอยากกอดมึง อยากให้มึงอยู่ในอ้อมกอดของกู อยากมองหน้ามึงก่อนนอน อยากตื่นมาแล้วเจอหน้ามึง..
ไอ้เหี้ย...ผมพูดเบาๆ บทจะหวานมันก็หวานซะจนผมทำตัวไม่ถูก
มึงจำไว้นะ กูไม่เบื่อมึงหรอก ไม่มีวันเบื่อได้ด้วย แต่ถ้าเรื่องเซ็กส์มันทำให้มึงไม่สบายใจ งั้นกูไม่ทำก็ได้ กูอยากทำเพราะเป็นมึง ถ้ามึงไม่อยากทำ กูก็เข้าใจ แล้วกูก็ไม่มีวันไปทำกับคนอื่น กูรอได้ มันไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับกูอีกแล้ว
ขอโทดนะผมพูดเสียงเบา รู้สึกผิด ทั้งที่มันรักผมมากขนาดนี้ แต่ผมกลับไม่ให้ความเชื่อใจกับมันเลย
ไม่หรอก จริงๆมันก็เป็นความผิดของกูเอง ที่ทำให้มึงเชื่อใจไม่ได้ เมื่อก่อนกูก็ทำตัวเหี้ยไว้เยอะ แค่บอกว่า เชื่อใจกูเถอะ มันคงจะไม่พอ แต่กูจะบอกมึงว่า สักวันกูจะทำให้มึงเชื่อใจกูให้ได้ ถึงกูจะมีแฟนมาแล้วหลายคน แต่มึงเป็นคนแรก ที่กูรู้สึกรัก ต่อไปนี้ถ้าเจอเรื่องอะไร กูจะอยู่ข้างๆมึง เราจะเรียนรู้ไปด้วยกันนะครับ โอเคมั้ย
ผมไม่ได้พูดอะไรตอบไปเลย รู้สึกร้อนที่หน้าจนไม่รู้จะร้อนยังไงแล้ว แล้ววินาทีต่อมา มันก็จูบผม ไม่ได้จูบอย่างรุนแรงหรือหนักหน่วงอย่างที่มันชอบทำ มันแค่ไล้ริมฝีปากผมเบาๆ สัมผัสที่คุ้นเคยทำให้ผมอุ่นใจและรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
กูรักมึงนะ มันพูดอีกครั้ง
อืม กูก็รักมึงผมพูดตอบ ซึ่งคำนี้ผมจะไม่พูดบ่อยนัก เพราะรู้สึกว่ามันต้องออกมาจากความรู้สึกในใจจริงๆ และผมก็ไม่เคยรู้สึกถึงคำๆนั้นในใจชัดเจนเท่าครั้งนี้เลย
...........
