We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: นิยายที่ยังไม่มีชื่อเรื่อง(กระทู้ 3 ครับ)" Posted by someone on 13-Jul-13 at 12:49 PM ไอ้ตาลเล่าต่อ ผมรู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้ แต่มันก็ยังไม่มีอะไรลึกซึ้งมากพอที่จะทำให้ผมร้องไห้ออกมาได้ .ใช่สิครับ ก็ผมเอากันเพียงครั้งเดียวในคืนนั้น .และได้จูบปากกันอีกครั้งเมื่อคืนนี้ มันแทบไม่มีอะไรเลยจริงๆ .แต่ รสจูบอันแสนประทับใจมันยังฝังอยู่ที่ริมฝีปากของผมจนต้องยกมือมาแตะที่ปากเบาๆ ผมเดินเรื่อยเปื่อยออกจากโรงเรียนไอ้เอกอย่างไร้จุดหมาย ผมยังคิดอะไรไม่ออกจริงๆครับว่าผมจะทำยังไงต่อดี เลยได้แต่เดินไปข้างหน้าจนไปหยุดอยู่ที่หน้าร้านข้าวแกงร้านนึง ท้องผมเริ่มร้องแล้วสิครับ ก็ผมยังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลยนี่หว่า ผมเลยเดินเข้าไปสั่งอาหารราดข้าวแล้วไปนั่งกินอยู่ที่โต๊ะ ผมมีอาการปวดท้องนิดหน่อยครับ คงเพราะปล่อยให้หิวอีกแล้ว ขออย่าให้เป็นหนักเหมือนเมื่อวานนี้เลยนะ เฮ้อ .ผมอดนึกถึงไอ้เบสต์ไม่ได้อีกแล้ว .. เมื่อวานนี้มันเป็นคนพาผมไปห้องพยาบาลด้วยความเป็นห่วง แถมยังนั่งเฝ้าผมตอนที่ผมนอนหลับอยู่อีกตั้งนาน จะว่าไม่มีเรื่องอะไรให้จดจำก็คงไม่ได้หรอกนะ แม้จะเป็นเรื่องที่ดูไม่สำคัญสำหรับคนอื่นๆ แต่สำหรับผมแล้วมันสำคัญมาก ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดเครื่องใหม่ .เสียงเตือนข้อความเข้าดังหลายครั้งติดต่อกัน .ไอ้เบสต์ส่งมาให้ผมครับ ..ผมดีใจนะที่เห็นแบบนั้น .แต่มือผมกลับสั่นจนกดผิดปุ่ม แทนที่จะเปิดข้อความดูกลับกลายเป็นปิด ผมตั้งสติเปิดข้อความดูอีกครั้ง ผมอ่านมันทุกตัวอักษรและทุกข้อความ เฮ้ย .ผมยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ .นี่กูกำลังทำบ้าอะไรอยู่วะเนี่ย ..ไอ้ตาล!!! ผมรีบจ่ายตังค์แล้ววิ่งอย่างรวดเร็วออกไปจากร้านข้าวด้วยหัวใจที่พองโตคับอก จุดมุงหมายของผมคือโรงเรียนไอ้เอกครับ ผมวิ่งไปยิ้มไปเหมือนคนบ้า ใช่ครับ ผมบ้าไปแล้ว .บ้าที่ไม่ยอมฟังอะไรก่อน บ้าที่หุนหันพลันแล่นคิดเองเออเองจนเข้าใจอะไรผิดๆ เบสต์ กูกำลังจะไปเชียร์มึงแล้วนะ กูจะไปเชียร์มึงถึงหน้าเวที ..รอกูด้วยนะเบสต์ ไอ้เอกเล่าบ้าง เสียงประกาศบอกว่าการแสดงช่วงบ่ายได้เริ่มขึ้นแล้ว ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นอีกครั้ง ตอนนี้ผมและทุกคนได้เปลี่ยนชุดสำหรับการร้องเพลงในช่วงสุดท้ายเรียบร้อย กำลังรอให้คนมารับออกไปรอคิวด้านหลังเวที น้องๆแดนเซอร์ก็เปลี่ยนชุดใหม่เป็นกางเกงขาสั้นกุดและเสื้อรัดรูปสีดำ แถมยังปลี่ยนวิกเป็นผมทรงบ็อบเหมือนกันทุกคนอีกด้วย ดูพวกเธอเปรี้ยวเข็ดฟันจริงๆเลยครับ ไอ้เบสต์มีสีหน้าเครียดอย่างเห็นได้ชัด หลังจากที่มันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผมฟังแล้ว ..เฮ้อ อะไรกันอีกน้อ ทำไมเรื่องมันถึงเข้ามาได้ไม่จบไม่สิ้นซะที พอได้น้องแองจี้กลับคืนมา ไอ้เบสต์กับไอ้ตาลก็เข้าใจผิดกันอีก “กูแค่อยากจะเคลียร์กับไอ้กันเท่านั้นเองว่ะ” ไอ้เบสต์มองผมเศร้าๆ “เพราะมันยังคาใจกูอยู่ กูแค่อยากให้มันยกโทษให้กูในสิ่งที่กูเคยทำไม่ดีกับมันมาทั้งหมด” “กูเข้าใจว่ะเบสต์” ผมบอกมันแล้วบีบไหล่เบาๆ “ไอ้ตาลแม่งคงไม่ทันได้ฟังทั้งหมด ก็เลยเข้าใจกูผิด” ไอ้เบสต์ส่ายหน้าแล้วถอนใจ “ไม่รู้ว่ามันจะเปิดอ่านข้อความของกูรึยัง” เสียงเคาะประตูห้องแต่งตัวดังขึ้น ทำเอาผมและไอ้เบสต์ต่างรีบวิ่งไปที่ประตูเพราะคิดว่าเป็นไอ้ตาลแน่นอน “ใครอะคับ” ผมตะโกนถามด้วยใจที่ร้อนรน พลางรีบปลดล็อคโดยไม่รอฟังคำตอบ แต่แทนที่ผมจะได้พบกับไอ้ตาลกลับกลายเป็นเด็กวัยรุ่นหน้าใสยืนยิ้มอยู่ “มาหาบอมบ์คับ” “เอ่อ เชิญคับ บอบบ์มีคนมาหาว่ะ” ผมรีบหันไปบอกไอ้บอมบ์พาลมองหน้าไอ้เบสต์อย่างผิดหวังที่ไม่ใช่ไอ้ตาล ไอ้บอมบ์รีบวิ่งเข้าไปหาไอ้เด็กคนนั้นก่อนจะพาเข้าห้องแล้วพามาแนะนำให้ทุกคนรู้จัก “นี่เมฆนะคับ เพื่อนบอมบ์เอง” ไอ้บอมบ์จับแขนเพื่อนไม่ห่าง ..เอ ..ท่าทางจะไม่ใช่แค่เพื่อนแล้วมั้งเนี่ย ทำไมผมรู้สึกได้ทันทีว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้น “เออ ..เบสต์ มึงออกไปคุยกับกูหน่อยดิวะ” ผมลากแขนไอ้เบสต์ออกไปนอกห้อง แล้วดึงตัวมันไปคุยที่บันไดหนีไฟ “กูถามจริงๆเหอะ มึงกับไอ้ตาลแม่งขนาดไหนแล้ววะ” ผมถามออกไปตรงๆทำเอาไอ้เบสต์หน้าแดงก่ำ รีบหลบตาผมทันที “เอ่อ .” ไอ้เบสต์พูดไม่ออก ผมเลยตบหัวมันไปเบาๆ “ไอ้เวร ไม่ต้องเขินกูแล้ว” ผมแยกเขี้ยวใส่มัน “เอากันแล้วใช่มั้ยวะ” ผมพูดตรงประเด็นยิ่งทำให้ไอ้เบสต์หน้าแดงยิ่งกว่าเดิม “เชี่ย .ตรงเกิ๊น” ไอ้เบสต์ด่าผมกลับ แต่อาการแบบนี้แสดงว่าผมคิดถูก “เอก .” ไอ้เบสต์จ้องหน้าผมทำหน้าซีเรียส “ไอ้ตาลมันมีแฟนผู้หญิงอยู่ด้วย ..ใช่มั้ยวะ” “ก็ ..ใช่” ผมบอกออกไปตามจริง “แต่มันมักบ่นประจำแหละว่าอยากเลิก เพราะแม่งขี้งอนเกินเหตุจนมีเรื่องทะเลาะกันบ่อยๆ” “กูก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรหรอกว่ะ ตรงนั้นกูรับได้เพราะกูก็เคยมีแฟนหญิงเหมือนกัน” ไอ้เบสต์พูดแล้วพยักหน้าอย่างเข้าใจ “ก็แค่อยากรู้เอาไว้เท่านั้นเอง” “เออ ..แล้วไอ้บอมบ์ละวะ ตอนแรกกูคิดว่ามึงคั่วแม่งอยู่ซะอีก” ผมอดสงสัยไม่ได้เลยถามออกไป “ก็ไม่มีไรมากหรอกว่ะ มันมีแฟนอยู่แล้วมึงก็เห็นนี่” ไอ้เบสต์ส่ายหน้าบอกผม “ไอ้บอมบ์มันเด็กขาดความอบอุ่น ขี้อ้อน อยากให้คนมารักมันเยอะๆ ก็เท่านั้น” “แล้วที่มึงดูดปากกับมันละวะ มันยังไงกันแน่” ผมถามออกไปเพราะสงสัยมานาน แม้มันจะเคยแก้ตัวว่ากำลังเอาผงออกจากตาไอ้บอมบ์ แต่ผมมั่นใจว่ามันประกบปากกันจริงๆ “เชี่ย มึงก็ช่างสอดรู้สอดเห็นนะไอ่สัด” ไอ้เบสต์ตบหัวผมเบาๆ “วันนั้นมันท้ากู บอกว่ากล้าแดกลูกอมต่อจากปากมันมั้ย” ไอ้เบสต์บอกแล้วยิ้มมุมปาก “มึงก็เลย ..” ผมพูดแค่นั้นก็ทำท่าขนลุก “แหวะ มึงก็ช่างกล้าเนอะไอ้ห่าเบสต์” “กูไม่ได้คิดไรมากนี่หว่า แค่คิดว่ามันเป็นน้องคนนึงก็เท่านั้น” ไอ้เบสต์ยักไหล่ “เฮ้อ ว่าแต่ไอ้ตาลเหอะ ป่านนี้แม่งจะเปิดโทสับอ่านข้อความของกูรึยังก็ไม่รู้” .. พี่อิทพานักเรียนชาย ม.6 หลายคนมารับพวกผมออกไปจากห้องแต่งตัว เพราะคาดการณ์เอาไว้แล้วละครับว่ามันต้องชุลมุนวุ่นวายแน่นอน แล้วก็เป็นตามที่คาดการณ์เอาไว้จริงๆด้วยครับ เสียงกรี๊ดดังสนั่นอีกครั้งเมื่อพวกผมเดินออกไปด้านนอก ดีที่พี่ๆ ม.6 เคลียร์ทางเดินเอาไว้ให้เป็นช่อง พวกผมเลยไม่โดนรุมเหมือนเมื่อเช้านี้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังวุ่นวายไม่น้อย เพราะเสียงกรี๊ดที่ดังไม่หยุดยิ่งทำให้คนอื่นๆพากันวิ่งมาดู นักเรียนเลยแออัดกันอยู่บนถนนอย่างช่วยไม่ได้ ช่วงที่ผมกำลังเดินฝ่าฝูงชนอยู่นั้น ผมเหมือนเห็นอะไรไหวๆอยู่บนต้นไม้หน้าตึกที่กำลังเดินผ่าน ผมเลยรีบหันขึ้นไปมองด้านบน เฮ้ย! ใครวะแม่งขึ้นไปอยู่บนต้นไม้ ผมเลยเพ่งมองอีกครั้งก็ต้องยิ้มออกมาอย่างดีใจ ฮ่าๆ ไอ้ตาลเองละครับ มันกำลังโบกมือให้พวกผมอยู่บนนั้น คงเพราะมันฝ่าฝูงชนเข้ามาไม่ได้ แม่งเลยปีนต้นไม้ขึ้นไปซะเลย ..เพื่อนกู ..คิดได้ไงวะเนี่ย ผมรีบสะกิดไอ้เบสต์ให้หันไปมอง ไอ้เบสต์ยิ้มออกมาอย่างดีใจที่เห็นไอ้ตาลกลับมาหามันแล้ว สายตาของมันทั้งคู่ดูมีความสุขมากๆ มันโบกมือให้กันยิ้มกว้างออกมาทั้งสองคน ..ผมอดปลื้มใจด้วยไม่ได้ครับ ที่เห็นมันสองคนเข้าใจกันได้แล้ว เฮ้อ ลุ้นแทบแย่แน่ะกู พวกเราเข้ามาอยู่ด้านหลังเวทีอย่างทุลักทุเล พวกพี่ๆนักดนตรีมารอพวกเราอยู่ก่อนหน้าแล้วครับ โดยมีนักแสดงจากชมรมอื่นๆ กำลังรอคิวแสดงกันอยู่ด้วย พวกเราทุกคนมีท่าทางตื่นเต้นกันมากครับ เพราะเหลือเวลาอีกไม่เท่าไหร่ก็ต้องเริ่มแสดงจริงๆกันแล้ว เลยพากันจับมือให้กำลังใจกัน ทั้งนักร้อง นักดนตรีและแดนเซอร์ทั้งหมด “ซ่าส์สั่นๆ อาจต้องร้องตอนปิดคอนเสิร์ตอีกรอบนะ” พี่อิทบอกพวกเรา ทำเอาผมเบิกตาโต เพราะตามคิวแล้วเพลงซ่าส์สั่นๆ จะแค่ร้องเปิดช่วงเพลงเร็วเท่านั้น “คนดูต้องเรียกร้องอีกแน่ๆ” พี่อิทพูดต่อ “เหมือนเมื่อวานไง แค่ซ้อมใหญ่ยังตะโกนเอาอีกๆๆ” ใช่จริงๆด้วยครับ เพราะเมื่อวานคนที่มาดูพวกเราต่างเต้นกันกระจาย พอตอนจบเพลงสุดท้ายก็ตะโกนบอกให้ร้องต่อ จะไม่ยอมให้เลิก การแสดงเริ่มงวดลงไปทุกทีๆ เสียงกรี๊ดกระหึ่มจากด้านหน้าเวที ทำเอาพวกเราต่างตื่นเต้นจนแสดงออกมาทางสีหน้ากันทุกคน ไอ้เบสต์ที่ว่าเจนเวทีกว่าเพื่อนยังดูรนๆ เดินไปเดินมาจนผมเวียนหัว “นักร้อง นักดนตรีและแดนเซอร์มารวมกันตรงนี้เร็วคับ” เสียงพี่อิทตะโกนบอก เพราะตอนนั้นเหลือการแสดงอีกแค่ชุดเดียวเท่านั้นพวกเราก็จะขึ้นโชว์แล้ว “จำไว้นะว่าอย่ากลัว มั่นใจเข้าไว้ พวกเราซ้อมกันมานาน ขอให้มั่นใจว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดี” พี่อิทพูดให้กำลังใจ ทำเอาผมใจชื้นขึ้นมาอีกเป็นกอง “ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ให้เล่นต่อไป The Show Must Go On จำไว้ให้ขึ้นใจนะ” พี่อิทพยายามเตือนสติพวกเรา “ขอมือหน่อยคับทุกคน” พี่อิทยื่นมือมาตรงกลาง พวกเราเลยพากันล้อมวงแล้วจับมือประสานกันเอาไว้ “สู้ๆ!!!!!!!” พวกเราร้องออกมาเสียงดังเพื่อเรียกกำลังใจให้ฮึกเหิมขึ้น ใช่ เราต้องสู้ เราต้องไม่ปอด เราต้องทำได้ ..โอย แต่ยังไงกูตื่นเต้นโว้ยยยย และแล้วการแสดงชุดสุดท้ายก็จบลง นักแสดงต่างพากันวิ่งออกมาทางด้านหลัง .โอยยย นี่ถึงเวลาที่ต้องแสดงจริงแล้วใช่มั้ยเนี่ย พี่ๆนักดนตรีรีบขึ้นไปด้านบนเพื่อตั้งสายกีตาร์เมื่อผ้าม่านปิดลง เสียงพิธีกรเริ่มพูดแนะนำการแสดงชุดต่อไปดังขึ้น พี่อิทเข้ามาจัดคิวผม ไอ้เบสต์ และไอ้บอมบ์ให้ยืนในตำแหน่งของตัวเองด้านหน้าวงดนตรี เพื่อร้องเพลงเปิดตัวของพวกเรา ใจผมสั่นมากๆเลยละครับ มันรู้สึกปั่นป่วนในท้องเหมือนจะหายใจขัดๆ ผมหันไปมองหน้าไอ้เบสต์แม่งก็ยืนหน้าเครียดอยู่เหมือนกัน พอหันไปมองไอ้บอมบ์ มันก็ยิ้มแหยๆให้ผม “ขอกอดหน่อยว่ะ” ผมตะโกนบอก เราสามคนเลยเข้ามากอดกันแน่นเพื่อให้กำลังใจกัน “พร้อมแล้วอิท” นักดนตรีตะโกนบอก พี่อิทเลยเดินไปแหวกม่านแล้วส่งสัญญาณบอกพิธีกรทันที โอยยยยย .นี่คือความตื่นเต้นที่มากที่สุดในชีวิตของผมแล้วละครับ ผมสูดลมหายใจยาวๆลึกๆ หลับตานิ่งเพื่อผ่อนคลายความเครียดออกไปให้หมด “และต่อจากนี้ ทุกท่านจะได้พบกับคอนเสิร์ตสนุกๆปิดท้ายนิทรรศการจากชมรมดนตรีของโรงเรียนเรา ตอนนี้พวกเค้าพร้อมแล้ว .ขอเชิญพบกับคู่แข่งของดีทูบี พวกเค้าคือ......เอทูบีค่า ..” เสียงกรี๊ดดังสนั่นจนผมขนลุกตั้งไปทั้งแขน ผ้าม่านเริ่มเปิดออกฟอลโล่วสป็อตฉายสว่างจ้ามาทางด้านหลังของพวกผม จนทำให้เกิดเงาทอดยาวไปติดด้านหลังของเวที ผมยังคงยืนหลับตานิ่งทำสมาธิอยู่และพยายามสกัดกลั้นความตื่นเต้นให้หมดไป “ ..ต่อหน้าฉันเธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร ..หา .” เมื่อผมเปล่งเสียงร้องประโยคแรกออกไป เหมือนผมได้ไล่ความตื่นเต้นออกไปทั้งหมด ผมก็เริ่มลืมตาแล้วค่อยๆหันออกไปทางด้านหน้าเวทีพร้อมๆกับไอ้เบสต์และไอ้บอมบ์อย่างมั่นใจ ใจผมเริ่มมาอีกเพียบเมื่อมองเห็นคนดูแน่นหอประชุม เสียงกรี๊ดดังต่อเนื่องออกมาอีกระลอกยิ่งทำให้ผมมีกำลังใจจนเกินร้อย ..ผมจะไม่ทำให้คนดูผิดหวังแน่นอน “ .จะจับมือเธอเบาๆสักครั้งฉันยังห้ามใจ ไม่อยากจะให้ใครเขามองไม่ดี แต่เธอทำไมไม่แคร์หัวใจผู้ชายคนนี้ ทำอย่างกับไม่มีฉันในสายตา ..” ผมเปล่งเสียงร้องออกไปอย่างมั่นใจ ไอ้เบสต์และไอ้บอมบ์ต่างคอยประสานให้ผมไปตลอด คนดูทั้งหอประชุมต่างพากันร้องตามผมไปด้วย .อา .มันเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมเหลือเกิน ป้ายชื่อเชียร์นักร้องแต่ละคน ถูกยกขึ้นจนละลานตาไปหมดเลยครับ มีชื่อของทุกคนจริงๆครับ ไม่เว้นแม่ป้ายเชียร์ชื่อไอ้บอมบ์ที่เป็นนักเรียนของโรงเรียนอื่น .อะไรกันวะนี่ นี่แค่งานโรงเรียนธรรมดาๆ ทำไมถึงได้ดูยิ่งใหญ่น่าตื่นเต้นขนาดนี้ แต่สิ่งที่ผมมองเห็นได้ชัดเจนที่สุดท่ามกลางคนดูมากมายก็คือป้ายไฟครับ .ไอ้นัย ไอ้ตาล พี่กร ไอ้โน ยืนอยู่ตรงนั้นแน่นอน ผมยิ้มออกไปแล้วโบกมือให้ ..ไอ้กัน ไอ้โป้งและไอ้เก็ตก็ยืนถือป้ายอยู่ตรงนั้นเช่นกัน ผมร้องเพลงแรกจบลงก็มีเสียงกรี๊ดสนั่นอีกครั้ง ผมสลับที่ให้ไอ้เบสต์มายืนอยู่ตรงกลาง อินโทรเพลง ..คนใจอ่อน ..ดังกระหึ่มขึ้นทันที เสียงกรี๊ดยิ่งดังมากขึ้นไปกว่าเก่า “ .หยุดได้ไหม วันไหนก็ไม่ต้องมาหา อย่าเอาสายตา อย่างนั้นมามองให้หวั่นไหว เธอก็รู้ ว่าฉันมันใจไม่แข็งเท่าไหร่ หัวใจมันอ่อนให้เธอทุกที (มันอ่อนให้เธอทุกที) ..” เสียงเพราะๆของไอ้เบสต์ดังออกไปทั่วหอประชุม ผมเองที่เคยฟังมาตลอดในตอนซ้อม ยังอดขนลุกไปกับเสียงของไอ้เบสต์ไม่ได้ ป้ายไฟตรงกลุ่มไอ้นัยเริ่มเปลี่ยนเป็นชื่อไอ้เบสต์ แต่มีป้ายอันนึงขนาดใหญ่ที่สุดเขียนตัวอักษร .BEST = ดีที่สุด แน่นอนป้ายนั้นถือโดยไอ้ตาล เพื่อนรักของผมนั่นเอง ไอ้เบสต์มองไปตรงนั้นแล้วทำมือเป็นสัญลักษณ์ I Love You โบกให้ไอ้ตาล ผมแอบยิ้มออกมาอย่างดีใจ คิวที่สามเป็นเพลง ..เธอรักคนอื่น(จริงหรือเปล่า) .. ของไอ้บอมบ์ ซึ่งมันก็ไม่น้อยหน้าใคร ด้วยเสียงร้องที่ใสบวกกับหน้าตากวนๆของมันก็เรียกเสียงกรี๊ดได้ลั่นหอประชุมเช่นกัน กล่มนักเรียนจากโรงเรียนของมันที่ตามมาเชียร์ไอ้บอมบ์ถึงที่นี่ ก็ไม่น้อยเลยครับ ต่างยกป้ายชื่อเชียร์ไอ้บอมบ์และร้องเพลงตามกันเสียงดังลั่น เพลงที่สามจบลงอย่างสวยงามท่ามกลางเสียงกรี๊ดลั่นหอประชุม พวกผมตบมือส่งต่อให้กับนักร้องอีกสองคนที่กำลังจะขึ้นไปร้องในฐานะคู่ดูโอ ก่อนจะเดินลงไปจากเวทีเพื่อไปพักผ่อนด้านหลัง เราสามคนลงมากอดกันอย่างดีใจครับ ที่การร้องในช่วงแรกผ่านไปได้ด้วยดี น้องๆแดนเซอร์ที่รออยู่ด้านหลังต่างเข้ามาชื่นชมพวกผมกันใหญ่ว่าร้องเพลงเพราะ “พวกหนูยืนฟังกันอยู่ตรงนี้ยังต้องกรี๊ดกันเลยค่ะ” น้องแองจี้บอกพลางจับมือพวกผมบีบเบาๆ .. ไอ้ตาลเล่าบ้าง . ผมรู้สึกตื่นเต้นไปกับไอ้เอกและไอ้เบสต์ไปด้วยเหมือนกันครับ เพราะจำนวนคนดูที่มากมายขนาดนี้ มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆเหมือนงานโรงเรียนทั่วๆไปเลยจริงๆ นักร้องดูโอร้องเพลงสุดท้ายจบลงไปแล้ว ผมรู้คิวต่อไปดีครับว่าจะต้องเป็นไอ้เบสต์ขึ้นมาร้องเพลงปิดท้ายช่วงเพลงช้าด้วยเพลง พูดไม่ค่อยเก่ง ผมรีบยกป้ายไฟชื่อไอ้เบสต์ชูขึ้นเมื่อเห็นมันเดินออกมาหน้าเวที ไอ้กันที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เหลือบมองหน้าผมแล้วยิ้มให้อย่างเข้าใจ “ มีบางคำที่อยากบอกกับเธอ จิตใจบางคนที่เหม่อเพราะคิดถึงเธอ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง และไม่รู้ว่าเธอจะรังเกียจไหม ก็ยังเดาใจไม่ถูกอยากจะรู้ แต่ใครคนนึงรักเธอหมดทั้งหัวใจ อยากให้เค้าคนนั้นทำอะไร เพื่อให้เธอได้พอเข้าใจว่าฉันรักเธอ ..” ไอ้เบสต์ร้องเพลงพร้อมมองมาที่ผม ความรู้สึกของผมในตอนนั้นช่างแตกต่างจากเมื่อวานที่ผมได้ยินเพลงนี้อย่างสิ้นเชิง ใข่ครับ ผมยิ้มกว้างออกไปอย่างสุขใจ “ ..พูดไม่ค่อยเก่งแต่รักหมดใจ ถ้ารู้ว่าชอบอะไรจะหาให้เธอ พูดไม่ค่อยเก่งแต่ฉันรักเธอ อย่าปล่อยให้เผลอให้รักเธอข้างเดียว อย่าปล่อยให้เผลอให้ฉันรักเธอข้างเดียว ..” ไอ้เบสต์จ้องมองมาที่ผม ผมรับรู้ถึงความรู้สึกทั้งหมดที่มันส่งมาให้ .ผมไม่ได้วิ่งหนีออกไปจากหอประชุมเหมือนเมื่อวานนี้แล้วละครับ ตรงกันข้าม ผมกลับส่งสายตาและรอยยิ้มกลับไปให้ไอ้เบสต์ เพื่อจะบอกให้มันได้รู้ว่า ผมไม่ปล่อยให้มันรักผมข้างเดียว ..แน่นอน . เอกเล่าต่อ .. ไอ้เบสต์เดินกลับมาที่หลังเวทีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขผมเข้าไปกอดมันเพื่อจะบอกว่ามันร้องเพลงได้เพราะจับใจผมเหลือเกิน. ....คนที่ร้องเพลงรักได้เพราะขนาดนี้ แสดงว่าใจของมันได้เข้าไปอยู่ในเพลงจริงๆ .มันร้องออกมาจากใจ เสียงพิธีกรพูดเข้าช่วงเพลงเร็วทำเอาผมต้องจับมือไอ้เบสต์กับไอ้บอมบ์อีกครั้ง ก็มันอดตื่นเต้นอีกไม่ได้นี่ครับ เพราะเพลงนี้พวกผมต้องทั้งร้องทั้งเต้น น้องแดนเซอร์ก็พากันไปยืนรอคิวอยู่ตรงทางออกซึ่งแต่ละคนก็อยู่ในอาการตื่นเต้นไม่แพ้กัน “เอาละครับ ช่วงสุดท้ายของเราก็มาถึงแล้ว ขอเชิญทุกท่านแดนซ์กันให้กระจาย กับโชว์สนุกๆจากชมรมการแสดง ในเพลง ซ่าส์สั่นๆ ได้เลยครับ” “ อาฮ้ะ .อาฮ้ะ ..” เสียงกรี๊ดดังสนั่นลั่นหอประชุมอีกครั้ง พวกน้องๆแดนเซอร์พากันวิ่งออกไปด้านหน้าพร้อมๆกันกับพวกผม พวกเราเริ่มเต้นตามท่าที่ได้ซ้อมกันเอาไว้ในช่วงอินโทร ยิ่งเรียกเสียงกรี๊ดหนักเข้าอีก “ ..ที่เห็นว่าเราอายๆ มันแปลว่าเพิ่งจะ modify นะ ใช่เลย ใช่เลย ไว้รอซะทีจะลุยซะ ที่ถอยน่ะไม่ได้กลัว ก็แบบว่าถอยลงมาตั้งตัวนะ ใช่เลย ใช่เลย ไว้ลุยแล้วเธอจะติดใจ .” พวกเราต่างร้องและเต้นกันอย่างลืมตายเมื่อเห็นคนดูทั้งเต้นทั้งโยกไปตามจังหวะด้วยความมันส์ ตอนนั้นต่างคนต่างใส่กันอย่างเต็มที่ รวมถึงน้องๆแดนเซอร์ก็ไม่น้อยหน้า เต้นกันมันส์หยดจนพวกเรายอมแพ้ไม่ได้ คิวที่ซ้อมมาทั้งหมดมันเหมือนฝังอยู่ในหัวของเราหมดแล้ว เลยทำให้พวกเราไม่ต้องกังวลอะไรอีก การร้องและเต้นจึงออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ ยิ่งเพิ่มความมันส์เข้าไปอีกหลายเท่าตัว เพลงแรกจบลงอย่างสุดยอด พวกเราวิ่งลงมาด้านหลังเวทีแล้วกอดกันอย่างดีใจที่ไม่มีอะไรผิดพลาด เสียงเพลงเร็วเพลงต่อๆมาดังกระหึ่มเรียกเสียงกรี๊ดจากคนดูได้ตลอด อารมณ์สนุกๆแบบนั้นพวกเรากันเองก็ยังเอาไม่อยู่เลยครับ พากันเต้นอยู่ด้านหลังกันอย่างสนุก พี่อิทเองที่ดูขรึมๆ ก็ยังมาเต้นรวมกับพวกเราด้วย ท่าเต้นของพี่อิทแนวได้ใจมากๆครับ ไอ้เบสต์ต้องขึ้นไปร้องต่ออีกสองเพลงสลับกับคู่ดูโอ จนถึงเพลงสุดท้ายพี่อิทจึงบอกให้พวกผมสแตนบายรอว่าจะต้องร้องซ่าส์สั่นๆกันอีกรอบหรือไม่ “เอาอีกๆๆๆๆๆ ..กรี๊ดดดด” เสียงร้องและเสียงกรี๊ดดังลั่นจนทำให้พี่อิทหันมาพยักหน้ากับพวกเรา “อีกรอบนะ เอาให้มันส์ระเบิดไปเลยรอบนี้” พี่อิทบอกแล้วรีบขึ้นไปบอกนักดนตรีด้านบน เพลงอินโทรเพลงซ่าส์สั่นๆดังขึ้นอีกครั้ง ผมกับไอ้บอมบ์วิ่งไปสมทบกับนักร้องทุกคน เพราะเพลงนี้เราจะร่วมกันร้องกันทั้งหมด ความสนุกเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัวเลยละครับ เพราะทุกคนใส่กันไม่ยั้ง คนดูเองก็ทั้งเต้นทั้งร้องตามไปอย่างสนุก ช่วงกลางเพลงน้องแองจี้นำน้องๆแดนเซอร์ลงไปเต้นรวมกับคนดูที่ด้านล่าง สร้างเสียงกรี๊ดจนสนั่นหอประชุม ใบหน้าของทุกๆคนมีแต่รอยยิ้ม ผมสุขใจเหลือเกินครับที่เราสามารถสร้างความสุขให้กับคนดูได้ถึงขนาดนี้ ผมภูมิใจจริงๆ ภูมิใจที่ได้มีส่วนร่วมในงานที่ยิ่งใหญ่ ที่ผมคงไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต “ ซ่าส์แต่แบบสั่นๆ ก็ยังไม่ค่อยมั่นใจ ซ่าส์แต่แบบหัดใหม่ เจอะเธอแล้วหัวใจเต้นถี่ ซ่าส์แต่แบบหวั่นๆ มันเลยต้องถอยๆทุกที ถึงจะแบบว่ายิ่งเจอ ยิ่งสั่น ยิ่งเจอ ยิ่งสั่น ยิ่งเจอ ยิ่งสั่น ยิ่งเจอ ยิ่งสั่น ก็ยังสู้ตาย .”

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.