We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ


ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***


เพิ่มเพื่อน

RBR Section


Register
สมัครสมาชิก


What's RBR?
ต่ออายุสมาชิก

**** ส่วนบริการเข้าบอร์ดเฉพาะสำหรับสมาชิก RBR บอร์ด Devil และ บอร์ด Zombie ต้องการติดต่อสอบถาม ส่งเมลล์ที่ ryubedroom@yahoo.com เท่านั้น ****

กรุณาคลิ๊กที่นี่และ Bookmark ไว้ด้วยครับ

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message
"RE: +.+.+. ทุ่งกาม (กระทู้ 2) .+,+.+"
Posted by Andrew on 08-May-14 at 00:25 AM
วันนี้เป็นวันพิเศษของบอล นอกจากก้านจะพาไปเล่นน้ำที่ฝายแล้ว ยังเป็นวันที่อาโกวของเขามาเยี่ยมจากกรุงเทพด้วย


เด็กหนุ่มมองของฝากอย่างตื่นตาตื่นใจ ทุกครั้งที่ญาติๆกลับมาเยี่ยมก๋งเป็นต้องขนซื้อเสื้อผ้าขนมและของเล่นใหม่ๆมาฝากทำให้เขามีของแปลกๆไม่เหมือนเด็กอื่นในหมู่บ้าน อาโกวเขามองท่าทีตื่นเต้นดีใจอย่างเอ็นดู หล่อนเอามือจับหัวเขาเบาๆ


“เป็นไงชอบไหม อากับอาชาติไปช่วยกันเดินเลือกซื้อตั้งหลายที่ อาชาติเค้าจำได้ว่าเราชอบกินขนมอะไรบ้าง เสียดายพี่ข้าวพี่ขวัญติดเรียนพิเศษเลยไม่ได้มาด้วย แต่บ่นคิดถึงเรากันทุกคน”


บอลยิ้มจนตาหยี “ขอบคุณครับโกใหญ่”


“แล้วเมื่อไหร่จะปิดเทอมกันล่ะเนี่ย”


“อีกสองเดือนครับ”

“อ้อเกือบลืมของฝากป๊า ชาติเขาฝากนี่มาให้ด้วย บอกว่าไปเดินที่เยาวราชแล้วบังเอิญเจอเข้า คิดว่าป๊าน่าจะชอบ”

โกวใหญ่วางกล่องกระดาษใบย่อมลงบนโต๊ะของก๋ง ก่อนจะหยิบป้านน้ำชาที่ห่อกระดาษหนังสือพิมพ์เก่าอย่างแน่นหนาเพื่อกันกระแทกออกมา หล่อนแกะหนังสือพิมพ์ออกอย่างบรรจง แล้ววางกาน้ำชาใบสวยรายล้อมด้วยจอกน้ำชาเล็กๆเข้าชุดกัน บอลเห็นก๋งมองป้านน้ำชากระเบื้องเนื้อดีด้วยสีหน้าปลาบปลื้ม

“ฝากขอบคุณชาติด้วย คราวหลังไม่ต้องเปลืองเงินเปลืองทองซื้อมาหรอก ป๊าได้มากี่ชุดๆก็เอาไปเก็บไว้ในตู้เฉยๆ ที่ใช้อยู่ประจำจริงๆก็มีอยู่ชุดเดียว จะเปลี่ยนอีกทีก็คงตอนที่ไอ้เจ้าบอลทำใบนี้แตกเท่านั้นล่ะ”


“แหม..ป๊า กาน้ำชาแค่นี้เอง ป๊าเลี้ยงหนูเหนื่อยมาตั้งเท่าไหร่กว่าจะโตมาขนาดนี้ได้” หล่อนตอบทั้งที่ยังสาละวนอยู่กับการจัดแจงข้าวของที่ซื้อหามาฝาก บอลหยิบขนมถุงใหญ่ขึ้นมาดู

“โกใหญ่ครับ ถุงนี้ผมขอแบ่งให้เพื่อนบ้างได้ไหม?”

“ได้สิ อาก็ตั้งใจซื้อมาเผื่อให้บอลไว้แบ่งเพื่อนอยู่แล้วล่ะ” หล่อนตอบ มองหลานชายยิ้มตาหยีอย่างเอ็นดู รอยยิ้มของบอลช่างเหมือนเพ้งพ่อของเขา พี่ชายของหล่อนไม่มีผิด


เห็นหลานชายแล้วก็อดนึกถึงเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เมื่อหล่อนยังเล็ก เฮียเพ้งพี่ชายคนโตเสียสละลาออกจากโรงเรียนมาช่วยที่บ้านทำมาหากินเพื่อให้น้องๆได้เรียนต่อ เขาทำงานหนักส่งเสียน้องๆทุกคนให้เรียนจบสูงๆมีหน้าที่การงานมั่นคงทุกคน กระทั่งมั่นใจว่าน้องๆลงหลักปักฐานเรียบร้อยแล้ว เพ้งจึงค่อยแต่งงานกับสาวในหมู่บ้านที่คบหากันมานาน ก๋งยกร้านชำให้เขาดูแลเป็นกำลังสำคัญ ส่วนน้องๆก็แยกย้ายไปตั้งรกรากในเมืองใหญ่กันหมด หล่อนจำได้ดีว่าพี่ๆน้องๆพากันยินดีที่เพ้งได้มีความสุขเสียทีหลังจากทำงานหนักเพื่อส่งเสียน้องๆมาค่อนชีวิต

เพ้งครองรักกับเมียอยู่นานไม่มีลูกเสียทีจนน้องๆมีลูกโตกันหมดพี่สะใภ้ของหล่อนจึงตั้งท้อง เพ้งใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้ไม่นาน ยังไม่ทันที่บอลจะอายุถึงขวบดีด้วยซ้ำ พี่ชายและพี่สะใภ้ของหล่อนก็มาเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำเสียชีวิตทั้งคู่
พ่อของหล่อนเฝ้าแต่โทษตัวเองว่าเป็นต้นเหตุ เพราะเป็นคนใช้ให้เพ้งเข้าเมืองไปซื้อของเข้าร้าน มิใยที่ลูกๆจะปลอบประโลมว่ามันเป็นอุบัติเหตุที่ไม่อาจรู้ล่วงหน้า และพากันรบเร้าให้ขายร้านย้ายไปอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพ แต่พ่อของหล่อนยืนกรานว่าจะไม่มีวันทิ้งร้านชำนี้ไปเด็ดขาดและตั้งหน้าเลี้ยงดูบอลที่นี่ด้วยตัวเอง


ลึกๆหล่อนรู้ดีว่าพ่อของหล่อนไม่อาจยกโทษให้ตัวเองได้ ร้านชำเล็กๆแห่งนี้เป็นเหมือนตัวแทนความทรงจำของเพ้ง ทุกครั้งที่หล่อนกลับมาเยี่ยมบ้าน หล่อนรู้สึกราวกับว่าพี่ชายยังคงอยู่ที่นี่ หล่อนเคยออกปากจะพาบอลไปเรียนที่กรุงเทพ แต่ก็ได้รับคำปฏิเสธทุกครั้งจนกระทั่งอ่อนใจไปเอง หล่อนมองหลานชายอย่างนึกเสียดาย บอลเป็นเด็กเฉลียวฉลาดหากได้เรียนโรงเรียนดีๆในเมืองใหญ่ก็คงจะดีไม่น้อย แต่ใครเลยจะกล้าขัดใจคนที่เลี้ยงดูมันมาแต่อ้อนแต่ออก แถมไอ้เจ้าบอลติดก๋งมันยังกับอะไรดี


“แล้ววันนี้ไม่ไปเที่ยวเล่นทีไหนหรือ” หล่อนถาม

“เดี๋ยวพี่ก้านจะพาไปเล่นน้ำที่ฝายครับ” หนุ่มน้อยตอบด้วยน้ำเสียงกระตือรือล้น ตาตี่ๆพราวเป็นประกาย


“จะไปเล่นน้ำก็ระวังเนื้อระวังตัวด้วยล่ะ”

“ผมไปกับพี่ก้าน พี่ก้านว่ายน้ำเก่งครับ โกวใหญ่ไม่ต้องเป็นห่วง..”

คนถามเลิกคิ้ว ดูบอลจะตื่นเต้นดีใจกับการไปเล่นน้ำจริงๆ ยังไม่ทันจะได้ซักไซ้อะไรต่อเด็กหนุ่มร่างสูงเพรียวก็ปั่นจักรยานมาจอดตรงหน้าร้านชำ เพียงเท่านั้นบอลก็หน้าบานเป็นจานเชิง เขารีบวิ่งออกไปรับที่หน้าร้านอย่างดีใจ
บอลใช้สายตาสำรวจใบหน้าก้าน เห็นพลาสเตอร์แปะตรงหัวคิ้วก็ตกใจ


“หน้าพี่ก้านไปโดนอะไรมาอ่ะ”

“ไม่มีอะไรหรอก อย่าไปสนใจเลย” เขาพูดยิ้มๆแล้วเดินตามหลังบอลเข้าบ้าน ก้านยกมือไหว้ก๋งก่อนอย่างนอบน้อมแล้วจึงยกมือไหว้อาโกวของบอล หล่อนรับไหว้ เขม้นมองเด็กหนุ่มก่อนจะพูดยิ้มๆ

“ไหว้พระเถอะพ่อคุณ ไม่เจอกันซะนานเชียว ว่าไงยังทำตัวเกกมะเหรกอยู่เหมือนเดิมหรือเปล่า”

ก้านหน้าเจื่อน รู้ดีว่าสมัยก่อนตนแผลงฤทธิ์ไว้เยอะ เขาตอบเสียงหนักแน่น “ไม่แล้วครับ”

ได้ฟังคำตอบแล้วหล่อนก็หัวเราะ ตามองพลาสเตอร์ที่ปลายคิ้วก้านอย่างไม่เชื่อน้ำยา

“แล้วนั่นไปโดนอะไรมา แมงหวี่บินชนหางคิ้วหรือ..”

ก้านยืนอึกอัก เผลอเอานิ้วแตะหางคิ้วโดยไม่รู้ตัวเขาพยายามนึกหาข้อแก้ตัวก็นึกไม่ออก แผลแตกปลายคิ้วแบบนี้เป็นใครก็เดาไม่ยากว่าเขาน่าจะไปมีเรื่องชกต่อยมา


ก๋งเงยหน้าขึ้นจากป้านน้ำชา มองก้านด้วยสายตาแทงทะลุเหมือนเคย


“ลื้อก็จะไปถามเซ้าซี้ทำไมเล่า เด็กหนุ่มวัยรุ่นก็อย่างนี้แหละ มีทะเลาะต่อยตีกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดา เอ้า! จะมาพาไอ้เจ้าบอลไปเล่นน้ำไม่ใช่หรือ ดูแลน้องดีๆด้วยล่ะ”


“ครับก๋ง ผมจะดูแลบอลให้ดีๆครับ ก๋งไม่ต้องเป็นห่วง” เด็กหนุ่มรับคำหนักแน่น อะไรที่ทำให้ก๋งไว้เนื้อเชื่อใจเขาได้เขาก็พร้อมจะทำทั้งนั้น

โกวใหญ่ของบอลทำท่าเหมือนจะพูดดักคอก้านแต่ก๋งส่ายหน้าปรามหล่อนไว้เสียก่อน บอลหยิบขนมถุงที่เขาเตรียมจะแบ่งให้ก้านพูดด้วยน้ำเสียงแจ่มใส

“รอก่อนนะพี่ ผมเตรียมห่อข้าวไปกินด้วย เดี๋ยวเข้าไปเอาในครัวก่อน” พูดจบมันก็วิ่งตื๋อหายเข้าไปในครัวตามเคย ทิ้งให้ก้านยืนเก้ๆกังๆต่อหน้าก๋งและอาโกว ทั้งคู่มองเขาด้วยสายตาพิจารณา ราวกับก้านแต่งขันหมากมาสู่ขอบอลมากก็ไม่ปาน


“เด็กสมัยนี้โตเร็วนะป๊า เผลอแป๊บๆเป็นหนุ่มกันหมดแล้ว”โกวใหญ่พูดเสียงดัง ตาเรียวเล็กของหล่อนจ้องหน้าก้านเขม็ง “

แล้วเราน่ะ มีเมียหรือยังหือ ก่อนนี้ยังเห็นแก้ผ้าเล่นน้ำฝนอยู่เลย”


ก้านหน้าแดง ตอบอ้อมแอ้มในลำคอ “ยังไม่มีครับ ผมยังเด็กอยู่ ยัง เรียนหนังสือไม่จบเลยครับ...”


คนฟังพยักหน้าหงึกหงัก ถามต่อทันควัน

“แล้วนี่มาสนิทกันเมื่อไหร่ เมื่อก่อนเห็นแกล้งไอ้เจ้าบอลจนร้องไห้กลับบ้านบ่อยๆไม่ใช่หรือ”

ก้านยืนอึกอัก ที่ถูกอาโกวของบอลรัวคำถามใส่จนตั้งตัวไม่ติด เขารู้จักหล่อนเพียงเผินๆเฉพาะตอนที่หล่อนกลับบ้านมาเยี่ยมก๋ง เดาเอาว่าหล่อนคงรู้กิตติศัพท์เขาจากปากก๋งมาพอสมควร

“เอ่อ..ตอนนั้นผมเกเร แต่ตอนนี้เลิก..แกล้งบอลแล้วครับ..โตแล้ว..” ก้านตอบตะกุกตะกัก

“อ้าว..เมื่อกี้บอกยังไม่มีเมีย ยังเด็กอยู่ ไหงตอนนี้มาบอกเลิกแกล้งไอ้บอลเพราะโตแล้ว พูดจางงๆนะเราน่ะ”

เจอแบบนี้ก้านก็ไปไม่เป็น ยืนก้มหน้ามองพื้นลูกเดียว โกวใหญ่ยังคงมองเขาอย่างพิจารณา สายตาที่มองมาทำให้ก้านรู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูก ผู้ใหญ่บ้านนี้เป็นอย่างนี้กันหมดทุกคนหรือเปล่านะ เหมือนจะรู้ทันความคิดเขาไปหมดทุกอย่าง
เด็กหนุ่มชะเง้อไปหลังบ้านเห็นบอลเดินถือแอบข้าวติดมือมาด้วยก็โล่งอก ขืนยืนอยู่ตรงนี้ต่อเป็นต้องถูกยิงคำถามจนพรุนเป็นแน่


“บอลไปเล่นน้ำก่อนนะครับก๋ง.. โกใหญ่” บอลบอกลาก่อนจะเดินตามก้านไปนั่งซ้อนท้ายจักรยาน แว่วเสียงโกวใหญ่ตะโกนไล่หลัง

“เล่นน้ำดีๆล่ะ ระวังตัวด้วย เย็นนี้ อาจะทำของโปรดเตรียมไว้ให้”

ก้านปั่นจักรยานพ้นจากร้านชำมาอย่างโล่งอก ลำพังก๋งคนเดียวเขาก็ตัวลีบจะแย่แล้ว พ้นจากเขตหมู่บ้านปุ๊บเขาก็เอื้อมมือไปกุมมือเล็กๆที่เกาะเอวไว้ตามเคยแต่ครั้งนี้บอลเอามือโอบเอวเขาไว้แน่น

“คิ้วพี่ไปโดนอะไรมาเหรอ?”

“มีเรื่องนิดหน่อย ทำไมเหรอ?” ก้านบอกไปตามตรง อันที่จริงไอ้บอลไม่น่าจะแปลกใจเพราะเขาก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ช่วงไหนที่เขาไม่มีเรื่องชกต่อยถือว่าผิดปรกติซะด้วยซ้ำ

“เจ็บไหมพี่ ผมเป็นห่วงอ่ะ”

ให้เจ็บกว่านี้ก็ทนได้หากรู้ว่าจะมีคนเป็นห่วงเป็นใยอย่างนี้ ก้านบีบมือเล็กๆทีเกาะข้างเอว

“แค่เห็นหน้าเอ็งพี่ก็หายเจ็บแล้ว..”

“พูดหยั่งกะพระเอกหนังไทยเลยพี่” บอลพูดซื่อๆทำเอาก้านหัวเราะก๊ากอย่างนึกขำตัวเอง จะว่าไปเขาก็พูดจาเฉิ่มๆอย่างที่มันว่าจริงๆ

“ก็พี่คิดอย่างงั้นจริงๆนี่หว่า เมื่อกี้ยังปวดตุบๆอยู่เลย พอเจอหน้าเอ็งก็หายละ”

“ผมไม่อยากให้พี่ก้านไปต่อยกับใครเลยอ่ะ” มันพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

ก้านไม่ตอบ ความรู้สึกมันเต็มตื้นขึ้นมาในหัวใจ จะมีก็แต่มันนี่แหละที่พูดแบบนี้กับเขา เด็กอื่นในหมู่บ้านนั้นยอมรับนับถือเขาก็เพราะความใจกล้าในการต่อยตี ไอ้บอลคนเดียวที่ไม่เป็นอย่างนั้น


“ไม่อยากให้พี่ไปมีเรื่องกับใครหรือ เอางั้นก็ได้ พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ไปมีเรื่องกับใคร แต่ถ้าใครจะมารังแกเอ็ง พี่ไม่ยอมแน่ๆ”


“ถ้าใครมารังแกพี่ ผมก็ไม่ยอมเหมือนกัน” น้ำเสียงขึงขังนั้นทำให้ก้านหัวเราะ

“อย่าเลยว่ะ ตัวเท่าลูกแมวอย่างเอ็งจะไปสู้ใครได้..”


“ต่อยกันป่ะล่ะ”


ก้านหัวเราะชอบใจ เมื่อกี้มันพึ่งบอกจะปกป้องเขาหยกๆ ไม่ทันไรจะมาท้าเขาต่อยเสียแล้ว

“ยอมแล้วคร้าบบบบ ผมยอมแล้ว ใครจะไปกล้าสู้พี่บอลล่ะคร้าบ..” เขาลากเสียงยาวอย่างล้อเลียน

มันเอากำปั้นต่อยหลังเขาเบาๆ ก้านคว้ามือมันมาใกล้หน้าแล้วหอมหลังมือนุ่มๆ เขาอยากทำอย่างนี้มานานแล้วแต่หาเวลาอยู่กับมันสองต่อสองยากเย็นจริงๆ มันดึงมือกลับ หัวเราะเสียงดัง

“จั๊กจี้อ่ะพี่”

ก้านถอนหายใจยาว นี่มันตั้งใจจะกวนโอ๊ยเขาหรือไม่รู้จริงๆว่าเขาคิดอะไรอยู่ บางทีก้านก็รู้สึกว่ามันยังเด็กเกินไปจนไม่เข้าใจว่าเขาคิดจริงจังกับมันแค่ไหน

เขาดึงมือมันให้มาเกาะเอวเหมือนเดิม ปั่นจักรยานไปเรื่อยๆจนกระทั่งพ้นทุ่งนา
ทางลูกรังนั้นแคบและขรุขระขึ้นเรื่อยๆ อากาศรอบตัวก็ค่อยๆเย็นลงเหมือนกัน ก้านชอบไอเย็นจากป่า มันชื่นใจคนละแบบกับลมทุ่ง ยิ่งเวลาฝนตกใหม่ๆจะได้กลิ่นไอดิน อากาศในป่าเย็นตลอดทั้งปีแม้จะเป็นหน้าร้อนจนบางทีก้านนึกอยากจะปลูกบ้านในป่าเมื่อเขาโตขึ้น ต้นไม้สองข้างทางเริ่มหนาตาขึ้นเรื่อยๆพอกับทางที่ขรุขระขึ้นทุกที แต่ก้านยังตั้งหน้าปั่นไม่ย่อท้อ ไอ้บอลหัวเราะกึกๆอยู่ข้างหลัง บอกกับเขาว่า

“จอดจูงเอาเหอะพี่”

“เอ๊า! อุตส่าห์ปั่น เอ็งจะได้นั่งให้สบายไม่ต้องเดินให้เหนื่อย”



“โหพี่ ทางแบบนี้นั่งแล้วเจ็บตูดจะตาย” มันพูดแล้วกระโดดโครมลงจากจักยาน เขาลงมาจูงจักรยานตามทางคดเคี้ยวเพื่อไปยังฝายต้นน้ำของหมู่บ้าน บอลกวาดตามองไปรอบตัวอย่างตื่นตาตื่นใจ เขาสอดส่ายสายตาหาสัตว์แปลกๆ บางทีจะมีกระแตหรือนกสีสวยๆโผล่มาให้เห็นบ้าง ท่าทางตื่นเต้นของมันทำให้ก้านต้องเอื้อมมือไปจับหัวมันโยกเบาๆ คุ้มจริงๆที่พามันดั้นด้นมาถึงนี่


“เอ็งนี่ไปเที่ยวไหนก็สนุกไปหมดเนาะ”

“ไปกับพี่ก้านก็สนุกทุกที่แหละ”

ก้านหัวเราะหึหึ เจอคำอ้อนแบบนี้เป็นใครก็ต้องใจอ่อน เด็กหนุ่มทั้งคู่จูงจักรยานลัดเลาะไปตามทางเล็กๆที่คดเคี้ยว แว่วเสียงน้ำไหลอยู่ไกลๆทำให้หน้าขาวๆออกอาการตื่นเต้นยินดีอย่างเห็นได้ชัด ก้านเห็นแล้วนึกหมั่นเขี้ยวจนต้องเอื้อมมือไปบีบพวกแก้มนิ่มๆนั่นเบาๆ

พ้นจากแนวไม้สองหนุ่มก็เห็นลำธารอยู่ตรงหน้า เหนือลำธารไปเป็นฝายธรรมชาติที่ชาวบ้านช่วยกันทำเพื่อกักน้ำไว้ใช้ยามแล้ง


บอลกระโดดโลดเต้นไปบนแก่งหินอย่างดีใจ ปล่อยให้ก้านจูงจักรยานไปจอดพิงโคนต้นไม้เงียบๆ


ยังไม่ทันไรเขาก็เห็นบอลถอดเสื้อกางเกงเตรียมกระโดดลงน้ำเต็มที่ ภาพตรงหน้าทำให้เขาใจเต้นตึกๆด้วยความตื่นเต้น

จริงอยู่ว่าเขาเห็นร่างเปลือยเปล่านั้นมาแล้วไม่รู้กี่รอบ กอดจูบกัน ผลัดกันดูดควยก็เคยมาแล้ว แต่เขามองมันเท่าไหร่ก็ไม่รู้เบื่อ ผิวมันขาวจริงๆ ..ขาวจนดูสว่างโพลนอยู่กลางป่า เขาสังเกตเห็นว่ามันโตขึ้นเร็วอย่างเห็นได้ชัด ไอ้บอลไม่ใช่เด็กน้อยผอมก้องแก้งของเขาอีกต่อไป มันเริ่มมีกล้ามเนื้อชัดเจนอย่างเด็กหนุ่มวัยรุ่น ไหล่หนากว้างขึ้น เห็นรอยกล้ามเนื้อบนแผ่นหลังลาดลงเอวคอดเพรียว โดยเฉพาะก้นเนียนๆงอนโด่งนั่น ก้าน เห็นทีไรเป็นต้องควยลุกทุกที

ก้านเผลอไผลมองร่างเปลือยเปล่าที่เดินเตะน้ำเล่นในลำธารอยู่นานโดยไม่รู้ตัว ใจหนึ่งเขาอยากเดินเข้าไปกอดจูบมันให้หนำใจ แต่อีกใจหนึ่งเขาก็อยากยืนมองมันไปแบบนี้นานๆ บอลจุ่มตัวลงน้ำช้าๆจนถึงเอว คนที่ยืนเคลิ้มอยู่นานจึงค่อยตื่นจากภวังค์ ก้านถอดเสื้อผ้าแล้วเดินมาสมทบกับมัน โชคดีที่มันมัวแต่เล่นน้ำไม่ทัทันหันมามอง เลยไม่ทันเห็นว่าเขาเดินแก้ผ้าโทงๆควยโด่ลงน้ำ ดีที่น้ำเย็นๆนั่นช่วยบรรเทาความร้อนรุ่มให้เขาลงไปได้ ไม่งั้นเขาคงอดใจไม่ไหวจับมันเล่นรักก่อนจะทันได้เล่นน้ำแน่ๆ เขาเอามือจับบ่าเนียนๆมันหันหน้ามามองเขายิ้มๆ


“ลืมถาม พี่ก้านหิวยังอ่ะ ผมห่อข้าวมาด้วย ถ้าหิวจะกินก่อนก็ได้นะ”

“มาถึงก็โดดลงน้ำเลยยังจะมีหน้ามาถาม”

มันหัวแหะ แหะ แล้วตีขาว่ายน้ำหนีเขาไปหน้าตาเฉย ก้านว่ายน้ำตามไปจับตัวมันล็อคไว้อย่างหมั่นไส้ มันดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดเขา ร่างเปลือยเปล่าที่บดเบียดกันอยู่ใต้นำทำให้ก้านรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาอีก เขาเอามือกอดเอวบางรั้งตัวมันให้มาชิดอก แล้วกดคางลงบนกระหม่อมเปียกๆของมัน หอมกลิ่นแชมพูอ่อนๆ ชวนให้เขาสงสัยว่าทำไมมันถึงได้ตัวหอมทั้งวี่ทั้งวันแบบนี้นะ เขาเข้าใกล้เด็กอื่นก็ไม่เป็นเหมือนมัน เข้าใกล้มันทีไรบางทีก็หอมกลิ่นสบู่อ่อนๆที่มันใช้ หอมแป้งเด็กที่มันทา เขากอดมันจากด้านหลัง เอียงหน้าเอาจมูกไปชนแก้มนิ่มๆอย่างไม่รู้เบื่อ มันลอยตัวอยู่ในน้ำให้เขาหอมแก้มนวลเล่นตามใจชอบ แต่แล้วอยู่ๆมันก็ถดตัวหนีเขา หัวเราะคิกคัก

“จู๋พี่มันทิ่มหลังผมอ่ะ จั๊กจี้”

ก้านอายหน้าแดง อยู่ใกล้มันแบบนี้ทีไรเป็นต้องควยลุกทุกที


เขาวักน้ำรดหน้ามัน พูดจาแก้เก้อ “ก็เอ็งนี่นะ ที่ทำให้พี่เป็นแบบนี้”


มันทำหูทวนลมดำผุดดำว่ายน้ำเล่นสบายใจเฉิบ ไม่ได้รู้เลยว่าทำใจคอเขาปั่นป่วนไปหมด เขาว่ายน้ำตามมัน ลำธารใสเย็นทำให้รู้สึกสดชื่น แดดยามบ่ายส่องทะลุใบไม้เห็นเป็นลำยาวตกกระทบผิวน้ำ เป็นประกาย ป่ารอบลำธารเงียบสงัดไร้ร้างผู้คน มีเพียงเขากับมันเล่นน้ำกันอยู่สองคน

ก้านพยายามข่มใจปล่อยให้มันเล่นน้ำไปก่อน ไว้มันเบื่อจากการเล่นน้ำแล้วค่อยชวนมันทำสิ่งที่ใจอยาก มันปีนขึ้นไปบนโขดหินข้างลำธารแล้วกระโดดน้ำตูมๆอย่างสนุกสนาน ก้านนึกอยากจะบอกให้มันหยุดเล่นน้ำเสียที หากแต่เสียงหัวเราะครึกครื้นนั้นคุ้มค่าพอที่จะให้เขาทนรอ มันปีนขึ้นไปยืนบนโขดหินใหญ่อีกรอบ หยดน้ำเป็นเม็ดเกาะพราวบนผิวขาวๆเนียนๆ

บอลส่งยิ้มให้เขาจนตาหยีก่อนจะตีลังกาลงน้ำดังตูม น้ำกระเซ็นเป็นวงกว้าง ก้านหัวเราะงอหายกับท่าตีลังกาตลกๆของมัน


มันโผล่ขึ้นจากน้ำ ทำหน้าเหรอหรา “ ผมตีลังกาไม่สวยเหรอพี่”

“เหมือนโยนแมวลงน้ำเลยว่ะ”


“พี่ก้านทำให้ผมดูมั่งสิ นะนะ..”


ก้านปีนขึ้นไปยืนบนก้อนหินบ้าง ผิวสีน้ำตาลทองเปียกน้ำของเขาทำให้เห็นรูปรอยกล้ามเนื้อชัดเจน ก้านมองหนุ่มน้อยที่ลอยคออยู่ในน้ำรอดูเขาตีลังกาอย่างใจจดใจจ่อ สายตาที่มองมาอย่างชื่นชมทำให้เขาหัวเราะอย่างนึกขัน ก้านย่อเข่าดีดตัวลอยกลางอากาศ ก่อนจะตีลังกาลงน้ำอย่างสวยงาม เขาแกล้งดำน้ำไปโผล่หลังมันก่อนจะโผเข้ากอดมันเต็มรักแล้วลากตัวมันว่ายกลับเข้าฝั่ง

“มาทำอะไรสนุกๆกันเถอะ เสร็จแล้วค่อยเล่นน้ำต่อ”

ตาตี่ๆมองเขาอย่างรู้ทัน แต่เมื่อก้านจูงมือมันขึ้นจากน้ำ มันก็เดินตามเขาอย่างว่าง่าย


ก้านพามันไปยืนที่โคนต้นไม้เหมาะๆ ดีทีพื้นริมลำธารเป็นดินเรียบๆนุ่มๆไม่บาดหลัง เขาเอาเสื้อยืดเก่าๆของตัวเองมาปูแล้วดันตัวให้มันไปยืนบนเสื้อ มันทำตามอย่างลังเล

“จะดีเหรอพี่ผมไม่อยากเหยียบเสื้อพี่อ่ะ”


“เหยียบไปเถอะน่า เอ็งได้ยืนไม่นานหรอก เดี๋ยวก็ได้นอนบนเสื้อนั่นแหละ “ก้านตัดบท เขาเอามือประคองหน้าเล็กๆของมันไว้จับมันแหงนหน้าแล้วโน้มตัวลงไปจูบปากนุ่มๆจนผิวเย็นๆค่อยอุ่นขึ้นมา มันดิ้นขลุกขลักเหมือนจั๊กจี้ไรหนวดของเขา

“อย่าดิ้นสิวะ”

“ก็จั๊กจี๋อ่ะ”

เขาจ้องตามัน ถามอีกรอบ

“เล่นน้ำเหนื่อยหรือยัง ”


“ยังไม่เหนื่อยเลยพี่ เล่นไปแป๊บเดียวเอง”


ก้านหรี่ตา...ขืนรอให้มันเล่นน้ำจนหนำใจคงต้องรอจนค่ำ เขาดึงมันมากอดไว้ ซุกหน้ากับซอกคอเนียนๆก่อนจะพูดเสียงต่ำๆ


“มาเล่นอย่างอื่นกันเถอะน่า..”

เรื่องอะไรเขาจะรอคำตอบให้เสียเวลา เขาจูบมันหนักหน่วงกว่าเดิมสอดลิ้นเข้าไปในปากอุ่นๆลิ้มรสความหวานจากรสจูบ

ก้านสัมผัสได้ว่าคนในอ้อมกอดตัวสั่นน้อยๆ ก้านกระซิบข้างหูมันเสียงพร่า..


“กลัวหรือ..”


บอลส่ายหัวทั้งที่ยังก้มหน้างุดซุกอยู่กับแผงอกแข็งแรง ก้านกอดมันไว้หลวมๆอยู่นานจนมันหายตัวสั่น เขาเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้มันเหมือนกัน นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้อยู่กันตามลำพังสองต่อสองแบบนี้ ความรู้สึกหลายอย่างมันอัดแน่นอยู่ในอกเหมือนจะระเบิดออกมาให้ได้ ร่างเปลือยเปล่าทีแบบชิดกันอยู่ยิ่งทำให้ก้านอารมณ์กระเจิดกระเจิง เขาจับมันเชยคางให้เงยหน้าขึ้นมา ก้มหน้าลงไปจูบกลีบปากนุ่มๆแดงฉ่ำอย่างโหยกระหาย พึ่งรู้ตัวเดี๋ยวนั้นเองว่าเขาต้องการมันมากกว่าที่นึกไว้ด้วยซ้ำ


เขาไม่รู้ว่าทนข่มใจมาจนถึงวันนี้ได้ไงในเมื่อมีมันคอยป้วนเปี้ยนอยู่ข้างตัวตลอดเวลาอย่างนี้ ก้านสอดลิ้นเข้าไปในปากนุ่มบาง สองมือขยำก้นกลมแน่นอย่างเมามัน รสจูบมันหอมหวาน ยิ่งจูบกันเท่าไหร่ก็เหมือนไม่รู้พอ

ก้านกอดรัดร่างเปล่าเปลือยของบอลไว้แน่น ท่อนเนื้อตรงหว่างขาบดเบียดจนแทบหลอมเป็นอันเดียวกัน เขาถอนริมฝีปากออก มาแล้วมองคนตรงหน้าเต็มตา หน้าขาวๆที่เคยซีดเพราะแช่น้ำตอนนี้แดงก่ำ ปากแดงเจ่อเพราะแรงจูบ


“ยังอยากไปเล่นน้ำอีกไหม?” เขาถาม..

“ไม่แล้วพี่..” มันตอบเขินๆ เอามือโอวเอวหนาเขาไว้หลวมๆ ก้านก้มลงมองตัวเองแล้วหัวเราะ พอมายืนเบียดกันอย่างนี้แล้วเห็นสีผิวตัดกันอย่างเห็นได้ชัด ที่มันขาวอยู่แล้วยิ่งขาวน่ารักขึ้นไปอีก ส่วนตัวเขาก็ดูคล้ำไปถนัดใจ เขาก้มหน้าลงไปจูบมันอีก มันแหงนหน้าจูบตอบสองมือโอบรัดท้ายทอยเขาไว้แน่น คราวนี้มันเป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้ามาในปากเขา ลิ้นอุ่นๆบางๆที่รัวพริ้วอยู่ในปากทำเอาก้านตัวเกร็งสะท้าน มันจูบเก่งกว่าเขาอีกด้วยซ้ำไป ตอนนี้ก้านรู้สึกว่ากล้ามเนื้อทุกมัดใจร่างกายเขาเกร็งขึงจนแทบจะเป็นตะคริว ถ้าเขาไม่ได้เอากับมันตอนนี้ เป็นต้องขาดใจตายแน่ๆ



ก้านถอนปาก เอาจมูกหอมแก้มเนียนๆก่อนจะซุกไซ้เรื่อยลงไปที่ซอกคอหอมๆ รู้สึกได้ว่าคนในอ้อมกอดกำลังสะท้าน ผิวขาวๆเริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูจัด ก้านไซ้จมูกลงมาแผงที่แผงอกที่เริ่มมีกล้ามของมัน หัวนมเล็กๆแข็งเป็นไตรอรับสัมผัสจากเขา เพียงแค่เอาปากเม้มขบเบาๆ มันก็เสียวจนตัวงอ


“ชอบไหมบอล..มีความสุขไหม..” เขาถามเสียงงึมงำ ยังเพลิดเพลินอยู่กับการดูดเม้มหัวนมทั้งสองข้าง


“ชะ..ชอบครับพี่ สะ เสียวมากครับ..”


ได้ฟังอย่างนั้นแล้วก้านยิ่งได้ใจ ใบหน้าคมเข้มซุกไซ้ผิวนุ่มจากยอดอกลงมาตามแนวกล้ามเนื้อจากลิ้นปี่จนถึงสะดือ เขาแกล้งฉกลิ้นเข้าไปในสะดือ หน้าท้องแบนๆหดหนีจนแทบติดสันหลัง มันพยายามถดตัวหนีเขา แต่ก้านล็อคตัวไว้แน่น เสียงมันครางฮือๆเหมือนคนเป็นไข้ ก้านไต่ลิ้นลงใต้สะดือ เขาเล้าโลมมันอย่างเชื่องช้า ลิ้นร้อนๆฉกเลียไปทั่วเนื้ออ่อนเหมือนลิ้มเลียขนมหวานชิ้นโปรด แม้ใจเขาจะอยากไถหน้าลงไปชิมดุ้นเนื้อตรงหว่างขาไอ้บอลเต็มแก่แต่เขาข่มใจรอไว้ก่อน จมูกโด่งเป็นสันซอกซอนต่ำมาถึงใต้ท้องน้อยก่อนจะเลี้ยวไปหาต้นขาแน่นๆ ท่อนเนื้อพอดีคำผงกหงึกๆอยู่ตรงหน้า แต่เขาแกล้งทรมานมันด้วยการวนเวียนใกล้แก่นกลางลำตัวของมันเหมือนกับจะยั่วยวนให้มันเสียวเก้อ บอลทำหน้าบูดเบี้ยวเหยเก ครั้งนี้มันเสียวกว่าตอนที่เขามีอะไรกับก้านที่เถียงนาเสียอีก ริมฝีปากเขาสั่นระริก รู้สึกตัวรุมๆเหมือนตอนเป็นไข้...

“ฮือ..สะเสียว ครับพี่ เสียว..มะมากเลยครับ”


ก้านยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ เขาคุกเข่าลงตรงหน้าบอล ตามองท่อนเนื้อที่ผงกหงึกๆอยู่ตรงหน้า ดุ้นเนื้อของไอ้บอลขาวเหมือนกับผิวมันไม่มีผิด แถมยังเป็นท่อนตรงเสมอกันทั้งลำไม่ได้หัวบานใหญ่เหมือนของเขา ตรงปลายควยเปิดน้อยๆเห็นหัวควยสีชมพูใสแจ๋ว กระทั่งไข่หดกลมเป็นกระเปาะก็ยังเป็นสีแดงแจ๋ หมอยตรงโคนควยของมันละเอียดนุ่มไม่หยาบสากเหมือนของเขา ก้านจับควยมันพลิกเล่นไปมาอย่างพึงพอใจ อันที่จริงเขาไม่ได้พิสมัยควยเลยแม้แต่น้อย เห็นควยเด็กในหมู่บ้านเวลาแก้ผ้าเล่นน้ำแล้วยังนึกแหยงๆด้วยซ้ำไป แต่พอเป็นควยไอ้บอลเขากลับอยากดูดอยากเลียให้หนำใจ


ก้านรูดควยแดงๆช้าๆ บอลเสียวจนตัวงอยืนแทบไม่อยู่ต้องเอามือค้ำบ่าก้านไว้ เขาหลับตาปี๋เมื่อก้านแลบลิ้นเลียวนรอบหัวควย มันเสียวจี๊ดๆบอกไม่ถูกตอนก้านฉกแยงลิ้นใส่รูเล็กๆที่ปลายดุ้นเนื้อ ยิ่งถอยหนีก้านก็ยิ่งเอาสองแขนรัดเอวบอลไว้แน่นเหมือนจงใจทรมานให้มันสำลักตายด้วยความเสียว


ก้านอมรูดท่อนเนื้อพอดีคำอย่างเมามัน ยิ่งมันครางเสียงดังเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งฮึกเหิม บางครั้งเขาอมเข้าไปมิดลำ บางครั้งเขาอมไว้แค่หัวแล้วเอาลิ้นดุนตรงปลายควย สองมือบี้คลึงหัวนมเพิ่มความเสียวให้มัน ก้านบรรเลงรักสุดฝีมือ เขาอยากปรนเปรอให้มันมีความสุขให้มากที่สุดให้สมกับที่รอเวลานี้มานาน เขาใช้ปากรูดควยให้บอลจนรู้สึกว่ามันแข้งขาอ่อนแทบจะยืนไม่อยู่ มันกระซิบบอกเขาเสียงพร่า..

“พี่ครับ พะ.พอก่อน เดี๋ยวผมทำให้พี่บ้าง..”

ก้านโงหัวขึ้นมาจากหว่างขาบอลทั้งที่ยังไม่หายอยาก ควยแดงๆของบอลชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำลายเขา บอลคุกเข่าลงเป็นจังหวะเดียวกับที่ก้านลุกขึ้นยืน หนุ่มน้อยกลืนน้ำลาย ควยดำทะมึนโด่เด่อยู่ต่อหน้าเขา หัวบานใหญ่ผงกหงึกๆตรงหน้าเขาเหมือนเป็นการทักทาย


บอลเคยเห็นของก้านมานับครั้งไม่ถ้วน แต่เขาพึ่งเคยเห็นตอนมันแข็งตัวเพียงครั้งเดียวที่เถียงนาร้าง ตอนนี้มันดูพองตัวขยายใหญ่กว่านั้นอีกด้วยซ้ำ หนุ่มน้อยเอามือจับตรงหัวบานอย่างกลัวๆกล้าๆ มันร้อนจัดแถมยังผงกหัวหงึกๆใส่เขาเหมือนสัตว์ร้ายทรงพลัง ใจเขาเต้นตึกๆ ครั้งนี้มันตื่นเต้นยิ่งกว่าครั้งแรกที่เถียงนาเสียอีก ตอนนั้นเขายังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรและทำตามที่ก้านสั่งเพราะความไม่ประสีประสา แต่ครั้งนี้เขารู้แล้วว่าก้านพาเขามาทำอะไร

บอลมองตาก้าน เห็นแววโหยกระหายอยู่ในดวงตาคู่นั้น หนุ่มน้อยค่อยๆอ้าอมหัวบานช้าๆ เขาอยากทำให้พี่ชายที่เขารักมีความสุขที่สุด..

“อ๊ะ! บอล..พะ..พี่เสียว..เสียวเหลือเกิน โอ้ว..”

ก้านครางลั่น เขาก้มหน้าดูบอลใช้ปากแดงๆจิ้มลิ้มและเล็มหัวควยเขาอย่างตั้งใจ แม้ลีลาของมันจะเก้ๆกังๆ แต่การได้ยืนมองมันใช้ปากทำรักให้เขาแบบนี้มันได้อารมณ์สุดๆ หน้าขาวๆของมันป้วนเปี้ยนอยู่ตรงหว่างขาเขา มันพยายามขยอกกลืนดุ้นเนื้อของเขาเข้าไปให้ได้ลึกที่สุดแต่ก็เข้าไปได้เพียงครึ่งลำ แค่นั้นก็เสียวเกินพอสำหรับก้าน เขาก้มหน้ามองมัน เอามือลูบหน้าผากมันอย่างรักใคร่ มันก้มหน้าก้มตาดูดเม้มควยให้เขาอย่างไม่ย่อท้อ บางครั้งฟันมันขบโดนหัวควยเขาทำให้ก้านเสียวจี๊ด..

ก้านหอบแฮก ก้มลงพูดกับมันด้วยเสียงสั่นพร่า “พะ..พอก่อน อูย..เดี๋ยวพี่จะแตกซะก่อน”


เขาลงนั่งกับพื้น ประคองมันให้นอนลงบนเสื้อที่ปูไว้ให้ ไม่อยากให้มันเปื้อนดิน แต่ก็ไม่มีทางเลือกจริงๆ บอลทอดตัวลงนอนบนพื้นริมลำธารอย่างไม่เกี่ยงงอน ผิวขาวจั๊วะเปื้อนดินน้อยๆปลุกอารมร์ดิบเถื่อนของก้านให้คุโชน


ก้านทิ้งตัวลงนอนทาบทับร่างเล็กๆไว้ เอาศอกยันพื้นไม่ให้โถมน้ำหนักตัวไปทับมัน เขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลใสแจ๋ว แววตาคู่นั้นยังคงเหมือนเดิมที่มองดูเขา มันแสดงออกถึงความรักใครชื่นชมอย่างปิดไม่มิด ก้านหอมมันที่หน้าผากอย่างอิ่มใจ ใช่ว่าเขาจะไม่เคยมีเซ็กส์มาก่อน เขาเคยทำกับแววมาแล้วหลายครั้ง แต่ไม่มีครั้งไหนเลยที่จะสุขใจเท่าครั้งนี้ ทุกครั้งที่กอดจูบมัน เขารู้สึกอบอุ่นเต็มตื้นขึ้นมาในอก เขาจูบมันที่ปาก ที่คาง ที่ซอกคอ ร่างขาวๆบิดตัวร้องครวญคราง
เขาดูดไซ้ซอกคอมันแรงอย่างเมามัน ไม่แคร์ด้วยซ้ำว่าอาจฝากรอยไว้บนเนื้ออ่อน มันเผลอเอาเล็บจิกหลังเขาด้วยความสยิวเมื่อเขาเอาลิ้นดุนหัวนมมันเล่น ใบหน้าเข้มไต่ลงมาที่จุดกึ่งกลางลำตัวของบอลอีกครั้ง ก้านไม่ยอมเสียเวลาที่จะเล่นกับดุ้นเนื้อหอมหวาน เขาใช้สองแขนแข็งแรงช้อนเอวบางยกก้นมันให้แอ่นลอยจากพื้น ท่อนเนื้อแดงๆแกว่งไกวอยู่ข้างหน้า มันแข็งชันจนแนบหน้าท้องแบนๆไปเลย ก้านงับควยมันเล่นเบาๆ มันส่ายเอวดุ๊กดิ๊กอยู่ในอ้อมกอด ยิ่งโดนลิ้นร้อนๆซอกซอนไปทุกตารางนิ้วทั่วหว่างขามันยิ่งดิ้นแรงแถมยังครางเสียงดังลั่น

“ฮือ..สะ เสียว เสียวครับพี่..อ๊า..”


ยิ่งมันครางเขายิ่งได้ใจ เขาละเลงลิ้นเลียไข่แดงๆเกลี้ยงๆจนมันหดตัวเป็นกระเปาะ แหย่ลิ้นลงไปที่เนื้ออ่อนตรงซอกขา ก้านจับขามันพาดบนบ่าเขา ดันจนเข่ามันชิดอก ก้านลากลิ้นจากไข่กลมๆลงไปตามแนวใต้ไข่ ผิวมันเนียนลื่นลิ้นไปทุกส่วนจริงๆ เด็กหนุ่มห่อลิ้นแข็งๆแยงเข้าไปในกลีบก้น บอลพยายามตะกายหนี ปัดป้องไม่ให้ก้านแหย่ลิ้นเข้าไปในร่องก้น หนุ่มน้อยหลับตาปี๋ ทั้งเขินทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน


“อ๊ะ..อย่า พี่ มัน..มะ มันไม่ดี..”


ก้านครางงึมงำ มือหยาบใหญ่แหกกลีบก้นนิ่มๆออกแล้วทะลวงฉกลิ้นไปถึงรูเล็กๆสีชมพูที่มีรอยจีบ บอลดิ้นพราดๆด้วยความเสียว เขาไม่เคยโดนทำแบบนี้มาก่อน ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าโดนเล่นประตูหลังแล้วจะเสียวขนาดนี้ แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนยิ่งถูกรัดไว้แน่น อ้อมกอดของก้านเหมือนเครื่องพันธนาการเขาไว้กับความเสียว หนุ่มน้อยหายใจเป็นห้วง เสียวเหมือนใจจะขาด สองมือจิกพื้นข้างตัวอย่างลืมตัว


ก้านฉกลิ้นเลียร่องรูจนฉ่ำ ก่อนจะเปลี่ยนท่ามานั่งคุกเข่า เขาเอาขาทั้งสองข้างของบอลมาพันรอบเอวเขาไว้ ก้านถ่มน้ำลายใส่มือแล้วชะโลมไปทั่วลำควย เขาจับขาบอลพาดบ่า ก่อนจะจ่อหัวบานไปที่รูเล็กๆที่ฉ่ำไปด้วยน้ำลาย รู้โดยสัญชาติญาณว่าครั้งแรกของบอลจะต้องเจ็บมาก เขาโน้มตัวไปกอดมันไว้ กระซิบข้างหูเบาๆ

“บอล..ไว้ใจพี่ไหม..”


แม้จะหวั่นใจไม่น้อยกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นทว่าคำตอบก็มีอยู่ในใจอยู่แล้ว บอลเอามือกอดหลังก้าน กระซิบตอบเบาๆ

“วะ..ไว้ใจครับพี่..”


ก้านจูบหน้าผากมันเบาๆ เขาค่อยๆดันท่อนลำเขาเข้าไปในตัวมันช้าๆอย่างนุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้ บอลทำหน้าเหยเก ทั้งเจ็บทั้งจุกจนพูดไม่ออก เขารู้สึกได้เลยว่าก้านค่อยๆเข้ามาในตัวเขาช้าๆ กระนั้นมันก็เจ็บปวดเหมือนแท่งเหล็กร้อนๆดุนดันประตูหลัง หนุ่มน้อยกัดฟันแน่น เจ็บจนพูดไม่ออก นึกอยากให้ก้านถอนดุ้นเนื้อออกไปจากตัว ก้านหยุดชะงักเมื่อเห็นสีหน้าเจ็บปวดของบอล หัวบานใหญ่พึ่งมุดเข้าไปได้แค่นิดเดียวแต่อีกฝ่ายถึงกับน้ำตาเล็ด


“เจ็บมากไหม..ทนไหวหรือเปล่า..”

บอลกัดฟัน มันไม่เสียวเหมือนตอนใช้ปากทำรักให้กันเลยแม้แต่น้อย เขามองหน้าก้าน เห็นชัดถึงความปรารถนาในดวงตาคู่นั้น

“ทะ..ทนได้ครับพี่”


ก้านโน้มตัวลงไปกอดจูบเล้าโลมมันต่อ เพื่อให้มันคลายความเจ็บลง ก้านเอามือกุมกำท่อนเนื้อน้อยที่หดตัวอยู่ตรงหว่างขาบอล เขาเล้าโลมมันเนิ่นนานให้คลายความตื่นเต้นกังวลลง พอเริ่มเสียวร่างกายก็เริ่มผ่อนคลาย ก้านรู้สึกได้ว่ารูคับติ้วเริ่มขยายตัว เขาค่อยๆดันดุ้นเนื้อเค้าไป ปากก็จูบไซ้เพิ่มความเสียวให้มันไปด้วย หัวควยบานใหญ่ค่อยมุดไถลเข้าไปทีละน้อยจนมิดหัวบาน ก้านสูดปาก ขนาดเข้าไปแค่หัวยังสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นรัดรึงในตัวบอล

มันวิเศษจริงๆ เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ดูดควยให้กันว่าเสียวแล้ว นี่มันยิ่งเสียวกว่าหลายเท่า


“อ๊ะ.ขะเข้าไปแล้ว..อา..”

บอลกัดฟันหลับตาปี๋ ยิ่งรู้ว่าก้านมีความสุขเขายิ่งไม่กล้าแสดงออกให้รู้ว่าเจ็บ ก้านดันท่อนเนื้อลึกเข้ามาเรื่อยๆจนเขาจุกแน่นไปหมด เขาเอามือกอดหลังก้านไว้แน่น แว่วเสียงกระซิบพึมพำ

“เจ็บไหมบอล..เจ็บไหม พะ..พี่เสียวมากเลย อา..”


ก้านแช่ท่อนลำไว้ครู่เหนึ่ง ขาเอามือลูบไล้ไปตามผิวเนื้ออ่อนๆของบอลอย่างเอาใจ เขาตั้งใจจะทำรักกับมันช้าๆอย่างนุ่มนวลที่สุด ก้านเอามือขาวๆของมันมาแนบแก้ม ตาประสานตา

“ทนได้ไหม ถ้าเจ็บก็บอกนะ..พี่จะค่อยๆทำ..”

บอลพยักหน้าหงึกหงัก เขานิ่วหน้าเมื่อก้านค่อยๆดันดุ้นเนื้อลึกเข้ามาอีก มันจุกจนถึงลิ้นปี่ ทั้งร้อนทั้งแสบประตูหลังไปหมด..

“อา..สะ เสียว..พี่เสียวมากเลยว่ะบอล..” หนุ่มหน้าเข้มครางเสียงดัง เขาก้มลงมองดุ้นเนื้อของตัวเองมุดเข้าไปในตัวบอลช้าๆ ยิ่งไอ้บอลเกร็งตัวด้วยความเจ็บปวดยิ่งทำให้ร่องรูของมันหดรัดลำควยของเขาแน่นขึ้นไปอีก ก้านเสียวจนแทบคลั่ง เขายั้งใจตัวเองไม่ให้เผลอทำรุนแรงกับไอ้บอล ก้ารสูดลมหายใจเข้าช้าๆ ทั้งเกร็งและตื่นเต้นไม่น้อยกว่ามัน ..


“เข้าไปครึ่งนึงแล้ว ทนหน่อยนะบอล อีกเดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว..”

เขาปลอบประโลมด้วยเสียงนุ่มนวลที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ จูบซับน้ำตามันเบาๆ พอดูท่าทีมันเริ่มจะผ่อนคลายขึ้นมาบ้างเขาก็ดันท่อนเนื้อเข้าไปอีก มือหนึ่งก็รูดควยให้บอลด้วยเพื่อคลายเจ็บ มันครางฮือๆตัวสั่นไปหมด ก้านโหย่งตัวขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะดันเอวให้ดุ้นเนื้อไถลเข้าไปอีกช้าๆ ก้านเกร็งตัวจนปวดไข่ ตื่นเต้นเหมือนจะกระฉูดน้ำรักออกมาได้ทุกเมื่อ อีกนิดเดียวควยเขาก็จะเสียบเข้าไปมิดลำ ก้านกลั้นใจถอนควยออกมาเล็กน้อย พอดูท่าทีว่ามันหายเกร็งแล้วเขาก็เสียบพรวดเข้าไปมิดลำ..

“อ๊ะ! เข้าไปแล้ว เข้าไปสุดลำแล้วอูย..”

ทั้งสองร่างผวากอดกันแน่นจนแทบหลอมเป็นร่างเดียวกัน ก้านกอดรัดร่างบางๆไว้แน่น เย็ดกันครั้งนี้มันไม่ได้มีแค่ความสุขความเสียวเท่านั้น มัน เหมือนเขากับไอ้บอลกลายเป็นคนเดียวกันไปแล้วจริงๆ

“เจ็บมากไหม..” เขากระซิบถามมันไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ กลัวมันจะเจ็บจนทนไม่ไหว


“พี่มีความสุขมากจริงๆเอ็งรู้ไหม..”

“ผมก็มีความสุขพี่..” มันตอบเขา เอามือลูบแผ่นหลังเขาไปมา..

“ทั้งๆที่เจ็บ..จนร้องไห้นี่นะ..”


“ก็ผมเห็นพี่ก้านมีความสุขนี่..”

ก้านกอดมันไว้หลวมๆ แช่ดุ้นเนื้อคาไว้ในตัวบอล เขาอยากอยู่กับมันแบบนี้นานๆไม่อยากทำให้เสร็จเลยด้วยซ้ำ..จูบมันตรงที่หน้าผากเบาๆอย่างรักใคร่...

“บอล..”

“หือ..อะไรครับพี่...”


“พี่รักเอ็งนะ..”


“ผมก็รักพี่ รักมากด้วย.” มันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง


ก้านหัวเราะหึหึ ได้ยินแค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว เขาไม่รู้หรอกว่ามันรักเขามากแค่ไหน รู้แต่ว่าไม่มีทางจะมากกว่าที่เขารักมันแน่นอน เขาถอนท่อนลำออกช้าๆ ริมฝีปากก็จูบไซ้ซอกคอมันให้คลายความเจ็บ เขาถอนควยออกมาเกือบสุดลำ คาไว้แค่หัวก่อนจะดันเข้าไปใหม่ บอลเสียวท้องน้อยวูบ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ความเจ็บความจุกค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความเสียว รู้สึกเหมือนร่างกายสอดผสานไปตามจังหวะเคลื่อนไหวของก้าน กระทั่งลมหายใจยังเป็นจังหวะเดียวกัน..

“อาห์..บอล พะ พี่เสียว..เสียวเหลือเกิน..” ก้านครางออดอ้อน เขาอยากให้มันรู้ว่าเขามีความสุขมากมายแค่ไหน เด็กหนุ่ม โยกเอวเนิบพลิ้วเข้าหาบอล มือข้างหนึ่งก็ชักรูดควยให้มันไปด้วย แม้ใจเขาอยากจะทำแรงๆกระแทกกระทั้น แต่ทั้งเขาและมันยังใหม่ด้วยกันทั้งคู่ เขาไม่อยากให้มันเจ็บจนเข็ดกับประสบการณ์ครั้งแรก

“อึกห์..สะเสียวมากครับพี่..” มันครางตอบเขาเอามือรัดท้ายทอยเขาแน่น ก้านจูบปากชุ่มฉ่ำอย่างงไม่รู้เบื่อ จังหวะโยกเอวเนิบนาบเปลี่ยนเป็นเร่งร้อนขึ้น สัมผัสอบอุ่นรัดรึงนั้นยิ่งปลุกเร้าอารมณ์เขาให้พลุ่งพล่านเจียนระเบิด


ก้านเปลี่ยนท่ามานั่งคุกเข่า สองขาของบอลยังคงพาดอยู่บนบ่า เขาเอามือข้างหนึ่งชักรูดท่อนเนื้อตรงหว่างให้มันเป็นจังหวะ ตามองใบหน้าแดงก่ำของบอลอย่างรักใคร่ มันปรือตามองตอบเขา ตาตี่ๆฉ่ำเยิ้มเหมือนคนเป็นไข้ ทั้งเนื้อทั้งตัวเป็นสีชมพูจัดท่ามกลางแดดยามบ่าย ก้านโยกตัวกระเด้าเนิบนาบ ร่างเล็กๆไหวสะท้านตามจังหวะเคลื่อนตัวเขา มันทำหน้าเหยเกเมื่อเขาเพิ่มจังหวะจ้วงเอว แต่เมื่อเขาชักเร่งจักหวะชักรูดควยให้ มันก็บิดตัวครางกระเส่าด้วยความเสียว เขาเอามืออีกข้างวางบนหน้าท้องแบนๆแล้วลูบไล้ไปมา ลมหายใจหอบกระเส่าผสานเป็นจังหวะเดียวกัน..


“เจ็บไหม..บอล..สะ เสียวไหม”


บอลส่ายหน้า เขาเกือบไม่เหลือความเจ็บอีกต่อไป ทุกครั้งที่ก้านเข้ามาในตัวเขา ดุ้นเนื้อร้อนๆที่ผ่านเข้าออกในตัวทำให้เสียวท้องน้อยอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งก้านถอกรูดควยให้เขาด้วยแล้ว มันเหมือนถูกโจมตีด้วยความเสียวทั้งสองด้าน เขาแอ่นตัวลอยจากพื้น หลับตาครางลั่นอย่างลืมตัว..


“สะ เสียว ครับเสียว อ๊า..มะ..ไม่ไหวแล้ววครับ”

ก้านโหมแรงกระเด้า มั่นใจว่าบอลหายเจ็บแล้วแน่นอน เขาเองก็เสียวจนตัวเกร็งไปหมด รับรู้ได้ถึงแรงบีบรัดรอบหัวบานเหมือนจะรีดน้ำให้พุ่งออกไวๆ ก้านพยายามชะลอตัวเองให้ช้าลงเพื่อจะได้เล่นรักกับมันให้นานที่สุด แต่ร่างกายเขามันอยู่เหนือการควบคุม เด็กหนุ่มเร่งจังหวะกระเด้าเอวให้รัวถี่โดยไม่รู้ตัว ความเสียวสะท้านเข้าจู่โจมจนหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ สองหนุ่มครางแข่งกันเสียงลั่นป่า ก้านละมือที่วางอยู่บนหน้าท้องไปจับมือน้อยไว้แน่น มันบีบมือเขาไว้ ปล่อยตัวปล่อยใจกับความเสียวที่ต่างมอบให้แก่กัน..


“พี่ก้าน..ฮึก...ผะ ผม จะไม่ไหวแล้ว ครับ อ๊า..” บอลร้องเสียงดัง เขาเด้งตัวสวนท่อนลำที่ก้านกระทุ้งเข้ามาในตัว เขาบีบมือก้านไว้แน่น จากที่เคยเจ็บปวดในตอนแรก ตอนนี้เขากลับอยากให้ก้านฝังเข้ามาในตัว ลำควยร้อนระอุของก้านก่อความเสียวจากท้องน้อยแผ่ซ่านไปทั่วร่าง บอลหลับตาปี๋ รู้สึกเหมือนลอยคว้างอยู่กลางอากาศสูงขึ้นไปเรื่อยๆ เขานอนตัวเกร็ง หายใจกระเส่ารวยริน แต่กลับเด้งเอวสู้จังหวะกระเด้าของก้านโดยไม่รู้ตัว

“บอลครับ พี่ใกล้ แล้ว..กะ ใกล้ แล้ว แตกพร้อมกันนะครับโอ๊ววว”

ก้านระซิบเสียงพร่า..เขาเองก็เสียวใจจะขาด ก้านถอนควยออกมาจนเกือบสุดคาไว้แค่หัวก่อนจะเด้ากลับเข้าไปเต็มแรง เขาบดขยี้โคนควยที่รกไปด้วยพงหมอยใส่ง่ามก้นของบอล พร้อมๆกับถอกรูดควยให้มัน บอลแอ่นก้นลอยจากพื้น หลับตาปี๋ แหกปากร้องลั่น


“แตกแล้วครับพี่ แตกแล้ว โอ๊ย!!!”

บอลรู้สึกเหมือนตกวูบจากที่สูงกะทันหัน ความเสียวจากง่ามก้นพุ่งจี๊ดไปทั่วตัวเหมือนถูกกระแสไฟฟ้าอ่อนๆไหลไปทั่วร่าง น้ำอุ่นๆกระฉูดใส่หน้าท้องก้านจนเปรอะไปหมด ร่างผอมบางหงิกเกร็งเพราะความเสียวสุดขีด ก่อนจะกระตุกสองสามทีแล้วอ่อนปวกเปียกลง


ก้านหยุดกระเด้า เขาแช่ควยคาไว้ในตัวบอล รูก้นคับแน่นดูดรัดท่อนเนื้อเขารุนแรงเหมือนจะรีดน้ำในตัวเขาทุกหยาดหยด เด็กหนุ่มคำรามเสียงดัง ใบหน้าเข้มเหยเกด้วยความเสียวทรมาน

” พี่แตกแล้วบอล!! แตกแล้ว โอ๊ว.! อาส์ส์.” ก้านส่งเสียงคำราม น้ำแตกตามบอลไปติดๆโดยไม่ต้องออกแรงกระเด้า มัดกล้ามทุกมัดในตัวเขาเกร็งขมึงจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยง เขาสั่นกระตุกแรงๆติดๆกันสองสามครั้ง ฉีดน้ำข้นคาวเข้าไปในตัวบอลก่อนจะผวาลงกอดร่างที่นอระทวยอยู่ตรงหน้า ขนาดว่าไอ้บอลแตกไปแล้วแต่รูก้นมันยังขมิบหนึบๆรีดน้ำจากลำควยเขาจนไม่เหลือหลอ เขาไม่อยากถอนควยจากรูอุ่นๆที่ชุ่มฉ่ำนี้เลยให้ตายเถอะ


ก้านหอบหายใจหนักหน่วง รู้สึกเหมือนถูกรีดพลังออกไปจากร่างจนเกือบหมด ขนาดซ้อมวิ่งเป็นวันๆยังไม่เคยรู้สึกอ่อนเปลี้ยแบบนี้มาก่อน เขากอดร่างผอมๆของไอ้บอลไว้กับอก ดุ้นเนื้อที่เริ่มอ่อนตัวยังคาค้างอยู่ในก้นของมัน ก้านหอมหน้าผากมันเบาๆ สุขสมใจจนไม่อยากจะลุกไปไหน เขาค่อยๆพลิกตัวช้าๆให้ไอ้บอลพลิกขึ้นมานอนซบบนอกแกร่งกำยำของตัวเอง


ดุ้นเนื้อของก้านอ่อนปวกเปียกจนหลุดออกจากตัวบอลแล้ว แต่เขาอยากจะนอนกอดมันอย่างนี้ให้นานๆ ไม่แคร์ด้วยซ้ำว่ากำลังนอนเปลือยเปล่าอยู่กับพื้นดินใต้โคนต้นไม้ เขาเอามือลูบหัวคนที่นอนซบออกอย่างรักใคร่..

“มีความสุขไหมบอล..”


มันก้มหน้างุดอยู่กับแผงอกเขา ทำเสียงอู้อี้.. “โคตรมีความสุขเลยอ่ะพี่ ไม่อยากกลับบ้านเลย อยากอยู่นี่นานๆ”


ก้านหัวเราะ เอามือลูบผิวเนียนๆอย่างหลงใหล “รักพี่ไหม..?”


“รักครับ รักเหมือนพี่ชายแท้ๆผมเลย”

ก้านขมวดคิ้ว เอากันจนเป็นผัวเมียขนาดนี้มันยังจะมาคิดว่าเขาเป็นพี่ชายอีกหรือเนี่ย...

“ไม่ใช่ซี รักแบบแฟนน่ะ”

มันเงยหน้าขึ้นมาจากอกเขา ทำตาโต “พี่ก้านมีพี่แววเป็นแฟนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”

“ไม่ใช่” ก้านปฏิเสธเสียงหนักแน่น “ตอนนี้พี่มีแต่เอ็ง รักเอ็งคนเดียว..”

“แล้วเป็นแฟนกันมันต้องทำยังไงบ้างน่ะ” มันย้อนถาม ก้านยิ้มกริ่ม

“เอ็งก็จะต้องรักพี่คนเดียว เชื่อฟังพี่คนเดียว เข้าใจไหม..แล้วก็ต้องคอยดูแลพี่ด้วย..”

มันมองเขาตาแป๋ว ทำหน้างงๆ “อย่างผมจะไปดูแลอะไรพี่ได้ มีแต่พี่อ่ะที่คอยดูแลผม..”

“ไม่รู้ล่ะ เอ็งต้องคอยมาอยู่ใกล้ๆพี่ทุกวัน มาดูพี่ซ้อมกีฬาทุกเที่ยง นี่แหละเรียกว่าดูแลแล้ว เข้าใจไหม”


บอลพยักหน้าหงึกหงัก เขาเอาแก้มแนบแผงอกแข็งๆอุ่นๆอย่างเกียจคร้าน เนื้อตัวของก้านอวลไปด้วยกลิ่นเหงื่อชื้นๆที่เขาคุ้นเคย มันทำให้เขารู้สึกอบอุ่นมั่นคงอย่างประหลาด..

“บอล..”

“หือ..”

“พอเอ็งเรียนจบแล้วต้องย้ายมาอยู่กับพี่นะ มาดูแลพี่ มาเป็นเมียพี่..”

“หา!?!! อะไรนะพี่ ผู้ชายกับผู้ชายเป็นผัวเมียกันได้ด้วยเหรอ?”


บอลทำตาโต มองหน้าเขาเหมือนไม่อยากเชื่อหูตัวเอง แต่ก้านไม่สนใจ ถ้าการเป็นผัวเมียกันหมายถึงการได้อยู่บ้านเดียวกัน ใช้ชีวิตร่วมกัน ได้เห็นหน้ากันทุกวัน เขาก็ยินดีจะเรียกมันว่าเมียอย่างไม่อายปาก เขากอดมันไว้หลวมๆ พร่ำกระซิบข้างหูมันอย่างรักใคร่

“พี่รักเอ็งมากนะบอล..รักสุดหัวใจเลยเอ็งรู้ไหม..และจะรักตลอดไปด้วย”

คำพูดนั้นสั้นและเรียบง่าย ตามนิสัยคนพูด ทว่ามันหนักแน่นมั่นคงราวกับไม่มีอะไรจะสั่นคลอนมันลงได้ บอลแนบแก้มกับแผงอกอุ่น นอกจากก๋งแล้วก็มีเพียงแต่ก้านเท่านั้นที่เขาอยู่ด้วยแล้วรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย เขาคิดมาตลอดว่าก้านเป็นเหมือนพี่ชายแท้ๆของเขา แต่ในตอนนี้ เขารู้แล้วว่าความรู้สึกที่เขามีต่อก้านมันซับซ้อนและลึกซึ้งจนไม่อาจอธิบายเป็นคำพูด

“พี่ก้านครับ..”


“หือ..” ก้านเอียงหูรอฟัง คนในอ้อมกอดดิ้นขลุกขลัก


“หิวห้าวอ่ะ”

ก้านหัวเราะดังลั่น เขาเอามือเขกหัวมันเบาๆ “ไอ้ขี้หมาเอ๊ย นึกว่าจะพูดอะไร ไปๆ ลุกไปล้างเนื้อล้างตัวก่อนจะได้กินข้าว”


ก้านประคองให้มันลุกขึ้น เดินจูงมือน้อยไปที่ลำธาร แต่มันดึงมือเขาไว้ก่อนจะลงน้ำ


“พี่ก้านครับ..”

“หือ..”


“รักผมแล้วห้ามเปลี่ยนไปรักใคร..สัญญานะ ไม่งั้นผมถีบตกน้ำจริงๆด้วย”


ก้านหัวเราะกุมมือน้อยไว้แน่น มืออีกข้างชี้ไปต้นไม้ใหญ่ที่เขากับมันพึ่งนอนพลอดรักกันหมาดๆ


“สาบานต่อหน้าต้นไม้นี่ ลำธารนี่ แล้วก็หินก้อน” เขาชี้ไปที่โขดหินใหญ่ แล้วจับมือมันมาวางที่หน้าอกของเขา บอลสัมผัสได้ถึงหัวใจที่เต้นเร่ารุนแรง มันแทบจะปะทุออกมานอกอก


“พี่จะรักเอ็งคนเดียวตลอดชีวิตของพี่ จะไม่มีวันเปลี่ยนไปรักคนอื่น พี่สาบาน..”

...........................................................


มือเหี่ยวย่นจับจอกน้ำชาใบน้อยขึ้นมาพินิจอย่างสนใจ ลวดลายดอกไม้บนจอกน้ำชานั้นงดงามไม่มีที่ติบ่งบอกให้รู้ถึงฝีมือผู้เขียน กระทั่งสีชมพูของดอกเหมยยังเลียนแบบของธรรมชาติได้แทบไม่ผิดเพี้ยน ก๋งวางจอกน้ำชาลงบนโต๊ะอย่างระมัดระวังมองดูลูกสาวที่เช็ดถูกรอบรูปเก่าๆอย่างระมัดระวัง หล่อนวางกรอบรูปคืนบนชั้น พูดกับชายชราด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“ตกลงป๊าจะให้เจ้าบอลย้ายไปอยู่กับหนูที่กรุงเทพหลังจากจบเทอมนี้เลยใช่ไหม..”


ชายชราถอนใจ ก่อนจะตอบเพียงสั้นๆ “ใช่”

“แล้วมันจะยอมหรือ หนูเห็นมันติดป๊าอย่างกับอะไรดี..”


“ยอมไม่ยอมก็ต้องไป เพื่ออนาคตของมัน จะให้มาดักดานอยู่หมู่บ้านเล็กๆนี่อยู่คอยดูแลก๋งแก่ๆ อั๊วก็คงจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย บอลมันเป็นเด็กฉลาด ไปอยู่กรุงเทพ เรียนโรงเรียนดีๆจะได้เข้ามหาวิทยาลัยได้..”


คนฟังถอนใจยาว “ใจจริงหนูก็อยากให้ป๊าไปอยู่กรุงเทพด้วยกันเลย จะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง..”


ชายชราส่ายหน้า พูดด้วยเสียงแหบเครือทว่าเด็ดเดี่ยว “อั๊วแก่แล้ว ไปอยู่ที่โน่นจะเป็นภาระเปล่าๆ อยู่นี่ก็พอจะใช้สอยไหว้วานใครได้ ลื้อไม่ต้องห่วงหรอก..”


เห็นลูกสาวทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ชายชราก็พูดด้วยน้ำเสียงปลอบโยน “ป๊าอยู่นี่มาทั้งชีวิต เลี้ยงลูกเต้ามาจนโตได้ก็เพราะร้านนี้ ถ้าจะตายก็อยากจะตายอยู่ที่นี่หวังว่าลื้อคงเข้าใจ ถ้าห่วงป๊า ก็ช่วยดูแลไอ้เจ้าบอลให้ดีๆ ป๊าจะได้ตายตาหลับ..”


คนฟังน้ำตารื้น พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “หนูสัญญาป๊า ว่าหนูจะดูแลเจ้าบอลให้ดีเหมือนที่ป๊ากับเฮียเพ้งดูแลหนู ป๊าสบายใจได้เลยว่าหนูก็รักเจ้าบอลไม่แพ้ลูกตัวเองเหมือนกัน..”


“ลื้อพูดแบบนี้อั๊วก็สบายใจแล้ว ไม่ห่วงอะไรอีก..” ชายชราพูดพลางหยิบกาน้ำชาใบน้อยมารินชาใส่จอก หอมกลิ่นชาที่ลอยอวลนั้นทำให้บรรยากาศหม่นทึมค่อยคลี่คลายลง


ชายชรามองหน้าลูกสาวผู้กำลังอยู่ในอาการเศร้าหมอง มือเหี่ยวย่นหยิบจอกน้ำชาอุ่นๆส่งให้หล่อน แล้วก็ไม่ปริปากว่ากระไรอีก..

....................................................................................................


Click here to go back to the previous page Go back   Click here to see help FAQ     
Conferences Post form
Your Message
Name*:
Subject*: Upload Pics อัพโหลดรูปภาพ
Message*:
 
HTML Ok
Use [] in place of <>

HTML Reference
 
Images Ok
 
Click on a smilie to add it to your message.
 
Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message
RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน
RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***
 

 

Palm-Plaza.com All rights reserved.

*** ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง
ห้ามโพสข้อความ รูปภาพ ไฟล์ที่มีลิขสิทธิ์ ที่สร้างความเสียหายให้แก่บุคคลอื่น
ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link "แจ้งลบข้อความ" ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือแจ้งมาได้ที่ ryubedroom@yahoo.com



Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.