https://www.youtube.com/watch?v=gPdORMN9upYเที่ยงๆๆของวันอาทิตย์ ไอ้โอมาเคาะห้องก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ ไม่หยุด พร้อมเสียงตะโกนบอกให้เปิด โวยวายอยู่ข้างนอกคนเดียว จนโอ๋รำคาญต้องลุกไปเปิดแล้วกลับมานอนต่ออย่างงัวเงีย แล้วมันก็กระโดดมานอนเบียดแทรกกลาง พลิกซ้ายพลิกขวา
"นอนด้วย"มันบอก หันไปกอดคนนั้นทีคนนี้ที
"นอนดีๆดิว๊ะ"
"กูนอนไม่หลับ มึงปิดไฟ สายแล้ว ไม่เปิดม่าน กูหิว กูอยากกินโชคชัยสเต๊คเฮ้าส์ 7-11ก็ยังดี ฟูจิกันมั๊ย นอนเอาโล่ห์กันหรอวะ "แล้วมันก็ร้องเพลงบ้าๆบอๆบ่นอยู่คนเดียว
ผมทุบมันตุ๊บๆด้วยความหงุดหงิด"มึงหยุดพล่าม กูจะนอน"
"งี้หละกูมันหัวเดียวกระเทียมลีบ ไม่มีคนรัก ไม่มีคนสนใจ ฟิตเนสกูก็จ่ายตังส์นะไม่ได้เล่นฟรี PTก็เสีย ฯลฯ" มันก็เพ้อไปเรื่อย
"มึงจะหยุดไม่หยุด"ผมบีบคอมัน
"กูหิว"
"ไปบอกพี่เชอร์รี่ ไม่ก็โทรสั่งพิซซ่าดิแสรด กูจะนอน"ผมเอาหมอนมาทับหัวตัวเองไว้ แต่โอ๋คงรำคาญมันเลยลุกขึ้นไปนั่งเล่นเกมส์
"ไม่เอากูไม่กินพิซซ่า"มันดึงหมอนผมออก
"KFC"
"ไก่ทอดกูก็ไม่กิน กูอกหักนะเว้ย คนอกหักไม่กินไก่ทอด"
"ตรรกกะเหี้ยไรของมึง"ผมพูดด้วยความงัวเงีย
"ไปหาไรกินไปฟิตเนสกัน"
"ไปทำควยไร กูไม่อยากล่ำเหมือนมึง"ผมพูดพร้อมขยี้ตา เหมือนจะนึกขึ้นได้ว่ามันอกหัก
"เพื่อสุขภาพที่ดี ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย"
"เค้าจ้างมึงมาขายสมาชิกฟิตเนสป่ะ ได้กี่เปอร์เซ็นต์วะ"ผมเริ่มหายง่วง
"ตื่นแล้วไปหาไรทำกัน"
"วันอาทิตย์กูไม่อยากไปไหนเลย"
"มึงมีโอ๋นี่เน๊อะ ตั้งกะมึงมีโอ๋วันอาทิตย์มึงก็ไม่เคยไปไหนกับกูเลย"
"เชี่ยก็ไปสยามกับมึงทุกวัน วันอาทิตย์ก็พักมั่งไรมั่งดิ"
"สรุปมึงจะนอนต่ออะเชกูอนุญาติ แต่ตื่นแล้วไปข้างนอกนะ"มันยื่นข้อเสนอแบบคำขาดให้เสร็จสรรพ
"ขออีก ชม "
"เคเค มึงห้ามเบี้ยวนะ"
แล้วมันก็ไปกวนโอ๋ที่กำลังเล่นเกมส์ต่อ ก็ได้ยินเสียงโอ๋บอกอย่ากวน ตายหมดเลยเห็นมะ เสียงเซ็งๆ ไอ้โอก็หัวเราะเอิ๊กอ๊าก จนในที่สุดเราก็ต้องตื่นเพราะมันมากวนจนได้ เลยไล่มันไปอาบน้ำ
"เท่รักว่ามันเสียสติไปแล้วป่ะ"
"ใกล้แล้วหละ"โอ๋ตอบพร้อมหาวหวอดๆ
"เมื่อคืนก็ไม่ได้ทำไรทำไมมันง่วงจัง"ผมหาวมั่ง
"ก็เที่ยวไม่หยุดเลยมั้ง"
"ก็จริงอ่ะ เพลาๆลงบ้างก็ดีเน๊อะ"
"เปี๊ยกทำได้หรอ"
"ก็มันไม่รู้จะทำไรอยู่ดี ไม่อยากให้ชีวิตมันจำเจอ่ะ"
"เราก็หาอย่างอื่นทำกันมั่งดิ"
งั้นไปปากช่องมะ โชคชัยสเต๊คเฮาส์ก็โอเคนะ
หน้าเมืองเอกก็มี ไหงก็ไปไกลขนาดนั้น
ไม่ไกลหรอก ชม.เดียวก็ถึง พาไอ้โอไปหน่อยมันจะได้เลิกบ้า ขับรถชมวิวไปด้วย
"งั้นไปอาบน้ำกันป่ะ"โอ๋ชวน ผมไม่ลืมที่จะล๊อคห้อง
อาบน้ำ มีไรกัน แต่งตัวเสร็จ ก็มานอนดูทีวีกันซักพัก ไอ้โอมันก็มาเคาะห้องอีก โอ๋ก็ลุกขึ้นไปเปิดประตูอีก
"เสร็จยัง"มันถาม
"เสร็จแล้ว"โอ๋ตอบ
"กี่ยก"
"ก็นิดหน่อย"โอ๋พูดแบบยิ้มๆ
"กูจะพามึงไปเที่ยวปากช่อง"
"อะว๊าววว ดีดี ป่ะป่ะ"เหมือนเด็กน้อยดีใจกำลังจะได้ของเล่น
แล้วเราก็บึ่งรถออกจากบ้าน มันบอกว่าแวะจิฟฟี่ด้วย พวกผมไม่ลงไปปล่อยให้มันวิ่งไปคนเดียว ซักพักมันก็หอบถุงของกินมาเยอะแยะ
"ออกรถเลยลูกพี่ สัสเอ็กซ์มิวสิคด้วย"แล้วมันก็เอาไส้กรอกป้อนผมทีโอ๋ที ผมก็เลยแย่งมาทั้งถุง
"เอามานี่กูกินเอง ป้อนเอง"
"อ้าวเชี่ย กูก็ไม่ได้กินดิ"
"หนมมึงเยอะแยะ แดกๆไป เด๋วก็ถึงละ"
พอผ่านสระบุรีไปละ ไอ้โอก็เริ่มมองข้างทางไม่พูดไม่จา เหมือนจะร้องไห้ ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร
"โอทำไรเงียบๆครับ"โอ๋พูดพร้อมชำเลืองกระจกมองหลังดูมัน
"ป่าว สวยดีเน๊อะ"แต่ก็เห็นน้ำตามันไหล แล้วมันก็เอามือปาดน้ำตาตัวเอง
ผมไม่อยากแซวไรมัน ปล่อยให้มันได้ร้องให้เต็มที่ดีกว่า พร้อมหยิบแว่นตาดำให้โอ๋
"เค้าคงไม่ต้องใส่มั้ง ให้คนข้างหลังดีกว่า"
"ขอเพลงมะกี้อีกรอบดิขอดังๆ"
"อดทนไว้ อะหรอ"
"อืม"
ยิ่งเปิดมันก็ยิ่งร้องไห้ ไหวป่ะเนี่ย
"อดทนไว้ แค่หนามมันตำ มันแทงใจ แค่ฝันที่เลวร้าย
อดทนไว้ แค่ฟ้ามันมัว มันมืดมน แค่คนที่เคยรัก
เค้าจากไป ไม่เป็นไร ต้องทนไหว บอกตัวเองให้ตัดใจ
อย่าไปหวัง จะให้เขาคืนมา เหมือนวันเก่า
ยิ่งปวดร้าว ยิ่งเสียใจ อย่าไปหวัง อย่าไปเสียน้ำตาให้มากมาย
ไม่มีทางได้หัวใจของเค้าคืน อดทนไว้
แค่รักรุนแรงมันกระหน่ำ เจ็บซ้ำสักเพียงไหน
อดทนไว้ แค่ฝันมันพังมันทลาย" มันร้องเพลงไปด้วยร้องไห้ไปด้วย
ผมหรี่เพลงลง
"อดทนไว้ แล้วมึงจะร้องไห้ทำไมว๊ะ"
"กูไม่รู้ อีกนานไหมกูจะลืม กูจะแกล้งว่ากูอดทนได้จริงหรอ"
"กูก็ไม่รู้สิ คงต้องใช้เวลาละมั้ง"
"เวลาทั้งชีวิตเลยป่ะ"
"กูไม่รู้ แต่ถ้ามึงเสียน้ำตาให้คนดีๆ คนที่รักมึง มันคงมีค่ากว่านะ นี่มึงเสียน้ำตาให้อะไร ตัวเชี้ย"
"เอาเลย ด่ากูเต็มที่เลย กูจะได้คิด"ตามันยังมองไปนอกหน้าต่าง
"มึงไม่เลิกวันนี้ ซักวันมึงก็ต้องเลิก ยิ่งเร็วก็ยิ่งดีไม่ใช่หรอว๊ะ ตั้งกะมึงคบกะมันมึงเคยได้อะไรจากมันมั่ง "
"ไม่มี เอ็กซ์ เอ็กซ์"
"ไรวะ"
เหมือนมันจะพูดอะไร แล้วก็นิ่งไป ไม่พูดไร
"เค้าว่าครูต้อก็อร่อยนะ"โอ๋พูดขึ้นมาขณะขับผ่านร้านสเต๊คครูต้อ
"ก็ดีนะแต่ไม่ชอบบรรยากาศมันอ่ะ"
"อะเชค๊าบเท่รัก"
ทุกคนก็เงียบสนิท
แล้วเราก็มาถึงฟาร์มโชคชัยในที่สุด
