พอเข้ามหาลัยถึงจะได้เจอเขาอยู่บ้างเพราะมหาลัยเดียวกันแต่ก็ไม่มีไรไปมากกว่านั้นครับ
เจอหน้ากัน สบตา หันหนี มันมีแค่นี้จริงๆ555555555555555กว่าจะได้คุยกันครั้งแรกก็นู่นครับ ปี2
เพราะมันมีทั้งงานและตารางเรียนที่เราบังเอิญเรียนที่ตึกเดียวกันห้องข้างๆกัน
ตอนที่เรียนแล้วเจอกันเนี่ย แน่นอนครับไม่ได้คุยกันเพราะไม่กล้า555555
ผมยังจำวันแรกที่เราคุยกันได้...
วันนั้น เป็นวันที่ทางมหาลัยมีการจัดอบรมเกี่ยวกับห้องสมุด แล้วมีการรับสมัครเป็นสวัสดิการ
คณะผมอยากได้หน้าเลยต้องสุ่มคน ซึ่งแจ็กพ็อตมาตกที่ผม กับเพื่อนคณะอีกสี่คน
วันงานวันนั้นผมไม่มีอารมณ์จอยเลยครับ มาก็ไม่อยากมา ไม่ชอบคนเยอะ วุ่นวาย -_-
เลยได้แต่เล่นเกมที่พกมาด้วย เล่นๆไปไม่สนใจใคร ดีที่หน้าผมคอยยืนประจำหน้าประตูไว้ให้คนถามว่าห้องน้ำไปทางไหน
ผมที่กำลังกดเกมไปเรื่อยๆก็มีคนมาถามทางไปห้องน้ำอีกแล้ว
"โทษนะแก ห้องน้ำไปทางไหนอ่ะ?"
พอผมเงยหน้าขึ้นมองคนถามก็ OoO!! เขาครับ ตั้งแต่รู้จักมาก็ได้ยินเสียงเขาครั้งแรกก็วันนี้แหละครับ แต่ต้องเก็บอาการไว้เดี๋ยวไก่ตื่น อิอิ
"อ๋อ เดินออกประตูเลี้ยวซ้าย จะเห็นบันไดลงชั้นใต้ดิน ลงไปแล้วจะเห็นห้องน้ำนะ" ผมพยายามทำเสียงให้เป็นปกติที่สุด
"ขอบคุณนะ" แล้วเขาก็วิ่งไปตามทางที่ผมบอก
อ๊ายยยยยย >//< จำได้ว่าตั้งแต่ตอนนั้นอารมณ์ดีเชียวครับ กงเกมเล่นไปแบบไม่มีสมาธิ ชั่งมันๆ แล้วพอเขากลับมาจากเข้าห้องน้ำก็หันมายิ้มให้ผมแปปนึงแล้วไปนั่งที่ต่อ
เดือนกว่าๆต่อมา ผมเกิดอยากดูหนังขึ้นมาซะอย่างงั้น
ใครชอบเป็นแบบผมมั้ยครับ กำลังจะทำอะไรก็แล้วแต่ อยู่ๆก็อยากดูหนัง แล้วตัดสินใจไปเดี๋ยวนั้นเลย5555555
พอไปถึงโรงคนไม่เยอะมากครับ เพิ่งสองทุ่มเอง กว่าหนังจะฉายก็สามทุ่มครึ่ง = =
ผมเดินไปดูตารางฉายว่ามีเรื่องไหนน่าดูมั่ง แล้วก็เจอ....
'เขา'ครับ...!!! เขามองเห็นผมด้วย แต่พิเศษหน่อยตรงที่วันนั้นเขาเป็นฝ่ายทักผมก่อน
"หวัดดี"
"แฮ่.. ไง" เก็บอาการเสียงสั่นสุดฤทธิ์
"มาดูหนังเหมือนกันหรอ"
"ใช่"
"จะดูเรื่องไรอ่ะ" นั่นสิ ผมยังไม่รู้เลยว่าจะดูเรื่องอะไร
ผมหันไปมองตารางฉายหนัง ใช่ๆ อยากดูฮังเกอร์เกมพอดีตอนนั้น
"คิดว่าจะดูฮังเกอร์เกม"
"เหมือนกันเลย งั้นดูด้วยกันมั้ยพอดีเค้าได้โปรซื้อ1แถม1ด้วย" แฮร่ๆ เขาชวนเองเลยวุ้ย ฮิฮิ ดี๊ด๊าๆ
"อืม ก็ดีสิ"
"งั้นเค้าไปซื้อตั๋วแปปนึง รอนี่นะ"
แล้วเขาก็เดินไปเคาท์เตอร์ แปปนึงก็เดินมาพร้อมกับน้ำอัดลมกับป๊อบคอร์นถังเบ้อเร่อ -_- ป๊อบคอร์นนี่กินได้นะ แต่น้ำอัดลมนี่เวลาผมกินตอนดูหนังโรงทีไรชอบปวดฉี่ทุกที
หนังบางเรื่องนี่ไม่อยากพลาดก็กลั้นไว้แบบนั้นแหละ ทรมานจริงจัง
สงสัยว่าผมจะแสดงออกทางสีหน้ามากไปหน่อย เขาเลยชิงพูดขึ้นมาซะก่อน
"ไม่เป็นไร เค้าเลี้ยงเอง" ดีจุงเบยยยยยยยย
แต่ประเด็นคือ...
หนังฉายสามทุ่มครึ่ง!!!
....แล้วตอนนี้เพิ่งจะสามทุ่ม...
"เอ่อแก ตอนนี้เพิ่งสามทุ่มทำไมรีบซื้อจัง"
"เห้ย จริงว่ะ ทำไงดีเนี่ย" เหมือนเขาจะเสียหน้านิดหน่อย ผมรีบพูดขึ้น
"ช่างเถอะ มานั่งกินเล่นรอหนังเข้าฉายก็ได้555555555"
เขาหัวเราะก่อนจะเดินไปหาที่นั่งกินป็อบคอร์นรอดูหนังด้วยกัน เพราะว่าตอนที่ผมไป หนังดังๆเริ่มจะฉายไปได้ซักอาทิตย์กว่าๆแล้วคนเลยไม่เยอะ เราเลยมีที่นั่งเหลือเฟือ
ระหว่างที่กินไป เราก็คุยกันไปด้วย
"แกสอบติดหมอเนี่ยเก่งเนอะ อ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืนเลยป่ะ"
"โหยยยไม่หรอก ก็อ่านบ้างพักบ้าง แล้วดันอ่านตรงกับที่ข้อสอบมันออกเฉยๆหรอกถึงได้ฟลุ๊กติดเนี่ย55555555555" เอิ่ม.... โคตรจะถ่อมตัวเลย แล้วเขาก็ถามผม
"แล้วแกล่ะ ทำไมมาคนเดียว"
"เค้าหรอ เผอิญว่าชอบทำอะไรคนเดียวอะ กินข้าว ดูหนัง ไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด ก็เพลินๆดีนะ.." ผมตอบแบบขอไปที
"โห เก่งเนาะ" ตรงไหนฟระ
คุยได้ซักพักก็ถึงเวลาที่หนังเข้าฉายแล้ว เราเลยเดินเข้าไปในโรงหนังกัน
พอหนังจบก็ถึงเวลาแยกย้ายกันกลับ แต่พอผมจะสตาร์ทรถปรากฏว่า...
สตาร์ทไม่ติด....
WTF!!!
"รถเป็นไรอะ"
"กรรมละ รถเสียอ่าา" เวรที่สุด เที่ยงคืนกว่าๆแล้วด้วยป่านนี้ร้านซ่อมเฝ้าพระอินทร์กันหมดละ
"เอางี้มั้ย ฝากรถไว้นี่ก่อน แล้วกลับกับเค้าก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยมาเอา" อั๊ยยย >< หน้าหล่อแล้วใจยังหล่ออีก คิกๆ
ผมเลยไปบอกยามของห้างว่ารถเสียขอฝากไว้ก่อน ยามก็บอกตกลงพร้อมกับบอกว่าเดี๋ยวจะบอกคนเอาไปซ่อมให้ ผมนี่ขอบคุณแทบไม่ทัน
บอกลุงยามเสร็จผมก็เดินไปที่รถของเขา เขาขับซิตี้มาครับ ว้าวๆๆ
"แกอยู่หอไหน"
"...'ชื่อหอ' อ่ะ"
"ชื่อคุ้นจัง" ไม่คุ้นสิแปลก
พอขับรถถึงหอผม เขาถึงได้รู้ว่าทำไมถึงได้คุ้นนัก
"อ้าว หอเราอยู่ใกล้ๆกันนี่นา" อันนี้ผมรู้นานแล้วครับ สืบมาเนียนๆ อิ
"เอ่าหรอ อยู่หอไรอ่ะ" แอ๊บครับแอ๊บ แกล้งไม่รู้
"'ชื่อหอ' ข้างๆหอแกเลย" เขาบอกพร้อมกับชี้ไปทางหอของเขา
"อ๋อ งั้นวันนี้ขอบคุณนะ"
"อืม ไปละบาย"
"บาย"
ผมโบกมือลาเขาก่อนจะขึ้นหอไปอาบน้ำนอน
จำได้ว่าวันนั้นเป็นอีกวันนึงที่มีความสุขโคตรๆ ><///
