โดยส่วนตัว ผมว่า งานเขียน ของคุณอิ๊ก นี่มีเสน่ห์และตรึงใจมากนะ
ระหว่างที่อ่านนั้น มันให้ความรู้สึกว่า ตัวเองอยู่ในเหตุการณ์นั้นจริง ๆ รู้สึกถึงบรรยากาศแวดล้อม ป่า เขา น้ำตก ถนน Highway รั้วกันหน้าผาและหน้าผากว้าง 1 ฟุต อุโมงแคลิฟอร์เนีย บางทีก็เลยไปถึง grand canyon แล้ว ทั้งๆที่ตัวเองไม่เคยได้ไปเลย

ทุกเรื่องราวที่อ่านมา เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ที่เมื่ออ่านจบ (อ่านผ่าน iphone) และเมื่อถึงบ้าน ผมรีบเปิดคอมพิวเตอร์ แล้ว Save เก็บในรูปแบบไฟล์เอกสารของตัวเอง ทั้งข้อความ รูปภาพ แม้แต่รูปแบบของสี teal ของบทนำ ที่เป็นความตั้งใจของคุณอิ๊ก เพราะถ้าหากกระทู้นี้หายไป ผมยังมีงานเขียนดีๆ เก็บไว้อยู่

ผมอ่านเรื่องนี้ผ่านมาแล้ว 2 วัน แต่ภาพของบรรยากาศและสถานที่ต่าง ๆ ในเนื้อเรื่อง รวมทั้งความรู้สึกผิด ความรู้สึกสับสนที่จะเลือกระหว่างจะทำหรือไม่ทำ ของตัวละครที่ชื่อน้ำ ยังผุดขึ้นมาในจินตภาพตอนจิตที่เผลออยู่บ่อย ๆ หลาย ๆ ครั้งใน 2 วันนี้ โดยเฉพาะสถานที่ ทั้งที่ไม่เคยได้ไปเลย ผมไม่รู้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ เป็นเพราะความลงตัวของสำนวนการเขียนและความมีสมาธิในการเสพเรื่องราวในขณะผมอ่าน จนเรื่องราว จินตภาพที่ถูกสร้างขึ้นระหว่างอ่าน ถูกบันทึกในจิตใต้สำนึกได้ขนาดนี้ ตอนแรกว่าจะไม่มาเขียน comment แล้ว แต่เพราะภาพที่ผุดขึ้นมาใน 2 วันนี้ ทำให้ผมต้องแบ่งปันให้คุุณอิ๊กทราบซะละ เป็นความรู้สึกเชิงบวกครับ พอภาพผุดขึ้นมา ต้องตั้งสติเล็กน้อย นี่ภาพอะไร ... แล้วก็นึกออกว่า มันคือ เรื่องของงานเขียนคุณอิ๊ก แล้วผมจะเคลิ้มอยู่กับภาพบรรยากาศนั้นสักพัก ก่อนที่จะดำเนินชีวิตประจำวันต่อไป (ใช้เวลาเพียงไม่ถึงครึ่งนาที ในการดื่มด่ำความรู้สึกนี้ครับ แต่เกิดขึ้นบ่อย)

ขอชื่นชมว่ายอดเยี่ยมครับ

ท้ังหมดคือความเห็นส่วนตัวและความรู้สึกต่องานเขียนของคุณอิ๊กครับ ถ้ามีงานเขียนอีกส่งเมล์บอกด้วยนะครับ เข้าใจเลยว่าทำไมหลายคนอยากติดตามงานเขียนของคุณอิ๊ก รวมถึงตัวเองด้วย

X ครับผม

x6packs@gmail.com