ตอนที่ 1 (ต่อ)
ก้อง เป็นอะไรไปอ่ะ พักนี้ดูไม่ค่อยว่างเลย วิทย์เริ่มบ่น เนื่องจากช่วงหลัง ๆ มานี้ เวลาวิทย์ชวนก้องไปทานข้าวเย็นมักได้รับการปฏิเสธโดยตลอด
โธ่ ก็เราอุตส่าห์ไปเบิร์นมาตั้งเยอะ ถ้าขืนไปกินข้าวเย็นกับนายเหมือนแต่ก่อน ไอ้ที่เล่นมาเหนื่อยแทบตายก็สูญเปล่าน่ะสิ เอางี้ งั้นเดี๋ยวคืนนี้เราไปค้างด้วย พอดีพรุ่งนี้ไม่มีธุระไปไหน เย็นนี้เจอกันที่หน้าแม็คโดนัลด์ ชั้น 1 ตอน 6 โมงครึ่งนะ
หลังเลิกงาน ก้องไปถึงที่หมายก่อนเวลาเกือบชั่วโมง จึงเข้าไปเดินเล่นในห้างก่อนเพื่อฆ่าเวลา ขณะกำลังเดินดูเสื้อผ้าอยู่นั้น สายตาก้องก็เหลือบไปเห็นใครคนหนึ่งเข้า
นั่นคนที่ออกกำลังกายใกล้ ๆ เราที่ฟิตเนสวันนั้นนี่หว่า มาเดินกับใครวะ สงสัยจะเป็นแฟน สวีทกันจัง ก้องนึกในใจ และไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า ทำไมต้องมีความรู้สึกเหมือนอิจฉาเขา ทั้งที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว
วิทย์มาถึงตอนหกโมงกว่า ๆ และโทรให้ก้องออกมารอที่ป้ายรถเมล์เลย เพราะขี้เกียจเข้าไปในห้าง
เป็นไงมารอนานหรือยัง
ก็สักพัก พอดีเดินดูของเรื่อยเปื่อย เลยไม่รู้สึกนาน เออ แล้ววันนี้นายจะบอกแม่ว่าไงอ่ะที่เราจะไปค้างด้วย ก้องถามถึงแม่ของวิทย์ซึ่งยังเข้าใจว่าก้องและวิทย์เป็นเพื่อนกัน ทุกครั้งที่ไปค้างบ้านวิทย์ ก้องรู้สึกอึดอัด เพราะที่นั่นมีทั้งแม่ ยาย และพี่สาวของวิทย์อีก 2 คน ก้องไม่ชอบที่ต้องไปนั่งปั้นหน้าว่าเป็นเพื่อนกับวิทย์ และต้องคอยตอบคำถามที่ไม่อยากตอบ ที่สำคัญคนในบ้านวิทย์มองว่าการที่ก้องชอบมาอาศัยค้างที่นี่บ่อย ๆ เพราะอยู่ใกล้ที่ทำงาน และทำให้พวกเขาสิ้นเปลืองของใช้จำพวกสบู่ ยาสระผม ยาสีฟัน แถมตอนเช้าก็ยังมาแย่งพวกเขาเข้าห้องน้ำอีก ทั้งที่ความจริงแล้ว ก้องไม่ได้อยากมาค้างที่นี่เลยสักนิดถ้าไม่มีวิทย์ บ่อยครั้งที่ก้องชวนให้วิทย์ไปค้างที่คอนโด แต่แทบนับครั้งได้ที่วิทย์ยอมไป โดยให้เหตุผลว่า ที่บ้านไม่ชอบให้ไปค้างบ้านคนอื่น อ้าว...แล้วอย่างนี้แปลว่าเราชอบไปนอนบ้านคนอื่นอย่างนั้นเหรอ ก้องแย้งในใจ บางครั้งนั่งพิมพ์งานอยู่ที่คอนโดเสร็จเกือบเที่ยงคืน ไม่มีรถเมล์ ก็ต้องนั่งแท็กซี่ไปหาอีกครั้งละเป็นร้อย ทำไมไม่เห็นใจกันบ้าง ดังนั้นช่วงปีหลัง ๆ ที่คบกันก้องจึงไปค้างที่บ้านของวิทย์ห่างขึ้น เหลือเพียงเดือนละครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น
ก็คงบอกว่านายเอางานมาให้ช่วยพิมพ์เหมือนเดิมแหละ วิทย์ตอบแบบง่าย ๆ โดยไม่คิดว่าที่บ้านจะมองว่าไปใช้งานลูกชายเขาหรือเปล่า แต่ก้องก็ไม่คิดอะไรมาก เพราะส่วนใหญ่เมื่อไปถึงบ้าน ก้องก็จะรีบเดินเข้าห้องวิทย์ไปเลย และอยู่แต่ในนั้นไม่ออกไปไหน จนกว่าจะกลับ
วันนี้รถติดมากเนื่องจากเป็นวันศุกร์ กว่าจะไปถึงบ้าน ทุกคนก็เข้าห้องนอนกันหมดแล้ว ก้องเลยรู้สึกโล่งใจที่ไม่ต้องเจอหน้าใคร หลังอาบน้ำเสร็จ ก้องกับวิทย์ก็มานอนดูโทรทัศน์ด้วยกันในห้อง ก่อนจะหลับวิทย์ถามก้องว่า
นายยังรักเราหรือเปล่า
เฮ้ย ทำไมถามงั้นล่ะ ไม่รักนายแล้วเราจะไปรักใคร ก้องตอบอย่างมั่นใจ