ตอนที่ 15
จุดเปลี่ยน

“งานใกล้เสร็จหรือยัง เราจะหลับแล้วนะ” วิทย์โทรมาตามขณะที่ก้องกำลังนั่งพิมพ์วิทยานิพนธ์อยู่ที่บ้าน ก้องเงยหน้ามองนาฬิกาที่ท้ายเตียง และพูดอย่างรู้สึกผิดที่ปล่อยให้อีกฝ่ายรอจนดึก

“จะเที่ยงคืนแล้วเหรอเนี่ย โทษที ๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละ รอแป๊บนะ พอดีนั่งพิมพ์งานเพลินไปหน่อย”

ช่วงนี้ก้องนอนดึกแทบทุกคืน เพราะใกล้ถึงกำหนดส่งรูปเล่มวิทยานิพนธ์แล้ว แต่เขาก็ยังคงไปหาวิทย์อย่างสม่ำเสมอประมาณอาทิตย์ละสามสี่วัน โดยหลังจากพิมพ์งานเสร็จ ก้องต้องเรียกแท็กซี่แถวหน้าคอนโดให้ไปส่งที่บ้านวิทย์เป็นส่วนใหญ่เพราะรถเมล์หมด

คืนนี้ ก้องต้องอาศัยบริการแท็กซี่เหมือนเช่นเคย ไม่นาน เขาก็มาถึงบ้านวิทย์ด้วยความรู้สึกง่วงเต็มที่

“ที่บ้านหลับกันหมดแล้วสิ” ก้องเดา เนื่องจากเห็นทุกห้องปิดไฟเงียบ

“อืม...เราก็เผลอหลับไปหน่อยเหมือนกัน แล้วนี่วิทยานิพนธ์นายไปถึงไหนแล้วอ่ะ” วิทย์ถามขณะหยิบผ้าเช็ดตัวและชุดนอนมาให้ก้องเปลี่ยน

“ตอนนี้เหลือปรับตรงบทสุดท้าย แล้วก็แก้ไวยากรณ์อีกนิดหน่อย ถึงตอน ป.ตรี เราจะจบเอกอังกฤษมาก็จริง แต่พอต้องเขียนภาษาอังกฤษแนววิชาการทั้งเล่มแบบนี้ เล่นเอามึนเลย”

“เอาน่า นายเก่งอยู่แล้ว เดี๋ยวก็เสร็จ รีบไปอาบน้ำนอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะตื่นสาย ต้องออกแต่เช้ามืด”

“อย่าลืมตั้งนาฬิกาปลุกล่ะ นายไม่เบื่อเกาะเสม็ดมั่งเหรอไปตั้งหลายครั้งแล้ว”

“ไม่รู้ดิ เราชอบบรรยากาศที่นั่นนะ คนไม่พลุกพล่านเท่าไหร่ แล้วก็ไม่ไกลมากด้วย” วิทย์อธิบาย ก่อนจะหันมาสังเกตรูปร่างก้องขณะที่เปลี่ยนมานุ่งผ้าเช็ดตัวเรียบร้อยแล้ว “เอ...ดูนายตัวใหญ่ขึ้นป่าววะ”

“เออดิ ขึ้นมาตั้งสี่ห้าโล ช่วงนี้ไม่ได้ออกกำลังกายเลย เอาแต่กินแล้วก็นั่งทำงานอยู่ที่ห้องตลอด นายก็พอกันแหละ ตอนเจอใหม่ ๆ เห็นผอมจะตาย”

“แหะ ๆ ว่าจะลดอยู่ แต่ยังไม่มีเวลาเลย ดีแล้วล่ะ เวลากอดกันจะได้อุ่น ๆ ไง”