Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 252
Message ID: 82
#82, RE: ชีวิตเด็กในค่ายทหาร by oakzah
Posted by surathep on 02-Aug-11 at 06:01 PM
In response to message #81
“โอ๊คๆ…..เพื่อนมาหาแน่ะ” เสียงแม่ไอ้จักรเรียก “ครับ…..” ผมกับไอ้จักรมองหน้ากันงงๆ……..เออ…..แทนที่จะเป็นเพื่อนไอ้จักรมาหา กลับเป็นเพื่อนผมไปได้ไงวะ

ผมเดินลงไปชั้นล่าง แม่ไอ้จักรก็บอกว่าเพื่อนคอยอยู่ด้านนอก ผมเลยเดินออกไปหา

เฮ้ย…..ไอ้ชัยครับ มันนั่งอยู่บนจักรยานที่จอดเอาไว้ที่ประตูรั้วโน่นแน่ะ ผมก็ตกใจเหมือนกันครับที่มันมาหาถึงที่นี่ เพราะมันไม่เคยมาบ้านไอ้จักรเลย

“หวัดดี” ผมไม่รู้จะพูดอะไร

“เราไปหานายที่บ้าน แม่นายบอกว่าอยู่ที่นี่ เราก็เลยตามมา” ไอ้ชัยพูดทำหน้าเฉยมากๆ

“อือ…..ไม่มีไรทำน่ะ อยู่บ้านก็เบื่อๆ” ผมก็ทำหน้าไม่ถูกเหมือนกัน ดูบรรยากาศมันตึงเครียดไงไม่รู้

“ติดกันเป็นปลาท่องโก๋เลยนะ” ไอ้ชัยเริ่มกัด “เมื่อคืนก็นอนด้วยกันไม่ใช่เหรอ…..…” เฮ้ย……รู้ได้ไงวะเนี่ย สงสัยแม่บอกแน่เลย

“ฮื่อ….ใช่ พอดีไอ้จักรมันเมา” ผมพูดโดยไม่มองหน้ามัน

“นายงอนเราเรื่องนุชใช่มั้ยโอ๊ค” ไอ้ชัยถามผม…..อ้อ….แฟนมันชื่อนุชน่ะเอง

“เรื่องอะไรเราต้องงอน….เราไม่ได้งอน” ผมตอบมันไป พยายามบังคับไม่ให้เสียงดังนัก กลัวแม่ไอ้จักรได้ยิน

“ไม่งอนแล้วทำไมรีบไปล่ะ เราบอกจะจ่ายค่าขนมให้นายก็จ่ายเอง แล้วนายก็หายไปกับผู้หญิงคนนั้นอีก” ไอ้ชัยใส่ผมเป็นชุด

“เราอุตส่าห์มารอนายที่บ้านตั้งนาน นายก็ไม่กลับ วันนี้นายหยุดก็ไม่ยอมไปหาเรา………มัวแต่มาอยู่กับชู้……!!!”

ไอ้ชัยพูดเสียงดัง จนผมต้องเอามืออุดปากมันไว้…..เฮ้ย…..แต่ประโยคสุดท้ายที่มันพูดมันหมายความว่าไงวะ…….มัวแต่มาอยู่กับชู้……ผมยืนอึ้งแดกไปเลย

ไอ้ชัยจับมือผมออกแล้วบีบอย่างแรง เราจ้องตากันเขม็ง……..เฮ้ย…..นี่ไอ้ชัยมันหึงผมเหรอวะเนี่ย…….ผมไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลย ผมดีใจจนอยากกระโดดกอดมันเอาไว้ ใจทั้งใจมันอ่อนไปหมดแล้วละครับ น้ำตารื้นมาเต็มเบ้าตา……แต่….

เฮ้ย….นี่ผมไม่ได้อยู่กับมันแค่สองคนนะโว้ย ผมรีบหันไปมองที่บ้านเห็นไอ้จักรกับแม่มันยืนชะเง้อมองมา คงได้ยินเสียงดังละมั้งครับ โชคดีที่ผมยืนหันหลังให้ ทั้งสองคงไม่น่าจะเห็น แต่ถ้าเห็นก็คงไม่ดีแน่

ผมเลยรีบดึงมือกลับออกมาจากมือมัน ไอ้ชัยไม่ยอมปล่อย บีบมือผมเอาไว้แน่น ผมก็พยายามดึงออก

“ปล่อยก่อนเถอะ…….อายคนอื่นเค้า ” ผมบอกมันเบาๆ ไอ้ชัยทำตาดุ ก่อนปล่อยมือผมออก

“นายแคร์มันเหลือเกินนะ” มันจ้องตาผมเขม็ง เม้มปากแน่น “เรากลับก็ได้……..เดี๋ยวเด็กนายจะเข้าใจผิด” ไอ้ชัยสะบัดหน้าหันไปคร่อมจักรยาน แล้วพุ่งออกไปจากตรงนั้น

“เดี๋ยว……” ผมร้องได้แค่นั้น……….เฮ้ย……ไม่ใช่อย่างนั้นนะชัย นายเข้าใจผิด…….

ผมอยากตะโกนบอกมันไปอย่างนี้แต่ก็ทำไม่ได้ อยากวิ่งตามไปดึงมันเอาไว้ก็ทำไม่ได้อีก ได้แต่ยืนนิ่งมองมันขี่จักรยานไกลออกไป มันไม่หันหลังกลับมามองผมเลยครับ

ผมใจหายสุดๆ…..โอ๊ย……ทำไมไม่มีเหตุผลเอาซะเลยวะ ไอ้ชัยมันทำไมขี้ใจน้อยแบบนี้ ผมพยายามบังคับสีหน้าให้ปรกติที่สุด แล้วเดินไปลาไอ้จักรกับแม่มัน

“นึกว่าจะอยู่กินข้าวเย็นกันก่อน” แม่ไอ้จักรบอก “พอดีมีธุระน่ะครับ เดี๋ยววันหลังผมมากินด้วยแน่ครับ…….ไปก่อนนะจักร” ผมหันไปบอกไอ้จักร มันพยักหน้ารับรู้แต่ไม่ได้พูดอะไร

ผมรีบเดินกลับมาที่รถ ใจร้อนรุ่มรนไปหมด เพราะกลัวจะตามไอ้ชัยไม่ทัน ผมเสียบกุญแจผิดๆถูกๆ……โอ๊ย…..ทำไมยิ่งรีบแม่งยิ่งช้าวะ ป่านนี้ไอ้ชัยขี่ไปถึงไหนแล้วไม่รู้

ผมบึ่งรถออกมาถึงถนนใหญ่ ไม่เห็นเงาไอ้ชัยเลยละครับ……เอาละสิ ผมต้องเดาใจไอ้ชัยแล้วละครับว่ามันจะไปไหน……….เออ…..มันคงต้องกลับบ้านมันแหละวะ ผมรีบบึ่งตามไปทันที หวังว่ามันคงไม่ไปไหนนะ

ผมขี่ไปก็มองหามันไป แต่ก็ไม่เจอระหว่างทางเลยละครับ…..โอ๊ย….มันไปทางไหนวะเนี่ย…..ผมชักใจคอไม่ดีแล้ว ผมจะได้เจอมันมั้ยเนี่ย ผมจะได้คุยกับมันมั้ย……เอาวะ…..ยังไงก็ไปรอที่บ้านมันก่อนแล้วกัน

ผมบึ่งอย่างเร็วจนมาถึงหน้าบ้านไอ้ชัย……..กุญแจถูกล็อคเอาไว้แน่นหนาครับ…….เฮ้อ…..ไอ้ชัยยังไม่ถึงอีกเหรอเนี่ย มันมาทางไหนกันวะ……อย่าไปไหนนะชัย เราขอคุยกับนายก่อน……. ผมร้อนใจ กระวนกระวายสุดๆ เดินเป็นหนูติดจั่น จนป้าข้างบ้านเดินออกมาเห็น

“มาหาตาชัยเหรอจ๊ะหนุ่ม” ป้าร้องทัก “ไม่อยู่หรอกจ้ะ มายืมจักรยานป้าไปหาเพื่อนตั้งนานแล้ว”

“ครับป้า เดี๋ยวผมนั่งรอซักพัก มันคงกลับ” ผมบอกป้าไป “พี่ชายเค้าก็ไม่อยู่ ขี่รถไปบ้านที่ต่างอำเภอ ตาชัยเลยมายืมรถป้า” ป้ารายงานเสร็จสรรพ

ผมก็นั่งรอไปด้วยความกระวนกระวายใจ…..โอย….ใจจะขาดรอนๆ……ผมผุดลุกผุดนั่งชะเง้อมองไป หวังจะได้เห็นไอ้ชัยขี่จักรยานกลับมา……………จนใกล้ค่ำมากแล้วยังไม่มีวี่แววไอ้ชัยเลยครับ ผมรู้สึกใจคอไม่ดี อยากคุยอยากอธิบายให้ไอ้ชัยเข้าใจ แต่มันก็ไม่มาซักที

ผมร้อนใจจนรออยู่ไม่ไหวแล้วครับ…………ลองขี่รถออกไปหามันในเมืองดีกว่า ผมบึ่งรถเข้าเมืองอย่างรวดเร็ว จะไปหามันที่ไหนผมยังไม่รู้เลย แต่จะให้ผมรอมันอยู่เฉยๆผมก็ทำไม่ได้ อกมันจะระเบิดแล้ว……

ผมขี่รถวนไปตามถนน ซอกแซกไปทั่ว ตาก็คอยมองหาคนที่เราอยากเจอ….ใจภาวนาขอให้เจอมันเถอะ ผมจะอธิบายให้มันฟังทุกอย่าง……และที่สำคัญที่สุด ผมตัดสินใจแล้ว……ผมจะบอกมันว่า……ผมรักมัน

ผมขี่รถตามหาไอ้ชัยแทบจะทุกที่ จนค่ำเลยละครับ…..โอย…..มันไปอยู่ไหนกันวะ ผมนึกเจ็บใจตัวเองที่ไม่ยอมอยู่บ้าน เสือกมานอนเล่นบ้านไอ้จักร จนทำให้ไอ้ชัยมันโกรธ ผมคงอกแตกตายแน่ๆถ้าไม่ได้เคลียร์กับมันวันนี้

ผมขี่หามันจนใจอ่อน……ไม่เจอแม้แต่เงา มันอาจกลับบ้านแล้วก็ได้มั้ง เอาวะ…..ไปดูที่บ้านอีกทีดีกว่า ผมจอดรถหน้าบ้านมัน…..โอ๊ย…..ล็อคอีกแล้ว ทำไมไม่ยอมกลับบ้านซะที

ผมรู้สึกเศร้าจริงๆครับ เดินคอตกลงมาจับกุญแจบ้านมัน ไม่รู้จะจับไปทำไม ทั้งๆที่เห็นมันล็อคอยู่อย่างนั้น……แต่เอ๊ะ…..จักรยานป้าข้างบ้านจอดอยู่นี่หว่า เฮ้ย…..ไอ้ชัยมันกลับมาแล้วแน่เลย แต่มันไปไหนวะ ผมไม่รอช้าละครับ รีบเดินไปเรียกป้าข้างบ้านทันที

“อ้าวหนุ่ม…….เมื่อกี๊ไปหายไหนมาละ ตาชัยกลับมารอบนึงแล้ว” ป้าแกบอก “เอารถมาคืนแล้วก็ขี่รถเครื่องไปกับน้องผู้หญิงคนนึง”

ผมยืนอึ้งไปอีกรอบครับ……มันชาไปหมดทั้งตัว……...น้องผู้หญิงคนนึง…………น้องผู้หญิงคนนึง…….ผมทวนคำพูดป้าอยู่ในใจ……….แฟนมันแน่นอน………โอยย…….มันเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอหอยผมครับ ผมจำไม่ได้ว่าผมขอบคุณป้าข้างบ้านหรือเปล่า แต่รู้ว่าเอ๋อแดก ขี่รถออกมาแบบเบลอๆน่ะครับ

นี่ผมคิดถูกหรือเปล่า…………ว่ามันหึงผม ผมคิดเข้าข้างตัวเองไปหรือเปล่า……….ว่ามันอาจมีใจให้เรา…….แล้วที่มันพูดที่มันทำกับผมที่บ้านไอ้จักรล่ะ ผมหูฝาดไปเองเหรอ……..โอยย..…….นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับผมวะเนี่ย ผมงงไปหมด