Go back to previous page
Forum URL:	https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name:	Story Club
Topic ID:	277
Message ID:	101
#101, RE: คำสารภาพของเด็กขาย ของคุณดิน Posted by ดิน on 04-Feb-12 at 03:34 PM In response to message #0 คอมพิวเตอร์มีปัญหา หายไปหลายวันกว่าจะซ่อมเสร็จ อ่านต่อกันเลยนะครับ ......................................................................................................... บทที่ 52 ทูบิ๊ก ทูลอง “ดิน... มีลูกค้าอยากคุยกับเราแน่ะ...” พี่ปิ๊กเดินมาบอกผม ขณะผมกำลังนั่งคุยกับพี่รัตน์ พี่ป้อมที่เคาน์เตอร์อย่างเคย “ใครน่ะ... ปิ๊ก...” พี่รัตน์ขมวดคิ้วถาม... “โต๊ะสาม” พี่ปิ๊กตอบไม่ตรงคำถาม แต่พี่รัตน์ดูเหมือนจะรู้ หันมามองผมนิดนึง ผมเดินไปที่โต๊ะสาม ที่พี่ปิ๊กบอก... มีลูกค้านั่งอยู่สองคน ดูเหมือนผมจะเคยเห็นสองคนนี้หลายครั้งแล้ว และก็พอจะรู้ความหมายของสายตาพี่รัตน์เมื่อกิ้... ที่จริงผมก็เคยเห็นพี่สองคนนี้อยู่หลายหนเหมือนกัน... และก็รู้ว่าพี่สองคนเค้าทำอะไร เพื่อนหลายๆ คนในร้านก็เคยไปกับพี่เค้า... ทั้งไอ้ป้อง ดาวคนนึงของร้าน กับไอ้ใหญ่ หนุ่มสะตอแดนใต้ ที่พี่รัตน์ไปได้มาจากสนามหลวง ร่ำลือกันว่า ใหญ่มหึมา... นั่งคุยกับพี่เค้าครู่นึง ผมก็เดินกลับมาที่เคาเตอร์อย่างเดิม... “เค้าว่ายังไงบ้างล่ะ... ดิน” พี่รัตน์ถามเบาๆ “เค้าติดต่อให้ผมไปถ่าย ทูบิ๊กทูลองครับ...” ผมบอกพี่รัตน์ “เค้าจะให้ผม หมื่นนึง” (สมัยก่อนเยอะเหมือนกันครับ) “แล้วเราว่าไงล่ะ” พี่รัตน์ถามต่อ “ผมขอคิดดูก่อนครับ พรุ่งนี้ผมถึงจะให้คำตอบ...” ผมมองหน้าพี่รัตน์ “พี่รัตน์ว่าไงครับ” “ไม่รู้สิ... แล้วแต่เรา” พี่รัตน์บอก... ผมเดินออกมายืนเล่นหน้าร้าน... ไอ้ชลมันไม่อยู่... มันบอกจะไปบ้านสักอาทิตย์... ช่วงนี้ผมเลยเหงาๆ อย่างบอกไม่ถูก ทั้งเรื่องน้องษา ก็เพิ่งผ่านไปหมาดๆ ยังไม่หายเจ็บดี... ถ้าถามผมว่าอยากได้เงิน หมื่นไม๊... ก็อยากได้อยู่... แต่ผมก็ไม่แน่ใจเท่าไรนักว่า... ผมจะตัดสินใจถูกหรือผิด... ผมยังยืนคุยกับเพื่อนๆ คนอื่นอยู่หน้าร้าน... มีลูกค้าทยอยเข้าร้านมาบ้าง... แต่ผมก็ยังไม่เดินเข้าไปข้างใน... “ดิน... พี่รัตน์ให้มาตาม” เพื่อนคนนึงเปิดประตูออกมาเรียก... “ดิน... พี่คิมให้ไปหาที่คอนโดริมน้ำน่ะ” พี่รัตน์บอกเมื่อเห็นผม... ......................................................................................................... “ไง... ไอ้เสืออกหัก...” พี่คิมทักทายอย่างสนิทสนม... เมื่อผมเดินเข้าไปนั่งที่โซฟา... ยกมือไหว้ “หวัดดีครับ พี่” ผมยิ้มให้พี่คิมอย่างแห้งแล้ง พี่คิมเดินมานั่งข้างๆ โอบใหล่... “เอ็งเป็นอะไรไปวะ ดิน... น้องพี่...” “พี่ก็รู้นี่ครับ” “เอ็งเคยเข้มแข็งกว่านี้นะ ดิน...” พี่คิมบอกเบาๆ “ตอนนี้ นังรัตน์มันบอกว่า.... เห็นเอ็งแล้วเหมือนไก่หงอย... มันเลยโทรมาหาพี่... ก็เลยเรียกเอ็งมานี่ไง” “ขอบคุณครับ พี่” “แล้วไง... เห็นบอกว่ามีหนังสือมาขอถ่ายรูปเอ็งด้วยเหรอ...” “ครับ... เค้ามาติดต่อถ่าย “ทูบิ๊ก ทูลอง” ครับ” “แล้วเอ็งว่าไง” “ยังไม่ได้ตอบเค้าครับ ผมบอกว่าจะให้คำตอบพรุ่งนี้” พี่คิมจับหน้าผมให้หันมาที่พี่คิม แล้วถาม “มึงอยากได้เงินมากนักเหรอ ดิน” พี่คิมเปลี่ยนสรรพนามเรียกผม... ซึ่งจะเป็นงี้ทุกครั้งที่เราเริ่มพูดเป็นงานเป็นการ “ก็... ไม่เชิงครับ ถ้าได้ก็ดี...” “เรื่องเรียนมึงว่าไง” “ผมรอผลวิชาสุดท้ายอยู่ครับ พี่” “ดิน...มึงฟังพี่นะ” พี่คิมตบใหล่ผม “พี่ไม่รู้ว่า ผูกพันธ์กับมึงได้ไง... แต่รู้ว่า มึงเป็นน้องชายคนนึงที่พี่รัก... มึงมีความเป็นตัวของตัวเองสูง... หยิ่งจนน่าเตะ เป็นบางที...” ผมนั่งเอามือปิดหน้า ฟังพี่คิม “แค่เห็นมึงไปกับลูกค้า พี่ก็ไม่อยากให้มึงทำแล้ว... แต่พี่รู้ว่าห้ามมึงไม่ได้... แต่ครั้งนี้ พี่ขอว่ะ... มึงยังเด็ก มีอนาคตอีกไกล... ถึงมึงจะเฉไฉไปบ้างตอนนี้ แต่มันก็ยังไม่เป็นแผลลึกจนเกินไปนัก... แต่รูปถ่าย... มันจะเป็นสิ่งที่ยืนยันที่จะเป็นแผลเป็นในชีวิตมึงไปอีกนาน...” ผมหันมามองหน้าพี่คิม... พี่คิมพยักหน้า พูดต่อ “อือ... พี่ขอห้ามมึงไม่ให้ถ่ายรูปบ้าๆ พวกนี้ว่ะ ถ้ามึงอยากได้ตังค์ พี่ให้มึงก็ได้...” “ไม่เอาครับ”... ผมส่ายหน้า... ยิ้มให้พี่คิม พี่คิมตบกะบาลผมเบาๆ... “ก็มึงก็เป็นเงี่ยะ... ว่าไงล่ะ พี่ไม่ให้มึงถ่าย” “ผมก็ไม่ถ่ายดิ...” ผมยกมือไหว้พี่คิม “ขอบคุณครับพี่... ที่เตือนสติผม” “อือ... ค่อยยังชั่ว...” พี่คิมถอนหายใจเฮือกแล้วพูดเล่นเบาๆ “กูนึกว่าต้องจ้างมันไม่ให้ถ่ายซะอีก... ไอ้ดินเอ๊ย...” ผมหัวเราะก๊าก... แกล้งกอดพี่คิม เอาจมูกไซ้ซอกคอแกไปมา พิ่คิมดิ้นพราด... “ไม่เอานะมึง... ไอ้ดิน... กูไม่เอา... กูกลัว” ทำร้องโวยวาย แต่มือล้วงลงไปกำไอ้ดินน้อยในกางเกงผมแน่นเลย... ได้เรื่องสิครับ... ผมขยับให้พี่คิมปลดหัวเข็มขัด ตะขอกางเกง รูดซิป ดึงเอาไอ้ดินน้อยออกมาดูโลกภายนอก “จับนิดจับหน่อย แข็งเป๊กเลยนะมึง” พี่คิมลุกขึ้นมานั่งพิงอกผม เอามือรูด “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ของผมเล่นไปมา... “ก็มันอดมานานแล้วนี่ครับ” ผมบอก... หลังจากกลับจากเชียงใหม่... ผมก็หยุดงานไปเป็นอาทิตย์ กลับมาทำงาน... วันนี้วันที่สอง... เมื่อวานก็ไม่ได้ไปไหน... ไอ้ชลก็ไม่อยู่... “เงี่ยนเหรอ ดิน” พี่คิมถามเบาๆ “ถ้าพี่ไม่อยาก ก็ไม่เป็นไรครับ” ผมบอก แทนคำตอบ พี่คิมก้มหน้าลงไปที่ “ควย” ผม... เอาลิ้นเลียเบาๆ ตรงหัวอยู่สองสามที... ก่อนจะอ้าอมหัวบานเข้าไปในปาก “อูยซซซ พี่คิมครับ” ผมสะท้านเยือก... ว่าไปแล้วช่วงหลัง ความรู้สึกของการถูก “อมควย” มันไม่ได้ตื่นเต้นเท่าไรแล้วละครับ... อาจจะเป็นเพราะว่า เป็นสิ่งที่ธรรมดามากของ “เด็กขาย” ที่จะถูก “อมควย” ทำให้พวกเราค่อนข้างจะตายด้านกับความรู้สึกนี้ ยกเว้นคนที่เราอยากจะมีอะไรด้วยอย่างจงใจ อย่างพี่คิม คืนนี้... ผมปล่อยอารมณ์ไปกับพี่คิมเต็มที่... มันเป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้ง ที่เรามีเซ็กซ์กัน... ระหว่างผมกับพี่คิม... และก็ยิ่งน้อยนับครั้งได้ เพียงหนึ่งหรือสองครั้ง ที่ พี่คิมยอมเป็น “เมีย” ผมอย่างคืนนี้ พี่คิมครางอู้ เมื่อผมเอา “เจ็ดนิ้วฝังมุก” ยัดเข้าไปในตัวของพี่คิมหมดแท่งแล้วกดแน่นๆ “อูย... ดิน... เอ็งเบาๆ นะ...” แต่แล้วพี่คิมก็ครางไม่หยุด เมื่อผมเริ่มเกร็งสะโพก กระเด้า “ควย” ใส่รูของพี่คิม เป็นจังหวะ... เริ่มจากช้าๆ เนิบๆ ก่อน... “ซี๊ด..ดซซซ ไอ้ดิน มึง...ซซซซ สุดยอด” พี่คิมคราง ตัวสั่น... เมื่อผมวาดลวดลาย กระเด้า “ควย” กระหน่ำใส่พี่คิมเต็มที่... ทั้งสั้นทั้งยาว... “โอ๊ยซซซ .... ดิน...ซี๊ดซซซ พี่เสร็จแล้ว...” พิ่คิมตัวกระตุกเฮือก... น้ำเงี่ยนสีขาวขุ่นทะลักพรวดจาก “คิมน้อย” เป็นจังหวะการขมิบของกล้ามเนื้อ... มือของพี่คิมเกร็ง..กำแขนของผมแน่น ผมเร่งเครื่องตามพี่คิมไปติดๆ ไม่นานผมก็คราง... ตัวเกร็ง กล้ามเนื้อกระตุกเฮือก... กระเด้าหนักๆ สี่ห้าที...ก่อนจะกดสะโพกแน่น...น้ำเงี่ยนทะลักเข้าไปในตัวของพี่คิมจนหมด “อูยซซซ พี่คิมครับ....” รอจนอาการกระตุกหยุด... ผมจึงค่อยๆ ฟุบหน้าลงกอดพี่คิม... จูบที่แก้มแกเบาๆ “มีความสุขไหมครับพี่...” พี่คิมกอดตอบ... ก่อนจะเอามือมาคีบจมูกผม... “เอ็งนี่ร้ายมากนะดิน... เผลอแผล็บเดียว... เอากูทำเมียเลยนะมึง” ผมหัวเราะ... “เอาอีกทีเลยดีไหมครับ พี่” พี่คิมส่ายหน้า ระรัว.... “ไม่นะเอ็ง... เดี๋ยวพี่หัวใจวายพอดี... แค่ทีเดียวก็ถึงไหนๆ แล้ว...” “ถึงไหนครับพี่” ผมทำหน้าทะเล้น “ยังมาพูด... ก็ของเอ็งยาวแค่ไหนมันก็ถึงนั่นแหละ... อูยซซซ... นานๆ โดนที... ดันมาโดนของไอ้ดิน ใหญ่ก็ใหญ่ ยาวก็ยาว แถมฝังมุกอีกต่างหาก... หาเรื่องจริงๆ... กู...” พี่คิมบ่นอุบอิบ... ......................................................................................................... แปดโมงเช้า... ผมนั่งรถแท็กซี่ออกจากคอนโดพี่คิม... ตอนแรกว่าจะกลับหอเลย... แต่ อะไรไม่รู้...ทำให้ผมบอกแท็กซี่ให้เลยไปมหาวิทยาลัยก่อน... ลงแท็กซี่ที่หน้ามหาวิทยาลัย... เดินเข้าไปที่คณะ... เห็นมีนักศึกษาหลายคนมุงดูอะไรกันอยู่ที่บอร์ดประกาศผลสอบ... ผมเดินไปดูบ้าง... แล้วก็ตะลึงตัวเย็นเฉียบเมื่อเห็นที่เหนือบอร์ดเขียนรหัสวิชาที่ผมรอผลอยู่.... ผมเดินเข้าไปด้วยใจระทึก... ประเดี๋ยวเดียว... ผมก็แทรกตัวเข้าไปอยู่ที่หน้าบอร์ด... สายตาของผมไล่ไปตามรหัสนักศึกษาทีละเลข ใจเต้นเหมือนมันจะหลุดมากองข้างนอก... แล้ว... ผมก็เห็นรหัสของตัวผมเอง... ......................................................................................................... เดี๋ยวมาต่อวันหลังครับ....