พยายามที่จะลงให้จบในปีนี้ แต่ผมก็ติดภารกิจอย่างคุณ July ว่าจริงๆ แหละครับ เดี๋ยวปีใหม่มาต่อกันนะครับ วันนี้ลงตอนเดียวก่อน.........................................................................................................
บทที่ 31 ชีวิตหลังม่าน
เล่าเรื่องมาหลายสิบตอนแล้ว กลับไปอ่านดู... บางอย่างมันขาดหายไปครับ
เรื่องของ น้องษา แฟนผมไง
ช่วงที่ผมทำงาน ใหม่ๆ ก็ต้องพยายามสับหลีก ให้เวลากับน้องษาพอสมควร ถามว่า ผมรักน้องเขาไม๊... รักครับ... รักมาก ผมเคยฝันถึงวันที่ผมเรียนจบ... จะได้ทำงาน เก็บเงิน เพื่อรอน้องเค้าเรียนจบ... ผมจะขอน้องเค้าแต่งงาน เราจะมีชีวิตที่ปรกติด้วยกัน อาจจะกลับไปอยู่บ้านผมที่ต่างจังหวัด ใช้ชีวิตสงบๆ ทิ้งชีวิตที่แหลวแหลกของผมไว้เบื้องหลัง...
ช่วงหลังน้องษา เรียนหนักมากขึ้น เพราะต้องเตรียมตัว สอบเอ็นทรานส์ สมัยนั้น การสอบเอ็นทรานส์ เข้ามหาวิทยาลัยปิด เป็นสิ่งที่หวังสูงสุดของนักเรียนมัธยมทุกคน มันเปลี่ยนเส้นทางชีวิตของคนๆ นึง ให้เป็นไปตามทางการศึกษาที่เลือก...
แต่ถึงจะเรียนหนักยังไง น้องษาก็ยังแบ่งเวลามาให้ผม อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง...
เดี๋ยวพี่ดิน นอกใจษา น้องเค้าบอกอย่างนั้น...
ซึ่งผมเอง เหนื่อยแสนเหนื่อยยังไง ผมก็ต้องแสดงบทรัก ให้ความสุขกับน้องษาอย่างสม่ำเสมอ...
เห็นอยู่ข้างนอก น้องเค้าค่อนข้างเรียบร้อย ไว้ผมยาวมัดรวบ แต่งตัวถูกระเบียบทุกอย่าง แต่พออยู่กับผมสองคน น้องเค้าจะเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย... ไม่ว่าผมจะมาท่าไหน น้องเค้าก็รับได้หมด... แถมบางทีมีลูกเล่น ทำเอาผมถอยแทบไม่ทัน... หวิดจะพ่ายแพ้ก็หลายต่อหลายครั้ง... ต้องอาศัยชั่วโมงบินที่สูงกว่า ถึงเอาตัวรอดมาได้...
.........................................................................................................
ปลายเดือนเมษา...น้องษาสอบเอ็นทรานส์ เสร็จ เราตกลงกันว่า จะไปเที่ยวเชียงใหม่กัน... ผมเคยไปเชียงใหม่มาสองสามครั้ง เพราะมีเพื่อนที่เรียนมัธยมปลาย สอบติดที่เชียงใหม่ เคยมาเที่ยวหามัน จึงพอจะรู้ที่เที่ยวอยู่บ้าง แต่เรื่องที่พักนี่สิ... จะไปพักตามโรงแรม ก็หมดตัวแหง๋ๆ แต่พี่ป้อม บาร์เทนเดอร์ บอกว่า หาดูที่พักตามเกสต์เฮาส์ เล็กๆ บางแห่งสะอาด คืนละร้อยเท่านั้นเอง... แกบอกชื่อบอกสถานที่ตั้งมา สองสามที่ ผมก็เลยตกลงไป... (พี่ป้อมเป็นคนเชียงใหม่ครับ)
เราซื้อตั๋วรถไฟตู้นอน... เป็นเตียงล่าง บน แต่เตียงบนน่ะไม่ได้ใช้... โธ่ บรรยากาศแบบนี้ ไปกับคนรักแบบนี้ ใครจะมัวไปนอนอุดอู้อยู่บนเตียงแคบๆ ข้างบนล่ะครับ....
ผมนอนกอดน้องษา ฟังเสียงชึ่งชั่ง ๆ ไปตลอดคืน หลับไม่สนิทเท่าไร... ไอ้ดินน้อย ลูกชายผมมันไม่ค่อยยอมนอนน่ะครับ ยิ่งแม่มันอยู่ใกล้ๆ ลูบๆ คลำๆ ทั้งคืนแบบนี้... ผมว่า ถ้ามีการจับเวลาแข็งมาราธอน ผมคงได้เหรียญอะไรสักอย่างแน่นอนเลยครับ... น้องษา ก็คงไม่ต่างจากผมเท่าไรหรอกครับ... อุ อุ... ของมันเคยๆ กันอยู่
ตื่นมาประมาณ ตีห้า รถไฟชะลอก่อนเข้าถ้ำขุนตาน บรรยากาศตอนนั้น... โรแมนติคอย่าบอกใครเลยครับ (ผมยังจำได้ถึงตอนนี้) แสงแดดลอดเข้ามาที่หน้าต่าง ผมนั่งกึ่งนอนพิงหมอนที่จับมาซ้อนกัน มีน้องษานั่งพิงอก หลังจากเราแอบชิงไปล้างหน้าแปรงฟันกันมาก่อนแล้ว
สวยจังเลย ครับ
ค่ะ... ษาชอบจัง
ผมหัวเราะเบาๆ พี่หมายถึงษาอ่ะ...
มาชมอะไรกันตอนนี้คะ... น้องษาเขิน...ซบหน้าลงกับอกผม
ก็ จริงๆ นี่นา... ผมกระซิบ... เมียพี่ออกจะสวยอย่างนี้
น้องเค้าแก้มแดงเป็นสีชมพู เมื่อ ผมพูดประโยคนั้น... เป็นประโยคที่เราใช้ ตอนอยู่ด้วยกันสองคนเท่านั้น... จนผมอดใจไม่ไหว... ก้มลงเอาจมูกหอมที่แก้มน้องเค้าแรงๆ หลายต่อหลาย ครั้ง...
จนรถไฟวิ่งเข้าเทียบชานชาลาเชียงใหม่ เราสองคนลากกระเป๋าไปที่รถสองแถวสีแดงที่วิ่งรอบเมือง... ผมบอกสถานที่... เค้าก็พยักหน้า... มีผู้โดยสารไปพร้อมกับเราอีกสองสามคน...
ห้องที่พี่ป้อมแนะนำมา ไม่ผิดหวังครับ เป็นบ้านไม้ ปลูกอยู่ริมแม่น้ำปิงร่มรื่น สะอาดสะอ้าน... เจ้าของเป็นแม่อุ๊ย ท่าทางใจดี บอกเราว่า ตอนนี้หน้าร้อนกำลังจะเข้าหน้าฝน ไม่ค่อยมีคนมาพัก... แม่อุ๊ยก็เลยให้ เราพักอยู่ชั้นบน แค่สองคน เป็นห้องโล่งๆ มีเตียง ตู้ แล้วก็เป็นระเบียง มองออกไปเห็นแม่น้ำ มีต้นไม้ใหญ่ ปลูกคลุมจนร่มครึ้ม...
เอาของขึ้นไปเก็บบนห้อง... ล้างหน้าล้างตาอีกรอบ... แต่ก่อนจะลงมา ผมก็จัดการเก็บหนี้คืนจากน้องษาก่อนรอบนึง... เล่นจับของผม แข็ง มาตลอดคืนนี่นา... ต้องมีเอาคืนกันบ้าง...
เราตกลงเช่ามอเตอร์ไซค์ เพื่อขับเที่ยว อาศัยผมเคยมาเชียงใหม่สองสามหน ทำให้พอรู้ทางพอสมควร อันดับแรกคือไปไหว้ อนุสาวรีย์ ครูบาศรีวิชัย ที่ทางขึ้น พระธาตุดอยสุเทพ หลังจากนั้นก็เป็นวัดพระธาตุฯ แล้วก็เป็นพระราชวังภูพิงค์ฯ เลยไปถึงบ้านแม้วดอยปุย... ซึ่งตอนนั้นทางยังไม่ดีนัก ทำให้น้องเค้าต้องกอดเอวผมแน่น...
พอลงมาก็ขับเข้าไปวนเที่ยวใน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ น้องษาบอกผมว่า
สวยจังเลยค่ะ พี่ดิน... ษาอยากมาเรียนที่นี่จัง อุตสาห์เลือกไว้ตั้งสองอันดับ... (ตอนนั้น เลือกได้ 6 อันดับครับ)
ไม่ดีหรอก... ผมตอบ
อ้าว... ทำไมล่ะคะ
ษามาเรียนที่นี่ แล้วพี่จะทำยังไงล่ะครับ มันไกลขนาดนี้
พี่ดินก็มาเยี่ยมษา บ่อยๆ สิคะ...
ผมนิ่งเงียบ... เสียววูบอยู่ในใจ... แต่ก็นึกปลอบใจตัวเองว่า คงไม่มีอะไรเลวร้าย...
ผมขับรถพาน้องษา ไปที่วัด เจดีย์หลวง... เพื่อกราบนมัสการหลวงพ่อพระประธาน และเจดีย์ใหญ่ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ประดิษฐาน พระแก้วมรกต... วัดพันเตา ที่มีอายุเก่าแก่หลายร้อยปี และจนกระทั่ง ไปถึงวัดพระสิงห์ ที่มีหน้าบันโบสถ์แก่ะสลักสีทองที่สวยงาม...
ในทุกๆ ที่... ผมกราบขอพรจากองค์พระ... ขอให้ผมหลุดพ้นจากบ่วงกรรม อันนี้ให้เร็วที่สุด ผมขอจองเป็นคู่กับผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ อย่าได้มีอุปสรรคใดๆ มาแผ้วพานต่อการครองคู่ของเรา...
หลังจากทานอาหารเย็น ผมก็พาน้องษาไปเดินเที่ยว ตลาดไนท์บาร์ซาร์ ก่อนจะกลับมาที่ห้องพัก...
อากาศที่เชียงใหม่ ถึงจะเป็นหน้าร้อน แต่ตอนกลางคืน โดยเฉพาะริมปิง ก็จะเย็นสบาย ระเบียงที่เปิดโล่งทำให้อากาศโปร่งมากยิ่งขึ้น
ผมกระชับอ้อมแขนกอดร่างบางของน้องษาไว้กับอก... ผู้หญิงคนนี้ คือคนที่ผมคิดว่าผมจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยไปตลอด... ผมจะทำทุกอย่างให้ชีวิตคู่ของเราเป็นไปอย่างราบรื่น... ผมสัญญากับตัวเอง
ถึงแม้ผมจะได้น้องเขาแล้ว... แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมรักน้องเขาน้อยลง... ผมอาจจะดูว่า เป็นคนเจ้าชู้ หากแต่ ผมรู้ตัวเองว่า ผมรักน้องเขาอย่างจริงใจ...
สามคืนที่เชียงใหม่... กับอีกสองคืนในรถไฟ ทำให้ผมมีแรงฮึดที่จะเร่งเรียนให้จบมากขึ้น... มึงจะปล่อยชีวิตมึงให้อยู่อย่างนี้ไม่ได้นะไอ้ดิน... น้องษาเค้าฝากความหวังไว้ที่มึง เค้ารักมึงขนาดไหน... ทั้งกายใจ ให้มึงหมด...
รอพี่ดินนะน้องษา... พี่สัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุดเพื่อเรา...
.........................................................................................................
แล้ว สิ่งที่ผมหวั่นใจ... มันก็เกิดขึ้นจริงๆ... น้องษา สอบติด มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ในคณะที่เลือกไว้เป็นอันดับหนึ่ง... เราไปดูผลสอบด้วยกันที่ติดไว้ที่สนามกีฬา จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย... น้องษาดีใจมาก ซึ่งผมก็ต้องแสดงความยินดีไปกับน้องเค้าด้วยเหมือนกัน...
ก่อนวันที่น้องเค้าจะเดินทางไปเชียงใหม่ เราใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวันที่ห้องผม
พี่ดิน... สัญญากับษานะ ว่าพี่ดินจะไม่มีผู้หญิงคนอื่น น้องษาขอคำสัญญากับผม หลังจากบทรักอันประทับใจที่ผมมอบให้เธอไปหมาดๆ
ครับ... พี่สัญญา... พี่จะไม่มีผู้หญิงคนอื่น... แล้วน้องษาล่ะครับ สัญญากับพี่ดินได้ไหมว่าจะไม่มีใครอื่นอีก
ค่ะ ษาสัญญา... ษาจะรักพี่ดินคนเดียว...
นั่นเป็นคำสัญญาที่ผมเก็บรักษาไว้ในใจของผมตั้งแต่บัดนั้น จนบัดนี้...
.........................................................................................................
มีบทกลอนบทนึง ผมจำไม่ได้เหมือนกัน ว่ามีคนเขียนไว้ที่ไหน... แต่ผมก็จำได้ และจำได้ถึงตอนนี้....
....ด้วยรักและรักด้วย กลจิตม้วย เพราะรักเมา
วัยเอ๋ย โอ้วัยเยาว์ บ่มิทันจะรูที
ใครว่าสิว่าไป หฤทัย จะภักดี
ทุ่มแล้วมนัสนี้ ปิยะมอบมโนหมาย
เมื่อรู้สิสุดรัก ม น หัก ผิว์วางวาย
เร่าร้อนทุรนราย ก ล จิตจะขาดรอน
ร่ำร้อง สะอื้นไห้ ปิยะไซร้ มิถ่ายถอน
ไม่โกรธและไม่วอน ม น แน่ว จะยืนยง
เคยรัก จะรักไป หฤทัย จะมั่นคง
กายปราศจิตลง สิจะอยู่ อย่างไรกัน
.........................................................................................................
หลังปีใหม่เจอกันครับ Happy New Year 2555 ครับ