พยายามทำความเข้าใจ สายตาเวลาที่เธอมองฉัน
ไม่อยากคิดอะไร เกินเลยจนพลาดพลั้ง
ก็มันเห็นว่า"ความห่วงใย" ที่เคยดีใจเมื่อเธอให้กัน
ไม่ได้พิเศษกว่า ที่เธอให้กับเขา"ห้ามให้คิดนั้นลำบาก หากยังใกล้ชิดกัน"
แต่เธอรู้ไหมว่าใจของฉัน "สับสนมากเหลือเกิน"
แล้วฉันนั้นสำคัญแค่ไหน "คิดฝันไปได้ไกล เท่าไร"
****มีโอกาสได้ยืน ในหัวใจเธอบ้างไหม****
ถอนตัวและถอนใจไม่ทัน แม้เธอจะมองกันเช่นไร
หากเธอไม่ได้รักเลย แค่ขอ"ข้างข้างหัวใจ"
ให้ฉันได้ยืนต่อไป เพื่อรักเธอ
ก็วันนี้เธอมาเจอกัน ทั้งที่วันนั้นเธอไปกับเขา
"เลยไม่กล้าจะเดา ว่าเรานั้นลึกซึ้ง"
ก็ไม่รู้มันคืออะไร หรือไม่มีใจเลยสักนิดนึง
มันค้างค้างคาคา กับ"ฐานะอย่างนี้"
ห้ามให้คิดนั้นลำบาก หากยังใกล้ชิดกัน
แต่เธอรู้ไหมว่าใจของฉัน สับสนมากเหลือเกิน
แล้วฉันนั้นสำคัญแค่ไหน คิดฝันไปได้ไกล เท่าไร
มีโอกาสได้ยืน ในหัวใจเธอบ้างไหม
ถอนตัวและถอนใจไม่ทัน แม้เธอจะมองกันเช่นไร
หากเธอไม่ได้รักเลย แค่ขอข้างข้างหัวใจ
ให้ฉันได้ยืนต่อไป เพื่อรักเธอ
แล้วฉันนั้นสำคัญเท่าไร คิดฝันไปได้ไกล แค่ไหน
มีโอกาสได้ยืน ในหัวใจเธอบ้างไหม
ถอนตัวและถอนใจไม่ทัน แม้เธอจะมองกันเช่นไร
หากเธอไม่ได้รักเลย แค่ขอข้างข้างหัวใจ
ให้ฉันได้ยืนต่อไป ***เพื่อรักเธอ****
ตรงกะต้น และก็ตรงกะสนในช่วงที่เริ่มสับสนในใจเลย 