อ่านจบหลายวันแล้วครับ เขียนได้กินใจดี นึกถึงตัวเองครับ มีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง เขาดีต่อผมมาก เขาแต่งงานมีลูกเมียแล้ว ผมก็มีลูกเมียเหมือนกัน แต่ผมไปอยู่ต่างประเทศ ไปอยู่หลายสิบปีแล้ว ทุกครั้งที่กลับมาไทยจะต้องไปหาเพื่อนคนนี้ ไม่ว่าเขาจะงานยุ่งแค่ไหน เขามีเวลาให้ผมเสมอ และทุกครั้งที่เจอกัน ดูเหมือนเขาจะดีใจที่ได้เจอผม มากกว่าที่ผมดีใจที่ได้เจอเขา ไม่รู้ว่าคิดอะไรเลยเถิดไปหรือเปล่า เพราะอ่านเรื่องนี้จบ นึกในใจว่า เพื่อนคนนี้จะเป็น"ต้น"หรือเปล่าหนอ แต่ผมไม่ใช่"สน"แน่ ถึงผมจะรักเขามาก แต่ก็ในฐานะเพื่อน - เขียนได้ดีมากครับ คิดว่าพล๊อตเรื่องน่าจะมีความจริงอยู่มาก