ตอนที่ 4 ขณะที่ผมกำลังเก็บแก้วกาแฟที่ลูกค้าดื่มเสร็จแล้ว ก็มีเสียงคนกลุ่มหนึ่งผ่านเข้ามาทางประตูหน้าร้าน
ลูกค้ามาแล้ว...........
เชิญนั่งก่อนครับ รับอะไรดีครับน้อง อ้าววว.... ผมชะงักเล็กน้อย
เสียงหล่อเชียวนะ ต้อนรับลูกค้าเนี่ย พาเพื่อนๆมาถล่มหน่อยครับพี่ เจ๋งนั่นเอง มีน้องผู้หญิงอีก 2 คน และก็....ตั้นที่ไม่ได้พูดอะไรที่เอาแต่ยิ้ม ตามมาติดๆ
ได้เล้ย เชิญนั่งก่อน เลือกมุมตามสบายนะ พี่ขอเก็บแก้วแป๊บหนึ่ง น้องจะสั่งอะไร กระดาษและเมนูอยู่บนโต๊ะนะครับ ผมพูดอย่างเป็นกันเอง
พี่มีเครื่องดื่มอย่างอื่นที่ไม่ใช่กาแฟไหมคะ น้องผู้หญิงหน้าสวยๆเป็นคนถามขึ้น
มีครับ เช่น น้ำส้มคั้น น้ำทับทิม ชาเขียว หรือลองดูตามเมนูได้ครับ ผมยิ้มให้น้องเขาทีหนึ่ง น้องคนนี้น่ารักมาก ดูมีเสน่ห์ สวยทีเดียว และแต่งหน้าบางๆผิดกับน้องอีกคนที่ไม่แต่งหน้า แต่ก็ดูหน้าใสไปอีกแบบ
เจ๋งกับน้องหน้าใสนั่งด้วยกันที่โต๊ะ ส่วนตั้นกับน้องหน้าสวยนั่งที่โซฟาไม่ไกลจากคู่แรก จากนั้นก็เป็นหน้าที่ผมที่ต้องจัดเครื่องดื่มตามใบสั่ง ลูกค้ารายอื่นๆก็เข้ามาบ้างเป็นระยะ ส่วนใหญ่ซื้อไปดื่มข้างนอกมากกว่า
คู่ของเจ๋งมีเสียงหัวเราะแทรกตลอด แต่แปลกแฮะ คู่ของตั้นกลับเคร่งเครียด ดูแล้วตั้นจะเป็นฝ่ายคุยมากกว่า ส่วนคู่สนทนาหน้าตาเฉยมากผิดกับตอนที่เข้าร้านมาใหม่ๆ
พี่ปั่น พี่ปั่น ตั้นเข้ามาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ตอนผมกำลังก้มๆเงยๆคิดตังค์ที่หน้าเคาเตอร์
ไง เรา
พอดี ผมมีผลไม้อยู่ที่รถ ขอยืมจานกับมีดพี่ได้ป่ะ
สำหรับลูกค้า ได้อยู่แล้ว
ขอบคุณครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง ตั้นวิ่งหายไปสักครู่ กลับมาพร้อมแอปเปิ้ลและองุ่น
อุปกรณ์อยู่ไหนพี่
หลังร้านเลยน้อง
ตั้นเข้าไปล้างผลไม้สักครู่และแช่ไว้ ก็เดินออกมาตะโกน
รอซักครู่นะเพื่อนๆ ผลไม้กำลังจะตามมา ด้วยความรีบหรืออะไรก็ไม่ทราบ เจ้าตั้นก็สะดุดรองเท้าที่ใช้สำหรับในครัวหงายหลังทันที ยังดีที่ผมอยู่ใกล้รีบเข้าไปรองหลัง รับทันก็จริง แต่ด้วยความตกใจและกอปรกับการลื่นนั้นรวดเร็วจนหน้าของตั้นเหวี่ยงถูกขอบประตูดังโป๊ก ก็ไม่แรงนัก........หรอก แค่ปูดขึ้นมาทันตาเห็น จนเพื่อนๆต้องลุกมาดู
ไม่เป็นไรพี่ ไม่เป็นไร เอามือคลำหน้าผากป้อยๆ แล้วบอกผม
ไหนดูซิ อืม ดีนะที่ไม่แตก แค่โนเท่านั้น ผมประคองตั้นยืนขึ้น
โห เกือบอดกินผลไม้ซะละ เจ๋งเห็นตั้นไม่เป็นอะไร เลยแซวขำๆ แต่ตั้นถลึงตาใหญ่เลย
ยังแซวๆ เป็นไรมั้ยตั้น เจ็บมากมั้ย ดูหน่อย น้องหน้าใสถาม
ไม่เป็นไรจริงๆ บวมนิดหน่อย มือยังกุมหน้าผากไม่เลิก
ถ้าตั้นไม่เป็นไรก็ดีละ อิ๊กไม่มีอะไรจะพูดกับตั้นแล้วนะ งั้นขอตัวกลับก่อนละกัน เมื่อกี้โทรให้เพื่อนมารับแล้ว อ้าวน้องคนสวยนั่นเอง ว่าแล้วก็เดินออกไปเฉยเลย
ตั้นไม่พูดอะไรสักคำ ไม่มองตามด้วย ผมก็เอ๋อรับประทาน เจ๋งตบบ่าเพื่อนเบาๆ
เออน่า พวกนายไปนั่งก่อน นั่ง นั่ง นั่ง ตั้นดันหลังทั้งสองไปนั่งที่โต๊ะเหมือนเดิม ส่วนตัวเองกลับไปล้างผลไม้ที่แช่ต่อ แล้วยกใส่จานไปกินกับเพื่อนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
สักพักเจ๋งก็ปลีกตัวมาทำเป็นล้างมือ แอบกระซิบกับผม
คนนี้แหละพี่ แฟนไอ้ตั้นมัน ง้องๆแง้งๆกันอยู่ ก็วันที่เจ้าตั้นมานอนร้านพี่นั่นแหละ ที่ทะเลาะ บอกเลิกกันวุ่นวาย วันนี้ตั้นก็เลย พามา....... แบบปรับความเข้าใจกัน ก็พาผมกับบี๋มาเป็นเพื่อนด้วย เรื่องก็เป็นอย่างที่เห็นนั่นแหละพี่
ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง
เฮ้ย ไอ้เจ๋งคุย ไรกับพี่ปั่นวะ มานั่ง มานั่ง กินให้หมดเลยนะโว้ย คนเขาอุตส่าห์ล้างมากับมือ ตั้นหันหน้าตะโกนมา หน้าผากเป็นสีคล้ำแล้ว ดูตลกดี
ไปล่ะพี่ เดี๋ยวองค์ลง เจ๋งยักคิ้วกับผม
ตั้นทายาหน่อยมั้ย พี่มียานะ
ตั้นอิดออดไม่ทา แต่บี๋ก็คะยั้นคะยอจนยอมมา ในร้านมีตู้ยาสามัญอยู่แล้ว เพราะเจ้าของตัวจริง เขาเตรียมไว้พร้อมอยู่แล้ว
นึกเสียว่า สาวสวยกำลังทายาให้ก็แล้วกันนะน้องตั้น ผมพูดกลั้วหัวเราะ
ดูซิหัวเราะผมอีก ช่างเถอะพี่ ขนาดผมเจ็บตัว เขายังไปจากผมได้เลย แสดงว่ามันจบแล้วจริงๆ เฮ้อ
เอาน่า พระท่านว่า อะไรที่เป็นของของเรา ก็ย่อมเป็นของของเรา แม้ว่าจะพลัดพรากจากกันไป ถ้าเป็นของเราจริงก็จะกลับมาหาเราอยู่วันยังค่ำ แต่ถ้าไม่ใช่ของเราก็ต้องปล่อยเค้าไป
ผมก็พล่ามอะไรๆ ไปได้แฮะ
สำหรับตั้นนั้น......ไม่พูดอะไรต่อ.....สักคำ