เออสิ ดีเหมือนกัน !!!ผมไม่นึกเลยว่า คำตอบนี้ที่ผมให้กับไอเจมไป
จะทำให้ผมกับมัน ห่างกันได้นานขนาดนี้
ตอนนี้ไอเจม มันไม่ได้อยู่ใกล้ตัว ใกล้ใจ หรือใกล้ตาผมอีกแล้ว
มันไปตามทางของมัน
ตอนที่ผมช่วยมันเก็บของออกจากหอนั้น
ข้างในผมปั่นป่วน ไม่มีความรู้สึกอะไรที่สามารถบอกได้อย่างชัดเจน
ผมช่วยมันพับเสื้อใส่กระเป๋า
ผมจะร้องก็ไม่ร้อง จะยิ้มก็เป็นยิ้มชาๆ
ผมเหมือนกำลังจะสูญเสียอวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายไป
จนกว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ เจม