"นี่ตาลุงฝรั่ง........"หนอยเจ้าเด็กแสบ พอฟื้นไข้ หน้าตาสดใส เพราะผมคอยดูแลป้อนยาป้อนข้าวให้ ก็เนรคุณด้วยการเรียกผมอย่างนี้เชียว นี่หาว่าผมแก่หรือไง รู้ไหมเนี่ยว่ามันเป็นปมด้อย ฝรั่งอย่างผมอิจฉาคนเอเชียก็ตรงที่ตัวเล็กแล้วก็ดูแก่ช้า ไม่เหมือนคนทางแถบบ้านผม ซึ่งดูหน้าตาจะไปไวกว่าอายุเหลือเกิน
"บอกแล้วไง ว่าอย่าเรียกลุง ฉันอายุน้อยกว่าพ่อแม่เธอเสียอีก ชื่อฉันก็มี ออกเสียงได้ไหม พ่อนักเรียน"
"ก็ได้ ....เจฟ ....เจฟ ....เจฟ .....พอใจไหม"
คนตรงหน้าทำปากยื่น เรียกชื่อผมหลายครั้ง อย่างประชดประชัน
"อื้อดี สำเนียงใช้ได้ เอ้ามีอะไรก็ว่ามา"
"แม่บอกว่า คุณได้ผมแล้ว ต้องรับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับผม ไม่อย่างนั้นจะแจ้งความดำเนินคดี"
"หา อะไรนะ"
ผมอุทานเสียงหลง รู้สึกเหมือนถูกก้อนหินตกใส่หัวอย่างไม่ยั้ง จนมึนแล้วมึนอีก หน้าอ่อนเยาว์นั้นเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้ม เขากำลังนั่งอยู่บนโต๊ะอาหารในห้องผม และแกว่งเท้าไปมา ตั้งแต่วันที่ไมค์พาเขามาที่บ้านของผม เจ้าเด็กนี่ก็ยังไม่ได้กลับบ้านเลย เพราะดันมาป่วยเสียก่อน แล้วนี่ก็เพิ่งหายได้ไม่กี่วันเอง
"มีที่ไหนกัน ที่พ่อแม่ จะยินยอมให้ลูกชายของตัวเองแต่งงานกับผู้ชายด้วยกัน อย่ามาอำเลยไม่สำเร็จหรอก บอกว่าหมาออกลูกเป็นช้าง ฉันยังจะเชื่อมากกว่า"
ผมแค่นยิ้ม พยายามจะคิดว่านี่คือเรื่องตลก ที่เจ้าเด็กนี่กุขึ้นมาเพื่อแกล้งให้ผมตกใจเล่น แก้แค้นที่ผมบังอาจไปผลาญพร่าพรหมจรรย์ของเขา
"พ่อแม่ผมไง เขารู้ตั้งแต่ผมเป็นเด็กแล้ว ว่าผมเป็นเกย์ แล้วเขาสองคนก็รับได้ ที่จริงแล้วเขาหาคนที่จะมาดูแลผมไว้แล้วด้วย เป็นลูกบุญธรรมของพ่อแม่ เราถูกเลี้ยงดูมาด้วยกัน เขาเป็นเกย์ แล้วผมก็เป็นเกย์ เขารักผม แล้วผมก็รักเขา แต่แม่บอกว่า ผมเสียตัวให้กับคุณไปแล้ว ก็ควรจะมีแค่ชายเดียวเท่านั้น มีหลายคนไม่ดี จะถูกหาว่าสำส่อน มั่วไม่เลือก"
โอ๊ยจะบ้าตาย เกิดมาเพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ ว่ามีพ่อแม่แบบนี้อยู่ในโลกด้วย ดีใจแทนเจ้าเด็กนี่ ที่มีพ่อแม่ที่เข้าใจ แถมเป็นธุระเรื่องคู่ครองให้เสร็จ แต่ทำไมต้องเป็นผมด้วย ผมไม่ได้ตั้งใจเสียหน่อย แค่อยากมีเซ็กส์ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น ไม่อยากผูกมัดลงเอยด้วยการแต่งงานกับใครนี่นา
"ตกลงหรือเปล่า ถ้าไม่ตกลงผมจะได้โทรไปบอกพ่อกับแม่ ท่านรอฟังคำตอบอยู่ในรถที่จอดอยู่หน้าบ้านคุณตอนนี้ ถ้าคุณตกลงท่านสองคนจะเข้ามาหาคุณในบ้าน แต่ถ้าไม่ตกลง ท่านก็จะเรียกตำรวจมาจัดการกับคุณ รับรองคุณหมดอนาคตแน่"
ทำเป็นขู่เสียอีก เด็กน้อยนี่ ไม่ธรรมดาเสียแล้ว
"ว่าไง มัวแต่คิดช้าอยู่นั่นแหละ คนแก่ก็งี้ งุ่มง่าม ไม่ทันโลก คิดช้า เดี๋ยวเจอคุกหรอก"
ดูพูดเข้าสิ เกินเด็กไปหน่อยมั๊ง อะไรก๊านนนนนนนน........นี่ผมถูกมัดมือชกหรือเปล่าเนี่ย อยู่ดีๆทำไมพ่อแม่เจ้าเด็กบ้านี่ถึงมาอยู่ที่หน้าบ้านผมได้ เขาแอบโทรไปหาพ่อแม่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย สงสัยเมื่อวานตอนที่ฟื้นขึ้นมาแน่ๆ คงจะเล่าอะไรให้ฟังไปเยอะแยะ พ่อแม่เลยยกกันมาจะถล่มผม แล้วอย่างนี้ ผมจะปฏิเสธได้ไง ระหว่างติดคุกในประเทศไทย กับแต่งงานกับเด็กแสบนี่ ผมเลือกอย่างหลังดีกว่า