Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 401
Message ID: 148
#148, RE: : ผมหลงรักชายโฉด โดย Katesnk
Posted by katesnk on 18-Jun-12 at 10:59 AM
In response to message #147
แน่นอนว่า พันไมล์ไม่มีวันจะได้รับสิทธิ์นั้นจากเขาเป็นอันขาด

“อย่ามาทำเป็นสะดีดสะดิ้งเหมือนผู้หญิงหน่อยเลยน่า ต่อให้ฉันหลงกลนายละครตบตาจากนาย ว่าไม่เคยผ่านมือผู้ชายคนไหนมาก่อน มีฉันแค่เป็นคนแรก แต่ผู้ชายอย่างพวกเราไม่มีใครเขาอายที่จะแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายด้วยกันหรอก จริงไหม”

พันไมล์เม้มริมฝีปากแน่น เหตุผลในการปิดบังร่างกายตัวเองไม่ได้เกิดจากความอาย แต่เพื่อไม่ให้พวกบ้ากามเห็นเต็มตา จะได้ไม่ไปกระตุ้นอารมณ์ให้เกิดความอยากร่วมมือข่มขืนทำร้ายเขา แค่ถูกไอ้โจรห้าร้อยย่ำยีเพียงแค่คนเดียว เขาก็สุดจะทนแล้ว อย่าต้องให้ถึงขนาดโดนรุมเป็นสิบกว่าคนเลย

“ขัดขืนทำไม อายที่จะโชว์ตัวหรือ...จริงๆชอบไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นจะอยากเป็นดาราทำไม พวกดาราเขาชอบโชว์กันนี่ เปิดบน เปิดล่าง เปิดของลับให้คนเห็น เรียกเงิน เรียกราคา เรียกเรตติ้ง...”

แสนก้าวจงใจที่จะสร้างความเจ็บปวดให้เกิดกับเหยื่อของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งคำพูดและการกระทำ การได้เห็นพันไมล์ทุกทรมาน เป็นความสะใจอย่างหนึ่ง

“หรือว่าคราวนี้ไม่ได้เงิน ไม่ได้ชื่อเสียง มีแต่ชื่อเสีย......เลยอิดออดขึ้นมา เพราะไม่อยากโชว์ฟรี”

ถ้อยคำดูถูกหลุดออกมาจากปากโจรหนุ่มหน้าคมเรื่อยๆ แม้จะทำเป็นไม่รู้สึกรู้สา เอาหูทวนลมกับคำพูดของคนชั่วฃ้าแค่ไหน ...หูก็ยังได้ยินคำเหล่านั้นอยู่ดี และมันยิ่งทำให้พันไมล์รู้สึกชิงชังคนที่จับเขามามากขึ้น

“ฉันไม่อยากให้ใครเห็น”

รับออกมาตามตรง สีหน้ายุ่งยากจนเห็นได้ชัด หากไม่บอกออกไป ก็คงจะต้องถูกบังคับให้ทำในเรื่องที่เป็นอันตรายต่อตัวเอง

“นี่ถ้าไม่รู้ประวัติชั่วช้าของนายมาก่อน ฉันคงหลงเชื่อความไร้เดียงสาของนายน่ะเนี่ย แสดงได้เก่งเหลือเกิน คุณดาราใหญ่ ตุ๊กตาทองคงไม่ไกลเกินเอื้อม”

นอกจากจะไม่เชื่อถือคำพูดของเหยื่อกามตัวเองแล้ว แสนก้าวยังกล่าววาจาเฉือดเฉือนให้คนฟังเจ็บแสบเล่นๆ

“แต่ฉันไม่มีวันหลงกลนายแน่ อย่ามาทำเป็นดัดจริต แอ๊บแบ๊ว ไม่เคยโป๊ต่อหน้าใครเลยดีกว่า”

พูดจบก็เดินไปฉุดกระชากพันไมล์ตรงไปยังตุ่มน้ำ บังคับให้อาบน้ำทั้งที่เปลือยเปล่าในสถานที่โล่งแจ้ง โดยที่ตัวเองมาคอยยืนคุมเชิงอยู่ใกล้ๆ เพื่อไม่ให้พันไมล์วิ่งหนี หนุ่มหน้าหวานกัดกรามแน่นจนฟันแทบจะบดละเอียด เมื่อไม่มีหนทางที่จะหลีกเลี่ยง เขาก็ยอมรับชะตากรรม เอื้อมมือไปคว้าขันน้ำที่ลอยอยู่ในตุ่มขึ้นมาตักน้ำราดรดไปที่ตัว

มีเสียงฮาโห่ฮิ้ว ดังจากข้างล่างให้ได้ยิน พันไมล์หันขวับไปตามเสียง ก็เห็นสายตาหลายคู่มองมาที่ตน จึงรีบทรุดตัวลงนั่ง พยายามใช้ตุ่มน้ำเป็นที่กำบังไม่ให้คนข้างล่างมองเห็น ตัวสั่นงันงก สายตาเต็มไปด้วยความหวาดระแวง กริยาอาการของหนุ่มหน้าหวาน อยู่ในสายตาของแสนก้าวตลอดเวลา และเขากำลังอ่านภาษากายของพันไมล์และครุ่นคิดตาม

“อาบให้สะอาดนะ ถูสบู่ด้วย จะได้หอมๆ”

โจรหนุ่มร้องสั่งคนที่นั่งคุดคู้อยู่ข้างตุ่ม พันไมล์ตวัดตาขุ่นขวางมายังแสนก้าว ไม่ยอมทำตาม

แสนก้าวเหยียดยิ้มขำ ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ แล้วแย่งขันน้ำไปจากมือ

แกจะทำอะไร

พันไมล์เงยหน้าขึ้นมาทำเสียงเขียวใส่

“ถามได้ ก็อาบน้ำให้ยังไงล่ะ มัวแต่ชักช้าอยู่นั่นแหละ ไหนบอกไม่อยากให้คนเห็น แต่ทำเป็นอ้อยอิ่ง แกล้งทำเป็นหลบซ่อนให้คนเห็นไม่ถนัด พวกนั้นจะได้ขึ้นมาดูชัดๆ จะได้โชว์ให้เต็มๆตาใช่ไหมล่ะ”

ปากดูถูก มือตักน้ำราดโครมๆลงไปจนพันไมล์เปียกปอนไปทั่วทั้งหัวทั้งตัว หนุ่มหน้าหวานชันเข่าขึ้นและก้มหน้ากับหัวเข่าตัวเอง ไม่ให้น้ำเข้าตา เพื่อไม่ต้องโต้ตอบ และไม่ต้องเห็นหน้า ร่างกายสั่นสะท้าน ด้วยความเจ็บที่ถูกน้ำสาดใส่แรงๆ และเจ็บแค้น
แสนก้าวสาดน้ำใส่ร่างงาม หลายขันจนสาแก่ใจ จากนั้น ก็นั่งลงข้างๆ แล้วหยิบสบู่ในขันอีกใบมาลูบไล้บนร่างขาวๆที่เปียกชุ่ม พันไมล์เงยหน้าขึ้นจากเข่า แล้วปัดมือแสนก้าวออกจากตัว

“เนรคุณจริง อุตส่าห์จะถูสบู่และขัดตัวให้ซะหน่อย ไม่เคยทำให้ใครมาก่อนเลยนะ ให้เกียรตินายเป็นคนแรกนะเนี่ย”

ไม่พูดเปล่า เอามือที่ถูสบู่ล้วงควักเข้าไปลูบไล้ตรงแผ่นอกและหน้าท้องของคนที่นั่งคู้เข่าอยู่

“ฉันไม่ต้องการ ออกไปให้พ้น”

พันไมล์ผลักไส เตะถีบโจรหนุ่มพัลวัน นั่นเท่ากับยิ่งเปิดเผยเนื้อตัว และส่งเสียงดังเรียกความสนใจจากคนข้างล่างมากขึ้น