Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 401
Message ID: 16
#16, RE: : ผมหลงรักชายโฉด โดย Katesnk
Posted by katesnk on 29-Mar-12 at 01:09 PM
In response to message #15
พันไมล์ร้องถามเสียงสูง ไม่อยากจะเชื่อว่าที่เขาจะถูกกระทำชำเรา เป็นวิธีหนึ่งของการแก้แค้น ทำไมหมอนี่ไม่เลือกที่จะปลิดชีวิตเขาไปซะเลย ดีกว่าที่จะทำให้เขาตกนรกทั้งเป็น


"ก็ถ้าฆ่าเสียให้ตาย นายก็ไม่ได้รับความทรมานสิ นี่ฉันยังปราณีนะที่ยัดเยียดความเป็นผัวให้นายเพียงแค่คนเดียว ตามใบสั่งมันต้องทั้งฝูง"


หนุ่มหน้าคมอ้างบุญคุณ


"ฉันต้องขอบคุณนายใช่ไหม ที่เมตตากรุณาฉัน"


ถามอย่างประชดประชัน


"ใช่แล้ว และควรจะแสดงความกตัญญูรู้คุณด้วยการ ทำตัวว่าง่าย สั่งอะไรก็ทำตาม ห้ามขัดขืน"


แสนก้าวโต้ตอบอย่างอารมณ์ดี การได้เห็นอีกฝ่ายโกรธหน้าดำหน้าแดง สร้างความสุขให้เขาไม่น้อย


"ถ้าฉันไม่ทำล่ะ"


คนตัวเล็กหยั่งเชิงเพื่อประเมินหนทางรอดของตัวเอง ถ้ามันมีโอกาสแม้เพียงนิดเดียว เขาก็พร้อมจะเสี่ยง แต่ถ้าทางรอดถูกปิด เขาคิดว่าเขาคงยอมตาย ต้องต่อสู้เพื่อเกียรติของตัวเอง


"นายก็จะเป็นเมียฉัน แล้วก็เมียไอ้พวกที่อยู่ข้างนอกนั่นตามใบสั่งยังไงล่ะ คราวนี้ ต่อ่ให้นายอยากตายก็ไม่อาจจะตายได้สมใจ"


คำขู่นั้นสร้างความหวาดกลัวให้พันไมล์ไม่ใช่น้อย แค่เจอการล่วงเกินของโจรหน้าคม เขาก็เจ็บปวดแทนขาดใจ ถ้าต้องกลายเป็นเครื่องสังเวยกามของไอ้พวกคนชั่ว เขาคงเหมือนตกนรกทั้งเป็น อยากตายก็คงไม่อาจจะตายได้อย่างที่โจรหน้าหล่อว่า เพราะพวกมันคงไม่ยอมให้เขาตายสมใจแน่ๆ


"โทษของฉันที่นายกล่าวหา มันสมควรได้รับการแก้แค้นถึงเพียงนี้เลยหรือ"


พันไมล์ถามอย่างหดหู่ ทำไมเขาถึงได้เคราะห์ร้ายอย่างนี้ ถ้าเขาเป็นคนเลวอย่างที่ถูกกล่าวหา เขาจะไม่ว่าเลย แต่นี่เขาไม่ได้ทำอย่างที่โดนใส่ร้าย ทำไมเขาต้องมารับเคราะห์กรรมด้วย


"ก็เหมาะกันนะ กับคนที่ทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยก พรากผัวไปจากอกเมีย เขี่ยทิ้งเมื่อเบื่อแล้ว ทำให้คนหนึ่งต้องตาย อีกคนหนึ่งกลายเป็นบ้า จับนายเข้าคุกก็คงเอาผิดนายไม่ได้ ก็ต้องจัดการการด้วยวิธีป่าเถื่อน มันถึงจะสาสมกัน"

แสนก้าวตอบคำถามคนหน้าหวาน ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมหนุ่มคนนี้จึงทำท่าเศร้าราวกับว่าไม่ได้รู้เรื่องอะไรสักนิด หรือนี่เป็นการแสดงละครตบตาของคนเจ้าเล่ห์กันแน่ หมอนี่เป็นดารา อาจจะกำลังเล่นบทผู้ใสซื่อให้เขาตายใจ จนยอมปล่อยตัวไปก็ได้


"ไม่ว่านายจะกล่าวหาฉันอย่างไร ฉันก็บอกได้แต่เพียงว่า ฉันไม่เคยทำ ไม่รู้ไม่เห็นในเรื่องที่นายพูดมาสักนิด แต่พูดไปนายคงไม่เชื่อ เพราะนายพร้อมจะคิดอยู่ตลอดว่าฉันผิดจริง มันคงป่วยการที่ฉันจะแก้ตัว"


พันไมล์พูดราวกับคนปลงตก ตอนนี้หนทางหนีเริ่มหริบหรี่ลง แต่ก็อาจจะพอมีหวังอยู่บ้าง หากเขาโอนอ่อนผ่อนตาม จนโจรหนุ่มคนนี้ตายใจ เขากำลังวางแผนหนี อยู่ที่นี่ก็ตาย หนีออกไปก็ตาย แต่ก็มีโอกาสรอดด้วย ขึ้นอยู่กับเวลาและความใจเย็นของเขาเท่านั้น


"ดีแล้วที่ไม่คิดจะเสียเวลาในการเปลี่ยนใจฉัน ถ้านายปลงได้แบบนี้ ก็ควรจะทำตัวเชื่องๆ ว่าง่ายๆดีกว่า บางทีฉันอาจจะเชื่อได้บ้าง ว่านายสำนึกผิดจริงๆ"


หนุ่มหน้าเข้มพูดอย่างเป็นต่อ พันไมล์สบช่องที่จะหนี หากทำให้หมอนี่ตายใจได้ เขาก็คงมีทางรอด


"จะกินข้าวหรือไม่กิน"


โจรหนุ่มวกกลับมาที่เรื่องอาหารการกินอีกครั้ง แต่หนุ่มหน้าหวานตอบปฏิเสธอย่างถือดี


"ไม่กิน"


"แน่ใจนะ ว่าจะแข็งข้อกับฉัน ...ดี จะได้รู้กัน นายไม่มีทางชนะฉันแน่ๆ"


มือแข็งแรงเอื้อมมาจับคางของพันไมล์ แล้วบีบเต็มที่ จนหนุ่มหน้าหวานต้องอ้าปากเพราะเจ็บ ช้อนที่มีข้าวอยู่เต็มถูกยัดพรวดเข้ามาในปาก ทำให้พันไมล์ถึงกับสำลัก