"ก็ใช่นะสิ ตัวนายสกปรก และเหม็นมาก ควรจะทำความสะอาดได้แล้ว จะได้ดูเจริญหู เจริญตาหน่อย"

คนหน้าโหดตอบพลาง สำรวจไปทั่วเรือนร่างเปลือยของคนที่นั่งอยู่บนเตียง พันไมล์คว้าหมอนมากอดไว้ พยายามปกปิดเนื้อตัวจากสายตาหื่นกระหายนั่น

"ทำไมจะต้องทำตัวให้มันดูดีด้วย ในเมื่อแกจับฉันมาทรมาน ถ้าฉันจะสกปรก โสมม มันก็สมแก่ใจแกแล้วไม่ใช่เหรอ"

หนุ่มหน้าหวานโต้ตอบอย่างเคืองขุ่น สายตาที่มองแสนก้าวเต็มไปด้วยความชิงชังรังเกียจ

"ที่จริงมันก็ควรจะเป็นอย่างนั้น แต่ฉันทนไม่ไหว ที่จะต้องทนดมกลิ่นเหม็นๆของนาย ขณะมีอะไรกัน มันชวนคลื่นไส้ และทำให้ไม่สนุก..."

โจรหนุ่มไม่สนใจท่าทางหงุดหงิดของคนหน้าหวาน กลับพูดยั่วเย้าให้คนตัวขาวอารมณ์เสียหนักขึ้น

"ไหนๆ ฉันก็จับนายมาเพื่อจะเอาทำเมีย นายก็ควรจะทำตัวให้มันสวยๆยั่วยวนหน่อย เราจะได้สนุกกันนานๆหน่อย เหมือนเมียแต่งตัวสวยๆ ทำตัวหอมๆไว้รอท่าผัวไง"

คนพูดเดินเข้ามาใกล้และยื่นมือมาให้จับเพื่อจะพยุงให้ลุกขึ้น แต่พันไมล์เมินเฉย แถมพูดจาโต้ตอบรุนแรงด้วยความโกรธ

"คนชั่วอย่างแก คงไม่ต้องการอารมณ์สุนทรีอะไรหรอก เพราะแกข่มขืนฉัน แกยังทำตามอำเภอใจ ใช้กำลังบีบบังคับ จึงไม่มีความจำเป็นอะไรนี่ ที่ฉันจะต้องไปยั่วคนอย่างแก"

ริมฝีปากของแสนก้าวยกยิ้ม เมื่อได้ยินคำตอบของคู่สนทนา

"โหย อารมณ์โรแมนติกหน่อยสิ ถึงจะแค่มีเซ็กส์ดับความอยาก แต่เราก็สร้างบรรยากาศร่วมกันได้ มันจะได้ถึงรสถึงชาติไง..."

คนพูดยิ้มอย่างสาแก่ใจ เมื่อเห็นหน้าหวานแดงก่ำอย่างคนที่มีโทสะ การได้กลั่นแกล้งคนที่เขาจับตัวมา เป็นความเพลิดเพลินอย่างหนึ่งของโจรหนุ่ม เขาให้เหตุผลกับตัวเองว่า คนเลวอย่างพันไมล์ สมควรถูกหยามเกียรติเช่นนี้ และเขาคงจะทำหนักข้อขึ้นไปอีกเพื่อเป็นการแก้แค้นให้กับน้องสาวของเพื่อนรัก