Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 401
Message ID: 46
#46, RE: : ผมหลงรักชายโฉด โดย Katesnk
Posted by katesnk on 21-Apr-12 at 01:27 PM
In response to message #41
>โอย.....ค้าง
>
>รักโจรซะและ


.......................................................

วันนี้มาทำให้หายค้างค่ะ อิอิอิ

..........................................................

สวัสดีค่ะ แฟนนิยายทุกท่าน วันนี้ มาต่อนิยาย ตามที่ได้สัญญากันไว้นะคะ ว่าหลังสงกรานต์ จะนำมาลงอีกครั้ง ไปเที่ยวที่ไหนกันบ้าง สนุกไหม มีใครไม่โดนน้ำสาด ตัวแห้ง บ้าง

ใครไปเที่ยว แล้วไปเที่ยวที่ไหนกัน มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ

.........................................................

“อ๊ะ อื้อ...อึก...”

คิ้วเรียวงามของพันไมล์ขมวดเข้าหากัน ฟันบนขาวสะอาดขบริมฝีปากล่างอย่างพยายามสะกดอารมณ์และข่มไม่ให้เสียงร้องครางเล็ดลอดออกมาให้คนที่กำลังรุกรานเขาได้ใจ

ทว่าร่างที่สั่นระริกด้วยความเสียวสะท้านยามถูกสัมผัสลูบไล้ กลับไม่รอดพ้นจากการสังเกตของผู้ที่กระทำย่ำยี ด้วยความเชี่ยวชาญเกมโลกีย์ทำให้โจรหนุ่มรับรู้ได้ว่าร่างกายหอมกรุ่นของคนหน้าหวานไวต่อสัมผัสสักเพียงใด หากแต่ความอวดดื้อถือดี ทำให้พันไมล์ไม่ยอมรับ ทำให้สัญชาติญาณดิบในตัวของหนุ่มหน้าคมโหมกระพือยิ่งขึ้น
ความอยากเอาชนะคนตัวเล็ก ที่ทำเหมือนไม่อยากให้เขาแตะต้อง ทั้งที่จริงๆแล้วเจ้าตัวก็ไม่ได้สะอาดบริสุทธิ์ มั่วชายมากหน้าหลายตากว่าจะมาถึงมือเขา ทำให้แสนก้าวยิ่งฟอนเฟ้นร่างงามหนักมือขึ้น เพื่อให้พันไมล์ยอมรับว่าต้องการเขาเช่นกัน

“อ๊า..อึ๊ ...อื้ม...”

เมื่อพายุอารมณ์โหมกระหน่ำเกินกว่าจะทนหยอกล้อเล่นกับคนตัวเล็กอีกต่อไป แสนก้าวก็ช้อนสะโพกของพันไมล์ขึ้นในท่าตั้งรับ ก่อนจะแทรกกายร้อนผ่าวเข้าไปในช่องทางที่คับแคบ พันไมล์สะดุ้งเฮือก หลับตาปี๋ เกร็งร่าง คางเชิด ฟับขาวขบที่ปากบางแรงกว่าเดิม

หนนี้โจรหนุ่มพยายามผ่อนแรงที่มีอยู่ ไม่โหมกระหน่ำเหมือนสองครั้งแรก เพราะไม่อยากให้คนที่เขามีอะไรด้วย เป็นลมไปเสียก่อนแล้วปล่อยให้เขาอารมณ์ค้างอยู่คนเดียว

การเคลื่อนไหวเป็นไปอย่างเชื่องช้า เนิบนาบ เหมือนเป็นการอุ่นเครื่องก่อน จนกว่าสภาพร่างกายของคนตัวเล็กจะพร้อม เขาถึงจะเพิ่มระดับความรุนแรงขึ้นไปอีก
ใบหน้างามเอียงแนบกับหมอน มือที่ผลักไส ตกลงข้างตัว เกร็งกำผ้าปูที่นอนแน่น โจรหนุ่มเหยียดยิ้มอย่างสาแก่ใจ เมื่อเห็นสัญญาณที่บ่งบอกถึงความพ่ายแพ้ ของคนตรงหน้า เขาเริ่มขยับรุนแรงขึ้น

“อ๊า.....”

ในที่สุดเสียงร้องที่เขาอยากได้ยินก็ดังหลุดออกมาจากปากหนุ่มหน้าสวย ตามมาด้วยเสียงครางกระเส่าของคนที่กำลังเสียวกระสัน โจรหนุ่มหัวเราะอย่างย่ามใจ ในที่สุดหนุ่มหน้าสวยก็แสดงธาตุแท้ออกมา

“ร่านนัก”

เขาพ่นคำหยาบคายโดยไม่คำนึงถึงจิตใจคนฟัง เสียงที่แว่วเข้ามาในโสตประสาท ทำให้พันไมล์เริ่มได้สติ ทว่ามันสายไปเสียแล้ว เขาไม่อาจจะหลุดพ้นจากเงื้อมือของโจรหนุ่มได้

“ชอบใช่ไหม ฉันเก่งกว่าคนที่นายเคยผ่านๆมาใช่ไหม”

แสนก้าวกระซิบถ้อยคำดูหมิ่นที่ข้างหูหนุ่มหน้าหวาน ขณะที่จับเขาพลิกคว่ำ แล้วโถมทับแนบชิดอยู่กับแผ่นหลังของพันไมล์ กายแกร่งขยับเข้าออกรุนแรงกว่าเดิม

“ฉันเกลียดแก”

“ไม่เป็นไร ฉันไม่ต้องการความรักจากนาย แค่ต้องการใช้ร่างเป็นที่ระบายอารมณ์พอ

น้ำเสียงหยามหยันเต็มที่ พันไมล์กัดฟันแน่น กลืนก้อนสะอื้นไว้ในอก เมื่อไม่อาจจะหลุดพ้นไปจากความกักขฬะของโจรหนุ่ม เขาก็ก้มหน้ารับชะตากรรม และหวังว่าครั้งนี้มันจะผ่านไปอย่างรวดเร็วและไม่ต้องเจ็บปวดทรมานเหมือนสองครั้งที่ผ่านมา

เนิ่นนานกว่าที่พายุอารมณ์จะสงบลง แสนก้าวกอดรัดหนุ่มหน้าหวานแนบแน่น ยังไม่ถอนกายออกจากร่างงามที่เป็นหมดสติอยู่ในอ้อมแขนของเขา นับว่าคราวนี้พันไมล์อดทนมากกว่าเดิม ไม่เป็นลมไปในช่วงต้นๆที่เขาเริ่มย่ำยี จนกระทั่งเขาหลั่งสายธารแห่งความใคร่เข้าไปในกายคนตัวเล็กหมดสิ้น พันไมล์ถึงได้สลบไป

“อ่อนแอจริงๆ เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่มีอะไรกับคนอื่นหรือเปล่านะ”