เพราะมัวแต่จัดการกับคนดื้อที่ดิ้นรนเตะถีบตัวเองอยู่บนเตียง เลยไม่ทันระวังคนที่ยืนกรีดร้องอยู่ข้างเตียง อาบจันทร์ตรงเข้าทุบตีโจรหนุ่มด้วยความโมโหโกรธา“โอ๊ย อาบจันทร์ อะไรกันนี่ ลงไม้ลงมือกับฉันทำไม ะ อยากโดนดีหรือไง”
แสนก้าวตวาดใส่อาบจันทร์เสียงดังลั่น สาวร่างอวบชะงักมือที่ทุบตีโจรหนุ่มคู่ขา แล้วเบะปากทำท่าจะร้องไห้
“ก็แล้วทำไมแสนก้าวทำอย่างนี้ แสนก้าวมีอาบจันทร์แล้ว แสนก้าวไปเอาผู้ชายคนนี้มาทำเมียอีกทำไม
ไหนบอกว่าจะจับมันมา ให้เป็นเมียไอ้พวกข้างล่าง แล้วทำไมเอามันมาเป็นเมียเสียเอง ทำไมไม่ส่งมันไปให้พวกนั้น ถ้ามันอยากได้ผู้ชายนัก ก็ให้มันสมใจสิ"”
ตัดพ้อต่อว่าเสียงสั่นเครือ
“ฉันจะทำอะไร มันก็เรื่องของฉัน ฉันตัดสินใจเอง เธอไม่เกี่ยวนะอาบจันทร์ อย่ามาก้าวก่าย”
โจรหนุ่มตอบกลับอย่างไม่พอใจ
“ทำไมฉันจะยุ่งเรื่องนี้ไม่ได้ ในเมื่อฉันเป็นเมียแสนก้าว แล้วผัวเอาผู้ชายเป็นเมียฉันก็ย่อมไม่พอใจเป็นธรรมดา ถ้าไม่อยากให้ฉันยุ่ง ก็อย่าทรยศฉันสิ”
อาบจันทร์สวนทันควัน แม้เธอจะยำเกรงโจรหนุ่มซึ่งนั่งทำหน้าไม่พอใจ แต่ความหึงหวงมีมากกว่าความกลัวตาย ทำให้เธอพูดสิ่งที่ใจคิดออกมา
“พูดอะไรให้ระวังหน่อยนะอาบจันทร์ เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าความสัมพันธ์ของเราสองคนเป็นแบบไหน แล้วเธอก็ไม่ควรจะใช้คำว่า “เมีย”กับฉัน ในขณะที่เธอเองก็มีผัวเป็นตัวเป็นตนอยู่ทั้งคน อย่าให้ผัวเธอต้องเสียใจด้วยเรื่องแบบนี้เลย”
ใบหน้าของอาบจันทร์เปลี่ยนไป หลังจากถูกตอกจนหน้าแหก ความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวฉายชัดออกมาให้เห็นทางสายตา และกริยาท่าทาง หญิงร่างอวบกรีดร้องออกมาราวกับคนเสียสติ แล้ววิ่งหนีออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
“นายนี่มันชั่วจริงๆ คนเขามีลูกมีผัวแล้ว นายยังไปเป็นชู้กับเมียชาวบ้านอีก”
พันไมล์ด่าว่าโจรหนุ่มอย่างเหลืออด พลางสะบัดตัวให้หลุดพ้นจากการเกาะกุมของเขา รู้สึกชิงชังรังเกียจคนที่จับตัวเขามาอย่างมาก คนๆนี้เลวไม่มีที่ติจริงๆ
“ฉันช่วยสงเคราะห์ให้ต่างหาก อาบจันทร์มีผัวเป็นอัมพาต ร่างกายท่อนล่างใช้ไม่ได้มาหลายปี อาบจันทร์รักผัวมาก ไม่อยากเลิกกับผัวตัวเองด้วยเรื่องเพียงแค่นี้
แต่อาบจันทร์ยังสาว ยังมีความต้องการ ฉันกับอาบจันทร์ ตกลงที่จะมีอะไรกัน เพื่อแก้ปัญหา ช่วยปลดเปลื้องให้อาบจันทร์ ทำให้ทุกคนมีความสุข อาบจันทร์ก็ไม่ต้องทิ้งผัวด้วย”