แวะมาคุยแล้ว ก็ถือโอกาสแวะมาโพสต์นิยายด้วยค่ะ ใครที่รออยู่ มาอ่าน มาเติมความสงสารให้กับคนที่โดนชายโฉดรังแกกันเร้วววววววว.............................................
“จะเป็นไปได้อย่างไร นี่มันในป่านะ กว่าจะเดินทางเข้าไปในเมือง ฉันว่าอย่างต่ำก็ต้องครึ่งค่อนวัน ไหนจะซื้อของ แล้วกลับมาอีก เผลอๆ อาจจะนอนค้างในเมืองก็ได้”
หนุ่มหน้าหวานแกล้งถาม
“แค่ 10 กิโลเอง ไม่ไกลหรอก แต่ทางมันขรุขระ คดเคี้ยวเยอะ รถก็ต้องค่อยๆไป ถึงอย่างไรก็เดินทางไม่ถึงสองชั่วโมงหรอก”
10 กิโลเมตร ป่ากับเมืองห่างกันแค่นี้เองน่ะหรือ ก็ไม่ไกลเท่าไหร่นี่นา เดินทางด้วยรถยนต์ไม่ถึงสองชั่วโมงเพราะถนนขรุขระ ทางคดเคี้ยว ถ้าเดินเท้าจะใช้เวลาเท่าไหร่กัน แล้วหากเดินออกไป จะถึงถนนใหญ่เลยหรือเปล่า เป็นถนนสายหลักที่มีรถวิ่งผ่านไปผ่านมาตลอดไหม....???
พันไมล์ครุ่นคิดในใจ ขณะหาทางหนีทีไล่ให้กับตัวเอง
“ที่ถามนี่ คงไม่คิดจะหนีใช่ไหม ขอบอกเลยนะ แกหนีไม่พ้นหรอก แค่ลงไปข้างล่างก็เจอพวกลูกสมุนของแสนก้าวเต็มไปหมด ถูกลากเข้าป่าไปข่มขืนไม่รู้ด้วย แต่แกอาจจะชอบก็ได้นะ...”
อาบจันทร์ดักคอเมื่อรู้ตัวว่าเผลอพูดอะไรออกไปตั้งเยอะแยะมากมาย พันไมล์ยิ้มเจื่อนๆ เลิกถามเพราะกลัวอาบจันทร์ผิดสังเกต เอาไว้ค่อยตะล่อมถามวันหลังดีกว่า อีกทั้งคำขู่นั้น ก็ทำให้เขาเลิกคิดที่จะหนีไปตายเอาดาบหน้าได้ชั่วขณะ
“ถ้าอยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ฉันก็จะพาแกไปสนุกกับพวกนั้น รับรองแกต้องชอบแน่ๆ”
“เธอเคยลองมาแล้วเหรอ ถึงได้ติดใจเชิญชวนฉันเนี่ย”
พันไมล์ย้อนถามเสียงเรียบ อาบจันทร์ชะงักการจัดวางสำรับอาหาร เงยหน้าจ้องมองพันไมล์ตาวาวอย่างโกรธๆ
“อย่าเอาฉันไปเปรียบเทียบกับแก ฉันไม่ได้ร่าน มั่วไม่เลือกแบบแกแล้วกัน”
สาวร่างอวบแผดเสียงใส่อย่างโกรธจัด พันไมล์ยิ้มเยือกเย็นก่อนตอบ
“แต่อย่างน้อย เธอก็มีชู้รัก ในขณะที่ยังมีสามีอยู่ทั้งคน อย่างนี้เขาจะเรียกว่าอะไร ไม่ได้มั่ว แต่ทั่วถึงงั้นเหรอ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดด ทนไม่ไหวแล้ว ขอตบแกซักฉาดเถอะ ปากดีนัก”
เถียงสู้ไม่ได้ อาบจันทร์ก็ใช้กำลัง สาวร่างอวบคะเนรูปร่างของตัวเองที่หนาใหญ่ กับร่างบางๆของผู้ชายตัวเล็กแล้วไม่ต่างกันเท่าไหร่ ถ้าตบตีกันจริงๆ เธอก็อาจจะชนะ
คิดได้ดังนั้น อาบจันทร์ก็ถลันเข้ามาหา พอเข้ามาใกล้ก็เงื้อมือหมายจะตบ แต่พันไมล์ชูกำปั้นไว้ เตรียมจะชกหน้า แกล้งขู่ไปอย่างนั้น เพื่อป้องกันตัว เขาไม่มีนิสัยรังแกผู้หญิงอยู่แล้ว แต่ที่ตอบโต้ไปทางวาจา เพราะนึกโกรธสายตาเหยียดหยามของอาบจันทร์ที่มองราวกับเขาไม่ใช่คน เป็นแค่ทาสบำเรอกามของคู่นอนของเธอเท่านั้น