Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 417
Message ID: 89
#89, RE: ขอร้องพี่ๆครับ ใครมีนิยายเรื่องหนึ่งใจหลายรักของพี่เอ๋CT บ้างครับ อยากอ่านต่อจนนอนไม่หลัยเลย
Posted by POPO on 03-Aug-16 at 09:50 PM
In response to message #0
89........
งานเลี้ยงปีใหม่พนักงานมาถึงแล้ว บริษัทมีกิจการหลายอย่างเป็นครั้งแรกที่จัดที่โรงแรมลานโล่งชั้นสิบ ถูกจัดวางโต๊ะจีนจนแน่น เราโชคไม่ดี ถูกผู้จัดการแผนกบังคับให้เดินแฟชั่นซึ่งเป็นสิ่งที่รับไม่ได้เลยจริงๆ น่าอายมากกว่า ถ้าเดินให้พวกที่ทำงานโรงแรมด้วยกันดูยังพอทนได้ แต่นี่บริษัทในเครือมากันครบและทุกที่ต้องส่งตัวแทนมาเดินด้วย แถมยังมีประกวดกันอีก สิ่งที่เราได้เรามอบหมายให้ทำคือเดินแฟชั่นชุดนอน พี่ตู่ก็สนุกกับเขาด้วยให้ยืมชุดนอนบางๆสีชมพูมาใส่ พี่สุเอาวิกผมมาให้แล้วช่วยแต่งหน้าให้ด้วยเราเขินมากเป็นครั้งแรกที่แต่งหญิง แถมยังเป็นแบบตลกอีกต่างหาก พวกที่ถูกจับมาแต่งก็ผู้ชายล้วน พี่สุให้ใส่กางเกงในตัวเล็กๆและใส่กางเกงขาสั้นทับอีกทีเป้าจะได้ไม่โผล่ แกยังเมคชัวร์ด้วยการให้ใส่ถุงน่องอีกหลายๆชั้น โอ๊ยอึดอัดจะแย่ โชว์ของพนักงานเริ่มไปเรื่อยๆมีทั้งเล่นเกมส์ ชิงรางวัล พี่สุโชคดีได้หม้อหุงข้าว เรานั่งรอหลังเวทีด้วยใจระทึกอยากให้มันจบลงเร็วๆ อายสายตาผู้ชายที่ถูกจับแต่งด้วยกัน บางคนมาจากแผนกช่าง พี่ตู่มาให้กำลังใจหลังเวที
“สวยจังเลยเอ๋ เซ็กส์ซี่มาก”
“พี่ตู่ เอ๋อาย”
“อย่ายอมแพ้ สิ ผู้ชายเขายังไม่อายเลย ดูพวกนั้นสิตลกจะตาย ขนขาเพียบ สุนี่เก่งจริงๆเลย พี่จำเอ๋แทบไม่ได้ ตัวก็ขาวเหมือนผู้หญิงเลย” ปุ๊เดินมาดูใกล้ๆ ยื่นเหล้าให้เรา ถึงเวลาสู้แล้วทุกคนก็มีแต่ความเป็นมิตร “เอ๋ย้อมใจหน่อย จะได้ไม่อาย” เหล้าเพียวๆไหลลงท้องที่ยังว่างอยู่เล่นเอาร้อนวูบ “อย่ายอมแพ้นะ พอเดินออกไปวาดลวดลายเลย”
“จะให้วาดยังไงหล่ะ เราไม่เคยแต่งหญิงเลยนะ”
“ไม่ต้องกลัว เดินส่ายๆไปมุมโน้น มุมนี้ ถลกชายชุดนอนขึ้นสูงๆ เหมือนดาวยั่วเขาทำไง”
“อย่างอื่น มีประกวดตั้งเยอะทำไมมาประกวดแฟชั่นชุดนอนนะนี่”
“เอ๋ พี่ไปรอที่หน้าเวทีนะ จะไปรอให้ดอกไม้” พี่ตู่ท่าจะบ้า เป็นเอามาก เตี่ยกับแม่รู้เข้าคงด่าตายถึงจะเคยเต้นงานโรงเรียนบ่อยๆก็เต้นเป็นผู้ชาย
“พี่ว่าเอ๋ลองถอดกางเกงขาสั้นออกดีกว่านะ มันดูตลก แล้วถุงน่องใส่กี่คู่หล่ะ”
“สี่คู่” เราถอดกางเกงขาสั้นออก พร้อมถลกให้พี่สุดู “มันเนียนดีแล้วนะไม่ปูดออกมาแล้ว “รี่พี่ไปขอตังค์หัวหน้าแล้ววิ่งไปซื้อไอ้นี่มาให้เราใส่แทนกางเกงขาสั้น” โอ้ จอช กางเกงในปาทังก้าสีแดงข้างหน้านิดเดียว ข้างหลังเป็นจีสติง ชุดนอนสีชมพูบางแจ๋ว พี่สุใส่เสื้อในชุดเตียวกันแบบผูกหลังให้ แกดูความเรียบร้อยของขอบถุงน่องกักางเกงใน ให้อยู่ระดับเดียวกันกับสายกางเกงในปาทังก้า
“เหมือนกระหรี่เลย” ปุ๊ชมหรือด่านี่ “เอ้าเอ๋ อีกสักกรึ๊บดับอาย”
“อีนี่เดี๋ยวมันก็เมาเดินตกเวทีหรอก” พวกเราสามคนมะรุมมะตุ้มกันอยู่มุมห้องพี่สุเอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาคลุมให้ เงามึนจนยืนไม่อยู่ มองพี่สุกำลังใส่รองเท้าส้นสูงปลายแหลมมีเข็มขัด ตายแล้วฉันจะล้มมั๊ยนี่ ขนาดลองเอาไปหัดเดินแล้วยังไม่มั่นใจเลย การแต่งตัวครั้งนี้ดูพี่สุกับปุ๊จะสนุกมากกว่าตัวเราอีก
“ปุ๊ทำไมไม่แต่งเอง”
“ก็เธอเด็กสุดนี่ แล้วอีกอย่างฉันกับพี่สุดูแล้ว เธอลูกบ้ามันเยอะ แถมยังแต่งขึ้นด้วย เห็นมั๊ยดูสิ ขาวไปทั้งตัวอย่างนี้ได้ที่หนึ่งแน่ๆ”
“ปุ๊เหลือเวลาอีกนานมั๊ย” พี่สุถามเวลาอีกเกือบครึ่งชั่วโมงกว่าจะได้โชว์”ชั้นว่ามันไม่เนียนถุงน่องหนาไป รอแป็บ เดี๋ยวมา” พี่สุเหมือนนึกอะไรออกแล้วรีบวิ่งไป
“เอ๋ ฉันแอบจิกพิธีกรแล้วให้หล่อนเดินเป็นคนสุดท้าย อย่าให้เสียชื่อโรงแรมนะ”
“โรงแรมจะเสียชื่อเพราะฉันนะสิ” ปุ๊กรอกเหล้าเราไปเรื่อยๆ เริ่มชาและตึงแล้วก็เลิกอายเป็นไงเป็นกันวะวันนี้ พี่สุกลับมาพร้อมเทปสีเทาๆและมีดโกน
“เอ๋ไปห้องน้ำกัน” เราเดินตามอย่างว่าง่าย “พี่จะทำอะไร” แกยื่นมีดโกนให้ “ไปเชฟก่อนเดี๋ยวเจ็บ”
“เชฟ หมายถึงโกนนะเหรอพี่ ขนขาไม่มีนี่”
“ฉันหมายถึง ขนมอยของหล่อนนะ”
“จะดีเหรอ”
“เอาเถอะน่า ไหนๆก็ไหนๆแล้ว” พี่สุรุนหลังให้เราเดินเข้าห้องน้ำ ขนถูกโกนออกจนเกลี้ยงเหมือนเด็กเลย พี่สุตามเข้ามาดึงเทปเทาแล้วให้ถือปลายอีกข้างแกจัดที่จัดทางจนเรียบร้อยแล้วแปะเทปเทาลงบนตัวเรา เจ้าตัวดีหายวับไปกับตา พี่สุพาออกมาที่หน้ากระจกสำรวจด้านหลังว่าไม่มีอะไรโผล่แล้วให้เรานั่งบนซิงค์ช่วยใส่ถุงน่องแค่ชั้นเดียวก่อนจะใส่กางเกงในปาทังก้าตัวเก่งของแกทับอีกครั้ง เรารู้สึกเหมือนยืนแก้ผ้าเลย ทิชชู่ถูกยัดเข้าไปในเต้านมอีกครั้ง ก่อนจะสวมชุดนอนทับแล้วคลุมด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำ แล้วแกก็จูงแกมลากเรากลับหลังเวที
“เร็วขึ้นไปสองคนแล้ว มีทั้งหมดสิบคนรวมหล่อน นี่ดูพวกผู้ชายสิใครแต่งหน้าให้วะยังกะลิงใส่วิกเลย โอ๊ยเป้าโด่งกันทั้งนั้น พวกมันก็บ้ากันจริงๆ มีแต่พวกเราที่สวย” พี่สุจุดธูปแล้วยื่นให้เรา
“ทุกครั้งที่ขึ้นเวที ต้องไหว้ครูแล้วอธิษฐานให้เราประสบความสำเร็จนะเอ๋” เราตั้งใจอธิษฐานอยู่นานที่หลังเวทีก่อนจะค่อยๆก้าวขึ้นไปอย่างระมัดระวัง ด้านนอกคนเต็มไปหมดพร้อมเสียงเชียร์ผิวปากให้เพื่อนตัวเองดังลั่นแต่ละคนโพสท์ท่าทะลึ่งๆอยู่นานกว่าจะเรียกคนต่อไปให้ออกมา พี่สุกับปุ๊ออกไปรอที่หน้าเวทีแล้ว ตอนนี้ข้างหลังเหลือเราคนเดียว
“ต่อไปเป็นตัวแทนของบริษัทน้องใหม่ครับ ตัวแทนของโรงแรมที่เป็นเจ้าภาพวันนี้นะครับ เธอชื่อน้องเอ๋ มาดูกันครับว่าน้องเอ๋จะสวยสู้น้องๆทั้งเก้าคนรึเปล่า” เพลงเชอร์รี่พิงค์ ดังขึ้นอีกครั้งเราเดินจากด้านหลังด้วยขาที่ยังสั่นออกมาพร้อมเสื้อคลุมยืนนิ่งอยู่ครู่นึงเห็นหน้าพี่สุมาเชียร์หน้าเวทีทุกคนกรูกันมาให้กำลังใจเพลงดังขึ้นกว่าเดิม เราเดินทั้งอย่างนั้นไปมาหนึ่งรอบ แล้ววิญญาณนางโชว์ก็เข้าสิง เราเดินเสยผมแล้วไปหยุดที่กลางเวที ค่อยๆปลดเสื้อคลุมลงช้าๆกองลงที่พื้น เหลือแต่ชุดนอนสีชมพูสั้นแค่ต้นขา ชุดชั้นในสีแดงมันเด่นชัด เราโยกตัวยั่วยวนตามจังหวะเพลง มือค่อยเลิกชายชุดนอนพองาม เสียงกองเชียร์ผู้ชายที่กำลังเมา ตะโกนให้ถอดออก ได้เลยคะเดี๋ยวจัดให้ ชุดนอนแบบผูกค่อยๆแกะพร้อมทิ้งสายตาพลางเดินรอบเวทีอีกรอบ ชุดนอนค่อยๆไหลลงจากตัวผ่านเสื้อในจนถึงขอบกางเกงใน เราจับค้างไว้อย่างนั้นแล้วทำทีเป็นอายก่อนจะปล่อยให้มันลงไปกองที่พื้นกับเสื้อคลุม ร่างเรายืนโดดเด่นในชุดเร้าใจเสือป่าพร้อมกับโยกตัวเหมือนสาวอะโกโก้ที่เคยแอบเห็นที่สีลมพองามผู้ชายหลายคนยื่นดอกกุหลาบที่โต๊ะมาให้ พี่ตู่ถ่ายรูปซ้ำแล้วซ้ำเล่า รู้สึกสะอารมณ์มาก เราทำทีเป็นเหมือนจะปลดสายกางเกงในแต่แล้วก็หยุด เปลี่ยนเป็นก้มหยิบเสื้อคลุมมาสวมแทนแล้วเดินไปรวมกับเก้าคนก่อนหน้าจนเพลงจบ เรายืนเฉิดฉายอยู่อย่างนั้นจนประกาศรางวัล เป็นไปตามที่คาดรางวัลพันนึงแลกกับความหน้าด้านมันดูน้อย แต่ที่มากไปกว่านั้นสิ่งที่ได้รับก็คือความสนุกข้างล่างเวทีมากกว่า เราหลบทุกคนเข้าห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า ค่อนข้างจะเสี่ยงเหมือนกันผู้ชายเมาลวนลามแทะโลมเรา เราผลักออกทีละคนแล้วหลบเข้าส้วมรอจนเสียงเงียบค่อยๆเปิดออกมา ช่างคุมห้องคอนโทรลรูปหล่อ พี่บอยที่เรากับพี่สุคอยแซวเวลาเขามาทำงานกำลังยืนฉี่ ถ้าจะเมาเหมือนกัน เราชะโงกดูเคแกที่โถ พี่บอยมองหน้าเราแล้วลากเราเข้าห้องส้วมอีกครั้ง ความเมาทำให้ผู้ชายหื่นเราโผกอดเขาแล้วดูดปากกันอย่างแรงพี่บอยลูบไปตามกางเกงในของเราเหมือนหาอะไรที่ชอบอยู่นั้นเราปัดป้องดึงมือแกออกแล้วมองหน้าแกอย่างเชิญชวน พี่บอยกดหัวเราลงที่เป้ากางเกงแล้วงัดเคออกมาจ่อปากเรา เราเองก็เมาไม่พูดพร่ำทำเพลงดูดเคพี่บอยอย่างเอาเป็นเอาตายในห้องส้วม จนน้ำแตกคาปากเราบ้วนทิ้งที่ชักโครก พี่บอยพอเสร็จก็รีบออกไปทันที ห้องน้ำไม่มีคนอยู่แล้วเรายืนมองตัวเองที่หน้ากระจก ปากที่พี่สุบรรจงแต่งแต้มให้ตอนนี้มันเลอะจนไม่เป็นรูป วิกผมก็ดูไม่เป็นทรงเพราะมือของพี่บอย ดูสารรูปของตัวเองแล้วก็หัวเราะคนเคียว ยับเยินไม่มีชิ้นดี พี่สุตามเข้ามาในห้องน้ำ
“พี่นึกว่าหายไปไหน เห็นบอยเพิ่งเดินออกไป เป็นยังไงหล่ะ ปากเลอะเชียวนะ” เราสองคนหัวเราะกันอย่างมีความสุข
“ขอบคุณนะพี่สุ ที่ช่วยแต่งตัว”
“ไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้ ขอบคุณเอ๋เหมือนกันที่พี่ไม่เสียความตั้งใจ อย่างนี้สิน้องรัก” พี่สุช่วยเราเช็ดเครื่องสำอางค์จนหมด กลับมาเป็นเอ๋คนเดิมแล้ว แต่เอ๋คนนี้น้ำตาแทบร่วงหลังความสุขเมื่อพี่สุช่วยกระชากเทปเทาออกจากตัวแบบเจ็บครั้งเดียว
“โอ๊ย” เราร้องเสียงหลง มันทั้งเย็นทั้งแสบ “เข็ดแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว” ได้แต่กระโดดไปมาทั้งจุกทั้งเจ็บกว่าจะใส่กางเกงได้ จุกจริงๆ เรากลับมานั่งที่โต๊ะหน้าซีด พี่ตู่ยิ้มให้
“เก่งมากเอ๋ สวยมากๆเลยเหมือนมืออาชีพเลย” เรานั่งกินข้าวที่โต๊ะจากนั้นก็รอผลจับสลากรางวัลใหญ่ ดนตรีเล่นเพลงให้คนออกไปเต้น จนเวลาล่วงเลยถึงงานเลิกเกือบเที่ยงคืนหัวหน้าใจดีให้หยุดทั้งวัน เราเดินจุกไปรอขึ้นแท็กซี่ที่ปากซอย พี่สุกับปุ๊แยกตัวไปทำงาน ส่วนพี่ตู่และพี่คนอื่นๆกลับกันหมดแล้ว
“เอ๋” หรั่งตะโกนเรียกแล้ววิ่งมาโอบคอ
“กลับรึยัง” หรั่งถามปากจ่อใกล้ๆหู
“วันนี้ไม่ทำงานเหรอ”เรามองเขาที่ยังอยู่ในชุดใส่เล่น
“เมาจนหัวหน้าไล่กลับ”
“ไม่เห็นหรั่งเอาดอกไม้มาให้เลย”
“มีแต่อย่างอื่นจะให้ เอามั๊ย” หรั่งหอมแก้มเรา “ไปกันเถอะ” แท็กซี่มาจอดข้างหน้า เราเอนตัวเอาหัวซบที่ไหล่เขาไปตลอดทาง...........................................