Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 417
Message ID: 95
#95, RE: ขอร้องพี่ๆครับ ใครมีนิยายเรื่องหนึ่งใจหลายรักของพี่เอ๋CT บ้างครับ อยากอ่านต่อจนนอนไม่หลัยเลย
Posted by POPO on 03-Aug-16 at 10:00 PM
In response to message #0
95…..
นังไก่ทำไมยังไม่หลับไม่นอนอีกนะ คนจะเข้าหอสักหน่อยมานั่งเป็นก้างขวางคออยู่ได้ เรารู้สึกไม่สบอารมณ์ที่เห็นเพื่อนสาวนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่กับถาสองต่อสอง
“พี่เอ๋มาทำอะไรเหรอ” ถามอย่างแปลกใจ
“ไม่มีอะไรนอนไม่หลับเลยมาเดินเล่น” เราตอบอย่างเสียไม่ได้
“ไก่ก็นอนไม่หลับเหมือนกัน” เราไม่เข้าไปที่ห้องแต่เลี่ยงไปที่ห้องนกแทน นกนั่งอ่านหนังสือคนเดียวอยู่ในห้องเพื่อนๆไปอ่านกันในรามใต้ตึกเรียน หลายคนบอกว่าอ่านแถวนั้นแล้วมีสมาธิบางทีกลับกันเกือบเช้า ไม่กลัวผีกันรึไงนะ รามตอนกลางคืนมือจะแย่ยิ่งใต้ตึกเรียนยิ่งวังเวง นกละสายตาจากหนังสือวันนี้อากาศค่อนข้างอบอ้าวเหมือนฝนจะตก เราได้กลิ่นฝนโชยมาตั้งแต่เย็นแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะตกสักนิด
“มาทำไม” นกถามเราเมื่อเห็นเราเดินเข้ามาในห้องแล้วออกไปยืนรับลมที่ระเบียง
“มาเล่นไม่ได้เหรอ” เรายืนเกาะราวระเบียงมองท้องฟ้าที่มีสีแดงอยู่อีกด้าน
“อ่านหนังสือถึงไหนแล้วเอ๋” นกเดินมาที่ระเบียง
“จบแล้วเหลือแต่ทำแบบฝึกหัด” บัญชีต้องขยันทำการบ้านไม่งั้นจะทำข้อสอบไม่ได้ นกดีกว่าไม่ต้องเหนื่อยมากเรียนรัฐศาสตร์ ใช้ความเข้าใจกับหลักการและอ่านหนังสือมากๆ ไม่ต้องมาเดบิต เครดิตเหมือนเรา ฟ้าแล่บไกลๆแล้วจากที่เคยร้อนอบอ้าวเมื่อครู่ ลมฝนเย็นๆเริ่มพัดเอื่อย
“ไม่กวนแล้วกลับหล่ะ” นกจับแขนเราไว้
“งอนอะไรหล่ะ” นกถาม
“ก็เห็นอ่านหนังสืออยู่ขอโทษนะ พอดีนอนไม่หลับ” เราทิ้งนกให้อ่านหนังสือต่อแล้วเดินช้าๆที่ห้องถา ประตูห้องปิดไปแล้ว ไก่คงกลับห้องแล้วมั๊ง เราเคาะประตูเบาๆรออยู่นานไม่มีคนเปิดให้ลองบิดลูกบิดดู ก็ล็อคสงสัยนอนแล้วมั๊ง ไม่กวนดีกว่าฝนจะลงเม็ดอยู่แล้วฟ้าร้องดังกว่าเดิมเรารีบวิ่งลงชั้นล่างเพราะกลัวเปียก ถายืนอยู่ที่ทางออกพอดี
“ไปไหนมา ไปหาที่ห้องไม่เจอ” เรามองหน้าเขา
“ก็ไปหาที่ห้องเหมือนกัน” เราเดินออกประตู ถาตามมาแบบรีบๆ เราทั้งคู่เข้าหอของเราไม่ทัน เปียกเล็กน้อยหนาวชะมัด เรายื่นผ้าขนหนูให้ถาเช็ดผม
“ฝนอะไรมาตกตอนนี้” ถาพึมพำ
“ฝนหลงฤดูนะสิ มาหาเรามีอะไรเหรอ” เราเปิดพัดลมตัวเล็กแล้วเอาหน้าผมไปจ่อ
“เอ๋บอกว่าจะไปหา เห็นดึกแล้วยังไม่ไปก็เลยมาดู”
“งั้นเหรอ เราเห็นไก่นั่งอยู่หน้าห้องเลยไม่อยากเข้าไป แล้วอ่านหนังสือเสร็จแล้วเหรอ”
“อ่านรู้เรื่องที่ไหนหล่ะ มานั่งเฝ้าชวนคุยโน่นคุยนี่ เราไล่ให้มันไปนอนแล้วถึงยอมออกจากห้อง” ถาเช็ผมเสร็จก็ยื่นผ้าคืนเรารับมาแล้วเอาไปตากที่ระเบียงหลัง ฝนสาดมาบ้างแต่ไม่ถึงกับเปียกเราเปิดไฟระบียงแล้วแหงนมองข้างบน
“ไก่ยังไม่นอนเลยนะ นั่งอยู่ระเบียงอยู่เลย” เราปิดไฟแล้วเดินกลับเข้ามาในห้อง ดึงผ้าม่านที่หน้าต่างลง ถายืนเก้ๆกังๆเพราะไม่รู้จะทำอะไร เราเดินไปหยุดที่ตรงหน้าเขา
“มีอะไรกับเราเหรอ” มือเราก็คว้าไปด้วยพร้อมยิงคำถาม ลูบมันเล่นนอกกางเกงบอล ผ้าลื่นๆทำให้สัมผัสได้เต็มๆ มันค่อยๆสู้มือแล้ว เราสอดมือเข้าไปที่ขอบกางเกงจนถึงชั้นใน ขนฟูกระจัดกระจายโคนใหญ่เต็มมือดีเหมือนกันขนาดก็ใช้ได้ แต่ปลายยังไม่เปิดดีนัก ถาเพลินกับมือเราสักพักก็จับมือเราไว้
“ดูดดีกว่า” เขากระซิบที่หูเบาๆ
“ดูดให้แล้วจะทำอะไรให้รึเปล่า รูปหล่อ” เราเอามือดึงกางเกงลงช้าๆบีบที่แก้มก้นเล่น
“อย่างอื่นทำไม่เป็นหรอก” ถาก้มหน้ามองตามมือของเราที่ค่อยๆรูดกางเกงขาอยู่มันหล่นไปที่พื้นแล้วตอนนี้เหลือแต่กางเกงใน เป้านูนเด่นเราสัมผัสมันข้างนอกอีกที เปียกเป็นดวงแล้วคงจะอ่านหนังสือจนเครียดสิท่า
“ทำไม่เป็นเดี๋ยวสอนให้” เราดันถาไปที่เตียงเขาหย่อนก้นลงนั่ง
“เอ๋ปิดไฟก่อนสิ”
“ปิดไฟแล้วจะเห็นอะไร” เรามองเขาอย่างยั่วยวน
“นะปิดก่อน”
“อยากเห็น กลางวันก็ไม่ยอมให้ดู”เราเอามือล้วงไปที่กางเกงในแล้ว ถาเอนตัวลงนอนเอาหมอนปิดหน้าแต่ก็ยกก้นลอยตอนที่เราดึงกางเกงในเขาออก อาเร้าอารมณ์จังเลย เราจับมันพลิกซ้ายพลิกขวา หนังยังเปิดไม่หมดปลายโผล่มาหน่อยๆเท่านั้น ลมฝนพัดผ้าม่านปลิวเตียงเราติดที่หน้าต่างละอองฝนเบาๆยิ่งทำให้อารมณ์พลุ่งพล่านกว่าเดิม เรารูดหนังจนสุดปลายแดงแจ๋เลยที่รูมีน้ำใสปริ่มแล้ว ครั้งแรกที่ปลายลิ้นเราแตะถาถึงกับสะดุ้งแต่มือหมอนยังปิดหน้าอยู่เราดูดเน้นโยกหัวอย่างแรงเสียงถาครางฮืดฮาดไม่ทันไรนับนังไม่ถึงสิบก็พุ่งเราถอนปากออกใช้มือช่วยกระตุก น้ำขาวทะลักออกมาเลอะเต็มหน้าท้องถาเด้งตัวอีกครั้งเอาหมอนออกจากหน้ามองมือเราที่กำลังรูดมันอยู่จนหมด เราหยิบทิชชู่มาเช็ดที่หน้าท้องของเขาจนหมด ถาจะใส่กางเกงแต่เราดึงมือเขาไว้
“อย่าเพิ่งสิ จะรีบไปไหนฝนยังไม่หยุดเลย”
“ก็เสร็จแล้ว” ถาทำหน้าเหมือนอายๆ เรายังกระตุกมือต่อเรื่อยๆ มันเริ่มสู้มืออีกครั้ง เราเดินไปปิดไฟแล้วไปบ้วนปากที่ห้องน้ำ กลับมานั่งที่เดิม ก้มหน้าไปจูบที่ปากเขาถาหลบ
“ทำไมเหรอ”
“ไม่เคย”
“ก็ลองดูสิ”
“แต่เอ๋เพิ่งดูดเมื่อกี๊”
“ก็ของตัวเองรังเกียจอะไรเหรอ”เราประกบปากเขาอีกครั้งค่อยๆดันลิ้นเข้าไป วิทยายุทธของพี่โด่งถูกงัดมาใช้เรารุกอย่างแรงบางครั้งก็โดนฟัน แต่ก็ต้องพยายามนำให้ดีที่สุด นักเรียนใช้ได้นี่
“ถอดเสื้อเถอะ” ถาทำตามอย่างว่าง่าย ในความมืดนั้นเราควานหาถุงอย่างใต้ที่นอน เราซุกไซ้ไปที่ซอกคอแล้วไล้ตามหัวนมก่อนที่จะมาหยุดที่กลางตัวอีกครั้งทั้งดูดทั้งดุนจนมันแข็งเต็มที่ก่อนจะบรรจงสวมถุงยางช้าๆ
“เอ๋จะทำอะไร เราไม่เคยนะ” ถุงยางใส่จนเสร็จแล้วยังจะถามอีก
“เดี๋ยวก็รู้” ขนาดเท่านี้คงไม่ยากเราปาดเควายแล้วลุกขึ้นคร่อม ค่อยๆจ่อและกดลงไปช้าๆ
“เจ็บหัว” ถาบอกเบาๆ เราไม่รู้ว่าผู้ชายมันเจ็บด้วยเหรอเห็นมีแต่มัน ดันอย่างเดียวพอเข้าไปได้ นี่แบบไหนกัน เรากดสะโพกจนมิดด้ามแล้วเข้าจังหวะ ไม่สนุกเลยนอนนิ่งอยู่ได้
“ถาช่วยหน่อยสิ” เราเอนตัวลงนอนข้างถาขับตัวตามแล้วตัวเราก็อยู่ข้างล่างเขา”ทำเองนะ” ไม่ต้องสอนเลยคะแค่นี้นายถาก็โยกเราอย่างแรง เร่งเครื่องอย่างเดียว จนเราสะเทือนไปทั้งตัวฟ้ายังคำรามนี่จะโดนผ่ามั๊ยนะถาดันจนเสร็จแล้วคาไว้จนมันเหี่ยวข้างในเราก่อนจะหงายหลังไปนอนข้างๆเราดึงตัวออกพร้อมกับดึงถุงยางลุกไปล้างเนื้อล้างตัว เงาของไก่ที่ชั้นบนยังมองเห็นได้ชัด สักวันเถะจะล่อที่ระเบียงให้ดู นังไก่ เรานอนกอดถาแน่นหลับไปพร้อมกับฝนที่ยังคงตกอย่างไม่ลืมหูลืมตา
ตื่นมาตอนเช้าเรากลับรู้สึกเขินถาไม่ยอมออกจากห้องง่ายๆจนเราหิวถึงชวนกันออกมากินข้าวที่หน้าหอ แม่บ้านร่างอ้วนเดินหอบกับข้างกลับมาจากปากซอย ยิ้มมาแต่ไกล
“พี่เอ๋ วันนี้จะทำผัดกระเพรากับแกงจืด” ไก่ชูถุงกับข้าว เรานึกถึงเวลาที่ไก่กินข้าวทีไรแล้วสะท้อนใจเมื่อไหร่จะผอมได้นะ วันๆหล่อนคิดถึงแต่กับข้าว ไก่เดินขึ้นหอไปแล้ว ถาก็แยกตัวกลับห้องหลังจากกินเสร็จ เรายืนมองตามหลังเขา เฮ้อเพื่อนฝูงก็ไม่เว้น ทำไมนิสัยชอบเอาชนะมันแก้ไม่หายนะ ยิ่งรู้ว่าต้องแย่งกับใครยิ่งอยากทำ ไก่ไม่ใช่คู่น่อสู้ของเราสักนิด เราเดินไปหาไก่ที่ห้องก็นึกสงสารคนที่คอยดูแลเขาไม่ห่างกับทำได้แค่เพียงกับข้าวเท่านั้นเองรึ แต่เราไม่ต้องทำอะไรสักนิด มารยาร้อยแปดที่งัดมาใช้ก็เท่านี้เองเหรอ ไก่นั่งกินข้าวจานที่สองเงียบไม่พูดมากเหมือนทุกวัน หรือว่าไก่จะรู้ เรามองเห็นความเปลี่ยนแปลงเล็กๆจากแววตาของไก่ที่มองเราในบางครั้ง เรารู้สึกละอายใจจังที่ทำแบบนั้น คืนที่ผ่านมาหน้ามืดตามัวไปแล้วมันคงแก้ไขอะไรไม่ได้ ยิ่งถาบอกกับเราตอนที่ไก่กลับห้องไปแล้วยิ่งทำให้เราคิดมากขึ้นมาอีก
“เดี๋ยวจะไปเล่นที่ห้องอีกนะ ตอนเย็น”
“ไปเล่นอะไร”
“ไม่น่าถาม มันส์ดีนะเอ๋” บอกแล้วว่าของอย่างนี้อย่าลอง ได้ลองแล้วมันจะติดวัยรุ่นวัยคนองอย่างนี้น้ำมันเยอะต้องรีดกันอีกนานเลยแหละ คืนนั้นเราก็เดินรูโบ๋ไปทำงานขาสั่นเลย ไม่รู้ว่าถามันอดกลั้นมาจากไหนเบิ้ลซะเพลินจนไม่อยากมาทำงาน
“ทำไมหน้าโรยๆยะ ไปทำอะไรมา” พี่สุทักเมื่อเจอหน้ากัน วันนี้หรั่งก็อยู่ดึก เราหลบสายตาหรั่งไม่อยากมองหน้ารู้สึกผิดที่ดอกทอง
“อ่านหนังสือทั้งวัน”
“หนังสือโป๊เหรอ” หรั่งชะโงกหน้ามาแซวที่เคาน์เตอร์
“อ่านทำไม หนังสือโป๊ เล่นเองสนุกกว่า ว่ามั๊ยคะพี่หรั่ง” เราสวนตอบไป หรั่งทำหน้ายี้แล้วเดินออกจาเคาน์เตอร์ไปตรวจความเรียบร้อยต่อ
“เอ๋วันนี้ช่วยพี่ส่งแขกวีไอพี หน่อยนะ หลายห้องมาพร้อมกัน” รอบดึกคนน้อยถ้าแขกวีไอพีมาต้องส่งกันถึงห้องเลย เรารับมาสองส่งแขกเสร็จยืนรอลิฟต์ พอลิฟต์เปิดก็จ๊ะเอ๋กับหรั่งที่กำลังตรวจฟลอร์ เขาเดินไปดูแถวบันไดหนีไฟ เปิดเข้าไปส่องดู แล้วกวักมือเรียกเรา
“มีอะไร”
“เอ๋ดูอะไรนี่ หรั่งเอามือจับเคที่แข็งเป็นลำ นอกกางเกงให้เราดู”
“แล้วไงหล่ะ”
“แล้วไงหล่ะ ทำหน้าที่หน่อย” พวกเราใช้บันไดหนีไฟเป็นที่รีดพิษร้ายของหรั่ง หรั่งจับหัวเราโยกแรงจนแตกขาปากเราบ้วนทิ้งที่พื้นหรั่งก็เอาวอเคาะหัว “ทิ้งหลักฐานได้ไง”
“บ้า ทำไมไม่ไปหาที่ห้องเลย”
“ไม่ว่าง”
“ทุกทีแหละ มีแต่ไม่ว่าง ระวังเถอะจะหาคนมาแทน”
“ใครจะเอาอยู่ ระดับเอ๋”หรั่งน้ำแตกแล้วอารมณ์ดี
“แล้ววันนี้เป็นอะไรขึ้นมาอยากไม่เลือกที่”
“เห็นหน้าแล้วอยากเอาค-ยกระแทกปาก”
“บ้า” เราตีที่เป้าหรั่งอีกที เขาก็แอ่นให้ตีอีก
“หรั่ง กลับด้วยกันนะวันนี้” เป็นครั้งแรกที่เราชวนเขา
“แน่นอนอยู่แล้ว” เขาตอบพร้อมกับประตูลิฟต์ที่เปิดออก เราทั้งคู่แยกกันเดินไปคนละทางเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ส่งแขกหรือนอนกับแขกยะ น้องเอ๋ เดี๋ยวต้องเก็บค่าจอยเนอร์ นะ เอามาสี่ร้อยบาท” พี่สุแซวแล้วส่ายหน้า”มีอะไรดีๆไม่เล่าให้ฟังนะ ถ้าเสียใจอีกจะไม่ช่วยเลย”
“ไม่มีอะไรหรอกพี่ แค่” เราทำมือเหมือนโม๊คให้พี่สุดู
“อีทะลึ่ง” พี่สุค้อนแล้วหันไปทำงานต่อ หรั่งยืนยิ้มมองเราจากที่หน้าลิฟต์ ดีจังเลยนะความรู้สึกแบบนี้ ความทรงกจำที่แสนไกล อยากจะนั่งไทม์แมชชีนกลับไปอีกครั้ง...................................