เขาเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ผมยังยืนนิ่งกับที่ ในใจก็คิดไปซะไกลว่าเขาจะยั่วเราจริงเหรอ หรือว่าเขาแกล้งอำเราเล่นๆ
ผมได้ยินเสียงน้ำที่เขาอาบอยู่ ก็เดินสำรวจห้องพักเขา เห็นหนังสือเรียน กองงานที่ทำค้างไว้ แล้วเสื้อผ้าที่ล้นออกมาจากตะกร้า แต่ห้องก็สะอาดดี เหมือนกับว่าเจ้าของห้องดูแลเก็บให้เป็นระเบียบอยู่เสมอ (แต่คงขี้เกียจซักเสื้อผ้า555)
ผมนั่งลงบนเตียง เปิดพัดลมเป่ามาที่หน้า แล้วก็แกะกระดุมเสื้อกับปลดเข็มขัดออกเล็กน้อย เสียงอาบน้ำเงียบลงไป ผมหันสายตาไปทางอื่นก่อนดีกว่า เพราะว่าเดี๋ยวเขาออกมาจากห้องน้ำ เผื่อ...... ไม่เอา ๆ ไม่คิดต่อต้องรักษาภาพหน่อยเรา
เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก แล้วเขาก็เดินมาใกล้ผม เอามือมาแตะที่ตัวแล้วถามว่า ผมไม่อาบน้ำเหรอครับ เปลี่ยนเสื้อผ้าจะได้ไปทะเลสบายๆ ผมก็บอกไปว่า ไม่ได้เอาของใช้ ไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาครับ ในใจคิดว่าถ้าไปบางแสนแล้วอยากลงเล่นน้ำทะเลค่อยซื้อเสื้อกางเกงแถวนั้นเปลี่ยนเอา เขาบอกว่าเอาผ้าเช็ดตัวของเขาใช้ได้เลย ส่วนเสื้อผ้าเดี๋ยวเขาค้นๆ เสือ้ผ้าเพื่อนๆ เขาให้ น่าจะใส่ได้บ้าง เขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบผ้าขนหนูมาให้ผม แล้วก็กลับไปที่ตู้ ค้นหาเสื้อผ้าของเพื่อนเขา ได้กางเกงขาบอลขาสั้น ตัวไม่ใหญ่มาก(ผมใส่ได้พอดี) กับเสื้อกล้ามสีเขียว มีรูปการ์ตูนมิคกี้ เอ่อ...จะให้ผมใส่เหรอครับ ผมถามเขา เขาบอกว่ามีเสื้ออยู่ตัวเดียว เพื่อนเขามานอนค้าง ก็เลยทิ้งไว้ที่นี่ ส่วนตัวอื่น ๆ มีแต่ตัวใหญ่ ๆ เขาเอาเสื้อให้ผมดู ผมก็ว่ามันใหญ่จริง เอาว่ะใส่ก็ได้เสื้อกล้ามลายมิคกี้ คิดว่าคงจะน่ารักนะ 555
ผมลืมเล่าไปว่า ตอนที่เขาเอามือมาแตะแขนผมอ่ะ ผมหันไปเห็นรอยิ้มเขาแล้ว แบบว่า อยากโน้มตัวเขาลงมาแล้วจูบปากเลย ยิ่งเขาอาบน้ำเสร็จใหม่ ๆ ตัวหอมกลิ่นสบู่ กล้ามอกก็มีหยดน้ำเกาะอยู่ .....ผมอ่ะเห็นแล้ว.....เลยละคับ
ตอนเขาไปนั่งยองๆ เลือกกางเกงกับเสื้อกล้ามให้ผม ผมเห็นท่อนขาที่แข็งแรงของเขา แทบอยากจะไปนั่ง...ด้วยเลย เอ๊ะ ผมเป็นไรไป ไม่ละ ไม่คิดต่อ.....555