บทที่ 1
ตั้งแต่ที่ผมจำความได้ บ้านของผมกับบ้านของพี่น้ำจะไปมาหาสู่กันอยู่เสมอๆ ส่วนใหญ่เราจะเป็นฝ่ายไปหามากกว่า แม่บอกว่า ลุงกับป้า...พ่อและแม่ของพี่น้ำเคยช่วยเหลือพ่อและแม่ไว้มากสมัยเพิ่งแต่งงาน หลังจากพ่อเริ่มทำกิจการที่ต่างจังหวัดซึ่งจริงๆ ก็อยู่ติดกับกรุงเทพฯ นั่นแหละ พ่อกับแม่ก็เลยหอบเอาลูกชายคนเดียวในเวลานั้นมาตั้งรกรากกันที่นี่ ลูกชายคนเดียวคนนั้นคือพี่เต้ย พี่ชายของผม
.
หลังจากนั้นอีกหลายปี ผมก็ลืมตาออกมาดูโลกบ้าง เพิ่งได้มารู้เอาไม่นานนี้ว่าจริงๆ แล้วผมเป็นคนเล็กของตระกูล ทั้งในฝั่งของพ่อและในฝั่งของแม่ จากลูกพี่ลูกน้องทั้งสองฝั่งรวมกันก็ร่วมสามสิบคน ไม่มีคนไหนที่เด็กกว่าผมอีกแล้ว
.
ในบรรดานั้น พี่น้ำเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ผมรู้จักมักคุ้น ทุกครั้งที่เขามาหาผมที่บ้านหรือเราไปหาเขาที่บ้าน พี่ชายของผมกับพี่เขาจะคุยกันสนุกสนานเพราะวัยใกล้กันมากกว่า แต่ผมก็ต้องขอมีส่วนร่วมทุกครั้ง ผมไม่รู้ว่าพี่ๆ เขารำคาญรึเปล่า แต่ผมก็มีความสุข
.
เมื่อตอนปิดเทอมขึ้นชั้นม.3 ผมมีเหตุให้ต้องมาพักอยู่กรุงเทพฯ เลยมาขออยู่ที่บ้านป้า ปกติเวลามาบ้านป้าผมจะบุกห้องพี่น้ำทุกครั้งเพราะห้องพี่น้ำของเล่นเยอะตลอด แล้วพี่น้ำก็จะไม่ห้ามหรือดุผมเลยเวลาผมรื้อห้องของพี่เขากระจุยกระจาย
.
ตอนที่ผมบอกว่าจะมาค้างบ้านป้าในครั้งนี้ ผมคิดว่าคงได้นอนกับพี่น้ำแน่ๆ แต่พอป้าจัดห้องแยกให้ผมนอนคนเดียว ผมก็หน้าเสียแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร ผมแอบน้อยใจว่าพี่น้ำคงรำคาญผม เพราะตอนนี้พี่เขาเรียนจบและทำงานแล้ว และอีกข้อที่สำคัญก็คือผมกลัวผี เพราะบ้านของป้า ซึ่งจริงๆ คือบ้านของลุงเป็นบ้านเก่าหลายสิบปี หลืบมุมมืดๆ เยอะไปหมดจนผมไม่กล้าเดินไปไหนมาไหนคนเดียว
.
พี่น้ำถามผมว่านอนคนเดียวกลัวมั้ย ผมพยักหน้าและโวยวาย พี่น้ำหัวเราะขำผมใหญ่ แล้วพูดว่า
.
“มานอนห้องพี่มั้ยล่ะ” เท่านั้นเอง ผมก็รีบหอบสัมภาระทุกอย่างมาอยู่ห้องพี่น้ำอย่างรวดเร็ว
.
แม่จะคอยปรามผมว่า พี่น้ำเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผมต้องนับถือเขา ห้ามล้น (ผมยอมรับครับว่าผมล้น) พี่น้ำเป็นคนที่เรียนเก่งชิบ ถ้าพูดถึงเรื่องการเรียนของพี่น้ำเมื่อไร ทุกคนจะพูดประหนึ่งว่าพี่ชายของผมคนนี้ไม่ใช่มนุษย์ แต่หลังจากหนึ่งอาทิตย์ที่ได้มาอยู่บ้านป้า พี่น้ำก็เริ่มรั่วให้ผมเห็นมากขึ้นเรื่อยๆ จากที่ชอบหยอกผม ก็กลายเป็นรั่วเองบ้างอะไรบ้าง ถ้าไม่บอกว่าพี่เขาเคยเรียนอะไรมา ใครๆ ก็คงคิดไม่ถึงเลยล่ะ บางครั้งผมอยากรู้เรื่องงานของพี่เขาบ้าง จึงท้าทายให้เขาทำอะไรยากๆ ให้ดู แต่ทุกครั้งก็จบด้วยความไร้สาระ บ้าๆ บ๊องๆ ของพี่น้ำตลอด ทั้งๆ ที่วัยต่างกันมาก แต่ผมก็รู้สึกเหมือนเขาเป็นเพื่อนผมมากกว่า
.
ปกติผมจะตื่นก่อนพี่น้ำ เพราะพี่น้ำจะนอนดึกกว่าผม หลังจากที่ผมตื่นนอนและอาบน้ำแต่งตัวแล้ว ผมก็จะต้องปลุกพี่น้ำให้ลงไปกินข้าวด้วยกัน และถ้าเขาขี้เซาไม่ยอมตื่นง่ายๆ ผมก็จะต้องเล่นไม้แข็งจนเขาทนไม่ไหวต้องลุกขึ้นมาไล่ผมนั่นแหละ ช่วงนั้นผมเริ่มเป็นหนุ่มแล้ว เวลาตื่นนอนตอนเช้าๆ อวัยวะส่วนสำคัญมันจะตื่นตัวและแข็งตุง แต่ผมจะนอนกอดหมอนข้างปิดเอาไว้ พี่น้ำเองก็นอนไม่ใส่กางเกงในเหมือนผม เพราะเวลาผมตื่นมาตอนเช้าๆ จะเห็นเป้ากางเกงของพี่เขาตุงบ่อยๆ ผมไม่เคยเห็นของผู้ใหญ่ตอนตื่นตัวแบบนี้ก็จะนั่งดูบ้าง แล้วผมก็จะเอาผ้าห่มมาห่มให้พี่ของผมก่อนจะไปอาบน้ำ
.
เช้าวันนั้นผมอาบน้ำออกมาปกติ และพี่น้ำยังหลับอยู่ ส่วนใหญ่ผมจะยืนหันหลังให้พี่เขาและเช็ดตัว ที่ผ่านมาผมไม่ได้คิดอะไรมากหรอกครับ แต่วันนี้ขณะที่ผมหันหลังให้พี่น้ำและเช็ดตัว ซึ่งหมายความว่าผมเปิดเผยด้านหน้าเข้ากระจกแบบเต็มๆ สายตาของผมก็สบกับสายตาของพี่น้ำที่มองมาในกระจกแว่บนึงก่อนที่พี่น้ำจะหลับตาลงเหมือนเดิม มันเกิดขึ้นเร็วมาก แต่ผมคิดว่าพี่น้ำคงเห็นหมดแล้วล่ะว่าผมเป็นหนุ่มเต็มตัวแล้ว ผมไม่รู้ว่าพี่น้ำคิดยังไง ก่อนหน้านี้ที่ผมบอกพี่น้ำว่าผมกำลังขึ้นม.3 พี่น้ำยังทำท่าตกใจแล้วยังบอกอีกว่า ทำไมผมถึงโตเร็วจริง ผมเสียงแตกหนุ่มแล้ว แต่พี่น้ำยังทำเหมือนผมเป็นเด็กเล็กๆ แต่หลังจากที่เขาเห็นกลุ่มขนที่หัวเหน่าของผมซึ่งเริ่มขึ้นมาได้สักพักและตอนนี้ขณะที่ผมอายุ 14 ปีเต็ม มันก็ค่อนข้างดกดำแล้ว จริงๆ ขนหน้าแข้งผมก็เห็นได้ค่อนข้างชัดแล้วเหมือนกัน ที่สำคัญอวัยวะกลางลำตัวของผม เวลาที่มันนอนหลับ มันก็จะไม่หดลงไปมากเท่าไหร่ เวลาผมเห็นตัวเองในกระจกแบบนี้ยังรู้สึกว่ามันค่อนข้างยาวเมื่อเทียบกับความสูงแค่ 160 กับหุ่นลีบๆ แบบเด็กของผม แบบนี้ไม่รู้ว่าพี่น้ำจะยังเห็นผมเป็นเด็กอยู่หรือเปล่า
.
แต่เช้าวันนั้นผมก็พอจะรู้ หลังจากผมปลุกให้พี่น้ำตื่นมาอาบน้ำอาบท่าแล้ว ปกติพี่น้ำจะไม่ค่อยปิดบังของสงวนของแกเท่าไหร่เวลาเช็ดตัวหรือเปลี่ยนผ้า ส่วนใหญ่พี่เขาจะหันก้นเปลือยๆ ให้ผมแอบดู แต่ก็มีหลายครั้งที่ผมได้เห็นหนอนยักษ์ของพี่น้ำแกว่งไกวก่อนที่พี่เขาจะหยิบกางเกงขึ้นมาใส่ แล้วอยู่ดีๆ พี่น้ำก็เดินมายกแขนผมขึ้นแล้วมองขนรักแร้ของผมที่ตอนนี้มันขึ้นเป็นไรๆ ผมมองหน้าพี่น้ำอย่างงงๆ แต่เขาก็ปล่อยแขนผมลงแล้วพูดว่า “โตแล้วนี่หว่า” แล้วก็ไม่ได้ว่าอะไรอีก ผมเดาว่าพี่น้ำคงอยากเช็คให้แน่ใจว่ากลุ่มขนหัวหน่าวดำๆ ที่เขาเห็นเมื่อครู่เป็นของน้องชายตัวเล็กของเขาจริงๆ