Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 464
Message ID: 1
#1, RE: Hatyai Story: นักรักหน้าหยก 6
Posted by เจ้าบอสน้อย on 16-Aug-12 at 09:35 PM
In response to message #0
ผมฟังเสียงแม่ เหมือนผมกับผมกับไอ้วิวคือคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ที่แม่ต้องเอามาเป็นเรื่องใหญ่ อารมณ์เคืองๆมันเริ่มก่อตัวขึ้นในอกผม
จริงหรือเปล่าที่ป้าละม้ายบอกแม่ แม่กระชากแขนผม
ผมเริ่มทนไม่ไหวมากขึ้น จากการที่เรียนมาเหนื่อยๆ ไอ้วิวเองก็ไม่สบาย แล้วยังมาโดนแม่ตัวเองซักข้อมูลแบบถึงพริกถึงขิง แต่ก่อนที่อะไรๆมันจะร้อนขึ้นนั้น ป้าละม้ายรีบตัดบทว่า
ใจเย็นๆก่อนเพื่อน อย่าเพิ่งว่าลูกได้มั๊ย ฟังเค้าอธิบายก่อน
แล้วป้าละม้ายก็หันมาพูดกับผมต่อ ป้าจำเป็นต้องบอกให้แม่ทราบนะลูกเพราะมันเป็นเรื่องของครอบครัวเราทั้งสองครอบครัว อีกอย่างเรามีลูกชายเพียงคนเดียวกันเท่านั้น ป้าเลยอดคิดมากไม่ได้
แม่ผมเข้าไปในห้องลากเก้าอี้ออกมาที่ระเบียงแล้วให้ผมนั่งประจันหน้ากันกับท่านทั้งสองคน แต่เสียงเก้าอี้มันคงทำให้ไอ้วิวตื่นขึ้นมาด้วย ผมรีบส่งสายตาบอกมันว่าอย่าเพิ่งลุกมาตอนนี้ เหมือนมันรู้เลยครับ มันปิดตาต่ออย่างอ่อนแรง แล้วแม่ผมกับป้าละม้ายก็ซักข้อมูลต่างๆว่าเป็นยังไงบ้าง ทำเหมือนผมคือคนไข้คนหนึ่ง ที่พยาบาลสองคนนี้รุมกันซักข้อมูลอย่างบ้าคลั่ง เมื่อแม่ผมได้ข้อมูลที่ค่อนข้างครบแล้ว ดูเธอจะโมโหแบบรับไม่ได้มากขึ้น แต่สีหน้าป้าละม้ายยังคงปกติ นั้นมันแค่ข้อมูลบางส่วนที่ไม่ได้ล้วงลึกไปถึงเรื่องบนเตียงของเรา อาจเพราะแม่ไม่กล้าถามตรงๆด้วยก็เป็นไปได้ ผมก็ไม่อยากบอกด้วย ยิ่งถ้าแม่ผมทราบเรื่องนี้ด้วย ผมคงต้องโดนฆ่าแน่ๆ ผมนึก ก่อนที่แม่ผมจะถามอะไรต่อ ป้าละม้ายก็ชิงพูดก่อนว่า
เรื่องนี้ป้าไม่ได้ห้ามลูกไม่ให้บอกวิวหรอกนะ แต่ป้าหวังว่าคงไม่ใช่ตอนนี้ ตอนที่เค้ายังคงไม่สบาย
ผมได้แต่พยักหน้ารับทราบ เมื่อป้าละม้ายพูดเสร็จแม่ผมก็เอาบ้าง
บอสรู้มั๊ยว่าแม่เลี้ยงบอสมาด้วยความรัก ตลอดเวลาที่ผ่านนั้นแม่คิดว่าครอบครัวเรามันก็สมบูรณ์แบบ แต่ทำไมลูกแม่จึงมีรสนิยมที่มัน……แม่ผมหยุดพูด
หยาดน้ำตาแม่ผมรื้อขึ้นมาที่ดวงตา ผมไม่เคยเห็นแม่ผมร้องไห้มาก่อน ป้าละม้ายเองก็ดูตกใจเหมือนกัน เพราะอาจไม่เคยเห็นมาก่อนด้วยก็เป็นไปได้ ทั้งๆที่ทั้งสองคนก็เรียนพยาบาลมาด้วยกัน สนิทกันมาก อีกอย่างป้าละม้ายเองก็ตัดสินใจที่จะบอกแม่ผมวันนี้ เรื่องมันเลยเกิดขึ้นเร็วโดยที่แม่ผมไม่ทันตั้งตัว แล้วแม่ผมก็ร้องไห้จริงๆ ผมไม่กล้าที่จะกอดแม่ เพราะกลัว กลัวว่าถ้าผมกอดแล้วแม่ผมสลัดออกมันจะทำให้ผมบ้าไปแน่ๆ ผมร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายแม่เช่นกัน ความรู้สึกผิดมันถาโถมเข้ามาในห้วงสำนึกของผม ป้าละม้ายเห็นเหตุการณ์ไม่ดี ก็เลยรีบพูดแทนแม่ผมว่า
ช่วงนี้ลูกอยู่เป็นเพื่อนวิวไปก่อนนะ เพราะเค้าไม่สบายอยู่ แล้วป้ากับแม่จะมาเยี่ยมบ่อยๆนะ หรือจะกลับบ้านก็ได้นะ ถ้าไม่สบายมาก หรือเครียดเรื่องอื่นๆ สำหรับเรื่องวันนี้ป้ากับแม่ไม่ได้โกรธนะลูก แต่มันช็อคนิดหน่อยหนะ เอาเป็นว่าถ้าลูกทั้งสองคนรักแม่จริง ลูกคงมีคำอธิบายดีๆ ที่จะอธิบายเรื่องนี้ให้ป้าและแม่ฟังนะ
เพื่อนกลับกันก่อนดีกว่านะ ชั้นบอกแล้วว่าให้ใจเย็นๆ ไม่เชื่อกันเลย ดูลูกสิตกใจหมดเลย เสียงป้าละม้ายคุยกับแม่ผม พลางโอบแม่ไปห้องน้ำ ก่อนที่จะออกจากห้องไป
ก่อนออกไป ป้าละม้ายหันมาพูดอีกครั้งว่าเรื่องนี้พ่อยังไม่ทราบนะลูก ไม่ต้องห่วง บนสีหน้าที่อ่อนโยนนั้นผมสัมผัสได้ถึงคมมีดที่กรีดใจผมได้อย่างดี
เมื่อแม่และป้าละม้ายจากไป ผมเข้าไปในห้องแล้วร้องไห้ต่อ ไอ้วิวลุกจากเตียงมากอดผมทางหลัง ความรู้สึกอบอุ่นแบบคุ้นเคยมันผ่านมาทางหน้าอกไอ้วิว น้ำตาผมยิ่งไหลออกเรื่อยๆ เหมือนไม่จบสิ้น ผมไม่ได้อธิบายอะไรให้ไอ้วิวฟัง เพราะมันเองก็รับทราบเรื่องราวทั้งหมดแล้วเช่นกัน
เมื่อผมรู้สึกดีขึ้น เจ้าจอมก็มาที่ห้อง กับเพื่อนอีกสองคน มันบอกว่าช่วยสอนการบ้านให้มันหน่อย ตอนแรกผมรู้สึกอึดอัดที่มีเด็กมากวนในช่วงที่เราไม่สบายใจ แต่พอดูเจ้าจอมมันคุยกับเพื่อนมัน มันทำให้ผมนึกถึงตอนเรียน ม.ปลาย ตอนที่ผมคบกับไอ้วิวใหม่ๆ มันทำให้ผมกับไอ้วิวยิ้มออกได้อีกครั้ง (ตอนนั้นกลัวเจ้าจอมทักมากๆว่า ทำไมตาบวมๆ) คืนนั้นหลังจากสอนการบ้านให้เจ้าจอมแล้ว ผมกับไอ้วิวก็เข้านอนเลยโดยที่ ไม่ได้ทานข้าวเย็นกันทั้งสองคน อาจเพราะเรื่องเมื่อตอนเย็นมันจุกๆอยู่ที่คอ ทำให้ไม่รู้อยากทานอะไร
เรื่องราวต่างๆที่ประดังเข้ามาเหมือนสายน้ำที่เชี่ยวกราด เมื่อแม่และป้าละม้ายไม่หยุดพยายามที่จะให้เราทั้งสองคนเลิกรู้สึกกันแบบนี้กัน แม่เราทั้งสองคนนั้นมาหาเราเกือบทุกเย็น บ้างมาพร้อมๆกัน บ้างก็มาคนเดียว ซึ่งบ้างวันแม้เราจะยุ่งๆเรื่องเรียนแม่ก็จะมานั่งอยู่เฉยๆ หรืออกไปหาซื้อของกินมาให้ แต่นานๆไป การมาหาเราที่หอของแม่ๆก็เริ่มห่างไปๆ อาจเพราะท่านทั้งสองเริ่มรับได้มากขึ้นและอีกอย่างเราทั้งสองก็ไม่ได้ทำอะไรให้เราทั้งสองเสื่อมเสียสักหน่อย แต่สิ่งที่ผมกังวลมากสุด คือเมื่อพ่อเราทั้งสองรู้มากกว่า ผมนึกว่าคงมีสักวันที่เรื่องนี้ต้องรู้ถึงหูพ่อ หรืออาจไม่รู้ก็ต่อเมื่อเราเลิกรักกัน ซึ่งแน่นอนว่าคงไม่มีวันนั้นแน่ ถ้าหากมีก็ต่อเมื่อใครคนหนึ่งต้องจากกันไป
อาการไข้ของไอ้วิวดีขึ้นเรื่อยๆ แต่หลังจากหายไข้คราวนี้ดูมันซีดๆเพลียๆ ทำอะไรก็เหนื่อยง่ายไปหมด อาจเพราะมันเพิ่งสร่างไข้ก็ได้ผมนึก ในช่วงที่ไอ้วิวมันดูโทรมนั้นผมเองกลับดูดีขึ้นอย่างชัดเจน อันนี้ไม่ได้คิดไปเองนะครับ แต่มีคนบอกมาหลายต่อหลายคนเลยทีเดียว สาวๆมาชอบผมอย่างเยอะเลยครับผมรู้สึกดีจริงๆ
งานต้อนรับน้องใหม่ของมหาวิทยาลัยนั้นผมมีโอกาส ได้ไปร่วมงานกะเขาด้วย ผมแสดงเป็นตัวจิ๊กโก๋ อันนี้ทางคณะเค้าเลือกผมเองนะครับ งานนี้มันทำให้ผมดังมากในหมู่สาวๆ และกระเทยปี 1 ครับ เพราะเสื้อผ้าหน้าผมด้วยกระมั้ง ที่น้องเนเน่ๆ กระเทยที่คณะจัดให้ ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกครับ ก็แค่เสื้อกล้ามสีขาวแนบเนื้อโชว์ขนรักแร้และวงแขนขาว บวกกับสร้อยเงินเส้นใหญ่และยาว กางเกงก็เป็นยีนส์สีดำหม่นๆ เข็มขัดเส้นโต เห็นบ็อกเซ่อร์ข้างใน ออส่วนผมนั้นผมชอบสุด น้องเนเน่เซตให้ซะหล่อเลย แล้วเติมเต็มด้วยแว่นสีชาอันใหญ่ ๆ อ่ะครับ แค่นี้ยังไม่พอผมต้องเป็นคนขับรถช็อปเปอร์ออกมาในสนามโรงยิมที่แสดงด้วย เท่านี้แหละครับ เสียงกรี๊ดดังมากจนโรงยิมเนเซี่ยมมหาลัยแทบแตก ขณะที่ผมแสดงนั้นก็เหลือบไปเห็นไอ้วิวยืนยิ้มอยู่ขอบ ๆ สนาม แหมผมรู้สึกดีจังเลยครับ
หลังงานเลิกผมเดินไปที่รถกับไอ้วิว กะจะกลับหอเลย แต่เชื่อมั๊ยครับว่าสาวๆปี 1 กลุ่มหนึ่งวิ่งกรูมาที่ผม ถามนั้นถามนี้ รวมทั้งเบอร์โทรด้วย ทั้งๆที่เมื่อก่อนคนที่น่าจะถูกถามมากกว่าผมก็คือไอ้วิว หลังจากสลัดสาวๆออกไปอย่างละม่อมได้แล้วผมก็กลับหอพัก โชคดีว่าพรุ่งนี้เราทั้งสองว่างหนึ่งวัน คืนนี้เราเลยกลับมาดึกๆได้สบายๆ
เมื่อกลับมาถึงหอ ผมเห็นห้องเจ้าจอมปิดไฟแล้ว ผมเองเลยผ่านมาห้องผมเลยไม่ได้แวะทักทายเด็กๆ เมื่อเข้ามาในห้อง ผมเปิดเพลงเสียงดังพลางเต้นท่าบ้า ให้เข้าจังหวะเพลง โดยที่ยังไม่ถอดชุดนั้น ไอ้วิวหัวเราะผม แล้วมาโขกหัวผมทีนึง มันหรี่เสียงเพลงลงแล้วก็จัดการเข้าห้องน้ำ ผมยังคงเต้นไปมาๆอยู่
เต้นไปสักพักเหนื่อยครับเลยโดดขึ้นบนที่นอน คืนนั้นกะจะไม่อาบน้ำ(อิๆๆ) แต่ไอ้วิวมันไม่ยอมครับ มันบอกว่าเหม็น ผมแกล้งหลับ โดยที่ไม่สนใจไอ้วิว คงสักครึ่งชั่งโมงได้ครับที่ผมเผลอหลับไป และต้องตื่นขึ้นมาเมื่อ ผมรู้สึกว่ามีอะไรหยุ่นๆที่ซอกคอ และใช่อย่างที่คิดครับ มันคือไอ้วิวนั้นเอง ผมลืมตาแล้วยิ้มให้มัน และคว้ามันมาดูดปากอย่างที่เราชอบทำ คืนนี้ไอ้วิวมันซุกซนมากครับมันล้วงไปในกางเกงยีนส์สีดำของผม มันจับเสียแรงเลยครับ เกมรักเราก็เริ่มขึ้นครับ แล้วสิ่งที่ผมคิดไว้ตั้งแต่ต้นเกมก็เป็นจริงคือ ไอ้วิวมันต้องยัดท่อนผัวของมันใส่ในตูดผมแน่นอน คืนนั้นมันมากกว่าการมีเพศสัมพันธ์อ่ะครับ เพราะเราทั้งสองคนได้ยืดเวลาที่มีเซ็กส์ออกให้ยาว เพราะเรารู้สึกว่าความอบอุ่นที่ถ่ายทอดให้กันและกันนั้นมันมีความสุขมากกว่าตอนที่น้ำแตกเสียอีก กว่าจะเสร็จก็ชั่วโมงกว่าๆอ่ะครับ(ไม่ทราบว่านานหรือเร็วนะครับเมื่อเทียบกับท่านผู้อ่าน)