ขอย้อนกลับมาพูดถึงไอ้เทพ................................

ในช่วงบ่ายของวันหยุดยาว.........ไอ้เทพเล่นเกมสเตชั่นอยู่คนเดียวที่บ้านอันโอ่โถง เล่นไปเล่นมาก็นึกเหงา เพราะเกมแบบนี้ออกแบบมาให้เล่นอย่างน้อยสองคนขึ้นไปถึงจะสนุกและมีรสชาติ

มันนึกแปลกใจครามครันที่ไอ้ริวไม่ยอมรับสายมันเสียที ทั้งๆ ที่โทรไปหาตั้งหลายครั้ง

เอ๋ หรือว่า ไอ้ริวจะไม่ยอมคบมันเป็นเพื่อน เพราะเกิดไปค้นพบว่า ฐานะมันจนกว่าไอ้ริวอยู่หน่อยหนึ่ง แบบว่า ไอ้ริวมีหลายร้อยล้าน แต่มันมีไม่ถึงร้อยล้านอะไรประมาณเนี่ย

ไอ้เทพสะบัดหัวไปมาอย่างแรงเพื่อขับไล่ความคิดไร้สาระออกจากสมอง

ไอ้เทพแน่ใจว่า ไอ้ริวไม่กล้าทิ้งมันไป ไม่ใช่เพราะมันดีประเสริฐนักหนา แต่เป็นเพราะไม่ค่อยมีใครอยากคบไอ้ริว มันเป็นเพียงคนไม่กี่คนเท่านั้นในโรงเรียนที่ ไอ้ริวเรียกได้อย่างเต็มปากว่า เพื่อนสนิท

มันเดาะปากอย่างขัดใจอยู่ชั่วครู่ก่อนตัดสินใจลุกขึ้นแต่งตัวเพื่อออกไปหาคุณชายริวถึงที่บ้าน ซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก

เพื่อเป็นการออกกำลังกาย มันตัดสินใจที่จะเดินไปบ้านไอ้ริวทั้งๆ ที่มีรถส่วนตัว
แม้ว่าจริงๆ แล้ว จะเป็นระยะทางหลายกิโลเมตร แต่สำหรับนักกีฬาอย่างไอ้เทพแล้วดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด

เพียงไม่นานนัก มันก็เดินมาถึงละแวกบ้านไอ้ริวที่ถือว่าเป็นย่านเศรษฐีตัวจริงในจังหวัด แต่ละบ้านมีอาณาเขตใหญ่โต มีรั้วรอบมิดชิด บางบ้านถึงกับติดตราประจำตระกูลไว้ตรงประตูขนาดใหญ่เพื่อแสดงให้รู้ว่าใครเป็นเจ้าของสถานที่

มันสังเกตเห็นป้ายไม้เก่าผุพังแสดงถึงเส้นทางดินลูกรังที่นำไปสู่ค่ายมวยนพรัตน์
ที่อยูลึกเข้าไปในซอบเปลี่ยว........

มันมองอย่างสนใจ เพราะนับว่าเป็นภาพที่แปลกตาที่ค่ายมวยเล็กๆ มาตั้งอยู่ละแวกเดียวกับบ้านเศรษฐีแถวนี้

คิดๆ แล้วก็น่าสนใจดี กีฬามวยเป็นกีฬาลูกผู้ชายที่มันยังไม่เคยลองมาก่อน หากเป็นมวยแล้ว นอกจากจะได้ฝึกวิชาป้องกันตัวเองไว้ใช้ยามคับขันแล้ว ยังอาจนำไปอวดสาวๆ ที่โรงเรียนได้อีก ดีไม่ดี คะแนนนิยมมันอาจพุ่งแซงไอ้ริวก็คงคราวนี้
ในระหว่างที่ครุ่นคิด มันก็พยายามโทรไปหาเจ้าเพื่อนตัวดี แต่ก็ยังไม่มีใครรับสายเสียที จนมันรู้สึกอ่อนใจมันจึงตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางอย่างฉับพลัน มันผิวปากอย่างอารมณ์ดีก่อนสาวเท้าไปตามทางดินลูกรังที่ทอดยาวเข้าไปยังค่ายมวย
ที่ลึกลับแห่งนี้

ในไม่ช้า มันก็ถึงที่หมาย มันเพ่งมองค่ายมวยเล็กๆ ตรงหน้าอย่างสนใจ แม้สภาพตึกและโรงยิมจะค่อนข้างเก่าแก่และมีอายุ แต่ก็สะอาดสะอ้านและไม่มีขยะปฏิกูลให้เป็นที่รกตา แถมมีต้นไม้รกทึบโอบล้อมอยู่โดยรอบ ทำให้ทัศนียภาพดูสงบร่มรื่นและเขียวชอุ่มสบายตา

มันยืนละล้าละลังอยู่ในลานทรายหน้าค่ายมวยที่ดูเงียบสงัดอย่างประหลาด ราวกับว่าไม่มีคนอยู่ในค่ายนี้ จนมันคิดไปว่า หรือค่ายนี้ปิดตัวไปแล้ว

ไอ้เทพถือวิสาสะเดินเข้าไปสำรวจค่ายโดยรอบ ทันใดนั้น หูของมันแว่วเสียงกุกกักที่ดังอย่างแผ่วเบามาจากโรงยิมชั้นเดียวที่ตั้งอยู่ด้านในสุด มันจึงตัดสินใจที่จะเดินตามเสียงนั้นไปอย่างลังเล

อีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงตึกนั่นแล้ว มันก็ต้องสะดุ้งเฮือกทั้งตัวเมื่อรู้สึกถึงมือใหญ่หยาบกร้านที่จับไหล่มันไว้แน่นตามมาด้วยเสียงทุ้มห้าวที่ดูไม่ค่อยเป็นมิตรนัก

“ นี่น้องมาหาใครครับ “

ไอ้เทพหันหน้าควับกลับไปมองคนที่ทัก ก็พบชายหนุ่มผิวคล้ำร่างสันทัด ใบหน้าถมึงทึงกร้านโลก มีรอยสักยันต์สีเขียวแก่อยู่ที่ไหล่และหน้าอกล่ำ ซึ่งทำให้ไอ้เทพเดาไม่ยากนักว่า คนนี้เป็นใครและทำอะไรที่ค่ายมวยแห่งนี้

“ อะ เอ่อ ผม....คือ.....แบบว่า เผอิญผมผ่านมาแถวนี้แล้วเห็นป้ายชี้ทางมาค่ายมวยนี้อ่ะครับ ผมเลยเข้ามาดูเพื่อสมัครเป็นสมาชิกที่นี่บ้างครับ ไม่ทราบว่า พี่คือ.................. “

เมื่อได้ยินเสียงที่สุภาพและมีมารยาทของเด็กหนุ่ม ชายหนุ่มนิรนามก็ดูมีท่าทีที่ผ่อนคลายลง และมีน้ำเสียงที่นุ่มนวลขึ้น

“ อ้อ น้องสนใจมาสมัครเป็นสมาชิกที่นี่เหรอ แต่ตอนนี้ หัวหน้าค่ายไม่อยู่ ไปต่างจังหวัด อีกประมาณหลายวันกว่าจะกลับ ยังไงน้องทิ้งเบอร์ติดต่อกลับไว้แล้วกัน เดี๋ยวพี่จะบอกให้หัวหน้าทราบและจะติดต่อกลับไป “

“ ว้า เหรอครับ เสียดายจัง งั้นผมทิ้งเบอร์ไว้แล้วกัน เผื่อหัวหน้าพี่จะติดต่อกลับ ผมชื่ออดิเทพนะครับ เรียกผมสั้นๆ ว่า เทพก็ได้ แล้วพี่ชื่อ......”

“ พี่ชื่อโชคชัย เรียกชัยเฉยๆ ก็ได้ งั้นเอาเบอร์น้องมาให้พี่ พี่จะบอกหัวหน้าให้ แล้วแวะมาวันหลังนะ “

“ ได้ครับ นี่เบอร์มือถือผม 081 XXX – XXXX อย่าลืมติดต่อไปนะครับ เอ่อ พี่ครับ ไหนๆ ผมก็มาถึงที่นี่แล้ว ผมขออนุญาตเดินชมค่ายหน่อยได้ไหมครับ “

ไอ้เทพรู้สึกแปลกใจเมื่อสีหน้าและท่าทีของคู่สนทนาดูเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อได้ยินคำขอดังกล่าว

“ วันนี้คงไม่สะดวก ไว้น้องมาวันหลังแล้วกันนะ “

“ o.k. ครับ ไม่เป็นไร ถ้ายังไงผมขอเข้าห้องน้ำหน่อยได้ไหมครับ เผอิญปวดเยี่ยวอ่ะครับ “

สีหน้าของไอ้ชัยดูไม่เต็มใจนัก แต่ก็ชี้ทางไปห้องน้ำแต่โดยดี

ไอ้เทพก้าวเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำแคบๆ ที่ตั้งอยู่ติดกับโรงยิมชั้นเดียวนั้น เสียงกุกกักที่มันได้ยินตอนแรกนั้นหายไปแล้ว เหลือเพียงเสียงน้ำเยี่ยวสีเหลืองอ่อนกระทบโถฉี่ดังจ๊อกๆ เท่านั้น

อนิจจา......ก่อนที่ไอ้เทพจะก้าวออกจากห้องน้ำไป หากมันมีญาณล่วงรู้ มันก็คงจะทราบว่า เพียงผนังปูนบางๆ กั้น .....เพื่อนคุณชายของมันถูกอุดปากและมัดมือมัดเท้านอนคดคู้พิงผนังอยู่ติดกันนี่เอง