ตอนนี้ผมหมดแรงจะทำอะไรแล้ว
เลยได้แต่นอนให้เขาเอาจนเขาเสร็จคาก้นผม หลังจากเอาผมจนเสร็จทั้งสองคนก็แต่งตัวออกไปข้างนอกกัน
ส่วนผมก็ได้แต่นอนซมอย่างหมดแรง ผมเผลอหลับไปเพราะความอ่อนล้า ไม่รู้ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักเท่าไหร่ แต่ในภวังค์เหมือนมีมืออุ่นๆ มาลูบที่ใบหน้าผม

เลื่อนไล้ไปตามซอกหู และซอกคอ ลงมาเรื่อยๆ
ผมรู้สึกได้ถึงลิ้นที่สัมผัสที่หัวนมผม “อืม ม ม ม” ผมครางในลำคอเบาๆ

ตามจังหวะที่ลิ้นโลมเล้า สักพักเหมือนมีคนมายกที่ขาให้พาดกับหน้าอก
พร้อมกับเลียที่แก้มก้นของผม มันไม่ใช่ฝันหรืออะไรทั้งนั้น ผมพยายามลืมตาขึ้น แต่ก็มองไม่เห็นว่าเป็นใคร ในใจนึกว่าเป็นพี่ต้น แต่เขาไม่เคยทำแบบนี้ ชายนิรนามยังใช้ลิ้นเลียรอบปากถ้ำของผม

ผมพยายามขัดขืนแต่มือที่รวบขาทั้งสองมันยากที่จะดิ้นรนขัดขืน ยิ่งปลายลิ้นที่แยงเข้าในรูมันเป็นความรู้สึกที่ซ่าบซ่านยิ่งนัก

จากนั้นแล้วก็จับขาผมพาดบนบ่า แล้วก็สอดนิ้วเข้าไปทีละนิ้วครบสามนิ้ว ครั้งแรกที่ผมได้สบตากับชายนิรนามคนนี้ ผมแทบจะตายให้ได้
เพราะผมจำชายคนนี้ได้แม่น มันเป็นเพื่อนของพี่ต้นที่ข่มขืนผมครั้งแรกนั่นเอง

“พี่เอ พี่อย่าทำผมเลย”
เพราะผมรู้ดีว่าJooเพื่อนพี่ต้นคนนี้ มันทำให้ตูดผมคงยับเยินแน่
“มึง.. อีวิน อย่าเล่นตัวกับผัวเก่านักเลย”
พร้อมกับทุบที่ท้องน้อยจนผมจุก น้ำตาไหลลงอาบแก้ม
“อย่าเล่นตัวเลย กูก็ไม่อยากให้มึงเจ็บหรอก ” พลางจ่อJooอันใหญ่ไปที่ปากถ้ำ

ดูเหมือนมันจะใหญ่เกินไปสำหรับถ้ำของผม
พี่เอ ค่อยๆดันมันเข้าไปเบาๆ มันค่อยๆ ผ่านเข้ารูช้าๆ จนส่วนหัวมิด
ผมรู้สึกเจ็บมากถึงกับร้องโอย

ผมต้องกัดริมฝีปากตัวเองเพราะกลัวเสียงที่ลอดออกมาอาจทำให้ต้องเจ็บตัวอีก มันรู้สึกเหมือนเอาท่อนเหล็กอุ่นๆ สอดเข้ามาในตัว พี่เอคงรู้ว่าผมเจ็บ จึงช่วยชักให้ผมพร้อมกับไซร์ที่คอผม เพื่อบรรเทาความเจ็บ แล้วก็เริ่มดันเข้าไปใหม่ แต่ท่อนลำของพี่เอมันใหญ่มาก เข้าไม่ได้ ผมบอกพี่ ผมเจ็บไม่ไหวแล้ว

จึงพยายามดิ้นด้วยแรงเฮีอกสุดท้ายเพื่อพยายามให้Jooที่คาออกหลุดออกไป แล้วผมก็ต้องแปลกใจที่อยู่ๆ พี่เอก็ผละนั่งที่ปลายเท้าผม
แล้วร้องไห้... “มันเกิดอะไรขึ้น ...”

ผมได้แต่นิ่งงงงัน ผมจะฉวยโอกาสหนีไปเลยดีไหม
พอได้สติคว้าผ้าห่มกำลังจะลุกออกจากเตียง “พี่ขอโทษนะ” เป็นคำที่หลุดออกมาจากปากชายหนุ่มที่พึ่งจะเรียกว่าข่มขืนผมเลยก็ได้

มันสร้างความมึนงงให้ผมอีกหลายเท่า คำพูดที่ไม่น่าเชื่อทำให้ผมต้องหยุดนิ่ง
“วิน พี่อยากไถ่โทษ พี่เป็นคนทำให้วินเป็นอย่างนี้” แววตาอันแสนเศร้า คล้ายกับคนที่ต้องการไถ่บาปที่สร้างไว้จริงๆ
“พี่มีวิธีที่จะให้วินเป็นอิสระ ถ้าวินเชื่อใจพี่” ผมเริ่มเห็นแสงสว่างในชีวิตผม

แม้ว่าใจมันยังไม่เชื่อในคำพูดนี้เท่าไหร่่ก็ตาม
แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ถึงแม้ผมจะไม่ตอบตกลง แต่สีหน้าและท่าทางของผมมันฟ้องว่าผมยินดีที่จะรับข้อเสนอนี้
“ถ้างั้นมานอนข้างๆ พี่นี่ เอาแรงไว้ก่อน แล้วรอไว้ต้นกลับมา แล้วทำตามน้ำไปแล้วกัน” พลางยื่นมือมาที่ผม เป็นนับว่าผมรับข้อเสนอนี้แล้ว “เป็นไงเป็นกัน

ยังไงผมก็ไม่มีอะไรเสียไปกว่านี้แล้ว” ผมหลับไปในอ้อมกอดของพี่เอ มันช่างอบอุ่น ต่างจากพี่ต้นที่เย็นชากับผมทุกครั้ง ความอบอุ่นนี้มันช่างเป็นเหมือนน้ำกลางทะเลทราย ผมรู้สึกเหมือนถูกปกป้องจากสิ่งที่เลวร้ายที่มารุม
มันช่างเป็นเวลาที่ผมอยากหยุดเอาไว้เหลือเกิน

เวลาผ่านไปเท่าไหร่่ไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกที เมื่อมีเสียงเปิดประตู
“อะไรว่ะ ไอ้เอ มึงมาเมื่อไหร่” น้ำเสียงที่เย็นชาที่ผมคุ้นเลย
“กูมาขอเสพสังวาสเมียมึงวะ อีหวานมันทิ้งกูไปแล้ววะ เงี่ยนซิบ เลยมาเอาเมียมึงแก้เซ็ง”

ผมพยายามแกล้งหลับต่อ มิน่าละที่พี่เอร้องไห้ มันไม่ได้มาจากผมทั้งหมดหรอก เพราะโดนแฟนทิ้งนี่เอง
“ขออีกรอบนะ เดี่ยวกูไปเรียนต่อ” พี่เอทาเจลที่Jooจนชุ่ม พร้อมกับป้ายไปที่ปากรูของผม แล้วพี่เอจับให้ผมอยู่ในท่าคลาน แล้วเริ่มยัดเข้าไปใหม่ คราวนี้ได้ผลครับ ส่วนหัวเข้าไปได้ แต่ยังยังรู้สึกเจ็บอยู่ พี่ค่อยๆเสียบไปได้ครึ่งลำก็กดทีเดียวมิดด้าม

ผมถึงกับร้องโอ้ยยย “เจ็บ เบาๆหน่อยสิ” แทนที่จะเบาแรงลง
พี่เอกลับกดJooให้ลึกลงไปอีก “รูฟิตขนาดนี้ ใครจะอดใจไหววะ แม่ง มันซิบ"

พี่เอคาไว้อย่างนั้นแล้วพลิกผมให้นอนหงายแล้วก็มาดูดหัวนมผม
“ดูมันตอดกู เสี่ยวแม่ง”แล้วพี่เอก็เริ่มซอยเข้าๆ ออกๆ ช้าๆ

ความเจ็บตอนนี้กลายเป็นความเสี่ยวซ่านอย่างบอกไม่ถูก ผมพยายามแสดงว่าผมชอบการกระทำนี้ของพี่เอ

เพราะอยู่ต่อหน้าที่ต้น พอซอยไปได้สักพัก
พี่เอเลยจับผมคลานสี่ขาพร้อมกับจับสะโพกผมไว้แน่น
แล้วเริ่มกระเด้าเอวเข้าๆ ออกๆ อย่างรวดเร็ว

“ไง ชอบละสิ อย่าลืมบริการผัวเก่านะ” พี่ต้นพูดพลางรูดซิบงัดJooออกมาพร้อมทั้งจิกหัวผมไปดูดJooเขา ผมได้แต่อ้าปากให้เขากระแทกJooเข้ามา “ดูดแรงแรงสิ” เพราะตอนนี้ด้านหลังผมโดนกระหน่ำจนไม่มีแรงจะดูดแล้ว

พี่ต้นเห็นผมได้แต่อ้าปาก เลยก็บีบปากผมแล้วกระแทกเข้ามาอย่างไม่ยั้ง ผมก็ต้องพยายามฝืนดูดให้เขา ไม่งั้นมันจะไปกระแทกถึงในคอหอยเลยทีเดียว น้ำตาผมเริ่มไหลนอกอาบสองแก้ม “เสียว เสียวว่ะ รูของมึงดูดJoo โอ้ย ย” พี่เอกระแทกJooให้ลึกยิ่งกว่าเดิม ทั้งแทงซ้ายแทงขวา ผมก็เผลอเด้งก้นรับJooพี่เออย่างเมามันส์ สักพักพี่เอก็เปลี่ยนท่า พี่เอก็ให้ผมนั่งเทียน นอนลง แต่Jooยังคาอยู่ในรูตูดผม คราวนี้พี่ต้นให้ผมขย่มสุดแรง ถ้าไม่แรงพี่ต้นจะเอาเข็มขัดฟาดที่กลางหลังผม

ทำให้พี่เอเสียวถึงขั้วเลยทีเดียว มือผมก็ไม่ปล่อยให้ว่าง
ผมจับJooตัวเองชักไปด้วย ผมมองหน้าพี่เอ
เห็นสีหน้าบูดเบี้ยวเพราะเสียวเต็มที่ “ดีมาก .. เสียวจังเลย โอวววว”

สักพักพี่ต้นก็ผลักผมนอนทับพี่เอ แต่Jooยังคารูอยู่ ผมรู้สึกได้ว่าพี่ต้นเอาJooมายัดเข้าตูดผมทั้งที่ยังมีของพี่เอคาอยู่ มันเป็นความรู้สึกที่แปลกไปจากเดิมมาก
กล้ามเนื้อผมเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ พอพี่ต้นยัดJooสุดลำ กล้ามเนื้อผมยิ่งรัดกระชับกับJooทั้งสองท่อนที่เบียดเสียดในรูผมอยู่
พี่เอจูบผม แต่เอวก็ยังทำงาน ส่วนพี่ต้นยังเด้าก้นผมอยู่.. แล้วพี่ต้นก็เริ่มซอยอีกครั้ง.. ครั้งนี้ ผมแทบขาดใจเพราะพี่เขาซอยแรงมาก เหงื่อเราทั้งสามโชกไปทั้งตัว แล้วก็ซอยไปเรื่อย ๆ

จนเขาพี่ต้นบอกว่า
"จะไม่ไหวแล้ว รูฟิตมากเลย..อูววว ใกล้แล้วนะ พี่ใกล้แตกแล้ว"
สิ้นคำนี้ พี่ต้นก็ซอยJoo กระแทกแรงเป็นจังหวะ สักพัก แล้วก็กระตุกแล้วร้องออกมา

"อ้าาาาาาาา..โอววววว" ผมรู้สึกได้ถึงน้ำอุ่น ๆ ที่พุ่งกระฉูดเข้าไปในก้นผม
พี่ต้นกระตุกหลายทีมาก พี่เอเลยเร่งมือตาม และแล้วก็เสร็จ
น้ำพุ่งเข้าไปปนกับของพี่ต้นแต่รู้ได้เลยว่า น้ำของพี่เอเยอะมากเพราะทะลักออกมานอกรูตูดผมเลยทีเดียว

พอพี่ต้นถอนJooออกมาแต่ของพี่เอยังคาอยู่ ผมชักไม่กี่ทีน้ำผมพุ่งมาจนถึงคอพี่เอเลย หลังจากนั้นผมก็ฟุบหลับเป็นตาย แต่ก่อนที่ผมจะหมดสติไป ได้ยินว่า

พี่เอขอยืมวีดีโอม้วนนั้นไป นี่เขาจะทำอะไร แผนของเขาคืออะไรกันแน่..

กลางดึกคืนนั้น ผมตกใจตื่นเพราะเสียงที่ของคนร้องไห้สะอึกสะอื้น ผมลืมตามองดูร่างพี่ต้นที่คุดคู้อยู่ที่มุมเตียง
ร่างกายสั่นเทาเหมือนกลัวอะไรสักอย่าง ในใจคิดว่าพี่ต้นต้องฝันร้ายแน่ๆ แต่เท่าที่อยู่ด้วยกันมาไม่เคยเห็นท่าทีที่กระสับกระส่ายอย่างนี้มาก่อน
“พี่ต้น พี่เป็นอะไรหรือเปล่า” ผมรู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อเห็นพี่ต้นนอนคราง น้ำตาคลอเป้า

พี่ต้นตื่นขึ้นเหมือนคนที่กลัวบางสิ่ง
“มึงจะไปไหนก็ไป” เป็นน้ำเสียงที่แห้งผาก จนทำให้เกิดความรู้สึกกังขายังไงพิกล

ว่าแล้วทำไมผมต้องไปห่วงอะไรกับคนที่ฉุดผมลงนรกกันด้วย ผมจึงลุกไปอาบน้ำแทนที่จะไปสนใจอะไรกับคนพรรณนั้น ร่องรอยบอบซ้ำเมื่อคืนมันทำให้ผมแทบจะเดิน
ไม่ได้หวังว่าน้ำที่ไหลผ่านจะบรรเทาให้คลายเจ็บปวดลงได้บ้าง แต่เปล่าเลย

ความเจ็บปวดมันยังตราตรึงและยิ่งถูกตอกย้ำแม้ว่าจะทำอะไรก็ตาม ตามมาด้วยภาพที่พี่ต้นนอนขวัญผวากลับลอยเด่นขึ้นมาท่ามกลางสายน้ำที่ชโลมผม ทำไมผมต้องไปห่วงคนๆนี้ด้วย ผมไม่เข้าใจตัวเองขึ้นทุกที พอผมกลับมาจากเรียน พี่ต้นก็กลับมาก่อนผมแล้ว ผมได้กลิ่นเหล้าจากตัวเขา และท่าทางที่บ่งบอกว่า ผมต้องโดนอะไรอีกแน่ๆ พี่ต้นเดินเข้ามาหาผม พลางปลดกระดุมเสื้อ โดยที่ไม่พูดอะไร

เขาถอดเข็มขัดแล้วฟาดลงที่หน้าผมอย่างจัง
ผมถึงกับทรุดลงเพราะความเจ็บปวด พี่ต้นจิกผมแล้วตบหน้าผมฉาดหนึ่งแล้วใช้มือที่จิกผมลากผมเหวี่ยงขึ้นเตียง
แล้วนอนทับตัวผม จากนั้นใช้เข็มขัดรัดคอผมจนแทบจะหายใจไม่ออก
พี่ต้นกดหัวผมซุกกับหมอน ลิ้นพี่ต้นสัมผัสไปทั่วคอ หลังหู เลื่อนต่ำลงมาที่ต้นคอ

พี่ต้นกระชากเชิ้ตนักศึกษาผมออกอย่างไม่ปราณี
พลางกัดที่ไหล่ และลำคอ จากเบาๆแล้วรุ่นแรงขึ้น รุนแรงขึ้น มืออีกมือหนึ่งกำสายเข็มขัดไม่ให้ผมขัดขืน ผมรู้สึกได้ถึงเลือดที่ออกมาจากไหล่ที่โดนกัด มันทำผมเสียวจนแทบจะระเบิดออกมา พี่ต้นพลิกร่างผมให้นอนหงาย แล้วตบผมสองฉาดทั้งซ้ายและขวา
ผมเริ่มดิ้นเพราะขืนปล่อยไว้อย่างนี้ผมต้องตายแน่ๆ “โอยๆๆๆๆๆๆๆ พี่..ผมเจ็บ...”

ผมครางออกมาอย่างคนที่อ้อนวอนขอชีวิต
พี่ต้นทิ้งน้ำหนักตัวผมบนตัวผมมากขึ้น
ทับผมไว้ไม่ให้ดิ้น ปลดเข็มขัดที่รัดคอ แล้วจับแขนผมสองข้างแล้วมัดมือผมไว้แน่นมาก
ผมหลับตาปี๋ ไม่อยากเห็นภาพที่เกิดขึ้น
เขาไม่สนว่าผมจะเจ็บยังไง แค่ไหน เขาไม่พูดอะไรทั้งนั้น
จากนั้นก็กัดที่หัวนมผม สลับซ้ายขวา จนผมต้องดันตัวให้สูงขึ้น

เพื่อขยับหนีความป่าเถื่อนนี้ ยิ่งผมยิ่งหนีเท่าไหร่
พี่ต้นจะยิ่งรุนแรงเป็นทวีคูณ ร่างกายผมบอบซ้ำไปหมด สายรัดข้อมือมันเสียดสีกับเนื้อทำให้เกิดบาดแผล
เลือดปนกับเหงื่อยิ่งทำให้ผมเหมือนตกนรกทั้งเป็น

“พี่ ผมเจ็บๆๆ พอแล้วๆๆๆ” แต่ไม่มีวี่แววว่าเสียงร้องของผม
จะทำให้เขาได้ยินหรือไม่ แม้ว่าได้ยินเขาก็คงไม่สนใจกับความเป็นความตายของผม ยิ่งผมร้องดังเขาก็ยิ่งเอาผมแรงขึ้น
“พี่ พอแล้วๆๆๆๆ ไม่เอาแล้ว ผมเจ็บๆๆๆๆ ขอร้องนะครับ พี่... โอ้ย..ย”

ร่างผมที่ชุ่มเลือดและเหงื่อกับเสื้อที่ขาดรุ่งริ่ง
ลมหายใจที่อิดโรยของผม ไม่ไหวแล้ว
ผมแทบหมดสติไป “โครม...” เสียงสาดน้ำ ที่พอจะทำให้ผมต้องตื่นจากภวังค์

“กูไม่ให้มึงตายหรอก แล้วกูก็ไม่ให้เมียกูไปเป็นของคนอื่นหรอก” พี่ต้นจิกหัวผมพอที่จะทำให้ร่างกายที่อ่อนระทวยทรงตัวอยู่ได้ ร่างกายที่ชุ่มไปด้วยน้ำทำให้สติของผมพอกลับคืนมาได้บ้าง ว่าเกิดอะไรขึ้น บ้าน่าอะไรมันจะเร็วปานนั้น พี่เอทำได้จริงๆ
เหรอเนี่ยมิน่า พี่ต้นถึงหัวเสียอย่างนี้ แล้วพี่เอใช้วิธีไหนละ

“มึงชอบให้กูเสพสังวาสไม่ใช่เหรอ มึงชอบเป็นเมียกู เดี่ยว กูจะเสพสังวาสให้ตูดบานเลย มึงจะได้ไม่ร่านไปหาคนอื่น”

แล้วเขาก็จับผมถอดกางเกงแล้วแหกยกขาผม ดันให้ตูดผมลอยอยู่เล็กน้อยแล้วเสียบJooเข้ามาพรวดเดียว จากนั้นก็ตั้งหน้าตั้งตาซอยผมไม่ยั้งเหมือนเช่นเคย
ความเสียวเข้ามาแทนความเจ็บปวด มันยิ่งทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ
ตามแรงที่พี่กระแทกJooเข้าออก พี่ต้นเห็นแบบนี้ก็ยิ่งได้ใจ ซอยผมถี่ยิ่งกว่าเดิม ปากก็ดูดไปตามซอกคอผม

“เสียวใช่มั้ยล่ะ กูรู้ว่ามึงชอบ มึงชอบให้กูเสพสังวาสแรงๆ อาๆๆๆๆ เสียวมั้ย เสียวก็ครางออกมาเลย” พี่ต้นพูดไปก็ไซ้คอ ดูดคอ และขบติ่งหูผมไป ผมเสียวแทบจะทนไม่ไหว

รูตูดผมขมิบไปตามลำJooของเขา ยิ่งผมตอดแค่ไหนพี่ต้นก็ยิ่งซอยผมถี่เท่านั้น พี่ต้นเอาขาผมลงจากบ่าจับผมนอนตะแคง
ยกขาผมขึ้นข้างนึงนั่งทับขาอีกข้างหนึ่งแล้วเสพสังวาสผม
“ชอบมั้ยท่านี้ ผัวมึงเสพสังวาสเก่งไม่ใช่เหรอ ครางออกมาเลย”

พี่ต้นเหมือนจะรู้ว่าผมชอบ ยิ่งดูดยิ่งไซ้ยิ่งกัดไปที่คอและหูของผม
พี่ต้นเปลี่ยนท่าให้ผมคลานท่าหมา
จับสะโพกแล้วซอยไม่ยั้ง สลับกับกระแทกหนักๆ ให้Jooเข้ามิดด้าม
ผมเริ่มเสียวมากจนทนไม่ไหว

“พี่ต้นๆๆๆๆๆ ผมออกแล้วๆๆๆ จะออกแล้วครับ โอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“อย่าเพิ่งสิเมียจ๋า”

พี่ต้นรีบจับผมนอนหงายเอาขาพาดบ่า
โหมกระแทกเสพสังวาสผมจนผมเสียวแทบทนไม่ไหว
ครั้งนี้ผมรู้สึกเป็นสุขอย่างบอกไม่ถูก พี่ต้นยืนขึ้นทั้งที่Jooยังคาในตูดผม ทำให้ผมต้องอยู่ในท่าที่มีเพียงไหล่รองรับน้ำหนัก
และรอการกระแทกอย่างเอาเป็นเอาตายของพี่ต้น เหงื่อของเราท่วมตัว มันทั้งแสบทั้งสุข

ปนกันอย่างบอกไม่ถูก พี่ต้นกดJooลงทั้งที่ยังกอดขาผมไว้แน่นพร้อมทั้งปล่อยน้ำออกมา “เสียวจังเลย เมียจ๋า”
ผมก็แตกทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้เอามือไปโดนJooตัวเองเลย
พี่ต้นเห็นผมจะเสร็จก็ซุกหน้าไปที่ซอกคอผม ดูดคอผมอย่างแรง สักพักพี่ต้นคงเหนื่อยและหลับทับผมอยู่อย่างนั้น

ลมหายใจพี่ต้นรดที่ต้นคอผมมะนอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
ผมนึกทบทวนเรื่องราว ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมพี่ต้นถึงมีอาการแปลกไป ผมพลิกร่างเพื่อให้มองหน้าที่ต้นชัดๆ

มันไม่ใช่เหงื่อแน่ๆ มันเป็นคราบน้ำตา เกิดอะไรขึ้น ผมพยายามถามตัวเอง ทำไมพี่ต้นที่ทำตัวเยี่ยงสัตว์กลับต้องมาร้องไห้ เป็นเพราะเขาไม่ต้องการให้ผมจากไป หรือเป็นเพราะฝันร้ายเมื่อคืนกันแน่

เสียงเคาะประตูทำให้ความคิดของผมจึงถูกเบี่ยงเบนความสนใจ ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ
“วิน เปิดประตูให้พี่ที” นั่นเสียงพี่เอนี่หน่า
ฉับพลันพี่ต้นก็ลุกขึ้น “มึง ไอ้เอ มึงไปไกลๆเลย”
พี่ต้นตะหวาดพร้อมทำหน้าเคียดแค้น พร้อมเดินมาขวางที่ประตู

“วิน เปิดประตูให้พี่ที พี่มารับไปอยู่กับพี่ ไม่ต้องไปกลัวต้นมัน”
กลัวเหรอ ทำไงละใจก็อยากไป แต่ถ้าทำได้ก็ทำไปตั้งนานแล้ว ผมนึกอยู่ในใจ
แต่สุดท้ายก็เดินตามพี่เค้าไป.....