บทที่ 19 แม้มิได้แม้มิได้หน้าตางามเหมือนหลายคน
จงพอใจในตัวตนที่เป็นอยู่
แม้มิได้ปราดเปรื่องเรืองเลิศหรู
ขอแค่เพียงมีความรู้ประดับกาย
แม้มิได้ร่ำรวยบนกองทอง
ลองหันกลับไปมองคนอื่นบ้าง
แล้วจะเห็นว่าตัวเรายังเหลือทาง
ไม่ยากไร้ไม่อ้างว้างยังมีกิน
แม้มิได้มีครอบครัวที่อบอุ่น
มีแค่นี้ก็พออุ่นได้แล้วหนา
แม้มิได้มีคู่ใจเคียงกายา
มีแค่เพื่อนก็ล้ำค่าเกินสิ่งใด
แม้มิได้มีคนมาคอยรัก
ก็ยังดีกว่าอกหักเป็นไหนไหน
แม้มิได้เป็นผู้ชายสมดังใจ
จงภูมิใจที่ได้เกิดเป็นเพศชาย
แม้มิได้สมหวังในชีวิต
สักวันฟ้าคงลิขิตตามที่หา
แม้จะเป็นเกย์คนหนึ่งซึ่งไร้ค่า
ก็ดีใจที่เกิดมาได้เป็นคน
20 พฤษภาคม 2545